وقایع‌نگاری یک سقوط؛ سوپرلیگ چگونه از هم‌پاشید
هفت‌یک- طرح جدایی سوپرلیگ که زاییده نقشه‌های 12 باشگاه مطرح اروپایی بود پس از روزی سرشار از تهدیدها و روندهای سیاسی در آستانه فروپاشی قرار گرفت و به اوج رسیدن اعتراضات خشمگینانه هواداران منجر به عقب نشینی تحقیرآمیز شش قدرت لیگ برتر شد. به نظر می‌رسد که حذف آنها در نهایت باعث تضعیف این پروژه می‌شود و همتایان آنها در قاره حالا این ریسک را متوقف کرده‌اند.
کمتر از 48 ساعت پس از آشفتگی فوتبال در سراسر اروپا با تایید علاقه باشگاه‌های انگلیسی به همراهی یوونتوس، میلان و اینترمیلان از ایتالیا و رئال مادرید، بارسلونا و اتلتیکو مادرید از اسپانیا در جدایی از رقابت‌های یوفا، تصمیم گروه معروف به 12 باشگاه خبیث به طور خاص در سه‌شنبه شب درهم شکست چرا که میزان کامل واکنش‌های جدی علیه این برنامه مشخص شد.
برنامه ای که مدت‌ها از سوی بانک سرمایه‌گذاری آمریکایی جِی‌پی مورگان تهیه و امضا شده بود، به شکلی دراماتیک به تسلیم درآمد. چلسی، منچسترسیتی، لیورپول، منچستریونایتد، آرسنال و تاتنهام در زمان بسته شدن کافه‌ها بار دیگر به صراط مستقیم برگشته و خطر جریمه‌های مالی برای انصراف را پذیرفتند.
اینتر در نهایت از سایرین پیروی کرد، سریعا از ویرانه‌های این طرح دور شده و با تاکید بر این که وضع موجود در فوتبال اروپا باید تغییر کند، در نهایت تایید کرد که نیاز به بازبینی برنامه‌های‌شان دارند. این پروژه درست پس از نیمه شب اروپا رسما به حالت تعلیق درآمد. مدیران سایر 14 باشگاه لیگ برتری سه شنبه صبح جلسه‌ای از طریق برنامه زوم برگزار کرده و انزجار خود را از خیانت و نخوت سایر اعضا و سیستم محدود سوپرلیگ ابراز کردند.
اد وودوارد، مدیر اجرایی منچستریونایتد، پیش از آن استعفای خود را ارائه کرد- البته در پذیرش اشتباهاتش هیچ اشاره‌ای به سوپرلیگ نکرد- و دیگران نیز ممکن است برکنار شوند. یکی از منابع مدعی شد که چشم‌انداز درون لیگ به شکل ناگزیری آزرده است و تصمیم این 14 باشگاه برای تلافی علیه مالکان خصوصی و طراحان سوپرلیگ بسیار جدی است.
او گفت:” چطور می‌توانیم بار دیگر با این افراد کار کنیم؟ آنها به ما خیانت کردند. آنها سال‌ها دروغ‌های بی‌شرمانه‌ای به ما گفتند.”
اما این عقب‌نشینی کامل تنها پس از این رخ داد که بوریس جانسون، نخست وزیر، به گروه‌های هواداری گفت که آماده است تا از “بمبی قانونی” برای ممانعت از پیوستن باشگاه‌های انگلیسی به “کارتل” سوپرلیگ استفاده کند؛ تهدیدی که در رویدادی جداگانه از سوی کِیر استرامر، رهبر اپوزوسیون، مطرح شد. اتحادیه فوتبال از موضع 14 باشگاه دیگر لیگ‌برتری متحد علیه برنامه سوپرلیگ حمایت کرد و این در حالی بود که بازیکنان باشگاه‌های حاضر در این جدایی نیز در مخالفت با این طرح متحد شدند. این روز قابل توجه همچنین شامل اتفاقات دیگری هم بود:
– بعضی از 14 باشگاه لیگ برتری برای کسر امتیازات تیم‌های حاضر در سوپرلیگ فشار آوردند، به این واقعیت اشاره کردند که آنها با حسن نیت رقابت نکردند و در نتیجه ممکن است در تست مالکان و مدیران نقض قانون کرده باشند.
– یوفا به عهدش برای گسترش لیگ قهرمانان عمل کرده و حتی راه مخفی سوپرلیگ مانندی برای حضور در این مسابقات پیشنهاد کرد و مذاکراتی با یک شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی در لندن برای خرید سهام پنج میلیارد پوندی این رقابت‌ها انجام شده است.
– یکی از حامیان مالی لیورپول را ترک کرده و دیگران تهدید به اقدامی مشابه کردند و جوردن هندرسون، کاپیتان باشگاه، به وضوح انزجار بازیکنان از اتفاقات 48 ساعت اخیر را ابراز کرد.
– پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، به ذات غیررقابتی مدل محدود سوپرلیگ اعتراض کرد و بازیکنانش خشم خود را از احتمال منع شدن از بازی برای تیم‌های ملی کشورشان یا لیگ قهرمانان اعلام کردند.
– افراد بسیاری در منچستریونایتد ناخشنودی خود را به اطلاع وودوارد رساندند. هکتور بیرین صدای اصلی نارضایتی‌ها در بین اعضای تیم آرسنال بود.
– پتر چک، مشاور فنی چلسی، تلاش کرد تا گروه عصبانی از هوادارانی را آرام کند که برای اعتراض در آستانه دیدار برابر برایتون در بیرون از استمفوردبریج تجمع کرده بودند.
این عقب نشینی به عنوان پیروزی برای قدرت هواداران در برابر قدرت مالکان میلیارد به حساب می‌آمد. اما عواقب این چند روز ناراحت‌کننده و تفرقه افکن حتی با وجود پیروزی نیز مطمئنا ادامه خواهد داشت.
***
“هر شش باشگاه برخواهند گشت. کجا را دارند که بروند؟”
چند دقیقه پس از پایان جلسه 11 صبح اعضای لیگ برتر، یکی از منابع حاضر به اتلتیک گفت که “خشم زیادی” در بین 14 باشگاه حاضر وجود داشته است. مدیری پر سر و صدا مدعی شد:” این طرح از بین خواهد رفت. سوال فقط این است که از چه مسیری چنین اتفاقی رخ خواهد داد.”
