هشدار به رئال مادرید؛ لوئیس موریل فقط یه تعویض طلایی نیست
هفت‌یک- زین‌الدین زیدان در برگامو باید پشت سرش هم چشم داشته باشد چون حتی اگر آتالانتا از لوریس موریل در ترکیب اصلی برابر رئال مادرید هم استفاده نکند، او باید به اتفاقاتی که در کنار زمین پشت سرش در ورزشگاه جیویس در جریان است به اندازه اتفاقاتی که در هر محوطه جریمه رخ می‌دهد، توجه کند.
مهاجم غیر قابل کنترل و خوش مشرب کلمبیایی در طول دوران حضور در پیراهن راه راه آبی و مشکی چیزی شبیه به طلسم خوش شانسی برای جان پیرو گاسپرینی، سرمربی تیمش، بوده است. موریل پس از پیروزی 1- 4 برابر بنوونتو در ماه گذشته با خنده گفت:” گاسپرینی خرافاتی است. هربار که او به من می‌گوید از روی نیمکت بلند شده و برای حضور در میدان آماده شوم، ما گل می‌زنیم.” بنابراین موریل بلند می‌شود، می‌نشیند و دوباره بلند می‌شود.
مطمئنا مادرید تحلیل‌های بسیاری را در جهت آماده سازی برای رویارویی با آتالانتا در دیدار رفت چهارشنبه شب مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان انجام داده اما اعضای کادر فنی زیدان احتمالا در بررسی‌های ویدیویی خود به این تاکتیک بسیار عجیب و تاثیرگذار برنخورده‌اند. چیزی که آنها بارها دیده‌اند این است که وقتی گاسپرینی موریل را به زمین فرستاده، او تقریبا همیشه گلزنی کرده است. این بازیکن 29 ساله اهل سانتوس توماس آماده است تا نام خود را به عنوان بهترین بازیکن تعویضی در تاریخ سری A ماندگار کند.
موریل در طول دوران حضورش در ایتالیا 21 بار پس از حضور در زمین به عنوان بازیکن تعویضی موفق به گلزنی شده است. تنها جامپائولو پاتزینیِ تازه بازنشسته شده (22 گل) و الساندرو ماتری (25 گل) تعداد گل‌های بیشتری پس از حضور در میدان از روی نیمکت به ثمر رسانده‌اند و تاثیرگذاری آنها هرگز به اندازه مهاجم سرعتی سابق اودینزه و سویا نبوده است. موریل به لکو دی برگامو، روزنامه محلی آتالانتا، گفت:” این موضوع بر کسی پوشیده نیست. تمام این اتفاقات بستگی به این دارد که چطور لحظات بازی را تفسیر می‌کنی. گاهی بازیکنانی که روی نیمکت گذاشته می‌شوند، تعبیر اشتباهی دارند و این روی عملکردشان تاثیر می‌گذارد. من همیشه سعی می‌کنم تمرکزم را حفظ کنم بنابراین وقتی به زمین می‌روم آماده هستم.”
آمار گلزنی موریل به عنوان بازیکن تعویضی به اندازه‌ای درخشان است که “بلند شدن از روی نیمکت” به یک شوخی بین او و گاسپرینی تبدیل شده است.
“او یک متخصص است”؛ گاسپرینی در حالی این جمله را به زبان می‌آورد- و نکته مهم اینجاست- که موریل سرعتی و قادر به گلزنی با هر دو پا موفق شده در هر 9 بازی اخیر که در ترکیب ثابت حضور داشته نیز گلزنی کند. بازیکنی شبیه به رونالدوی برزیلی رکورد باشگاه که دو فصل قبل در اختیار دووان زاپاتا، هموطنش، بوده را شکست و در آستانه رسیدن به گابریل باتیستوتا، فابیو کوالیارلا و کریستیانو رونالدوست که همگی در 11 حضور متوالی در ترکیب اصلی موفق به گلزنی شدند. هیچکس در سری A نتوانسته از این عدد عبور کند اما با توجه به آمادگی موریل و در پیش بودن دیدار برابر سامپدوریا و کورتونه، شاید او بتواند نامش را در کتاب تاریخ این لیگ به ثبت برساند.
او پس از شروع سال جدید میلادی بهترین گلزن ایتالیا بوده و میانگین یک گل در هر 54 دقیقه را در کل فصل به ثبت رسانده است. این بهترین نسبت در پنج لیگ معتبر اروپایی در فصل جاری به حساب می‌آید و با بررسی بیشتر در داده‌های سایت StatsBomb متوجه می‌شویم که درصد همکاری موریل برای به ثمر رساندن گل 1.45 در 90 دقیقه است (مجموع گل‌ها و پاس گل‌ها در 90 دقیقه) و این نسبت بالاتر از روبرت لواندوفسکی در بایرن مونیخ ( 1.24 )، ارلینگ هالند در بروسیا دورتموند (1.12)، دریس مرتنز از ناپولی (1.11) و یوسف یازیجی از لیل (1.1) است.
او در شرایط بسیار خوبی قرار دارد و علیرغم این که تنها 8 بازی در سری A در ترکیب اصلی قرار داشته اما جایگاه خوبی برای عبور از رکورد شخصی 18 گل زده در فصل گذشته دارد. موریل در حال حاضر 14 گل زده و مانند زاپاتا، جوزپ ایلیچیچ و پاپو گومز در آتالانتا، او نیز پس از این که سرانجام با مربی‌ای روبرو شد که توانست استفاده حداکثری از مهارت‌های این بازیکن داشته باشد، در حال ثبت رکوردهای جدیدی است. موریل به اسکای گفت:” من خودم هم تلاش زیادی می‌کنم. شاید پیش از این مانند الان مراقب شرایط نبودم. اما حالا به سنی رسیده‌ام که می‌توان به گذشته نگاه کرد، از اشتباهاتی که مرتکب شدم، درس گرفت و روی آنها کار کرد. من پخته‌تر شده‌ام.”
