ژاوی چگونه می‌خواهد بارسلونا را به مسیر موفقیت برگرداند؟
هفت‌یک- سه هفته قبل در بارسلونا، ژاوی پس از شش سال حضور در قطر برگشته و تغییرات ساختاری در درون و بیرون زمین در نوکمپ را که از سال‌ها قبل تدارک دیده بود، آغاز کرد.
تغییرات آنی قابل رویت در درون تیم بود- بارسلونا در سه بازی اول با حضور ژاوی روی نیمکت، با اعتماد به نفس و جدیت بیشتری بازی می‌کرد، پرس این تیم شدیدتر و از مناطق هجومی‌تر بود، ریسک بیشتری را به کار می‌گرفت و با بازیکنان بیشتر در حمله حاضر می‌شد.
احساس ناامیدی و بدبینی که در مقاطع پایانی مدیریت فاجعه‌بار جوزپ ماریا بارتومئو در این باشگاه ایجاد شده بود، جایش را به موجی از مثبت‌نگری و خوش‌بینی داده است- احساسی که علیرغم بدهی‌های زیاد این باشگاه و داشتن تیمی نامتعادل باعث امیدواری به موفقیت در روزهای پیش رو شده است.
این احساس در ژاوی نیز وجود دارد. یکی از منابع که به خوبی او را می‌شناسد به اتلتیک می‌گوید:” ژاوی از همه هیجان‌زده‌تر است. این رویایی است که او مدت‌ها برای رسیدن به آن تلاش کرده است. او کاملا اطمینان دارد که همه چیز خوب پیش خواهد رفت- او و کادر فنی‌اش.”
اما ژاوی و هرکس دیگری در نوکمپ می‌دانند که این خوش‌بینی تا همین جا کار می‌کند- او تازه اولین قدم‌هایش در مسیری را برداشته که می‌تواند سفری طولانی و پر پیچ و خم برای بازگشت به اوج باشد.
***
اولین سخنرانی رسمی ژاوی به عنوان مربی بارسلونا باعث شگفتی کسانی شد که فکر می‌کردند او را به عنوان بازیساز-فیلسوفی که علاقه زیادی به تاکتیک‌های تیمی پیچیده و سطوح بدون نقص زمین دارد، می‌شناسند. او در مراسم معارفه‌اش بسیار شبیه به یک سرمربی بریتانیایی با مکتبی قدیمی بود که از افت استانداردهای تیم نسبت به دوران حضورش به عنوان بازیکن شکایت می‌کرد و به وضوح اعلام کرد هیچ چیز جز نهایت تعهد و نظم جایی در این تیم ندارد.
ژاوی در اولین کنفرانس خبری‌اش گفت:” ما برای این بتوانیم رقابت کنیم نیاز داریم که نظم داشته باشیم. این موضوع مربوط به سختکوشی نیست، بلکه به نظم و قوانین ربط دارد و همه باید از قوانین پیروی کنند. وقتی من قوانینی در رختکن داشته باشم، همه چیز خوب پیش می‌رود. وقتی از قوانین پیروی نشود، هیچ چیز درست پیش نمی‌رود.”
ژاوی خیلی زود قوانین سختگیرانه‌ای را به اجرا گذشت تا نظم و انظباط را به تیم بارسلونا برگرداند.
هواداران سنتی و کارشناسان دوست داشتند صحبت‌هایی کلیشه‌ای از ژاوی درباره میراث یوهان کرویف و تفاوت بین پست 6 و پست 8 در سیستم مورد علاقه 3-3-4 او بشنوند. اما درخواست او برای نظم بیشتر در تیم با استقبال گسترده اعضای باشگاه روبر شد که با این ایده موافق بودند که بازیکنان نیاز به رفتار و صحبتی از موضع قدرت دارند.
یکی از اعضای ارشد باشگاه می‌گوید:” ژاوی بسیار باهوش است و به خوبی بارسلونا را می‌شناسد. او می‌داند باید چه کار کند و چه بگوید که هواداران خوشحال باشند. او باید به اینجا بیاید و قوانین جدیدی را اعمال کند و هیچکس حق ندارد هر کاری می‌خواهد انجام دهد. او می‌داند هواداران این احساس را دارند که این تیم به آن اندازه که باید تلاش نمی‌کند که احساس درستی است.”
