چرا مقایسه لمپارد با مربیان قبلی چلسی منصفانه نیست؟

هفت‌یک- سال جدید آغاز شده و فرانک لمپارد از جایگاه تیمش در جدول رده‌بندی رضایت ندارد. دیدن چلسی در رده پنجم جدول رده بندی لیگ برتر پس از کسب تنها یک پیروزی در 5 بازی گذشته به اندازه کافی نگران‌کننده است اما جایگاه او در یک جدول دیگر است که باعث شده در حال حاضر بیشتر احساس ناراحتی کند.

کمی پس از تساوی 1- 1 تیم او برابر استون ویلا آمارهایی منتشر شد که نشان می‌داد نسبت کسب امتیاز در هر بازی لمپارد (1.70) با آندره ویلاش بواش، یکی از چندین مربی پیش از او در چلسی، یکی بوده است. دلیلی که باعث می‌شود این مقایسه بسیار ناخوشایند باشد این است که مربی پرتغالی پس از تنها 9 ماه حضور در استمفوردبریج در سال 2012 از هدایت این تیم برکنار شد.

در واقع این جدول نشان می‌داد که از بین تمام مربیانی که رومن آبراموویچ، مالک باشگاه، از سال 2003 با آنها کار کرده، لمپارد به همراه ویلاش بواش با کمترین نسبت کسب امتیاز در هر بازی در قعر جدول قرار دارد. در بین سرمربیان چلسی در لیگ برتر تنها رود گولیت، یان پورترفیلد و گلن هادل آمار بدتری داشته‌اند.

این مدرکی غیر قابل انکار برای کسانی بود که پس از هر نتیجه بد و عملکرد ضعیف از هشتگ ” لمپارد بیرون” در شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند و باور دارند که این مربی 42 ساله باید اخراج و مربی دیگری جانشین او شود. اما چنین آماری تا چه حد معتبر است؟ خب، مشخصا این آمار چندان خوب نیست و می‌توان حدس زد که از چشم مدیران پنهان نخواهد ماند؛ هرچند اولویت آنها حضور در جمع 4 تیم صدر جدول خواهد بود که در حال حاضر فاصله با آن سه امتیاز است.

درصد پیروزی و میانگین امتیازات چلسی در دوره مربیان مختلف از زمان حضور رومن آبراموویچ در سال 2003

اما قضاوت لمپارد تنها بر اساس این جدولِ “میانگین امتیاز در هر بازی” غیرمنصفانه است. شاید این آمار چندان خوب به نظر نرسد اما تمام داستان را به ما نشان نمی‌دهد. برای آغاز فقط به این نگاه کنید که نام چه کسی در صدر این رده بندی قرار گرفته است. وقتی به بهترین مربیان چلسی در دوران آبراموویچ فکر می‌کنید نام مربیانی چون ژوزه مورینیو، کارلو آنچلوتی و آنتونیو کونته به ذهن خطور می‌کند. اما هیچ یک از این سه نفر در جایگاه اول حضور ندارند. نفر اول آورام گرانت است.

این بی‌احترامی به گرانت نیست اما دوران حضور او در این تیم در فصل 08- 2007 نشان می‌دهد که چطور آمار لزوما میزان تاثیرگذاری سرمربی را نشان نمی‌دهد. در آن زمان چلسی در حال بازیابی پس از اخراج مورینیو در سپتامبر 2007 بود و بازیکنان بسیار با استعداد و رهبرانی قدرتمند در رختکن داشت که تمام تلاش‌شان را برای بهبود شرایط انجام می‌دادند و مربیگری استیو کلارک نیز تاثیر بسیاری داشت. گرانت شخصیت مطمئن و محکمی در راس این مجموعه و خصوصا در زمینه مدیریت رسانه‌ها بود اما منابعی در همان زمان به صورت مداوم درباره تاثیرگذاری محدود او صحبت می‌کردند.

