آنالیز: حمله به دفاع چپ ایتالیا، کلید پیروزی انگلیس در فینال است؟
هفت‌یک- مهم‌ترین پیروزی انگلیس در سال‌های اخیر به یک نمایش کلاسیک شباهت چندانی نداشت.
شاگردان گرت ساوت‌گیت برای به دست آوردن پیروزی دشوار 2-1 مقابل دانمارک در نیمه‌نهایی یورو به وقت اضافی نیاز داشتند. گل مساوی آن‌ها گل به‌خودی بود و گل پیروزی هم از روی ریباند ضربه پنالتی به ثمر رسید، و در نهایت، قابل توجه‌ترین تغییرات تاکتیکی را کاسپر یولمند در بازی ایجاد کرد. تصمیمش برای استفاده از سه تعویض زودهنگام، آن هم فقط بعد از گذشتن یک ساعت از زمان بازی، زهر اصلی خط حمله‌اش را گرفت و با وجود این که دانمارک در وقت اضافه می‌توانست از سه تعویض دیگر استفاده کند، بازیکن آماده دیگری برای حضور در بازی نداشت. این مساله ابتکار عمل را به انگلیس دادد. آن‌ها سرانجام توانستند از فشار طولانی‌مدتی که به دانمارک وارد کردند، بهره ببرند.
اما در بسیاری از حملات انگلیس یک موضوع ثابت دیده می‌شد – آن‌ها از سمت راست خودشان پیش می‌رفتند. با توجه به رویکردش در استفاده از “همان” سیستم مقابل آلمان یعنی 3-4-3 در مرحله یک‌هشتم نهایی، انتظار میرفت ساوت‌گیت دوباره همان کار را تکرار کند اما او تصمیم گرفت چینش تیمش را به 3-4-3 تغییر ندهد. او با دفاع چهار نفره و سه نفر که در جلوی زمین پخش شده بودند، ادامه داد. انگلیس نمی‌خواست وینگ‌بک‌های دانمارک را با استفاده از وینگ‌بک‌های خودش خنثی کند. به جای آن، روی حمله به آن‌ها تمرکز کردند.
یواکیم مایله، وینگ‌بک چپ، یکی از قابل توجه‌ترین بازیکنان دانمارک در این رقابت‌ها بود اما خوب است یادمان باشد که او از اساس یک بازیکن جناح راستِ راست‌پاست. او در باشگاهش آتالانتا فقط گاهی در سمت چپ بازی کرده است. او تا پیش از در این تورنمنت به خوبی کمبودهای دفاعی‌اش را پنهان کرده بود، اما انگلیس توانست تقریبا تمام شانس‌های کلیدی‌اش را از فضای پشت سر او خلق کند.
اولین مثال این اتفاق در 5 دقیقه اول بازی رخ داد، زمانی که مایله توپ را جمع کرد و مطابق معمول به جای این که در خط کناره زمین پاس‌کاری کند، با توپ به مرکز زمین رفت. مالکیت توپ را از دست داد و به جای این که در کنار زمین مشغول دفاع باشد، در مرکز آن حضور داشت. کالوین فیلیپس سریعاً توپ را به وینگر سمت انگلیس، بوکایو ساکا، داد.
از آن جا، ساکا توپ را به هری کین فرستاد که به جناح راست رفته بود. بعد کین توپ را با پاسی بلند به باکس حریف فرستاد، رحیم استرلینگ خودش را از وینگ‌بک دانمارک، ینس اشترایگر لارسن، رها کرد اما نتوانست به توپ برسد.
بعد از شروع مثبت انگلیس، دانمارک در میانه زمین حریف مالکیت توپ بیشتری را در اختیار داشت و بالاخره با ضربه آزاد میکل دامسگارد به گل رسید. گرچه این گل باعث شد انگلیس سرعت خودش را بالا ببرد، و در عرض دو دقیقه دو موقعیت خوب گلزنی ایجاد کردند تا سرانجام به گل مساوی رسیدند.
اولین موقعیت وقتی ایجاد شد که ساکا در سمت راست به توپ رسید.
مایله جلو رفت تا او را متوقف کند و یانیک وسترگارد هم تغییر موقعیت داد تا به او کمک کند، اما شاید در پشت سرش فضای زیادی را برای نفوذ کین باز گذاشت.
پاس ساکا کاملاً حساب‌شده بود، کین از دست مدافعان فرار کرد، توپ کم‌ارتفاع او در باکس به طور بی‌نقصی به استرلینگ رسید و او هم توپ را به سینه دروازه‌بان دانمارک، کاسپر اشمایکل، کوبید.
کمتر از یک دقیقه بعد، حرکتی مشابه به گل مساوی انگلیس منجر شد.
دوباره ساکا توپ را در سمت راست گرفت، و دوباره مایله به استقبالش رفت. کین این بار از وسترگارد دور شد و در عمق قرار گرفت؛ هیچ کس با او یارگیری نکرده بود.
با جلو رفتن مایله، وسترگارد حالا احتمالا نگران بود که باید از نیمه چپ زمین دفاع کند، برای همین اجازه داد کین آزاد باشد.
کین سریعا با پاسی دقیق توپ را از مدافعان عبور داد تا به ساکای نفوذکرده برسد – مایله را در تصویر زیر مشخص کردیم، ایستاده و فقط نگاه می‌کند، انگار که وسترگارد باید این بازیکن جوان آرسنال را دنبال می‌کرد.
