چرا حذف بارسلونا از چمپیونزلیگ با فصول قبل تفاوت دارد؟
هفتیک- شاید در ابتدا عجیب به نظر برسد اما اولین حذف از لیگ قهرمانان پیش از مرحله یک چهارم نهایی از سال 2007 تا به حال در واقع باعث شد که بسیاری از اعضای خانواده بارسلونا به آینده خوش بین شوند.
پیروزی 1- 4 پاریسنژرمن در دیدار رفت ماه گذشته در نوکمپ نشانه دیگری از میزان عمق مشکلات باشگاه کاتالان بود. تصویر جرارد پیکه، مدافع کهنه کار، در آن شب که برای متوقف کردن کیلیان امباپه تلاش میکرد و در نهایت شکست خورد، حاکی از این بود که بارسا در حال حاضر تا چه حد از مسیر اصلی دور افتاده است.
در آستانه دیدار برگشت این ترس وجود داشت که شوک دیگری از واقعیت موجود به تیم وارد شود؛ خصوصا که پیکه و رونالد آرائوخو، دیگر مدافع میانی خوب تیم، به دلیل مصدومیت قادر به حضور در میدان نبودند. اما در عوض تیم رونالد کومان در پارک دو پرنس با اختلاف تیم برتر بازی در طول 90 دقیقه بازی بود. آنها عملکردی خوب و فوتبال جذابی را به نمایش گذاشتند که حتی با وجود این که نتوانست آنها را در این فصل رقابتها حفظ کند اما یادآور روزهای خوب گذشته بود و امید به آینده را نیز در دلها پدیدار کرد.
این قطعا همان نکتهای بود که کومان پس از تساوی 1-1 در شبی که تیمش با نتیجه نهایی 2- 5 در مجموع دو دیدار رفت و برگشت حذف شد در تلویزیون اسپانیا به آن اشاره کرد.
کومان گفت:” ما حذف شدیم اما احساس مثبتی داریم. ما در نیمه اول خوب بازی کردیم و تیم برتر میدان بودیم. ریسک کردیم، در نیمه زمین آنها بازی کردیم، از اول بازی دنبال گلزنی بودیم، فوتبال خوبی ارائه دادیم و شایسته گلهای بیشتری بودیم. ما امروز موقعیت بسیار بیشتری به نسبت موقعیتهایی که آنها در زمین ما خلق کردند، ایجاد کردیم- اما آنها چهار گل زدند و ما فقط یک گل زدیم. منظور از این حرف انتقاد نیست. بازیکنان تلاش زیادی کردند و ما فقط کمی بدشانسی آوردیم. همه در بارسا میتوانند به این تیم افتخار کنند.”
این بدون شک وداع متفاوتی با اروپا برای بارسلونا بود. هواداران آنها در طول این سالها معمولا از پیروزی در دیدار رفت با الهامبخشی لیونل مسی لذت بردند که امید آنها برای صعود تیم به فینال مسابقات را افزایش میداد… پیش از آن که حذفهای بیش از پیش ناامیدکننده برابر یوونتوس، رم، لیورپول و اخیرا در تابستان گذشته با تحقیر 2-8 برابر بایرن مونیخ را تجربه کنند. امید بارسلونا به این است که شکست برابر بایرن آخر خط بوده باشد- و عملکرد آنها علیرغم شکست برابر پیاسجی در مجموع دو دیدار نشان میدهد که پروژه بازسازی و بازگشت به سطح اول فوتبال اروپا آغاز شده است.
کومان گفت:” ما (امسال) جدایی متفاوتی از مسابقات داشتیم. ما در بازی امروز خودی نشان دادیم- ما نشان دادیم که میتوانیم در چه سطحی بازی کنیم. باید به همین مسیر ادامه دهیم. از این که حذف شدیم ناراحت هستیم اما تصویر امروز تیم بسیار خوب بود.”