گفته می‌شود اورتون صحبت‌های بسیاری را درباره برنامه جدایی سوپرلیگ مطرح کرده، همانطور که شدید مخالف پروژه چشم‌انداز بزرگ بود. اما با وجود این که بسیاری خشمگین بودند اما هیچ بحثی درباره برکناری باشگاه‌های یاغی از لیگ برتر صورت نگرفت. گفته شده:” هر شش باشگاه برخواهند گشت. کجا را دارند که بروند؟”
با این حال کسی باید بهای چیزی که به عنوان حرکت “آزاردهنده” به حساب میآید را بدهد. و حتی پیش از انتشار خبر استعفای وودوارد از سمتش به عنوان مدیر اجرایی منچستریونایتد، این احساس وجود داشت که کارمندان پایین‌تر از سطح مالکیت هستند که بیشترین ضربه را دریافت خواهند کرد.
یکی از مدیران حاضر در این تماس مدعی شد:” ما نمی‌خواهیم این باشگاه‌ها برکنار شوند. اما مدیران آنها؟ بله.” اساس پشت این تفکر این است که تنبیه هواداران، سرمربیان و بازیکنان این تیم‌ها منصفانه نیست چون آنها حق اظهارنظر در طرح‌های سوپرلیگ را نداشتند. اما این به این معنا نیست که تحریم‌های احتمالی در طول جلسه 14 باشگاه لیگ برتری مطرح نشده باشد.
یک تیم پیشنهاد کسر امتیاز را داده چرا که باور دارد نقض حسن‌نیت رخ داده است. چنین کاری بیشتر از هر جریمه مالی به خائنان دسیسه‌گر ضربه می‌زند. اما در حالی که صحبت‌هایی درباره جریمه مالی “شش باشگاه بزرگ” به گوش می‌رسید، احساس غالب این بود که در وهله اول بازگرداندن آنها به میز مذاکره مهم‌تر است.
یک مدیر لیگ برتری گفت:” موضوع این نیست که آیا دوباره چنین کاری می‌کنند. این مربوط به جریمه برای ضربه زدن به برند و باشگاه‌هایی است که به درستی رفتار کردند.” بحث‌هایی بین این 14 باشگاه درباره چگونگی بهبود آزمایش مالکان و مدیران در اثر این طرح انجام شد. گفته شد که این آزمایش‌ها باید فراتر از “سابقه ورشکستگی و کیفری” باشد چون “حالا باید به اعمال آنها نگاه کنید”. یک منبع گفت:” این افراد باید از داشتن باشگاه‌های فوتبال محروم شوند.”
شاید مهم‌ترین سلاح در دسترس لیگ برتر قدرت بازیکنان بود و این موضوع در اواخر سه‌شنبه شب در حالی ثابت شد که بازیکنان از هر دو باشگاه لیورپول و منچستریونایتد بیانیه‌هایی در محکومیت این جدایی صادر کرده و هندرسون نیز ترتیب جلسه کاپیتان‌ها در روز چهارشنبه را داد. یکی از منابع گفت:” بازیکنان بلیت برنده هستند. تصور کنید آنها به سوپرلیگ نه بگویند… این راه حل معجزه‌آسای این شرایط است.”
***
چلسی- آخرین ورودی، اولین خروجی
توماس توخل با به نمایش گذاشتن لبخندی خوش‌بینانه در جریان کنفرانس خبری دوشنبه بعدازظهر در حالی که خشم ناشی از سوپرلیگ رو به افزایش بود، گفت:” گاهی میانه طوفان آرام‌ترین بخش آن است.” شاید این موضوع در جایی دیگر صدق می‌کرد اما اینجا اشتباه بود.
کمتر از 24 ساعت پس از انتشار بیانیه از سوی 12 “سوپرباشگاه” یاغی این صحبت‌ها مطرح شد که شاید نشان می‌داد چلسی درباره تصمیمش برای ایستادن مقابل قانونگذاران فوتبال مردد شده باشد. بسیاری از بازیکنان هنوز از تصمیمی که ممکن بود دوران حرفه‌ای آنها را نابود کند و بدون مشورت یا اطلاع آنها از سوی مدیریت گرفته شده بود، شوکه بودند و در جلسه با بروس باک، مدیر باشگاه، در مجموعه تمرینی کوبام نیز قانع نشدند.
باک چند ساعت بعد در برنامه زوم با چند نماینده از انجمن هواداران دیدار کرده و دلایل پشت تصمیم باشگاه را شرح داد. انجمن هواداران چلسی در این جلسه حضور نداشتند که این اقدام را “غیرقابل بخشش” و “خیانت کامل” می‌دانستند؛ در حالی که شاهد افزایش بی‌سابقه‌ای در حق عضویت باشگاه بودند.
افراد حاضر در این جلسه قسم رازداری ادا کردند و اظهارات باک بلافاصله منتشر نشد. چلسی علاقه‌ای نداشت که یکی از رهبران دفاع از سوپرلیگ باشد چرا یکی از نیروهای پیش‌برنده لیگ جدید نیز نبود. اما واقعیت این بود که این اتفاق با تردید در سطح مدیریتی استمفوردبریج همراه بود.
روند شرایط در روز سه شنبه تغییر کرد. هرلحظه بیشتر مشخص می‌شد که سهامداران این باشگاه‌ها و بسیاری از هواداران فوتبال در سراسر جهان شدیدا علیه سوپرلیگ به طور کلی و باشگاه‌های عضو آن هستند و مذاکرات بین رومن آبراموویچ و اعضای هیئت مدیره او در چلسی روی نیاز به چرخش 180 درجه‌ای متمرکز شد.
سپس طوفان واقعی از راه رسید: صدها هوادار و شاید در بهترین حالت هزار نفر با بنرهای دست‌نویسی شده، نوشیدنی و فریادهای اعتراض‌آمیز در “فولام‌رود” تجمع کردند. توهین‌هایی به فلورنتینو پرز، رییس رئال مادرید، و فریادهایی علیه مالکان آمریکایی و منچسترسیتی و حتی خود آبراموویچ به گوش می‌رسید.