لیستی از 10 قانون جدید در روز بعد اعلام شد که بازیکنان باید آنها را رعایت می‌کردند، شامل حضور همه آنها در محل تمرین 90 دقیقه پیش از آغاز هر جلسه تمرینی (این قانون در زمان رونالد کومان 60 دقیقه بود) و اجبار برای غذا خوردن تمامی بازیکنان در کنار هم در زمین تمرین (که پیش از این اختیاری بود). جریمه برای سرپیچی از قوانین در نظر گرفته شد، موضوعی که از زمان حضور ژاوی به عنوان بازیکن در این تیم کنار گذاشته شده بود و مربیان به حس مسئولیت‌پذیری شخصی بازیکنان تکیه داشتند. محرومیت‌هایی نیز برای سفرهای غیرمجاز برای کارهای شخصی یا حضور در هر ورزش یا فعالیتی با خطر مصدومیت در نظر گرفته شد.
این موضوع نیز به مذاق بسیاری از کارشناسان خوش آمد. تصاویری از جرارد پیکه و خانواده‌اش در حال موج سواری در طول وقفه دیدارهای ملی سپتامبر گذشته در نشریات اسپانیایی منتشر شده بود و اوایل ماه گذشته میلادی نیز ریکی پوچ، هافبک جوان بارسا، در حال استفاده از اسکوتر برقی در مرکز شهر دیده شده بود. هر دوی این موارد اقدامات نامناسبی برای ورزشکاران حرفه‌ای در طول فصل هستند اما هیچکدام با واکنشی از سوی این باشگاه روبرو نشدند.
اولین بازیکنی که با این قوانین سختگیرانه جدید به مشکل خورد، باعث تعجب هیچکس نشد- عثمان دمبله به دلیل سه دقیقه تاخیر در روز جمعه اولین هفته حضور ژاوی در راس کادر فنی این تیم با مبلغ نامشخصی جریمه شد.
دیگران خیلی سریع با شرایط جدید سازگار شدند. پیکه حضورش در برنامه تلویزیونی برای تبلیغ دیویس کاپ را لغو کرد که یکی از چندین تجارت او در خارج از دنیای فوتبال است و برای انجام آن باید در حین درمان مصدومیت از ناحیه ماهیچه یک روز به مادرید می‌رفت.
این مدافع پیش از این شرح داد بود که چطور می‌تواند فعالیت‌های دیگرش را در کنار فوتبالیست حرفه‌ای بودن ادامه دهد و تایید کرده بود که در سال 2019 برای سفری کاری بدون اجازه ارنستو والورده به آمریکا رفته است. اما حالا منبعی که او را می‌شناسد گفت که این بازیکن تصمیم گرفته بعضی از تعهدها را لغو کرده و موارد دیگری را در اولویت قرار دهد. همین منبع اشاره کرد که دیگر بازیکنان نیز رویدادهای مربوط به حامیان مالی در هفته‌های اخیر را لغو کرده یا به تاخیر انداخته‌اند؛ هرچند بدون جلب توجهی که معمولا برای پیکه وجود دارد.
زمانی که تمرینات شروع شد، این احساس وجود داشت که جلسات تمرین جدید جدی‌تر هستند و هدایت آنها در حال حاضر بر عهده ایوان تورس، متخصص جدی آماده‌سازی بدنی تیم، است. تورس دوست بچگی ژاوی در شهر ترزای کاتالونیاست و پیش از این به عنوان مربی بدنساز در تیم المپیک بحرین، آ.ا.ک لارناکا و لیدز یونایتد کار کرده و پس از آن در السد به ژاوی پیوست.
علیرغم اینکه ژاوی در انتخابات ریاست بارسا از ویکتور فونت حمایت کرد اما شرایط طوری پیش رفت که لاپورتا مجبور شد او را به نوکمپ برگرداند.
لحظات آسان‌تری هم در تمرین وجود داشته که تورس بازی‌ها و فعالیت‌های جدید را در طول گرم کردن به بازیکنان معرفی کرده (که همه با استفاده از توپ نیست) اما فشاری واضح برای بهبود سطح آمادگی بازیکنان به کار گرفته شده است. این که بازیکنان بارسا به اندازه دیگر باشگاه‌ها به سختی تمرین نمی‌کردند به عنوان ایده‌ای عاقلانه در چند فصل اخیر پذیرفته شده و داستان‌های بسیاری درباره کوتاه کردن جلسات تمرینی یا دنبال کردن آن به شکلی که به بازیکنان باتجربه مانند لیونل مسی در طول دوران حضور والورده، کیکه ستین و کومان فشار زیادی وارد نشود به گوش می‌رسد.