موریل نوجوان بود که اودینزه او را در سال 2010 از دپورتیوو کالی به خدمت گرفت. آندره‌آ کارنِواله، رابط استعدادیابی اودینزه، به اتلتیک می‌گوید:” من پیش‌بینی کرده بودم که او به بارسلونا یا منچستریونایتد برود. می‌شد استعداد او را به چشم دید.” الکسیس سانچز در آن زمان در تیم اول بود و مسیر زندگی حرفه‌ای او، راهنمایی در تعیین آینده موریل برای اودینزه به شمار می‌آمد. توتو دی‌ناتاله، مهاجم سابق اودینزه و هم تیمی او، اظهار داشت:” لوییس به اندازه الکسیس با استعداد است اما او مهاجم است و می‌تواند حتی گل‌های بیشتری به ثمر برساند. من حدس می‌زنم که در دو یا سه سال آینده یکی از بهترین بازیکنان لیگ خواهد شد.”
سرسه کوزمی به اندازه‌ای به موریل اعتقاد داشت که او را با رونالدوی برزیلی مقایسه می‌کرد.
حضور قرضی در لچه و بازی کنار خوان کوادرادو، هموطنش، تنها انتظارات را بالاتر برد. موریل در اولین فصل حضورش در اروپا 7 گل به ثمر رساند. سرسه کوزمی، مربی او در آن زمان که صدایی کلفت داشت و کلاه لبه‌دار بر سر می‌کرد، گفت:” او دو گل برابر رم به ثمر رساند که ارزش دارد برای دیدنش در یوتیوب جستجو کنید. او 20 ساله بود و در همان سال بود که درخشید و به چشم آمد. می‌شد دید که استعدادی استثنایی است. او در آن فصل کارهای فوق العاده‌ای انجام داد. مردم عادت داشتند من را به این دلیل که او را “رونالدو” خطاب می‌کردم، مسخره کنند اما از نظر من او واقعا با استعداد بود و مهارت و توانایی شبیه به رونالدوی برزیلی داشت.”
برآورده کردن انتظاراتی که از موریل می‌رفت، دشوار بود. این موضوع نیز کمکی نکرد که او مجبور بود جای خالی انتقال الکسیس سانچز به بارسلونا را پر کند و خیلی زود شهرت شاید غیرمنصفانه‌ای به او به عنوان بازیکنی داده شد که علاقه زیادی به مصرف شیرین‌ترین خوراکی‌های ایتالیایی دارد و حتی فرانچسکو گویدولین، مربی سابق اودینزه، مدعی شد که او باید کمی وزن کم کند. موریل اخیرا گفت:” این موضوع درست نبود. من خوراکی‌های شیرین دوست ندارم و جز این وزنم همیشه حدود 82 یا 83 کیلو بوده است. وقتی گویدولین گفت چاق هستم، من 84 کیلو داشتم. تاسف‌برانگیز است که حتی وقتی وزنم را به 81 رساندم هم او مدام همین را به من می‌گفت. واقعیت این است که افرادی هستند که می‌توانند هر چیزی بخورند و لاغر بمانند مانند کوادرادو و افراد دیگر مثل من تنها با خوردن خوراکی بسیار کوچکی نیز چند گرم وزن اضافه می‌کنند.”
کارنِواله، رابط استعدادیابی، توضیح دیگری برای بی‌ثباتی اولیه موریل، فراتر از اشتباهات جوانی و اشتها، دارد. به هرحال کارنواله مهاجم تیم ناپولی‌ای بود که در سال 1987 فاتح اسکودتو شد و می‌داند که بازیکنانی در پست او چطور تکامل می‌یابند. او می‌گوید:” این موضوعی روانی است. مهاجمان بین 25 تا 30 سالگی به اوج می‌رسند. افرادی هستند که زودتر از دیگران رشد می‌کنند اما لوییس در طول سه یا چهار فصل گذشته پیشرفت کرده است. این موریل واقعی است، کسی که من گفتم می‌تواند برای بارسا بازی کند، هرچند همین حالا هم در تیمی عالی حضور دارد.
آتالانتا در حال حاضر در سطحی پایین‌تر از تیم‌های برتر نیست. آنها ما را در ایتالیا و در کشورهای خارجی سرگرم می‌کنند. آنها بار دیگر به مرحله حذفی لیگ قهرمانان رسیدند و مانند تیمی عالی بازی می‌کنند. آتالانتا باشگاه کوچکی نیست.” آنها تحت هدایت گاسپرینی موفق شده‌اند برای بسیاری از تیم‌های بهتر و سطح بالاتر دردسرساز شوند. اودینزه در ابتدا موریل و سپس زاپاتا را داشت که هر دو بعدتر برای سمپدوریا بازی کردند و ما نباید فیورنتینا را نیز فراموش کنیم که زمانی می‌توانست روی موریل و ایلیچیچ حساب کند.
سرکش‌ترین استعدادها در برگامو دوران متفاوت خود را پشت سر رها می‌کنند و لذت بخش‌ترین دوران گذار را برای تبدیل شدن به ستاره‌هایی با تمام پتانسیل و با ثبات می‌گذرانند. به همین دلیل است که تیمی با بودجه‌ای که هنوز در نیمه پایینی تیم‌های سری A قرار دارد می‌تواند برای دومین فصل متوالی شانس حضور در جمع هشت تیم پایانی لیگ قهرمانان را داشته باشد- و چه کسی بهتر از موریل بزرگ، خطرناک‌ترین مهاجم اروپا، برای رساندن آنها به این مرحله وجود دارد؟