هواداران چلسی با بستن مسیر اتوبوس تیم پیش از بازی با نیوکاسل، آغازکننده حرکتی بودند که به خروج همه تیم‌های انگلیسی از سوپرلیگ منجر شد.
افراد حاضر توجهی به ترافیک ایجاد شده نداشتند و حضور قابل‌توجه پلیس باعث هدایت آن شد. کارکنان امنیتی استمفوردبریج از نرده‌های آهنی برای ممانعت از دسترسی افراد به اطراف ورزشگاه استفاده کردند و این در حالی بود که پتر چک که به شکل واضحی مستاصل بود، شروع به صحبت با جمعیت کرد تا راه را برای اتوبوس چلسی باز کنند که در سفر کوتاهش از هتل هاربور چلسی با تاخیر مواجه شده بود. صدای دروازه‌بان سابق چلسی به گوش می‌رسید که می‌گفت:” می‌دانم، به ما زمان بدهید.”
این اعتراض مسالمت‌آمیز در لحظه پخش خبر تصمیم چلسی برای جدایی از این لیگ به مهمانی تبدیل شد. شعارهای “لعنت به سوپرلیگ” و “ما فوتبال را نجات می‌دهیم” سریعا جای خود را به سرودهای سنتی در اطراف استمفوردبریج دادند که شامل سرودی بود که گل دنیس وایز در سال 1999 برابر میلان در سن‌سیرو را یادآوری می‌کرد و از بین تمام رقابت‌ها اشاره به لیگ قهرمانان داشت.
آنها کمی پس از آغاز دیدار چلسی با برایتون که با تاخیر 15 دقیقه‌ای همراه بود، متفرق شدند. تساوی بدون گل، یادآوری به موقعی از رقابتی بودن همیشگی لیگ برتر و در خطر قرار گرفتن امید به کسب سهمیه لیگ قهرمانان بود؛ هرچند نبود جدیت و تمرکز از سوی میزبان احتمالا توجیه خوبی در این موقعیت سورئال بود.
منابع در چلسی تاکید دارند که تغییر موضع آنها به واسطه صحنه‌های فوق العاده پیش از بازی در بیرون از استفوردبریج نبود؛ بلکه مشاهده 48 ساعت واکنش منفی جهانی به اعلام خبر سوپرلیگ منجر به اتخاذ این تصمیم شده است. آنها مدعی هستند که رونمایی از سوپرلیگ دیرهنگام به آنها اعلام شد و زمانی برای مشاوره نبود و آنها در نهایت به این جمع پیوستند چون نمی‌خواستند از سوی چندین رقیب خود کنار گذاشته شوند.
آنها آخرین تیم وارد شده و اولین تیم خارج شده بودند، حتی با این که تاییدیه این موضوع تا پس از نیمه‌شب اعلام نشد. ضربه‌ای که حضور در سوپرلیگ به تصویر مثبتی وارد کرد که چلسی در سال‌های اخیر سعی کرده از طریق کارهای خیریه و ضد تبعیضی که توسط بنیاد این باشگاه هدایت می‌شود، بسازد، فشار زیادی به آبراموویچ وارد کرد.
هیچ چیز نمی‌تواند این آسیب را به حالت اول برگرداند. چلسی هیچ تحسینی برای اولین بازگشتی دریافت نمی‌کند چون یکی از 12 باشگاهی بوده که در وهله اول فوتبال را به مخاطره انداخته است. این پیروزی به تمام مخالفین تعلق دارد و تغییر موضع نمی‌تواند ننگ این سواستفاده از قدرت را از مالکیت آبراموویچ پاک کند.
***
منچسترسیتی- “این ورزش نیست”
وقتی حساب کاربری رسمی سیتی نقل‌قولی از کنفرانس خبری پپ گواردیولا با تیتر “سرمربی اظهارنظر کرد” به اشتراک گذاشت، شاید نشانه‌ای از تغییر شرایط بود.
در این تصویر نوشته شده بود:” من دوست دارم رییس کمیته به سراسر جهان سفر کرده شرح دهد که این تصمیم چطور گرفته شده است” و این اقدامی عجیب بود چرا که از سوی یکی از باشگاه‌های حاضر در سوپرلیگ انجام گرفت نه یکی از مخالفان پرهیاهو که در بیشتر طول روز در حال استفاده از تمثیل‌ها در شبکه‌های اجتماعی بود.
گواردیولا در طول کنفرانس خبری کوتاه مدتش هیچ نشانه‌ای از خشم علیه کارفرمایانش- کسانی که باشگاه را بدون اطلاع اکثریت کارکنان وارد این لیگ کردند- بروز نداد اما ناخشنودی‌اش از اساس سوپرلیگ را به وضوح اعلام کرد. او درباره لیگی بدون سقوط گفت:” این ورزشی نیست که رابطه‌ای بین تلاش و پاداش در آن وجود نداشته باشد. این ورزشی نیست که موفقیت در آن تضمین شده باشد، این ورزش نیست وقتی مهم نباشید که ببازید یا خیر.”
این احساس وجود داشت که گواردیولا از تصمیم سیتی برای حضور در سوپرلیگ به شکلی ناخوشاینده غافلگیر شده است. وقتی سال گذشته پروژه چشم‌انداز بزرگ به جایی نرسید، او خوشحال بود که سیتی جایی در این برنامه که از سوی منچستریونایتد و لیورپول به راه افتاده بود، نداشت.
با این حال سیتی این بار آماده پیوستن به مهمانی بود. با این که آنها کمکی به طرح برنامه نکرده بودند اما فران سوریانو، مدیر باشگاه، روز جمعه پس از این به حضور در این لیگ تن داد که مشخص شد سایرین بدون سیتی هم به کار ادامه خواهند داد. گواردیولا در طول کنفرانس خبری تایید کرد که روز یکشنبه چند ساعت پیش از اعلام رسمی از ماجرا باخبر شده است.
گواردیولا و بازیکنان سیتی به شدت با حضور این باشگاه در سوپرلیگ مخالف بودند.
