هفته پرهیجان لالیگا؛ دست بارسا کوتاه شد، جام به مادرید می‌رود

اتلتیکو در بیشتر هفته‌های این فصل بهترین تیم لالیگا به نظر می‌رسید اما مرتبا به موانعی برخورد که به نظر می‌رسید ممکن است باعث خروج آنها از کورس قهرمانی شود اما تیم دیه‌گو سیمئونه توانست شرایط را به خوبی کنترل کند تا جز مدعیان کسب جام باقی بماند.

هفت‌یک- پس از عصری دراماتیک و بسیار جذاب که در آن هر سه مدعی به صورت همزمان به میدان رفتند و در طول 90 دقیقه نقاط قدرت، ضعف و ویژگی‌های‌شان که تعیین‌کننده عملکرد آنها تا به این جای فصل بوده را به تصویر کشیدند، اتلتیکو مادرید در آستانه کسب عنوان قهرمانی لالیگای 21 – 2020 قرار گرفت.

اتلتیکو در بیشتر هفته‌های این فصل بهترین تیم لالیگا به نظر می‌رسید اما مرتبا به موانعی برخورد که به نظر می‌رسید ممکن است باعث خروج آنها از کورس قهرمانی شود اما تیم دیه‌گو سیمئونه توانست شرایط را به خوبی کنترل کند تا جز مدعیان کسب جام باقی بماند- و دیدار خانگی روز یکشنبه برابر اوساسونا شامل هیجان‌انگیزترین فراز و نشیب‌هایی بود که تا به حال رخ داده است.

لوییس سوارز در نیمه اول توپی را از فاصله چهار متری به تیر دروازه زد، سائول نیگِس نیز از فاصله دور همین کار را تکرار کرد و سرخیو هررا، دروازه‌بان تیم مهمان، چندین مهار انجام داشت که به آن اندازه‌ای که باید سخت نبودند. وقتی هر دو گل استفان ساویچ و یانیک کاراسکو در نیمه دوم (به درستی)  به دلیل آفساید مردود اعلام شد، واقعا این احساس وجود داشت که اتلتیکو دیگر هرگز گلی به ثمر نخواهد رساند. و سپس در اولین حمله اوساسونا این آنته بودیمیر، مهاجم درخشان کروات اوساسونا، بود که تیمش را در این بازی پیش انداخت.

 

سوارز که با نامهربانی از بارسا کنار گذاشته شد، به مهمترین ستاره اتلتیکو در راه کسب قهرمانی در رقابت‌های این فصل لالیگا تبدیل شد.

 

هرکسی که با تاریخچه باشگاه اتلتیکو مادرید آشناست، به سختی می‌توانست در این لحظه امیدی داشته باشد. سیمئونه شروع به تعویض‌های متوالی کرد و وقتی مارکوس یورنته و آنخل کوره‌آ که هر دو دیدار اخیرا گلزنی کرده بودند را بیرون کشید و ژوائو فلیکس و رنان لودی را که به ندرت در هفته‌های اخیر در ترکیب تیم حضور داشتند، به زمین فرستاد، کاملا ناامید و در حال تقلا به نظر می‎‌رسید. اما این دو بازیکن تعویضی در عرض چند دقیقه موفق به طراحی حمله شده، بازی‌ساز پرتغالی پاس گلی برای مدافع چپ جلو کشیده برزیلی ارسال کرد تا او نفوذ کرده و دروازه حریف را باز کند.

ناگهان شرایط دوباره تغییر کرد و کیه‌ران تریپیه و کاراسکو همکاری فوق العاده‌ای در سمت راست محوطه جریمه به نمایش گذاشتند تا سانتری بدون نقص برای سوارز ارسال شود و او با اعتماد به نفس تمام از فاصله 10 متری گلزنی کند. حالا اینطور به نظر می‌رسید که سیمئونه هرگز ناامید و در حال تقلا نبوده است. وقتی همه چیز از دست رفته به نظر می‌رسید، اتلتیکو به ضربات بلند برای جلو کشیدن یا استفاده از مدافع میانی در محوطه جریمه حریف روی نیاورد. هر دو گل به وسیله جریان انداختن توپ در سراسر زمین و باز کردن فضاها در دفاع فشرده اوساسونا به ثمر رسید.

 

 

این تیم اتلتیکو با آنچه در ذهن داشتیم، متفاوت است؛ چه در زمینه ارائه فوتبال بر اساس مالکیت و چه در نحوه برخوردی که با شرایط دشوار دارند. تاثیر سوارز فراتر از 20 گل زده فعلی در لالیگاست و قدرت روانی این ستاره اروگوئه‌ای و آرامش او در لحظات کلیدی بسیار برای تیم جدیدش مفید بوده است. او پس از سوت پایان بازی در مصاحبه با دوربین‌های تلویزیونی به شوخی گفت:” می‌دانستم اتلتیکو در آستانه به مشکل خوردن است اما فکر نمی‌کردم در این بازی باشد”، تا لبخندی به لبِ همه جز بارسلونا، باشگاه سابقش، آورده باشد.

 

ناچو بعد از یک سال موفق به گلزنی شد تا امیدهای رئال برای قهرمانی حفظ شود.

 

در “سَن مامِس” لحظات دراماتیک بسیار کمتری اتفاق افتاد؛ جایی که تلاش رئال مادرید برای ادامه حضور در کورس کافی بود؛ همانطور که در تمام طول فصل شرایط به همین شکل بوده است. نیمه اول به شکلی باورنکردنی خسته‌کننده بود، هیچ یک از دو تیم ضربه در چارچوب نداشتند و تنها زمانی صدای اعتراض شنیده شد که پنالتی محتملی به واسطه خطای هند یون مورسیو، وینگر اتلتیک بیلبائو، برای رئال مادرید اعلام نشد. تیم نه چندان کامل زین الدین زیدان از نظر فیزیکی و ذهنی بسیار خسته‌تر از آن به نظر می‌رسید که نمایشی درخشان در خور حساسیت این بازی از خود نشان دهد.