منبعی نزدیک به چندین بازیکن بارسا می‌گوید:” استانداردها به حال خود رها شده بودند. کمترین کار در تمامی باشگاه مقررات انضباطی داخلی است که بازیکنان با آنها آشنا هستند و به آن احترام می‌گذارند. این موضوعی اساسی است و ژاوی باید این خطوط را مشخص می‌کرد. استعداد به خودی خود کافی نیست و در فوتبال امروز حتی کم است؛ کار هر روزه ویژگی کلیدی است.”
به نظر می‌رسد که ژاوی به خوبی از این ایده کلی آگاه است و حضوراو و کادرش در زمین تمرین بسیار پرانرژی و مشهود هستند؛ در حالی که دپارتمان روابط عمومی بارسا نیز تصاویر و ویدیوهای بسیاری از مکالمات انفرادی در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارد.
منبعی که ژاوی را می‌شناسد، می‌گوید:” آنها درست بالای سر همه هستند، کسانی که بازی می‌کنند و کسانی که بازی نمی‌کنند. نیاز به تغییرات وجود داشت و تغییراتی نیز شکل خواهد گرفت. او تاکید زیادی روی این پیام داشته (از کنفرانس خبری) که وقتی پیروی درستی از قوانین وجود داشته باشد، همه چیز خوب پیش می‌رود، وقتی از قوانین پیروی نشود، نیز کنترل و تعهد از دست می‌رود.”
ژاوی به عنوان بازیکن نظرات و استانداردهای شخصی سختگیرانه‌ای داشت اما به دنبال تقابل با هم‌تیمی‌هایش نبود و ترجیح می‌داد که سرمشق و الگوی دیگران باشد. حالا این سوال برای بعضی پیش آمده که آیا او این شخصیت را دارد که از پس هم‌تیمی‌ها و دوستان سابقش بربیاید و اگر لازم باشد که قوانین رفتاری جدیدی را به آنها تحمیل کند.
این منبع می‌گوید:” او در السد در عرض یک روز از هم‌تیمی به مربی تبدیل شد. شکی وجود ندارد که ژاوی این شخصیت و ظرفیت را دارد که تصمیمات سختی بگیرد. بعضی از این تصمیمات از بقیه محبوب‌تر هستند اما این تصمیم‌ها باید اتخاذ شوند. شما نمی‌توانید همه را خوشحال کنید.”
نشانه بزرگ دیگر از قوانین سختگیرانه‌تر ژاوی، با بازگشت قانونِ حضورِ بازیکنان در کنار هم در هتل، پیش از بازی‌های خانگی به نمایش درآمد. الگوی سپری کردن این روز در کنار هم در هتل در طول دوران مربیگری گواردیولا بسیار رایج بود اما تحت هدایت لوییز انریکه کنار گذاشته شد و پس از آن نیز از سوی والورده، ستین و کومان ادامه پیدا نکرد.
هتل انتخابی برای ملاقات، غذا خوردن در کنار هم، استراحت در اتاق‌ها و سپس جمع شدن برای صحبت پیش از بازی نیز نشانه‌ای از شرایط باشگاه است. پیش از این از هتل پرینسسا سوفیا استفاده می‌شد، هتلی پنج ستاره نزدیک به ورزشگاه که در بین خانواده بازیکنان و مدیربرنامه‌های درجه یک محبوب است و رئال مادرید نیز در زمان حضورش در این شهر در همانجا اردو می‌زند.
بارسا برای دیدارهای اخیر برابر اسپانیول و بنفیکا از هتل ان اچ کونستانزا استفاده کرد؛ هتل زنجیره‌ای که بیشتر در بین مسافران کاری (و خبرنگاران با هزینه رسانه، اتلتیک به خوبی از این موضوع خبر دارد) استفاده می‌شود.
این به نوبه خود پیام دیگری برای بازیکنان است- دوران مدارا و خوشگذرانی به پایان رسید. حالا همه چیز به اصول اساسی، سختکوشی و تلاش برای به دست آوردن کوچکترین مزایا مربوط است. کسانی که از این ایده خوش‌شان نمی‌آید یا هنوز به دنبال شرایط آسان هستند، کنار گذاشته می‌شوند.