به نظر نمی‌رسید که او کاملا علیه این ایده باشد و گفت به تمامی تصمیمات باشگاه اطمینان دارد اما اظهاراتش درباره فقدان رقابت به معنای مخالفت جدی بود. چندین بازیکن سیتی توییت حساب کاربری رسمی باشگاه را بازنشر کردند که نمایشی از مخالفت با این طرح به نظر می‌رسید اما خیلی زود این بازنشر را پاک کردند. روز دوشنبه به آنها گفته شد که هیچ بحثی مربوط به سوپرلیگ حتی به صورت خصوصی انجام ندهند و سیتی در ابتدا مصمم بود که می‌تواند از هر واکنش جدید عمومی جان سالم به در ببرد.
با این حال بازیکنان روز سه شنبه در یک تماس از طریق برنامه زوم نارضایتی‌‍شان را ابراز کردند. منبعی نزدیک به اعضای تیم می‌گوید بازیکنان در مخالفت با یکدیگر متحد بودند. بعضی از سکوت پس از بیانیه یکشنبه شب عصبانی شده بودند و حتی احتمال اعتصاب نیز وجود داشت. نگرانی بازیکنان مربوط به حضور در لیگ قهرمانان بود که رقابتی محبوب در این تیم است و موضوع آنها اساسا این بود که هیچ چیزی را که منجر به محرومیت آنها از بازی برای تیم‌های ملی شود، نخواهند پذیرفت.
به آنها اطمینان خاطر داده شد که مشکلی برای فوتبال ملی به وجود نمی‌آید اما گفته می‌شود نارضایتی اعضای تیم نقش مهمی در تصمیم سیتی برای خروج از سوپرلیگ در اواخر شب سه شنبه ایفا کرد. هرچند چیزی از تصمیم باشگاه در طول جلسه به بازیکنان اعلام نشد و بار دیگر از طریق اخبار و رسانه‌ها از آن مطلع شدند.
بیانیه رسمی سیتی برای تایید تغییر نظر باشگاه در ساعت 09:19 شب منتشر شد و کلا 25 کلمه بود. این بیانیه با پیشنهادی جذاب از سوی الکساندر چفرین، رییس یوفا، همراه شد که “بازگشت سیتی به خانواده فوتبال اروپا” را خوشامد گفت و “هوش عالی باشگاه در شنیدن صداهای متفاوت- خصوصا صدای هواداران” را مورد تحسین قرار داد.
او اضافه کرد:” سیتی دارایی واقعی این بازی است و من خوشحالم که برای آینده‌ای بهتر برای فوتبال اروپا با آنها کار کنم.” و شاید با این کلمات راه را برای بازگشت این باشگاه به قلب فوتبال اروپا در جایگاهی قوی‌تر از همیشه هموار کرد.
هواداران این باشگاه که رساترین اعتراض را علیه سوپرلیگ داشتند و روز دوشنبه بنرهای اعتراضی در بیرون از ورزشگاه نصب کرده بودند، شاید پاسخی که می‌خواستند را دریافت نکردند اما حداقل به چیزی که می‌خواستند رسیدند: سیتی کنار کشیده است.
***
لیورپول- نابودی برنامه بزرگ جان دبلیو هنری
در فاصله 24 ساعت پس از حضور یورگن کلوپ کنار خط طولی ورزشگاه الند رود و وعده‌اش مبنی بر “مرتب کردن شرایط”، عصبانیت مخالفان به حدی افزایش پیدا کرد و به نقطه‌ای رسید که گروه ورزشی Fenway، مالکان لیورپول، کاملا منزوی شده و هیچ جا یا فردی را نداشتند که به آن روی بیاورند.
این نشانه قدرت‌جمعی بود که کارکنان، بازیکنان، هواداران، حامیان مالی و سیاستمداران باعث شدند جای هیچ شکی و تردیدی برای هنری، تام ورنر و مایک گوردن درباره بیزاری از طمع آنها باقی نماند. وقتی چلسی و منچسترسیتی از این کشتی بیرون پریدند، کاملا مشخص بود که شرایط بسیار دشوار شده است.
در نهایت تاییدیه چند دقیقه پیش از ساعت 11 شب سه‌شنبه روی سایت باشگاه به شکل بیانیه‌ای 47 کلمه‌ای منتشر شد:” لیورپول تایید می‌کند که حضور ما در برنامه مطرح شده برای تشکیل سوپرلیگ اروپا متوقف شده است. باشگاه در روزهای اخیر اظهاراتی از سوی سهامداران کلیدی، در هر دو زمینه داخلی و خارجی، دریافت کرد و ما دوست داریم از آنها بابت همکاری ارزشمندشان سپاسگزاری کنیم.”
هیچ نقل قولی صورت نگرفت و هیچکس در گروه مالکیت حاضر به پذیرش مسئولیت این اتفاقات نشد. هیچ نامه سربازی خطاب به هواداران منتشر نشده و هیچ عذرخواهی بابت ناراحتی ایجاد شده شکل نگرفت. این حرکتی رقت‌انگیز از سوی اف‌اس‌جی بود. پس از تاخیر زیادی بالاخره چهارشنبه صبح پیام ویدیویی از سوی هنری بیرون آمد که گفت:” من متاسفم و به تنهایی مسئولیت موج منفی غیرضروری پیش آمده در طول چند روز گذشته را برعهده می‌گیرم.”
مالکان لیورپول چندین تغییر جهت شرم‌آور در طول یک دهه مالکیت خود بر لیورپول داشته‌اند اما هیچکدام از آنها شبیه به اقدام دیرهنگامی که سه شنبه شب انجام دادند، نبود. هواداران از مطرح شدن افزایش قیمت بلیت‌ها، تلاش برای تبدیل کردن نام “لیورپول” به برند تجاری و برنامه برای استفاده از پول دولت برای برکناری کارکنان در دوران شیوع ویروس کرونا عصبانی بودند اما این عصبانیت در طول زمان کاهش پیدا کرده بود. آنها بابت این کار بخشیده نخواهند شد. میراث اف‌اس‌جی از بین رفته است.