ساکا توپ را به صورت عرضی به استرلینگ می‌رساند، و سیمون کیائر تلاش می‌کند تا در لحظه آخر توپ را دور کند اما فقط می‌تواند توپ را از اشمایکل عبور دهد.
و هرچه بازی بیشتر ادامه یافت، انگار که انگلیس بیشتر از آن جناح حمله کرد. در این جا یک مثال پیچیده‌تر می‌آوریم.
با یک پاس بلند جناح بازی عوض می‌شود، کایل واکر توپ را می‌گیرد و مایله به جلو می‌آید تا با او روبرو شود.
میسون مونت آن طرف را نگاه می‌کند، فضای پشت سر مایله را می‌بیند و به سمت راست می‌رود.
توپ در وسط زمین به فیلیپس می‌رسد که سریعاً دنبال بازیکن می‌گردد و توپ را به پشت مایله و برای مانت نفوذ کرده می‌فرستد.
وسترگارد تقریباً سر وقت برمی‌گردد و به او فشار می‌آورد و جلوی شوتش گرفته می‌شود.
انگلیس دائما از آن سمت عبور می‌کرد، یا تلاش می‌کرد عبور کند. در وقت‌های اضافی نیمه دوم، مایله در وسط زمین به سمت مونت کشیده می‌شد، و او هم توپ را از پشت مایله عبور می‌داد و در پشت مدافعان به استرلینگ می‌رساند. استرلینگ هم بعد از ورود گریلیش به جای ساکا به سمت راست زمین رفته بود.
استرلینگ وسترگارد را پشت سر می‌گذارد، اما در محوطه جریمه نمی‌تواند هم‌تیمی‌ای را برای پاس دادن انتخاب کند.
کشیده شدن مایله به قسمت داخلی زمین کم کم به اشکال مختلف روی بازی تاثیر گذاشت. این موضوع در وقت‌های اضافه یکی از موارد غیر معمول بازی بود – چون مایله به داخل می‌رود تا نزدیک استرلینگ بماند، مسیر عبور برای واکر باز می‌شود تا به کین پاس بدهد. کین هم از یک زاویه تنگ یک شوت خارج از چارچوب می‌زند.
و بعد، با آن همه پاس‌های ترکیبی خوب و حرکات هوشمندانه که کار را برای مایله دشوار می‌کرد، کم کم قضیه فقط درباره نبردهای کوچک او با استرلینگ بود. انگلیس هر چه بیشتر توپ را به وینگر منچستر سیتی می‌رساند، مایله باید در گوشه زمین قرار می‌گرفت و بیشتر دچار مشکل می‌شد – مساله‌ای مختص به وینگ‌بک‌های راست‌پایی مثل مایله.
استرلینگ باز هم نمی‌تواند زاویه پاس تعیین‌کننده‌اش را پیدا کند.
در این جا، یک و دوی استرلینگ با فیل فودن، که به جای مونت به بازی رفته یعنی او می‌تواند هر دو کار را انجام دهد – مایله را جلو بکشد، بعد از فضای پشت سرش استفاده کند. رسیدن به او برای مایله سخت است، اما وسترگارد سر راهش قرار گرفته و (به طرز کمی ناشیانه‌ای) و درست خارج از محوطه جریمه جلوی او را می‌گیرد.
و این اتفاق به خاطر پنالتی پنج دقیقه بعد چندان دیده نشد – استرلینگ باز هم از جناح مایله نفوذ کرد. مایله که پایش به توپ خورد اما نتوانست آن را از مسیر این بازیکن انگلیسی دور کند. دوباره دو بازیکن دانمارک، مایله و ماتیاس ینسن تعویضی با هم تلاش کردند تا استرلینگ را متوقف کنند، او هم پنالتی گرفت که منجر به گل سرنوشت‌ساز کین شد.
قبل از بازی دیشب از استرلینگ به عنوان گزینه احتمالی بهترین بازیکن تورنمنت صحبت می‌شد، به ویژه به خاطر فرارهای به خصوصش برای قرار گرفتن در موقعیت گلزنی. او مقابل دانمارک نتوانست تور دروازه را به لرزه درآورد اما تاثیرگذارترین عملکرد خودش را در یورو به نمایش گذاشت – باعث گل به خودی حریف شد، و بعد یک پنالتی گرفت که انگلیس را به فینال فرستاد. رفتن او به سمت راست ممکن است اثر ثانویه تصمیم ساوت‌گیت برای بازی دادن به گریلیش باشد، اما تاثیر تعیین‌کننده‌ای داشت.
در بازی یک‌شنبه‌شب مقابل ایتالیا هم کیفیت انگلیس در سمت راست ممکن است حیاتی باشد. مدافع جایگزین ایتالیا، امرسون، در بازی نیمه‌نهایی مقابل اسپانیا مدام به جلو رفت و پشت سرش فضای زیادی برای نفوذ باقی گذاشت.
ساوت‌گیت در طول بازی‌های دور حذفی مسیرش را تغییر داده و عوض شده، اما بهترین شیوه‌‌اش برای فینال احتمالا حفظ یک ترکیب ثابت و تکیه بر روش بازی دیشب باشد.