چگونه یوونتوس بار دیگر به تیمی شکست‌ناپذیر تبدیل شد
هفت‌یک- “این‌ها دیدارهایی هستند که روح این تیم در آنها ظهور می‌کند.” کلمات لئوناردو بونوچی پس از دیدار یوونتوس- رم به خوبی بانوی پیر را توصیف کرد. بیانکونری به لطف شانزدهمین گل کریستیانو رونالدو در هفدهمین بازی سری A و گل به خودی راجر ایبانیز موفق شد با نتیجه 0- 2 برابر رم به پیروزی برسد. تیم آندره‌آ پیرلو ششمین کلین‌شیت خود در هفتمین بازی در تمامی مسابقات را حفظ کرد و رکورد دفاعی درخشان آنها مطمئنا عاملی کلیدی برای بازگشت به دوران اوج پس از آغاز سال 2021 است.
آنها از ابتدای ژانویه در 9 بازی از 10 دیدارشان پیروز شده‌اند، 23 گل به ثمر رسانده و تنها هفت گل دریافت کرده‌اند. اگر اخیرا بازی‌های بانوی پیر را دیده باشید، فکر خواهید کرد که مکس آلگری به نیمکت این تیم بازگشته است. مشخصا این اتفاق رخ نداده اما این تیم یوونتوس بار دیگر هویتی که در طول حضور 5 ساله این مربی در تورین داشت را به دست آورده است.
بازگشت جورجیو کیه‌لینی استحکام بیشتری به آنها داده و تیم پیرلو را قادر ساخته تا عقب بنشیند و تلاش کند که با تغییر مواضع سریع دست به ضد حمله بزند. اما موارد بیشتری پشت پیروزی یوونتوس برابر رم وجود داشت. کریستیانو رونالدو همیشه بازیکنی مهلک است. او یک گل زد و در آستانه به ثمر رساندن گل دوم بود اما پس از منحرف شدن توپ توسط ماراش کومبولا به تیر خورد.
آرتور رهبری خط میانی را بر عهده داشت و آدرین رابیو عملکردی خوب را با دقت پاس 100 درصد به نمایش گذاشت. مالکیت توپ رم بی‌حاصل بود چرا که تیم پائولو فونسکا نتوانست از آن برای گل کردن موقعیت‌هایش استفاده کند.
رونالدو همچنان به گلزنی ادامه می‌دهد و یکی از دلایل اصلی پیروزی‌های یوونتوس است.
جالوروسی در این بازی از حضور لورنزو پلگرینی، کاپیتان محبوبش، محروم بود و کریس اسمالینگ و پدرو نیز مصدوم بودند. ادین ژکو نیز به دلیل اختلاف با مربی پرتغالی از ابتدا روی نیمکت قرار گرفت و زمانی که در نیمه دوم وارد میدان شد نیز شب سختی را پشت سر گذاشت. در مجموع یوونتوس کاملا شایسته پیروزی بود. پیرلو به اسکای اسپورت ایتالیا گفت:” ما برای این سبک بازی آماده بودیم. می‌دانستیم که رم فوتبال بسیار خوبی بازی می‌کند بنابراین آماده بودیم که عقب بنشینیم، دفاع کنیم و سپس ضد حمله بزنیم.”
بونوچی و هم تیمی‌هایش یک سال پیش در حفظ کلین‌شیت مشکل داشتند. مائوریتزیو ساری با هدف ایجاد هویت جدید و هجومی در بانوی پیر به این تیم آمد اما این سبک برای آنها جوابگو نبود. او از بازیکنانش می‌خواست که از جلوی زمین کار پرسینگ را انجام دهند، سعی کنند در سریع‌ترین زمان ممکن توپ را پس بگیرند و به طور مداوم در نیمه زمین حریف خطر ایجاد کنند.
بانوی پیر فراز و نشیب‌هایی داشت، نهمین قهرمانی متوالی در سری A را به دست آورد و به فینال کوپا ایتالیا رسید که در نهایت در ضربات پنالتی برابر ناپولی شکست خورد. این موفقیت‌ها پس از حذف در مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان به دست لیون برای حفظ شغل سرمربی سابق چلسی کافی نبود. بازیکنان یوونتوس از روش‌های او راضی نبودند و نشان دادند که نمی‌توانند با ایده او از فوتبال کنار بیایند.
کیه‌لینی بار دیگر به شرایط آرمانی برگشته و زوج او در کنار بونوچی، استحکام ویژه‌ای به خط دفاعی یووه داده است.
در کمال ناباوری این همان چیزی بود که در اولین روز حضورش در بانوی پیر از آنها خواسته بود. او در مراسم معارفه‌ای در ماه آگوست گفت:” من دو نکته را به بازیکنان گفتم: همیشه باید توپ را در اختیار داشته باشید و وقتی توپ را از دست می‌دهید باید سریعا آن را پس بگیرید.”
اگر صادقانه بگوییم، یوونتوس سعی می‌کند این سبک بازی را برابر تیم‌های به ظاهر “کوچک‌تر” به کار بگیرد اما اخیرا ویژگی‌های مشترک بسیاری با تیم مکس آلگری را به نمایش گذاشته است. خصوصا وقتی در دیدارهای بزرگ به میدان می‌روند. این به آن معنا نیست که آنها بد بازی می‌کنند. برعکس این دقیقا کاری است که یوونتوس در 20 سال گذشته با موفقیت انجام داده است.
دیدار برابر رم یک بار دیگر ثابت کرد که یوونتوس با نشستن در دفاع راحت است. این ذات آنهاست و از همه مهم‌تر ذات رهبران دفاعی آنهاست که بونوچی و کیه‌لینی هستند. دفاع بهترین راه حمله برای یوونتوس است و هیچ راه دیگری به این خوبی نیست. در حالی که مدافعان رم در هر حمله یوونتوس آشفته عمل می‌کردند، کیه‌لینی و بونوچی زوج درخشان معمول خط دفاعی را تشکیل داده و به معنای واقعی کلمه هیچ شانسی به تیم پائولو فونسکا ندادند.
حضور پیرلو روی نیمکت یوونتوس به عنوان سرمربی با تردیدهای زیادی همراه بود اما به نظر می‌رسد بیانکونری در مسیر درستی قرار گرفته است.
شاید بازیکنانی مانند ماتیس دلیخت و مریح دمیرال به پیرلو اجازه دهند که سبک متفاوتی را انتخاب کند اما بازیکنان قدیمی ایتالیایی تا به اینجا ثابت کرده‌اند که قابل اطمینان‌ترین انتخاب‌ها در خط دفاعی هستند. آنها از دفاع کردن در داخل محوطه جریمه لذت می‌برند و این موضوعی است که کیه‌لینی در اوایل این هفته مطرح کرد.
او گفت:” من از پیروزی در نبردها خوشحال می‌شوم. وقتی شوت خطرناکی را دفع می‌کنم یا مانع از به ثمر رسیدن گل می‌شوم، آدرنالین خونم بالا می‌رود. این لذتی متفاوت با گلزنی است، با آن قابل مقایسه نیست اما آن مهارها در دیدارهای مهمی باعث ایجاد هیجان درون من می‌شود.” به نظر می‌رسید که هر بار در زمین حضور دارد، این هیجان را به سایر هم تیمی‌هایش منتقل می‌کند.
این اتفاق برابر رم رخ داد و یوونتوس امیدوار است که بتواند این احساس را در سایر دیدارهای بزرگ این فصل نیز زنده نگه دارد.