***
هیچ یک از کارهایی که ژاوی در دو هفته اول حضورش در این پست انجام داد به صورت اتفاقی و ناگهانی نبود. او در طول شش سال حضورش در السد قطر روی این ایده‌ها که از روز اول آماده اجرا بودند، کار کرده بود.
منبعی که ژاوی را می‌شناسد، می‌گوید:” کاری که او در قطر می‌کرد آماده شدن برای بارسلونا بود. آزمایش کردن، به دنبال راه‌های مختلف انجام کارها گشتن، این که هر عضو کادر فنی باید چه نقشی داشته باشد. آنها اهداف خودشان را در السد داشتند اما هدف نهایی آماده شدن برای بازگشت به بارسا بود.”
این شامل دو دستیار ژاوی هم می‌شود- اسکار هرناندز که برادر او است و سرخیو آلگره، به همراه تورس بدنساز، کارلوس نوگِیرای فیزیوتراپیست و داوید پراتز، سرخیو گارسیا و تونی لوبو که آنالیزورهای تیم هستند. تنها عضو کادر فنی که از دوران کومان به کارش ادامه داد، خوزه رامون دِ لا فوئنته است که مربی دروازه‌بان‌هاست و کسی است که از دوران حضور ژاوی در تیم اول با دروازه‌بان‌های بارسا کار کرده است.
تمامی این افراد از دی‌ان‌ای اصیل بارسا برخوردار هستند- هرچند این منبع آشنا با ژاوی این موضوع را تکذیب کرد که او در ایده خود بیش از حدل ایده‌آل‌گرا یا سنت‌گرا باشد.
این منبع می‌گوید:” فلسفه کرویف بسیار خوب است اما شیوه کار کرویف شاید در فوتبال امروز زیاد به کار نیاید. همه چیز در سطح اول در 10 سال اخیر تغییر کرده است. و این افراد جوان‌تر هستند اما بسیار بسیار آماده و با تجربه هستند و می‌دانند که در سطح اول فوتبال چه می‌گذرد- تاکتیکی، تکنیکی و تکنولوژیکی.”
تغییر فوری اول اخراج خوانخو برائو، فیزیوتراپ تیم اول، به همراه آلبرت روکا، مربی بدنساز، بود. ژاوی برائو و روکا را می‌شناخت چون آنها از زمان حضور او در این باشگاه به عنوان بازیکن در کنار تیم حضور داشتند اما پیش از این تصمیم گرفته بود که آنها باید بارسا را ترک کنند و نوگِیرا و تورس، همکاران او در السد، فورا جانشین آنها شدند.
این تصمیم به دلیل روند طولانی مصدومیت‌ها و مشکلات آمادگی بازیکنان که در ماه‌ها و سال‌های اخیر آسیب جدی به تیم زده بود، مورد استقبال قرار گرفت. بارسا این فصل 23 مصدومیت داشته که 17 مورد از آنها از ناحیه ماهیچه بوده است؛ شرایطی که به خوبی از مصدومیت آنسو فاتی، اریک گارسیا و نیکو گونزالس در جریان تساوی 3-3 برابر سلتا که یک روز پس از تایید بازگشت ژاوی برگزار شد، مشخص بود.
بازگشت دوباره مصدومیت در طول روند بهبود و بازیابی نیز به اتفاقی رایج بین بازیکنان تبدیل شده و برای مثال اخیرا در مورد دمبله و پدری دیده شد؛ موضوعی که منشا تنش بین کومان و تیم پزشکی باشگاه بود. موقعیت پدری به طور خاص بسیار نگران کننده بود- این بازیکن جوان در طول فصل گذشته بیش از اندازه توسط این باشگاه و تیم ملی به بازی گرفته شد- و دور از انتظار نبود که در اوایل این فصل مصدوم شده و حالا تا سال 2022 نمی‌تواند بازی کند.
حل این معضل تمرکز اصلی کادر جدید است؛ خصوصا که ژاوی با توجه به سبک بازی‌اش که شامل پرسینگ شدید و از جلوی زمین، با انرژی زیاد و تعدد بازیکنان در اطراف توپ است، نیاز دارد که بازیکنان در بیشترین حالت ممکن آماده باشند.
یکی از مشکلات بارسا در این فصل مصدومیت‌های پرتعداد و تکراری بازیکنان بود که به اختلاف کومان و کادر پزشکی منجر شد.