احساس کلی هواداران بارسا و کارشناسان نیز با صحبتهای کومان همخوانی داشت. تصمیمات تاکتیکی این مربی شجاعانه بود- بازی گرفتن از فرانکی دییونگ به عنوان بازیساز در میانه خط دفاع سه نفره و اعتماد به جونیور فیرپو، مدافع به ندرت استفاده شده، برای یارگیری مستقیم با امباپه. آنها بازی را به پیاسجی دیکته کرده، در نیمه زمین آنها بازی کردند و تیم بهتر و منسجمتر میدان به نظر میرسیدند.
جبران شکست 1-4 در حقیقت بسیار دشوار بود، خصوصا برای تیم بارسلونا که در آغاز پروژه بازسازی است. تیم خوب بازی کرد اما اشتباهات فردی باعث شد که تاوان بدهند- مانند پنالتی بدون دلیل کلمنت لنگله که توسط امباپه به گل تبدیل شد تا بازی 0-1 شود و ضربات پایانی بسیار خودخواهانه عثمان دمبله.
آنها سعی کردند به جای این که بسیار برتر از تیم حریف باشند در عوض بالاتر از سطح خودشان بازی کنند- پدری 18 ساله کاملا بازی مارکو وراتی در خط میانی را تحت الشعاع عملکردش قرار داد و چنان درخشان ظاهر شد که امباپه پس از بازی خواهان دریافت پیراهن بازیکن اهل جزایر قناری شد. سرخیو بوسکتس کهنهکار نیز بسیار خوب بود و مسی شخصیت اصلی تیمش در طول بازی (بیشتر از مدت اخیر) بود.
انتظار دو بازگشت حساس از بارسلونا در فاصله هشت روز نیز انتظار زیادی بود. آنها هفته گذشته شکست 0- 2 در دیدار رفت مرحله نیمه نهایی کوپا دلری برابر سویا را با یک نمایش مثبت و امیدوارکننده دیگر جبران کرده بودند. روحیه تیم با گلی که با ضربه سر جرارد پیکه در دقیقه 93 به ثمر رسید به نمایش درآمد تا بازی به وقت اضافه کشیده شود و خوشحالی بچگانه و سرخوشانهای از سوی مسی را به همراه داشت. آنها پیش از این نیز در همین مسابقات نیز دو گل در وقت تلف شده برابر گرانادا به ثمر رسانده بودند تا از حذف ناباورانه خود جلوگیری کنند. این نیرویی برای پیشروی است حتی با این که غلبه بر پیاسجی و امباپه در حال حاضر در توان آنها نبود.
بازگشت خوان لاپورتا به عنوان رییس باشگاه در آخر هفته گذشته هم باعث افزایش روحیه تیم شده بود. مشخص نیست که لاپورتا پاسخی برای مشکلات مالی شدید باشگاه دارد یا نه اما اعضای رایدهنده باشگاه به او به عنوان رهبری کاریزماتیک و با اعتماد به نفس که میداند چه چیز به سود نوکمپ است، اعتماد دارند.
تصویر رای دادن مسی در انتخابات ریاست باشگاه در روز یکشنبه در کنار پسرش، تیاگو، نیز عموما به عنوان نشانهای از تعهد بازیکن آرژانتینی به این باشگاه و اهمیتی که برای آینده آن قائل است، تعبیر شد. مسی فاش نکرد که به چه کسی راه داده اما این تصویر یکی از تصاویر امیدبخش به عبور باشگاه از تمام مشکلاتی به حساب میآمد که توسط هیئت مدیره قبلی به ریاست جوزپ ماریا بارتومئو ایجاد شده بود. لاپورتا صحبت بسیاری درباره رابطه قدیمیاش با مسی و خورخه، پدر او، کرده و منابع بسیاری به اتلتیک گفتهاند امید به این که او بتواند مسی را به ادامه حضورش در تیم متقاعد کند یکی از عوامل اصلی نتیجه انتخابات بوده است.