اجازه بدهید اینطور به این قضیه نگاه کنیم که اگر او در رساندن باشگاه به اولین حضورش در فینال لیگ قهرمانان در سال 2008 تا این حد موثر بود، مطمئنا کارش را در همان تابستان از دست نمی‌داد؛ خصوصا که آنها صرفا در ضربات پنالتی برابر منچستریونایتد شکست خوردند.

اما مانند بسیاری از مربیان چلسی که نام‌شان در آن جدول بالاتر از لمپارد قرار دارد، نمی‌توان کیفیت تیمی که گرانت یا ویلاش بواش در اختیار داشتند را با آنچه هافبک سابق این تیم در حال حاضر مجبور به کار با آن است، مقایسه کرد.

لمپارد در تلاش است که چلسی را بار دیگر به آن سطح برگرداند اما در فصل 21 – 2020 هیچ استعداد قابل قیاسی با آن قهرمانان سریالی مانند پتر چک، جان تری، دیدیه دروگبا و البته خود لمپارد دیده نمی‌شود. این فقط چهار مثال بود. ما اینجا درباره بعضی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه حرف می‌زنیم.

در حالی که کونته (تری یکی از بازیکنان حاشیه‌ای تیم در فصل قهرمانی 17- 2016 بود) و مائوریتزیو ساری نتوانستند از این چهار بازیکن استفاده کنند اما یک اسطوره جدیدتر چلسی به نام ادن هازارد را در اختیار داشتند. بازیکن تیم ملی بلژیک پیش از حضور فرانک لمپارد به رئال مادرید پیوست. کریستین پولیسیچ و حکیم زیاش گوشه‌هایی از مهارتی که بازیکنان سابق این تیم به وفور داشتند را به نمایش گذاشته‌اند؛ با این حال مشکلات مصدومیت‌های مختلف، زمان حضور آنها در زمین را محدود کرده است.

این باعث می‌شود که به واقعیت مهم دیگری دست پیدا کنیم. لمپارد تنها سرمربی چلسی در این لیست است که مجبور شده با شرایط محرومیت از نقل و انتقالات کار کند. این تنبیه در سال 2019 به دلیل شکستن قوانین مربوط به خرید بازیکنان خارجی زیر 18 سال از سوی فیفا ابلاغ شد و این شرایط آشفته به لمپارد ارث رسید. هرچند باشگاه توانست این محرومیت را از دو پنجره به یک پنجره کاهش دهد اما آنها نتوانستند هیچ یک از بازیکنان مدنظر او را- برای مثال قرار بود زیاش 12 ماه زودتر به این تیم بپیوندد-  در ژانویه 2020 خریداری کنند.

بنابراین لمپارد برخلاف کسانی که پیش از او حضور داشتند مجبور شد یک فصل کامل برای ساختن تیمی که می‌خواست صبر کند. حالا او تغییراتی را در طول اولین فصل حضورش ایجاد کرد اما تمام این موارد مربوط به استفاده از بازیکنان جوان بی‌تجربه بود- تصمیمی که بدون شک در کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت به سود چلسی خواهد بود. اما یکی از موارد منفی مربوط به استفاده از بازیکنان جوان این است که درصد اشتباهات و عدم ثبات آنها بالاست.

تاثیر پیش‌بینی‌نشده ویروس کرونا هم وجود داشته است. نه تنها در طول فصل گذشته سه ماه تعطیلی داشتیم بلکه پایان دیرهنگام مسابقات باعث شد که تقویم دیدارها در فصل جدید فشرده‌تر شود که به شکل قابل توجه به سایر تیم‌ها هم ضربه زده است- برای مثال لیورپول صدرنشین 13 امتیاز از شرایط مشابه خود در فصل گذشته کمتر به دست آورده است.