کلوپ با برگزاری جلسه فوری با مدیران اف‌اس‌جی در روز سه شنبه برای بیان احساساتش به وعده خود عمل کرد. در ابتدا با این مربی آلمانی درباره برنامه‌های هنری – که حاصل چندین تماس روی برنامه زوم باس دیگر باشگاه‌های یاغی بود- مشورت نشد اما او همیشه از این ایده که لیورپول وارد سوپرلیگی با سیستم محدود شود، نفرت داشت. کلوپ از به خطر افتادن رابطه خوب تیمش با هواداران به وسیله طرح‌های آزاردهنده عصبانی بود.
بازیکنان لیورپول با انتشار توئیتی مشترک، عدم علاقه‌شان به حضور در رقابت‌های سوپرلیگ را اعلام کردند.
جیمز میلنر، کاپیتان دوم تیم، پس از تساوی 1-1 برابر لیدزیونایتد و در واکنش به این برنامه‌ها پیامی واضح برای مالکان فرستاد و گفت:” من این طرح را دوست ندارم و امیدوارم عملی نشود.” میلنر اعلام کرد که این نظر شخصی او است اما هم تیمی‌هایش شاهد این مصاحبه بودند و سرشان را به نشانه موافقت تکان می‌دادند.
گروه واتس‌اَپی تیم در روز سه شنبه بسیار فعال بود. بازیکنان احساس می‌کردند در برابر هواداران مسئول هستند و باید موضعی علیه این اتفاقات اتخاذ کنند. طبیعتا هندرسون، کاپیتان تیم، که به تازگی تحت جراحی کشاله ران قرار گرفته است، در خط اول حضور داشت. او جلسه‌ای فوری بین کاپیتان‌های لیگ برتر در روز چهاشنبه برگزار کرد و به صورت هماهنگ با سایر بازیکنان لیورپول، توییتی را در ساعت 9 شب سه شنبه منتشر کرد.
هندرسون، میلنر، ترنت الکساندر آرنولد همگی همزمان این توییت را منتشر کردند و اندی رابرتسون، آلیسون، تیاگو و ویرژیل فن دایک خیلی زود از آنها پیروی کردند.
کمی پیش از آن کنی داگلیش، اسطوره و مدیر افتخاری لیورپول، در شبکه‌های اجتماعی از اف‌اس‌جی خواسته بود که “کار درست را انجام دهند” و اعلام کرده بود که “چند روز گذشته برای همه کسانی که عاشق باشگاه فوتبال لیورپول هستند سخت بوده است”.
هواداران نیز نقش خودشان را ایفا کردند. مالکان از اقدام هواداران در برداشتن تمامی بنرها و پرچم‌ها از جایگاه “کاپ‌ها” در آستانه دیدار خانگی روز یکشنبه برابر نیوکاسل یونایتد شوکه شدند. اعتراضات در بیرون از ورزشگاه‌ها در روز بازی تا پایان فصل ادامه پیدا می‌کند و صحبت‌هایی درباره سازماندهی بایکوت گسترده محصولات باشگاه به گوش می‌رسد. اف‌اس‌جی یک بار دیگر تعبیر نادرستی از شرایط داشت.
تهدیدهای بسیاری در زمینه مالی نیز شکل گرفت چرا که بسیاری از حامیان مالی لیورپول نارضایتی خود را ابراز کردند. این شرایط خیلی زود بحرانی شد. تریباس، شریک جهانی رسمی قدیمی باشگاه، نیز با این تهدیدها همراه شده و اواخر شب سه شنبه گفت که آنها “از این همکاری کنار خواهند کشید”. استیو روترام، شهردار شهر لیورپول، نیز نامه‌ای خطاب به مالکان نوشته و از آنها خواست که برنامه تشکیل لیگی جدا را متوقف کنند.
باید دید که در آینده چه اتفاقی برای بیلی هوگان، مدیر لیورپول، و دوران مدیریت اف اس جی از این به بعد رخ خواهد داد. هوگان تنها مدیر ارشد باشگاه بود که درباره برنامه‌ها اظهارنظر کرد و ایمیل داخلی برای کارکنان باشگاه در روز دوشنبه ارسال کرد. او سپس تماس روی برنامه زوم برای تشریح برنامه‌های بیشتر در روز سه‌شنبه را به دلیل واکنش‌های شدید صورت گرفته لغو کرد. برنامه‌ریزی دیگری برای این تماس صورت نخواهد گرفت.
***
آرسنال- حالا چه اتفاقی برای کرونکه رخ خواهد داد؟
بیرین اولین اعتراض را انجام داد و با نقل قولی از آرسن ونگر در آخرین روز سرمربیگری در صفحه توییترش نوشت:” خطاب به تمامی عاشقان آرسنال، از ارزش‌های باشگاه مراقبت کنید.” این رد صریح سوپرلیگ نبود اما تاکیدی بر احترام بازیکن اسپانیایی نسبت به سنتهای باشگاه به حساب می‌آمد- سنت‌هایی که از سوی ایده جدایی مورد تهدید قرار گرفته بود.
بیرین به عنوان نماینده تیم در جلسه مقرر شده کاپیتان‌ها در روز چهارشنبه انتخاب شد. بازیکنان و کارکنان آرسنال در طول چند روز گذشته توضیح زیادی از سوی باشگاه درباره برنامه یا دلایل آنها دریافت نکردند. این سکوت تعدادی از بازیکنان را ناامید کرد که احساس می‌کنند در زمینه آغاز کاهش دستمزدها با باشگاه همکاری کردند و این کار صرفا باعث اخراج افراد بیشتری به عنوان نیروی مازاد شده است.
و سپس این سکوت در ساعت 10:55 شب شکست. آرسنال از لیگ خارج شد و به تنها باشگاهی تبدیل شد که بابت حضور در این رقابت صریحا عذرخواهی کرد:” پس از شنیدن صدای شما و جامعه گسترده‌تر فوتبال در طول روزهای گذشته، ما از طرح سوپرلیگ کنار می‌کشیم. ما اشتباه کردیم و به خاطر آن عذرخواهی می‌کنیم.”
با لغو رقابت‌های سوپرلیگ، اکنون هواداران آرسنال خواهان کناره‌گیری استن کرونکه از این باشگاه هستند.
بعید است که این عذرخواهی برای آرام کردن هواداران خشمگین کافی باشد. این کار از نظر برخی بیهوده و دیر رخ داد. کانون هواداران آرسنال به وینای ونکیتشام، مدیر اجرایی، توصیه کردند اطمینان حاصل کند که آرسنال اولین باشگاه انگلیسی خواهد بود که از سوپرلیگ جدا می‌شود. در آخر سه باشگاه دیگر زودتر از آنها اقدام به این کار کردند. اتهام گروه “اسپورت اَند اینترتینمنت” کرونکه که مالکیت آرسنال را در اختیار دارد، این است که باشگاه خیلی دیر واکنش نشان داد.
این عذرخواهی همچنین به نوعی ریاکارانه بود. نامه سرگشاده هیئت مدیره خطاب به هواداران نشان می‌داد که حضور آرسنال در سوپرلیگ بر اساس هراس از “کنار گذاشته شدن” صورت گرفت- در واقع مشخص شد که آرسنال جایی در روند برنامه‌ریزی این رقابت‌ها نداشته است.
این پروژه از سال‌ها قبل در جریان است و مدت‌ها به عنوان پایان ناگزیر فوتبال شناخته می‌شد. اعتراض برنامه‌ریزی شده برای دیدار روز جمعه در لیگ برتر همچنان پابرجاست؛ هرچند این بار سوپرلیگ هدف شعارها و بنرها نخواهد بود- این اعتراض استن کرونکه، مالک باشگاه، را هدف قرار خواهد داد.
***
تاتنهام- 20 سال تلاش برای رسیدن به جمع مدعیان، سپس خروج در عرض دو روز
بیانیه تاتنهام نیز در ساعت 10:55 دقیقه سه‌شنبه شب منتشر شد و سکوت 48 ساعته‌ای را شکست که در آن تنها رایان میسون در اولین کنفرانس خبری خود در غروب سه‌شنبه به عنوان نماینده‌ای از باشگاه صحبت کرده بود.
دنیل لوی، رئیس باشگاه، در نهایت در رسانه‌ها ظاهر شد و تایید کرد که باشگاه “از خشم و ناراحتی‌ای که به واسطه طرح سوپرلیگ ایجاد شده، پشیمان است” اما از جستجو برای ساختاری جدید که “به دنبال ایجاد اطمینان بهتر در زمینه فرپلی مالی و ثبات مالی، در عین افزایش حمایت قابل توجه‌تر از بخش وسیع‌تر هرم فوتبال بود” دفاع کرد.
همه با این ارزیابی از اهداف سوپرلیگ موافق نخواهند بود و بسیاری به این موضوع توجه می‌کنند که در جمله بعدی درخواست “بازبینی مداوم رقابت‌ها و نحوه مدیریت آنها” مطرح می‌شود. اما حداقل لوی نامش را در بیانیه توضیحی درباره این که چرا باشگاهش در آسیب به بنیان فعلی فوتبال همراه شد، نوشت.
پیش از آن رایان میسون، سرمربی موقت، مجبور شد به جای معرفی خود و صحبت درباره دیدار چهارشنبه شب برابر ساوتهمپتون به سوالاتی درباره سوپرلیگ پاسخ دهد و این دیدار عملا در هیاهوی اتفاقات این هفته گم شد. (هرچند بعضی باشگاه‌ها این هفته درگیر داستان سوپرلیگ بودند اما جدایی ژوزه مورینیو در صبح دوشنبه حداقل باعث شد که بازیکنان تاتنهام بیشتر روی مسائل فوتبالی تمرکز کنند.)
میسون گفت از ساعت 10 صبح روز دوشنبه که برای این سمت انتخاب شده، ذهنش درگیر مسائل دیگری بوده است. او اظهار داشت:” من نمی‌توانم پاسخ درستی (درباره سوپرلیگ) بدهم چون واقعا نمی‌دانم این شرایط چطور به وجود آمده است.” بار دیگر از میسون سوال شد و او همین پاسخ را تکرار کرد که “به شدت درگیر لپ‌تاپ یا در زمین تمرین یا در حال تلاش برای کمک به بازیکنان در کلاس بوده است”. وقتی این سوال بار دیگر مطرح شد، میسون گفت “این اشتباه خواهد بود که به سوالی پاسخ دهم که هیچ اطلاعی از آن ندارم”.
رایان میسون پیش از اولین بازی‌اش روی نیمکت تاتنهام مجبور شد بیش از همه در مورد سوپرلیگ صحبت کند.
اما پس از کناره‌گیری چلسی و سیتی در اوایل شب، چهار باشگاه انگلیسی باقی مانده در سوپرلیگ چاره دیگری نداشتند. و تاتنهام باید می‌دانست که اگر چنین کاری نکند، با خشم مشابهی از سوی هوادارانش روبرو خواهد شد.
لوی 20 سال تلاش کرد که تاتنهام را به جمع مدعیان رقابت‌های اروپایی برساند و با عضویت در سوپرلیگ اینطور به نظر می‌رسید که او بالاخره این کار را انجام داده است. اما او همچنین می‌دانست که هواداران تاتنهام- و مردم بریتانیا و دولت این کشور- چه احساسی در این باره دارند.
هواداران تاتنهام به تاثیر قدرتمندانه هواداران چلسی در بیرون از ورزشگاه استمفوردبریج توجه کرده بودند و آنها هم می‌دانستند که دیدار چهارشنبه‌شب این فرصت را به هواداران خواهد داد که جمع شوند و احساس خود را ابراز کنند. فراتر از این، دیدار فینال جام اتحادیه در روز یکشنبه با حضور 2000 هوادار تاتنهام فرصت دیگر برای آنها بود. حالا احتمالا اتفاقات رخ داده برای چلسی در روز سه‌شنبه تکرار نخواهد شد اما این به آن معنا نیست که هواداران از اتفاقات این هفته ابراز خشنودی کنند.