افراد دیگری که ممکن است به زودی به نوکمپ برگردند شامل ریکارد پرونا و رامون کوگات هستند؛ دو عضو حرفه‌ای کادر پزشکی که در سال‌های اخیر و پس از عدم توافق با مدیران سابق باشگاه از بارسا جدا شدند. پرونا از آن زمان با باشگاه دسته سومی اف سی آندورا متعلق به پیکه کار کرده و در حال حاضر در امارات متحده عربی با شارجه قرارداد دارد.
ژاوی در کنفرانس خبری‌اش در هفته گذشته گفت که پرونا در آستانه بازگشت است چون:” من می‌خواهم اطرافم را با افرادی پر کنم که ارزش اعتماد را دارند و وفادار هستند.” عامل پیچیده این است که مدیر فعلی خدمات پزشکی باشگاه رامون کانال است که اولین بار توسط لاپورتا در طول اولین دوران مدیریت او به بارسا آورده شد. حالا احتمالا به محض بازگشت پرونا از امارات، کانال از بارسا جدا می‌شود. این نشانه دیگری از استفاده ژاوی از قدرت و پرستیژش برای پیشبرد تغییراتی است که هیچ یک از مربیانی چون والورده، ستین یا کومان نتوانستند به آن دست پیدا کنند.
بخش‌های دیگر باشگاه که تغییرات ساختاری برای آنها در نظر گرفته شده، شامل تحلیل داده‌هاست و منبعی هفته گذشته به اتلتیک گفت که بعضی از آنالیزورهای داده‌ها پیش از این جدا شده‌اند و جانشین‌هایی برای پر کردن جای آنها و همچنین تحلیلگران اهداف نقل و انتقالاتی مدنظر قرار دارند.
حدود 12 نفر از اعضای بخش‌های مختلف باشگاه در بخش‌های متفاوت از بارسا جدا شده یا دوباره به کار گرفته شده‌اند. مشکلات مالی باشگاه و ذات سیاسی هر چیزی که در اطراف بارسا وجود دارد به این معناست که اجرای تمامی برنامه‌های از پیش تعیین شده دشوار و زمان‌بر خواهد بود. هرچند، تغییرات فوری بنیادی در رده‌های بالای دپارتمان پزشکی نشان می‌دهد که لاپورتا قدرت بیشتری را به نسبت همیشه به مربی تیم اول داده است.
***
نام معروف دیگر در خانواده بارسا که قصد داشت با ویکتور فونت، نامزد ریاست قبلی، کار کند یوردی کرویف بود که تابستان گذشته به عنوان مدیر استعدادیابی بین‌المللی به بارسلونا برگشت. حضور کرویف جونیور در چهار ماه اول پس از بازگشتش چندان واضح نبود؛ در حالی که تاثیرگذاری دیگران مانند رافائل یوسته، قائم مقام باشگاه، به همراه متئو آلِمانی، مدیر ورزشی، در برنامه‌ریزی نقل و انتقالاتی باشگاه بسیار مشهودتر بود.
حضور ژاوی به عنوان مربی منجر به آرایش جدیدی در سیستم تصمیم‌گیری نقل و انتقالاتی باشگاه شد. مشخص‌ترین نشانه آن جدایی سریع رامون پلانس، معاون فنی باشگاه، بود که در کمال ناباوری علیرغم دست داشتن در سیاست نقل و انتقالاتی تحت هدایت بارتومئو، از سوی لاپورتا نیز به کار گرفته شده بود. ایده جدید- حداقل ایده ژاوی- این است که مربی در کنار کرویف بیشترین قدرت را داشته باشد.
منبعی می‌گوید:” در بازسازی ساختاری که بارسا به آن نیاز دارد، این که ژاوی و یوردی متوجه حرف و منظور یکدیگر بشوند اهمیت زیادی دارد. آنها افرادی هستند که فوتبال را می‌شناسند، بنابراین باید تصمیمات فوتبالی بگیرند. آنها دیدگاه یکسانی نسبت به فوتبال و این باشگاه دارند. اما به باشگاه برای اجرای این دیدگاه نیاز دارند.”
لاپورتا ایده‌های خودش را درباره مسائل نقل و انتقالاتی دارد- او حتی در یک دهه فاصله بین دو دوره مدیریتی‌اش توانست روابطش با بسیاری از مدیربرنامه‌های بزرگ فوتبال اروپا را حفظ کنند. یکی از واسطه‌های بزرگ اروپا در طول کمپین انتخاباتی زمستان گذشته به اتلتیک گفت:” لاپورتا یکی از نزدیک‌ترین دوستان من در فوتبال است.”