چگونه کرونا به چلسی کمک کرد تا در بازار نقل و انتقالات یکه‌تازی کند

هفت‌یک- چیزی حدود 17 سال از زمانی‌که رومن آبراموویچ در سکوت وارد استمفورد بریج شد و فوتبال انگلیس را برای همیشه تغییر داد، می‌گذرد و حالا او بار دیگر بازار نقل و انتقالات را قبضه کرده است. چلسی بیش از 85 میلیون پوند برای خرید حکیم زیاش و تیمو ورنر در قبل و بعد از […]

منتقدان به این موضوع اشاره می‌کنند که لمپارد با هزینه 200 میلیون پوندی در جریان پنجره نقل و انتقالات تابستانی استعدادهای جوانی را به ترکیب خود اضافه کرده است- بیشترین ریخت و پاش در تاریخ باشگاه. با این حال او واقعا یک پیش فصل واقعی برای کار با آنها در اختیار نداشت که نکته‌ای کلیدی در سبک کار هر مربی است.

بازیکنان او در مقاطع متعدد به ویروس کرونا مبتلا هم شده‌اند که مهمترین آنها کای هاورتز است که از زمان ابتلا به این ویروس در ماه نوامبر تا به حال بارها به مشکل خورده است. البته عادلانه است که بگوییم همه مربیان در لیگ برتر با تاثیر منفی ویروس کرونا روبرو بوده‌اند و بسیاری از آنها به اندازه لمپارد بازیکنان ملی پوش در اختیار ندارند که بخواهند با این قضیه هم کنار بیایند. اما ما در حال نشان دادن مواردی هستیم که موقعیت لمپارد را نه از سایر مربیان لیگ برتر بلکه از سایر مربیان چلسی متمایز می‌کند. در واقع کسب امتیازات کمتر اجتناب‌ناپذیر بود. هرچند مواردی زیادی وجود دارد که لمپارد باید آنها را ثابت کرده و بهبود ببخشد.

هیئت مدیره انتظار به حق بهبود نتایج را دارد- کسب سهمیه لیگ قهرمانان اجباری است خصوصا که سود مالی و اعتبار بازی در این رقابت‌ها برای ادامه جذب بلندپروازانه بازیکنان موردنیاز است. باید به این موضوع نیز اشاره کرد که چلسی پس از حضور آبراموویچ در غرب لندن هرگز بیش از یک فصل را بدون جام پشت سر نگذاشته است. لمپارد مطمئنا از این که نتوانست در فینال جام حذفی در ماه آگوست گذشته پیروز شود، بسیار ناراحت است چرا که این جام می‌توانست نگاه منفی‌ای که در حال حاضر در معرض آن قرار دارد را تا حد زیادی از بین ببرد.

بازیکنانی که لمپارد در تابستان گذشته به خدمت گرفت، هنوز نتوانستند انتظارات را برآورده کنند و این مسئله هم به بهانه‌ای برای انتقاد از این مربی جوان منجر شد.

و علیرغم شرایط تسکین بخش، سوالاتی از سوی مدیران درباره شرایط ناامیدکننده تیمو ورنر و هاورتز تحت هدایت لمپارد وجود خواهد داشت. او می‌تواند با برگرداندن درخشش این دو بازیکن آلمانی شرایط را برای خود بهتر کند. اگر نتایج همچنان ضعیف باشد فشارها افزایش خواهد یافت و صحبت از حضور یک مربی دیگر در استفوردبریج بیشتر و بیشتر خواهد شد.

اما شرایط می‌توانند خیلی سریع تغییر کنند. پیروزی برابر منچسترسیتی در سوم ژانویه و یک روند طولانی شکست ناپذیری مانند روندی که در فاصله سپتامبر تا دسامبر شاهد آن بودیم بار دیگر اوضاع را به مسیر مثبت بازخواهد گرداند. اهمیت جدول مربیان چلسی قابل چشم پوشی نیست اما بررسی آن بدون داشتن چشم انداز درست  اشتباه است.