***
منچستریونایتد- اعلام استعفای وودوارد
زمزمه‌هایی درباره جدایی قریب الوقوع اد وودوارد از منچستریونایتد در ظهر روز سه شنبه آغاز شد. یکی از مدیربرنامه‌ها روز دوشنبه اظهار داشت:” اگر سوپرلیگ از هم بپاشد، او نجات پیدا نخواهد کرد.”
استعفای او همان شب اعلام شد و در بیانیه منچستریونایتد اشاره‌ای به سوپرلیگ نشده بود که وودوارد یکی از طراحان اصلی آن درست مانند مذاکرات سال گذشته پروژه “چشم‌انداز بزرگ” بود.
یکی از مدیران باشگاه‌های لیگ برتری به اتلتیک گفت:” او سرکرده تمام اقدامات سلطه‌جویانه علیه سایر تیم‌های لیگ ماست. این آخرین مورد بود. او برنامه‌های دیگری هم در آستین داشت.” چفرین، رییس یوفا، روز پنج شنبه با وودوارد و آندره‌آ آنیلی، مدیر یوونتوس، تماس گرفت تا درباره اصلاحات لیگ قهرمانان به توافق برسند اما شاهد کودتای آنها در روز یکشنبه بود.
وودوارد نسخه متفاوتی از اتفاقات را برای دوستانش تعریف کرد و تاکید داشت که توافق او با یوفا از روی حسن‌نیت بود اما دستورات جوئل گلیزر درباره رونمایی از سوپرلیگ در طول آخر هفته ابلاغ شد و شرایط را دستخوش تغییر کرد. هرچند او حامی این طرح نبود اما باید با سایر کارفرمایانش همراه می‌شد. استعفای او نشان‌دهنده ناخشنودی‌اش از این شرایط است؛ هرچند گفته می‌شد رابطه آنها قوی باقی خواهد ماند.
اد وودوارد یکی از بازنده‌های اصلی ماجرای اخیر بود و قرار است در پایان سال 2021 از مدیریت منچستریونایتد کناره‌گیری کند.
اگر این احساس وجود داشت که بازگشت وودوارد پس از استعفا از پستش در یوفا برای رویارویی دوباره با همتایانش در لیگ برتر غیرممکن است، استقبال از او در یونایتد نیز چندان بهتر نبود. اوله‌گونار سولسشر تا زمان تحویل لیست بازیکنان در پیروزی 1- 3 برابر برنلی در روز یکشنبه از ماجرا بی‌خبر بود و در آن زمان وودوارد اخبار مربوط به سوپرلیگ را تایید کرد، در حالی که تماس روی برنامه زوم با پنج- شش بازیکن در روز دوشنبه نیز بسیاری را از سردرگمی نجات نداد.
ابهامات تیم درباره حضور در لیگ برتر و شرایط دیدارهای ملی با پاسخ‌های وودوارد برطرف نشد. مارکوس راشفورد سه شنبه عصر با انتشار تصویری از یک بنر در جایگاه “استرتفورد اند” در توییترش که نقل قولی از سر مت بازبی بود، نسبت به این شرایط واکنش نشان داد:” فوتبال بدون هواداران هیچ است.” در ساعت 6:40 غروب، لوک شاو یکی از اولین فوتبالیست‌هایی بود که مطلبی طولانی درباره این موضوع نوشت و “نگرانی از این که این تغییرات، روی ورزشی که من و میلیون‌ها نفر دیگر عاشقش هستیم، تاثیر بگذارد” را شرح داد.
یونایتد در ساعت 10:55 شب تایید کرد که از این لیگ جدا شده و گفت که “به دقت به واکنش‌ها از سوی هواداران، دولت انگلیس و سایر سهامداران کلیدی گوش دادیم”. آنچه در ادامه رخ خواه داد، کلیدی است- اگر آخرین اقدام وودوارد پیش از ترک این تیم در پایان سال، به پایان رساندن کار جدایی گلیزرها باشد، پس در حقیقت این میراثی متفاوت خواهد بود.
***
آیا شش باشگاه بزرگ به لیگ قهرمانان مدنظرشان خواهند رسید؟
علیرغم انتخاب به عنوان چهره ورزشی سال اسلوونی در سال 2016، چفرین تا این هفته نام بزرگی در خارج از مرزهای کشورش نبود. پس از این که چفرین جانشین میشل پلاتینی، فوق ستاره سابق فرانسه و یوونتوس، به عنوان رییس یوفا در سال 2016 شد، همیشه با این احساس درگیر بود که در حال گرم کردن این صندلی برای شخص دیگری است. بعضی افراد نیز در حال حاضر چنین تفکری دارند و مطمئنا هیچکس این موضوع را مستقیما جلوی او مطرح نمی‌کند.
او نیز مانند بسیاری از هموطنانش در دوران نوجوانی در ارتش خلق یوگسلاوی خدمت کرد و به عنوان سرباز اسلوونی در جنگ 10 روزه استقلال در سال 1991 حضور داشت. او برخلاف بسیاری از هموطناش کمربند مشکی دان سه کاراته دارد و پنج بار در صحرای بزرگ آفریقا رانندگی کرده که یک بار آن با موتور بوده است.
چفرین در بیشتر دوران دو سال گذشته در تلاش برای پیدا کردن راهی جهت حفظ باشگاه‌های بزرگ اروپا زیر پرچم یوفا و در عین حال زنده نگه‌داشتن رویای باشگاه‌هایی از دسته دیگر و حصول اطمینان از این موضوع بوده که هیچکس دیگر مشغول تلاش برای پیدا کردن کفش و لباس ورزشی در اموال گم‌شده نخواهد شد.
او در آشفتگی مالی ایجاد شده به واسطه شیوع ویروس کرونا و چالش سازماندهی آخرین اقدام عجیب پلاتینی، برگزاری جام ملت‌های- به تاخیر افتاده- اروپا در 12 کشور، قرار گرفت و مشخص است که چفرین در این زمینه چندان موفق نبوده است. او خوش شانس بود که رابطه‌ای قوی با آنیلی، رییس یوونتوس و مدیر اتحادیه باشگاه‌های اروپایی، داشت؛ درست است؟
این دو نفر به قدری نزدیک بودند که آنیلی دو سال پیش از چفرین خواست که پدرخوانده دخترش باشد. بنابراین وقتی موضوع گسترش لیگ قهرمانان از سال 2024 به بعد مطرح شد، آنیلی و چفرین در کنار هم قرار داشتند… تا روز شنبه که آنیلی گوشی همراهش را خاموش کرد و وانمود کرد که فراموش کرده قرار بود بیانیه‌ای مشترک درباره برنامه‌هایی که روی آنها به توافق رسیده بودند، صادر کند.