اما تیم زیدان در تمام طول فصل شیوه‌هایی پیدا کرده تا برخلاف احتمالات قدم بردارد و با عزم جزم از موقعیت‌های دشوار نجات پیدا کرده است. و آنها این کار را دوباره در زمانی تکرار کردند که اتلتیک موفق به دفع کامل کرنر نشد، کاسمیرو توپ را به محوطه شش قدم برگرداند و ناچو فرناندز، مدافع تیم، توپ را با زانو وارد دروازه حریف کرد تا اولین گل خودش در تمامی رقابت‌ها در 12 ماه اخیر را به ثمر رسانده باشد. این گل درست مانند شرایط رئال مادرید در این فصل چندان خوب نبود اما آنها را تا هفته آخر در رقابت قهرمانی نگه داشت.

زیدان پس از پیروزی 0- 1 تیمش اخبار رسانه‌‌هایی را که می‌گفتند او پیش از آن به بازیکنان تیمش گفته که در تابستان از جمع آنها جدا خواهد شد، رد کرد. او در عوض همان پیامی را تکرار کرد که ماه‌هاست در حال مطرح کردن آن است- این که تمرکزش تنها روی ادامه فصل است و تصمیمات بزرگ پس از آن گرفته خواهند شد. شاید ستاره کهکشانی سابق در آستانه جدایی از باشگاه برای سومین بار باشد یا شاید هم در حال فشار آوردن به فلورنتینو پرز برای بازسازی ضروری ساختارها در این تابستان است؛ اما هیچ چیزی بروز نداد.

 

بارسا بار دیگر علی‌رغم پیش افتادن، امتیاز از دست داد تا در فاصله یک هفته تا پایان فصل، عملا شانسی برای قهرمانی نداشته باشد.

 

شرایط در بارسلونا کاملا متفاوت بود؛ جایی که به نقل از گزارش بازی یکشنبه شب روزنامه آس ” ظرفیت تیم رونالد کومان در از دست دادن دوباره و دوباره لالیگا بسیار قابل توجه به نظر می‌رسد”.

پس از به ثمر رسیدن سی‌امین گل فصل لیونل مسی در لالیگا و پیش افتادن 0- 1 این تیم برابر سلتاویگو، اینطور به نظر می‌رسید که بارسا حتی دوباره در اواسط نیمه اول به کورس قهرمانی برگشته است. جدول لحظه‌ای در حدود ساعت هفت غروب به وقت کاتالان نشان می‌داد که این تیم هنوز در رده سوم است اما فقط دو امتیاز کمتر از اتلتیکو و یک امتیاز کمتر از رئال مادرید دارد.

با این حال این مانند بسیاری از لحظات در طول فصل 21- 2020 تنها یک توهم زوگذر بود. بارسا واقعا در حال حاضر تیمی برای رقابت ندارد. اولین حمله سلتا منجر به برخورد شوت سانتی مینا به جرارد پیکه و حرکت مارک آندره تراشتگن در جهت اشتباه شد تا دروازه باز شود.

بارسا به صورت متوالی موقعیت‌هایی ایجاد کرده و آنها را از دست داد؛ حتی پس از این که دریافت کارت زرد دوم توسط کلمنت لنگله، مدافع تیم، باعث شد آنها بازی را با 10 نفر به پایان برسانند. این اتفاق در نهایت منجر به زدن گل پیروزی‌بخش و دیرهنگام سلتا توسط مینا از راه دور شد. فقط پنج بازی پیش بود که سرنوشت قهرمانی بارسا در دستان خودش بود اما آنها از آن زمان تا به حال تنها پنج امتیاز از 15 امتیاز ممکن را کسب کردند. آنها در طول این مدت در دیدار برابر گرانادا، لوانته و سلتا پیش افتادند اما یکی پس از دیگری گل‌هایی ناشیانه دریافت کردند تا شانس خود را از دست بدهند.

 

 

یکشنبه شب سوال بزرگ در بین هواداران بارسا این بود که آیا رونالد کومان، سرمربی، و لیونل مسی، کاپیتان، بار دیگر به نوکمپ بازخواهند گشت یا خیر. کومان می‌خواهد بمانند اما خوان لاپورتا، رییس باشگاه، مشخصا به صورت علنی از او حمایت نکرده است. اهداف مسی هنوز مشخص نیست اما او نیز مطمئنا از پایان فاجعه‌بار این فصل رضایت خاطر ندارد.

هفته ماقبل آخرِ فصلِ جذاب و غیر قابل پیش بینی 21- 2020 واقعا تغییری در شرایط هیچ یک از سه تیم بزرگ لالیگا ایجاد نکرد. اتلتیکو جدا باید کارش را با پیروزی برابر رئال وایادولید در هفته آینده به پایان برساند. مادرید سعی می‌کند با کسب نتیجه مطلوب در دیدار خانگی برابر ویارئال برای فتح جام تلاش کرده و آنها را تحت فشار قرار دهد. و بارسا، خب، آنها هرگز واقعا شانسی نداشتند.

 

عنوان اصلی مقاله: Simeone’s subs, Suarez’s magic and a title surely Atletico cannot now lose نویسنده: Dermot Corrigan نشریه / وبسایت: The Athletic زمان انتشار: 16 می 2021
کلمات کلیدی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *