درباره لیگ کنفرانس اروپا؛ چرا یوفا به فکر برگزاری سومین رقابت قاره‌ای افتاد؟
هفت‌یک- کریستین ویری و پاول ندود در 19 می 1999 گل‌هایی را به ثمر رساندند که باعث شد لاتزیو با نتیجه 1-2 برابر مایورکا پیروز شده و نامش را به عنوان آخرین قهرمان مسابقات جام در جام اروپا در تاریخ فوتبال به ثبت برساند.
لنارت یوهانسون، رییس وقت یوفا، و کمیته اجرایی او تصمیم گرفته بودند که ادامه این مسابقات دیگر بی‌مورد است. اهمیتی هم نداشت که تیم‌هایی چون آژاکس، آرسنال، اتلتیکومادرید، بارسلونا، بایرن مونیخ، چلسی، یوونتوس، منچسترسیتی، منچستریونایتد و میلان در طول تاریخ 39 ساله این رقابت‌ها، جام قهرمانی آن را با خود به خانه برده بودند.
با این حال قصه عاشقانه این مسابقات به پایان راه رسیده بود. برای یوفای یوهانسون، برگزاری یک رقابت قهرمانی با مفهوم درآمد مطمئن به دست آمده از یک “مینی-لیگ” همخوانی نداشت. آنها همچنین در نقطه ناخوشایندی از آینده به این نتیجه رسیدند که ترکیب تیم‌های قدرتمند و کوچک نیز موردی ندارد. این فرمول باعث شد که بسیاری از باشگاه‌های کوچک به آرامی به این باور برسند که رقابت‌های باشگاهی بین‌المللی باید به شرکای تلویزیونی و حامیان مالی متمول فروخته شود.
لاتزیو آخرین باشگاهی بود که توانست قهرمانی در جام در جام اروپا را جشن بگیرد.
نتیجه این تصمیم‌گیری‌ها این بود که یوفا به برگزاری دو رقابت اکتفا کرد؛ لیگ قهرمانان که ثروتمندان در آن ثروتمندتر می‌شدند و جام یوفا که برای تیم‌های ناکامی بود که به حاضرین در لیگ قهرمانان غبطه می‌خوردند.
مشکل این بود که چنین اتفاقی نادیده گرفتن واقعیت به حساب می‌آمد. نقشه فوتبال اروپایی کمتر از یک دهه قبل با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و یوگسلاوی از نو ترسیم شده بود. اما ظاهرا یوفا این واقعیت را نمیدید که دیگر همان جمع آرام، خصوصی و کوچک باشگاهی از 35 کشور را ندارد بلکه این جمع حالا بیش از 50 کشور را با خود به همراه داشت.
همه آنها خواهان سهم خود از حضور در عرصه بین‌المللی بودند و 20 سال پس از آن نشان داد که با وجود تمام تغییرات یوفا در شبکه پیچیده بی‌پایان مراحل انتخابی، مسابقات باشگاهی دیگر با هدفش سازگاری ندارد. برگزاری رقابتی برای پر کردن جای خالی جام در جام ضروری بود. حالا پس از 22 سال بار دیگر این رقابت را در پیش داریم: لیگ کنفرانس اروپا.
ایده احیای سومین رقابت به میشل پلاتینی تعلق داشت که در سال 2007 با جذب آرای فدراسیون‌های سطح متوسط و پایین جانشین یوهانسون شد. آنها اکثریت رای خود را به بهای مشخصی به این مرد اختصاص دادند. این بها، همکاری و داشتن سهم از مسابقات اروپایی بود. بنابراین عجله یوفا برای متمرکز کردن حمایت مالی و بازاریابی تلویزیونی از نظر اکثریت به سود فوتبال نبود.
تا سال 2018 که تیم اجرایی الکساندر چفرین، رییس فعلی یوفا، بازگشت سومین رقابت را تایید کرد، پلاتینی محروم شده و از این سازمان رفته بود. تعیین فرمت و قرار دادن این مسابقات در تقویم فوتبال اروپا زمان برد اما نتیجه احتمالا به همان خوبی است که قرار بود باشد.
انتخاب عنوان نیز دردسر بعدی بود. عنوان اصلی لیگ اروپای 2 بود تا این که یوفا به این نتیجه رسید که “کنفرانس” لقب آشنایی است که یادآور مسابقات آمریکای شمالی خواهد بود. شاید این عنوان احساس بدی را نیز به برخی منتقل کند چرا که نام سابق لیگ دسته پنجم انگلیس نیز بود.
یکی از ابعاد درخشان بازگشت این مسابقات این است که یوفا از این فرصت استفاده کرده تا رقابت‌های باشگاهی خود را همگون سازد. هرکدام از آنها دارای مرحله گروهی مشابه هستند و سپس با سه مرحله حذفی که حالا دیگر جز رسوم مسابقات شده به تک بازی فینال ختم می‌شوند. بنابراین هر دو رقابت لیگ اروپا و لیگ کنفرانس با برگزاری 141 مسابقه در طول 15 هفته همراه خواهند بود. مسابقات هر دوی این رقابت‌ها پنح شنبه‌ها برگزار شده و گزینه برگزاری زودهنگام یکی از دیدارها برای لیگ کنفرانس در نظر گرفته شده است.
البته این یکی از رقابت‌های یوفا نمی‌شد اگر همه چیز واضح و درست بود و هیچ پیچیدگی در آن به چشم نمی‌آمد. این موضوع در زمینه لیگ کنفرانس به معنای برگزاری یک مرحله حذفی اضافی پیش از مرحله یک هشتم است. در این مرحله، تیم‌های رده دوم گروه‌ها به مصاف تیم‌هایی خواهند رفت که در گروه‌های لیگ اروپا در رده سوم قرار گرفته‌اند. قهرمان نهایی مجوز حضور در لیگ اروپای فصل آینده را به دست می‌آورد.
لیگ کنفرانس قرار است به باشگاه‌هایی از لیگ‌های ضعیف‌تر اروپایی تجربه بازی در رقابت‌های اروپایی را هدیه بدهد.
چفرین، رییس یوفا، این سازماندهی مجدد را تحسین کرده و مدعی شد که آنها رقابت باشگاهی این قاره را جامع‌تر از همیشه کرده‌اند. او گفت:” تقاضاهای بسیاری از سوی تمامی باشگاه‌ها برای افزایش شانس مشارکت مداوم‌تر در مسابقات اروپایی وجود داشت.”
سوپرلیگ را هنوز حذف شده ندانید
هر تصوری مبنی بر این که ایده آزاردهنده سوپرلیگ برای چفرین به سطل آشغال تاریخ فوتبال منتقل شده از روی ناپختگی است. منتظر پیشرفت‌های بیش در پایان همین پاییز باشید. کار با دادگاهی در اسپانیا ادامه پیدا می‌کند که اقدام یوفا را زیر سوال برده که 9 باشگاه اروپایی عقب کشیده از این پروژه را به پرداخت جریمه محکوم کرد.
دادگاه تجاری هفدهم مادرید در آوریل گذشته حکمی را ابلاغ کرد که یوفا را از انجام هرگونه اقدام تلافی‌جویانه علیه 12 باشگاه موسس سوپرلیگ منع می‌کرد. پس از دریافت همین حکم بود که قاضی مانوئل روئیز ده لارا اقدام انضباطی یوفا علیه رئال مادرید، بارسلونا و یوونتوس به خاطر نقض احتمالی قوانین رقابتی اتحادیه اروپا به دادگاه عالی این قاره ارجاع داد.
اگر حکم این دادگاه به سود این سه باشگاه باشد، شکست حاصل شده به تبع آن به بزرگی شکست پرونده قانون بوسمن در سال 1995 از نظر تضعیف یوفا و فیفا خواهد بود. قاضی روئیز ده لارا همچنین از یوفا خواسته تا هرچه سریع‌تر تنبیهات درنظر گرفته شده برای 9 باشگاهی که این پروژه را ترک کردند نیز متوقف کند.
یوفا در ماه می گفت که این 9 باشگاه (آرسنال، اتلتیکو مادرید، چلسی، اینتر، لیورپول، منچسترسیتی، منچستریونایتد، میلان و تاتنهام) معیارهایی را پذیرفته‌اند تا به شرایط سابق خود برگردند. این معیارها شامل کاهش پنج درصدی درآمدها برای یک فصل، اهدای داوطلبانه 15 میلیون یورو به فوتبال پایه و پرداخت تا 100 میلیون یورو ضرر به دلیل نقض قوانین است. این توافق از نظر قاضی روئیز ده لارا به خودی خود نقض حکم اصلی بود.
بررسی شرایط افزایش تعداد تیم‌های حاضر در یورو
یوفا به طور غیررسمی در حال بررسی شرایط افزایش تعداد تیم‌های حاضر در مسابقات جام ملت‌های اروپا از 24 به 32 تیم است. چنین اقدامی به این معناست که بیش از نیمی از 55 عضو یوفا به مسابقات یورو راه پیدا خواهند کرد، هرچند بعید است که این اتفاقات در مسابقات 2024 آلمان رخ دهد.
همه از بازگشت به سیستم برگزاری مسابقات در یک کشور استقبال خواهند کرد. هیچکس خواهان برگزاری مسابقات در 11 کشور پس از آشفتگی رخ داده در جریان یورو 2020 نیست.
چفرین تایید کرد:” این درست نیست که بعضی از تیم‌ها مجبور شوند بیش از 10000 کیلومتر را طی کنند و سایر تیم‌ها فقط 1000 کیلومتر جابجا شوند. این موضوع برای هواداران نیز منصفانه نیست. بعضی هواداران باید در رم حاضر می‌شدند و چند روز بعد به باکو می‌رفتند که لازمه آن پروازی چهار و نیم ساعته بود. فکر نمی‌کنم که این کار را دوباره تکرار کنیم.”
او می‌توانست آزادانه اظهارنظر کند چون این به کارگیری این روش پیش از زمان ریاست او تصویب شده بود. چفرین گزافه‌گویی‌های فاجعه باری را از دوران حضور میشل پلاتینی به ارث برد. این مرد فرانسوی در طول دوران ریاست خود ایده‌های خوبی از جمله فرپلی مالی را مطرح کرد. اما فرمت برگزاری یورو 2020 اگر بدترین آنها نبود، حداقل یکی از بدترین‌ها به حساب می‌آمد.
بخاطر پوووووول