مشخص شد که آنیلی پیش از آن توافق دیگری را به امضا رسانده که یوونتوس را به یکی از اعضای موسس سوپرلیگ تبدیل می‌کند. آنیلی و 11 دسیسه‌گر همراهش یکشنبه شب خیانت خود را تایید کردند و از اتحادیه باشگاه‌های اروپا و سمت‌های ارشدی که در یوفا برعهده داشتند، کناره‌گیری کردند.
اما چفرین روز دوشنبه با آرامش اصلاحات لیگ قهرمانان مطرح شده با 240 باشگاهی که هنوز در اتحادیه باشگاه‌های اروپا حضور داشتند را تایید کرد و اقدام به برگزاری کنفرانس خبری از پیش برنامه‌ریزی شده برای اعلام این موضوع کرد که شامل ترور خونسردانه و بی‌رحمانه آنیلی و “مارها و دروغگوهای” همراهش بود.
در حالی که بسیاری الکساندر چفرین را یک مهره برای دوران گذار یوفا می‌دانند، او به خوبی توانست بحران اخیر را مدیریت کند.
هیچ عقب‌نشینی و هیچ تلاشی برای حمایت از یاغیان صورت نگرفت و هیچ اشکی ریخته نشد. تنها چیزی که وجود داشت خشم و انتقام بود. اما چفرین نیز محتاط بود که تمامی پل‌های بین لیگ قهرمانان و تیم آنیلی را از بین نبرد. او بیش از یک بار اظهار داشت که هنوز راه برگشتی برای باشگاه‌های جدا شده وجود دارد. این پیامی بود که او در روز سه‌شنبه در طول کنگره سالیانه یوفا نیز تکرار کرد اما این بار در ضربه زدن به تیم سوپرلیگ دقیق‌تر عمل کرد.
او که ضعف را احساس کرده بود شروع به صحبت درباره باشگاه‌های انگلیسی کرد و امیدوار بود که آخرین اضافه‌شدگان به این گروه را زودتر از آنها جدا کند. او گفت:” آقایان، شما اشتباه بزرگی مرتکب شدید. بعضی خواهند گفت که این طمع است، برخی دیگر باور دارند که این تحقیر، نخوت، گستاخی یا جهالت کامل فرهنگ فوتبال انگلیس است. اهمیتی ندارد. چیزی که مهم است این است که هنوز فرصت برای تغییر نظر هست. همه جایزالخطا هستند.”
تا ساعت 11 شب به وقت انگلیس، باشگاه‌های انگلیسی واقعا نظرات‌شان را تغییر داده بودند.
حالا تنها چیزی که باقی مانده عملیات پاکسازی است. قراردادها باید لغو شود، جریمه‌ها پرداخت شود و عذرخواهی‌ها انجام شود اما بعید به نظر می‌رسد که یوفا تنبیهی در نظر بگیرد. شکست تحقیرآمیز باید برای بیشتر آنها کافی باشد. هرچند شاید مردم بخواهند از حال و هوای آنیلی باخبر باشند. اما نکته کنایه‌آمیز ماجرا اینجاست.
با در نظر گرفتن بازگشت تمامی باشگاه‌ها، حالا ممکن است این 12 یاغی به اصلاحاتی در لیگ قهرمانان برسند که بسیاری از باشگاه‌ها، لیگ‌ها، فدراسیون‌های فوتبال و هواداران اینطور فکر کنند که این پاداشی قابل توجه برای چنین خیانتی است.
چهار سهمیه بیشتر لیگ قهرمانان، چهار بازی قطعی بیشتر، فرمت جدید برای مواجه با پخش‌کنندگان بازی‌ها، دو راه پنهانی حضور در تورنمنت برای دو تیم بزرگِ موقتا افت کرده و حتی وعده برای داشتن نقش بیشتر در بازاریابی و مدیریت این رقابت‌ها.
و موارد بیشتری هم وجود دارد. همانطور که چفرین روز دوشنبه مدعی شد، او در واقع در گفتگویی در هفته گذشته به آنیلی درباره توافق دیگری که در حال کار روی آن بود و ممکن بود باشگاه‌ها از آن خوش‌شان بیاید، توضیح داده بود. آنیلی گفت باشگاه‌ها به آن نیازی ندارند و چفرین این حرف را نوعی رای اعتماد به مجموع پکیج اصلاحات برداشت کرده بود، نه اشاره‌ای به این که همکار سابقش شاید پنهانی در حال مذاکره برای گزینه‌ای بهتر باشد.
اتلتیک به این نتیجه رسید که چفرین به مذاکراتش با شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی لندنی سنتریکس برای فروش پنج میلیارد سهام در مسیر مشترک اتحادیه باشگاه‌های اروپا/ یوفا اشاره کرده که مدیریت رقابت‌های باشگاهی اروپا را برعهده خواهند داشت. این پول بیشتر از نیاز فعلی برای پر کردن حفره‌های ایجاد شده به واسطه شیوع ویروس کروناست و پلتفرمی عالی برای آغازی جدید را فراهم می‌کند.
این پیشنهاد هنوز روی میز است، هرچند دستیابی به آن کار آسانی نیست و شرایط ناگوار این هفته نیز کمکی به آن نخواهد کرد. اما با برطرف شدن تهدید سوپرلیگ، پیشنهادهای دیگر و چشم‌انداز همکاری با شرکت‌های پخش کننده و حامیان مالی احتمالی نیز وجود خواهد داشت.
جنگ پیش از آن که واقعا آغاز شود به پایان رسید و بازنده‌ها پول و مقام‌شان را از دست دادند؛ در حالی طرف پیروز حالا بهترین شانس را برای کسب دوباره مقام بهترین چهره ورزشی سال اسلوونی دارد.