یوسته، قائم مقام ورزشی این باشگاه، به شخصیتی مشهود و پر سروصدا تبدیل شده، این در حالی است که او هیچ پیش‌زمینه فوتبالی‌ای ندارد. منبعی که به ایده‌های او گوش داده می‌گوید:” یوسته به اندازه یک هوادار معمولی از فوتبال می‌داند.” آلِمانی از زمان ریاست در مایورکا و مدیر کل بودن در والنسیا اطلاعات بسیاری از این صنعت دارد و قدرت اساسی او در مذاکره با سایر باشگاه‌ها و مدیربرنامه‌ها تحت محدودیت‌های مالی و بودجه‌ای است که با فران رِوِرتر، مدیر اجرایی جدید این باشگاه، مورد بحث قرار گرفته است.
دخالت افراد بسیار در سیاست نقل و انتقالاتی به این معناست که نام بارسا همواره در کنار نام بسیاری از بازیکنان قرار می‌گیرد؛ حتی با این که همه می‌دانند که آنها پول بسیار کمی برای خرج کردن دارند. بعضی از نام‌هایی که از زمان بازگشت ژاوی مطرح شده شامل فران تورس، رحیم استرلینگ، تیاگو آلکانتارا، سزار آسپیلیکوئتا، سائول نیگز، حکیم زیاش، تیمو ورنر، کریم آدیمی از سالزبورگ، آرتور کابرال از بازل و حتی بغداد بونجاح، مهاجم الجزایری السد، است.
منبعی می‌گوید:” بارسا باشگاهی است که هر روز اخبار زیاد و متفاوتی از آن به گوش می‌رسد، یک بار یک حرف زده می‌شود و سپس حرفی که کاملا با موضوع قبلی در تضاد است.” دیگر منابع نزدیک به بعضی از اهداف احتمالی می‌گویند موکلان آنها هنوز بارسا را تیمی جذاب برای بازی کردن می‌بینند- موقعیتی برای زندگی حرفه‌ای آنها- اما این تردید را هم دارند که آیا این باشگاه کاتالان منابع مالی لازم برای تطابق با سطح باشگاه‌های فعلی آنها یا دیگر مشتریان احتمالی را دارد یا خیر.
اضافه کردن کیفیت و پر کردن شکاف‌های موجود در این تیمِ بسیار نامتعادل کار آسانی نخواهد بود، خصوصا که همه از بدهی 1.3 میلیارد یورویی بارسا مطلع هستند و قوانین فرپلی مالی لالیگا نیز دردسرساز است. ژاوی به وضوح اعلام کرده که بهبود گزینه‌های در دسترس از نظر او محتمل است و همین حالا نیز اقدام به بازگرداندن دنی آلوس، هم تیمی سابق 38 ساله‌اش، کرده که لاپورتا و آلِمانی پیش از این درباره ارزش جذب دوباره او تردید داشتند؛ این در حالی است که این بازیکن برزیل پیشنهاد داده بود که با کمترین دستمزد مجاز بازی کند- 155 هزار یورو در سال.
منبعی می‌گوید:” ژاوی بیشتر از یک مربی است، او به عنوان منجی به این تیم آمده است. در محدودیت‌های مالی این باشگاه، او این توانایی را دارد که تیمش را بسازد. به آلوس نگاه کنید- این مشخصا بازیکنی است که او خریده است؛ باشگاه بازگشت او را رد کرده بود.”
هرچند آلِمانی گفته که هیچ جایی برای اضافه کردن خریدی جدید در ژانویه وجود ندارد اما ژاوی هنوز دوست دارد تغییراتی در تیم ایجاد کند.
منبعی که او را می‌شناسد، می‌گوید:” ژاوی می‌خواهد همه را از نزدیک ببیند و هر روز با آنها کار کند. سپس دست در دست باشگاه حرکت کرده و تجدید نیروهای محتمل را بررسی می‌کند. دو یا سه هفته دیگر زمان صحبت است تا ببینند که چه چیزی مورد نیاز است. اما اگر شرایط مالی اجازه خرید ندهند، آنها نمی‌توانند کاری از پیش ببرند.”
امید و انتظارات زیادی از نسل جدید بازیکنان جوان پرورش یافته در بارسا وجود دارد- آنسو فاتی، گابی، نیکو گونزالس و پدری و رونالد آرائوخو. این باشگاه خودش نیز خیلی زود با این داستان مثبت همراه شده و معمولا از هشتگ #DreamTeenنوجوانان رویایی) در شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کند.
ژاوی با بازی دادن به الیاس آخوماچ 17 ساله در اولین بازی‌اش در لالیگا به عنوان مربی، نشان داد که به آکادمی لاماسیای باشگاه باور دارد. در مجموع و بر اساس آمار اوپتا، بارسا این فصل از 10 بازیکن 21 ساله یا پایین‌تر استفاده کرده و تنها دو باشگاه در پنج لیگ معتبر اروپایی از تعداد بازیکنان بیشتری در این رده سنی استفاده کرده‌اند. مشخصا بازیکنانی که در سیستم جوانان باشگاه رشد کرده‌اند نیز به دیگران ترجیح داده می‌شوند و این سبک از بازی بیشتر به عنوان “دی‌ان‌ای بارسا” شناخته می‌شود تا تاکتیک‌ها و سیستم‌هایی که از سوی کومان مورد استفاده قرار می‌گرفت.
این خط پرورش بازیکن در تیم اول در سال‌های اخیر و خصوصا در طول دوران ریاست بارتومئو متوقف شده بود اما راه‌اندازی دوباره آن یکی از ارکان اصلی برنامه‌های ژاوی است. حالا نظارت لاماسیا برعهده آلبرت کاپیاس است که وقتی ژاوی در اواخر دهه 1990 در رده‌های بارسا بالا می‌آمد، مربی بارسای B بود. کاپیاس از آن زمان در اسرائیل و چین با کرویف کار کرده و سرمربی تیم ملی زیر 21 ساله‌های دانمارک بود تا این که تابستان گذشته توسط لاپورتا به باشگاه بازگردانده شد.
هربار سوالی پرسیده شده، ژاوی از پتانسیل جوانان نوظهور این باشگاه تمجید کرده، درحالی که به این موضوع نیز اشاره کرده که دیگر اعضای بزرگسال‌تر رختکن هم باید مسئولیت حل مشکلات و نواقص فعلی این تیم را برعهده بگیرند. این شامل کاپیتان‌های کهنه‌کار این باشگاه و دیگر بازیکنانی که در اوج دوران حرفه‌ای خود هستند مانند فرانکی دی‌یونگ، ممفیس دیپای و مارک آندره تراشتگن می‌شود.
شاید جذاب‌ترین موضوع در هفته‌های پیش‌رو این باشد که بازیکنانی این باشگاه را ترک می‌کنند تا کمبود بودجه تامین شود. همه می‌دانند که چه بازیکنانی قرار است فروخته – فلیپه کوتینیو، نتو، ساموئل اومتیتی، مارتین برایت‌ویت، کلمنت لنگله، سرخی روبرتو- اما یافتن خریدار یا باشگاه‌هایی که حاضر به جذب قرضی آنها و پرداخت دستمزدشان باشند تا به حال غیرممکن بوده است. شاید نیوکاسل یا باشگاه دیگری که دوست دارد با خرج کردن پول نامش را مطرح کند بتواند کمکی به بهبود این شرایط کند اما متقاعد کردن بازیکن برای انجام این انتقال نیز اقدامی چالش‌برانگیز خواهد بود.
افراد خوش‌بین این ایده را مطرح می‌کنند که باید بازیکنان مطرحی که در دیگر تیم‌ها به صورت مداوم بازی نمی‌کنند و ممکن است به مدت شش تا 18 ماه به صورت قرضی در دسترس باشند را هدف قرار داد. هرچند، کسانی که با تفکرات ژاوی آشناتر هستند می‌گویند تفکرات میان- تا بلند- مدت نیاز است و بازیکنان جوانی که بتوانند نقاط ضعف خاصی را در تیم پر کنند، شانس بیشتری برای به خدمت گرفته شدن در ژانویه دارند. منبعی می‌گوید:” سبک بازی ژاوی واقعا نیاز به وینگرها دارد و وینگرهای زیادی در تیم دیده نمی‌شود.”
ژاوی در طول هفته اول حضورش روی نیمکت بارسا بسیار مواظب بود که نام هیچ هدف محتملی را به زبان نیاورد. اما ابایی نداشت که موضوع تمدید قرارداد دمبله را با باشگاه مطرح کرده و اطمینان حاصل کند که او پس از پایان قرارداد فعلی‌اش در ماه ژوئن از این تیم جدا نخواهد شد. این درخواست مشخصا به این دلیل است که ژاوی خواهان بازیکنان کناری با استعداد و سرعتی است اما از سوی دیگر نشان می‌داد که او چطور به راحتی از قدرتش استفاده می‌کند تا به مدیران برای انجام کارهایی فشار بیاورد که شاید با آن موافق نیستند.
کارشناسانی که از نزدیک وضعیت باشگاه را زیرنظر دارند می‌گویند که این پنجره ژانویه و خصوصا تابستان آینده نشان می‌دهد که آیا لاپورتا و دیگر مدیران واقعا تمایل دارند قدرت لازم برای شکل دادن تیم را به ژاوی (و کرویف و دیگر متحدان) بدهند یا خیر.
منبعی می‌گوید:” مطمئنا ژاوی صرفا به واسطه ژاوی بودنش نقش بیشتری (در نقل و انتقالات) دارد. اما ما خواهیم دید که با نتایج در میان مدت چه اتفاقی رخ خواهد داد. اگر این تیم در انتهای فصل پیشرفت محسوسی نداشته باشد، شاید از قدرت ژاوی کاسته شود. اگر این فصل واقعا خوب پیش برود، پس ژاوی دست بازتری برای تصمیم‌گیری خواهد داشت.”
***
نتایج تا به حال و خصوصا در مقایسه با ماه‌های آخر دوران کومان بسیار خوب بوده‌اند؛ ژاوی در سه بازی اول دو پیروزی و یک تساوی به دست آورده است. هرچند عملکرد تیم در این دیدارها پر فراز و نشیب بود- آنها خوش‌شانس بودند که بعضی تصمیمات درباره ضربات پنالتی به سودشان بود و اگر اسپانیول، بنفیکا و ویارئال استفاده بهتری از شانس‌های‌شان کرده بودند، ممکن بود هر سه بازی را واگذار کنند (توضیح مترجم: این مطلب پیش از شکست این هفته بارسلونا مقابل بتیس نوشته شده است.)
هجوم اولیه آدرنالین و مثبت‌نگری به دلیل بازگشت ژاوی مشخصا کمک کرد اما برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان فصل آینده به پیشرفت مداوم نیاز است. شرایط لیگ قهرمانان امسال هم بسیار حساس است؛ این تیم باید در 8 دسامبر در ورزشگاه خانگی بایرن مونیخ به پیروزی برسد تا در اتفاقی شرم‌آور و تاریخی به لیگ اروپا سقوط نکند.
در همین حال، ژاوی و اطرافیان مورد اعتمادش به تغییر ساختار پشت صحنه ادامه خواهند داد و تغییرات بیشتری در کارکنان و استراتژی باشگاه در طول چند هفته پیش رو در دپارتمان‌های مختلف رخ می‌دهد. شواهد سه هفته اول حضور او در این باشگاه نشان می‌دهد که این مربی ایده مشخصی از مسیری دارد که می‌خواهد این تیم و باشگاه را در آن قرار دهد. در حال حاضر سوال این است که آیا لاپورتا و دیگر مدیران در نوکمپ از انتقال قدرت به کسانی که حس می‌کردند کمتر از 12 ماه قبل آنها را در انتخابات شکست داده‌اند، راضی هستند یا خیر. تصمیم این مدیران در ادامه کار با کومان در تابستان گذشته به ضررشان شد و به این معنا بود که مجبور هستند غرورشان را زیر پا گذاشته، با ژاوی تماس گرفته و قدرتی که می‌خواهد را در اختیارش قرار دهند.
منبعی می‌گوید:” ژاوی به دلیل ارتباطش با فونت، گزینه لاپورتا برای مربیگری نبود اما او مجبور شد به دلیل فاجعه‌ای که با حضور کومان رخ داد به او روی بیاورد. حالا وقتی او را به خدمت گرفته پس باید از روز اول صدردرصد از او حمایت کند. ژاوی حالا می‌تواند کاری را انجام دهد که از مدت‌ها قبل برای آن برنامه‌ریزی کرده است.”
دیگه رفتیم لیگ اروپا. خدا میدونه این تیم دوباره کی اوج میگیره؟😞
چرا در مورد لیگ اروپا رفتن بارسا مطلب کار نمیکنید؟