در آغوش کشیدن کومان توسط مسی پس از کامبک برابر سویا در هفته گذشته نیز به عنوان یکی از نشانههای مهم دیده شد. تصمیمات تاکتیکی و انتخاب ترکیب مربی هلندی گاهی در طول پاییز و زمستان زیر سوال رفت اما به نظر میرسد در هفتههای اخیر بهترین ترکیب تیمش را پیدا کرده که شامل تغییر تعجب برانگیز به دفاع سه نفره بوده است. استفاده از بازیکنان جوانتری مانند پدری و ایلاس موریبای 18 ساله به همراه اسکار مینگزای 21 ساله و سرجینیو دِست 20 ساله باعث شده که حس طراوتی به تیم اضافه شود. پیروزی در فینال کوپا برابر اتلتیک بیلبائو در ورزشگاه استادیو کارتوخای سویل در 17 آوریل میتواند پاداش محسوسی برای پیشرفت حاصل شده باشد؛ در حالی که روند رو به بهبود تیم این باور را ایجاد کرده که فاصله 6 امتیازی با اتلتیکو مادرید در صدر جدول لالیگا نیز قابل جبران است.
یکی از اعضای تاثیرگذار رای دهنده باشگاه این هفته به اتلتیک گفت:” روحیه تیم حتی با دو ماه پیش هم کاملا متفاوت است. این جزییات کوچکی است اما باعث میشود خوشبین باشید. میتوانید ببینید که تیم متعهد است و کومان برنامهای دارد. چه خوب باشد و چه بد به هرحال برنامه است. دیدارهایی مانند بازگشت برابر سویا این روحیه را تقویت میکند.”
این امید وجود دارد که چنین اشتیاقی از سوی جوانان و نشانههای پیشرفت در تیم، بهترین راه برای متقاعد کردن مسی در امضای قراردادی جدید و ادامه حضورش در تیم پس از تابستان پیش رو باشد اما باید به این موضوع اشاره کرد که امکان ندارد باشگاه بتواند به پرداخت دستمزد فعلی 100 میلیون یورویی سالانه او ادامه دهد.
این بازیکن 33 ساله مانند همیشه هسته اصلی تمام تلاش بارسلونا در دیدار برگشت برابر پیاسجی بود. موشکی که او به سمت دروازه شلیک کرد تا بازی را به تساوی 1- 1 بکشاند از فاصله 30 متری بود- دورترین مسافت در تمام 120 گلی که او در طول دوران فوتبالش در لیگ قهرمانان به ثمر رسانده است. به نظر میرسید که او تمام خشم خود را برابر تمام چیزهایی که در مدت اخیر از سر گذرانده بود، پشت این ضربه خالی کرد. سپس نشانه دیگری از جایزالخطا بودن او با پنالتیای که کمی پس از این شوت اعلام شد، به چشم آمد که خیلی به وسط دروازه زده شد و همین به کیلور ناواس، دروازهبان پیاسجی، اجازه داد که آن را مهار کند.
مطمئنا آخرین اقدام ارزشمند مسی در پیراهن بارسلونا نمیتواند از دست دادن پنالتی در حذف این تیم از رقابتهای لیگ قهرمانان باشد. پذیرش این موضوع برای مسی که بازیکنی جنگنده و هوادار متعهد بارساست، دشوار است. خصوصا وقتی ممکن است تیم جدیدی ظاهر شود که او بتواند در طول چند سال آینده با رهبری آن به موفقیتهای بیشتری دست پیدا کند. کومان چهارشنبه شب گفت:” حالا مدتی است که لئو شاهد این است که تیم در مسیر درست حرکت میکند. هیچکس نمیتواند تردیدی درباره آینده این تیم داشته باشد.”
هنوز خیلی زود است که بگوییم بارسلونا در مسیر بازگشت قرار دارد و غیرممکن است که بتوان تاثیر مشکلات مالی باشگاه در میان مدت را پیشبینی کرد یا واقعا دانست که مسی چه تصمیمی برای تابستان پیش رو دارد.
شاید این معیاری از میزان سقوط آنها باشد که توانستهاند از حذف از مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان، تا این حد نکات مثبت به دست بیاورند. اما این واقعیت حال حاضر برای هواداران آنهاست. و این شکستی بود که این احساس را منتقل کرد که میتواند آغاز موفقیتهای آینده باشد.