چرا یوونتوسِ پیرلو در دراگائو حریف پورتو نشد؟
هفتیک- همانطور که میتوانید تصور کنید، دریافت تایید آندرهآ پیرلو کار دشواری است. استانداردهای او به اندازه پاسهای دقیقی که عادت داشت در اولین رویارویی از روی سر بعضی از بهترین مدافعان اروپا برای آلوارو موراتا یا استفان لیختشتاینر ارسال کند، بالاست. چنان بالا که وقتی او هنوز بازیکن یوونتوس بود، آنها فکر کردند شاید سرگرم کننده باشد که سریالی به نام “پیرلو تحت تاثیر قرار نمیگیرد” بسازند که در آن این بازیساز پر موی سابق به عنوان کارشناسی سختگیر برای استعدادها حضور داشته باشد.
پیرلو روز چهارشنبه در پورتو بار دیگر تحت تاثیر قرار نگرفت. مربی 41 ساله در حالی که دستانش را تکان میداد گفت:” این بازیای نبود که ما میخواستیم انجام دهیم.”
شکست 1-2 در ورزشگاه دراگائو با گل دیرهنگام فدریکو کیهزا کمی قابل تحمل شد. خرید روز آخر- که با گلزنی در لیگ قهرمانان برابر دیناموکیف در آغاز دسامبر با رکورد انریکو، پدرش، برابری کرده بود- بار دیگر عملکرد خوبی در شبی نه فاجعه بار اما ناامیدکننده در شمال پرتغال به نمایش گذاشت. یوونتوس مرحله گروهی را در صدر جدول به پایان رساند. صعود آنها به مرحله حذفی برای دومین فصل متوالی پیش از پایان مسابقات گروهی قطعی شد و آنها پس از بهترین شب دوران جدید مربیگری پیرلو که با پیروزی 0- 3 برابر بارسلونا در نوکمپ همراه بود، به عنوان صدرنشین به مرحله بعدی راه یافتند.
مانند شرایط سال گذشته، امید به تغییر مربی و سبک- فصل گذشته بازیسازی صبورانه مائوریتزیو ساری بود – تا زمانی وجود داشت که بهترین عملکردها در اروپا ارائه شود. و باز هم مانند سال گذشته، یوونتوس حتی با وجود قرعه خوب نتوانست عملکردش در مرحله گروهی را در مرحله حذفی نیز ادامه دهد. در عوض آنها کاملا دور از انتظار ظاهر شده و برای سومین فصل متوالی در دیدار رفت مرحله یک هشتم شکست خوردند – اتلتیکو مادرید، لیون و حالا پورتو. مربیان عوض شدند، نتایج به همان شکل باقی ماند اما – مانند خانوادههای ناراحت تولستوی- هر کدام از این دیدارها به شیوه خودشان ناراضی کننده بودند.
فابیو پاراتیچی، مدیر ارشد فوتبال باشگاه، پیش از شروع بازی در پورتو گفت: « میدانید در لیگ قهرمانان همیشه کاملا متمرکز هستید. اینطور نیست که برابر لیون (فصل گذشته) اینطور نبودیم. ما بازی خوبی انجام دادیم و به هرحال شایسته باخت نبودیم.”
با این حال تمرکز تیم این بار موضوع مهمی درباره یوونتوس بود چرا که آنها در ابتدای هر دو نیمه گل خوردند. این موضوع خصوصا با توجه به این که قهرمان ایتالیا 8 امتیاز با صدر جدول سری A (هرچند با یک بازی کمتر) فاصله دارد، عجیب بود زیرا توجیه این موضوع توجه بیشتر به اروپا بود.
شما فکر میکردید که این موضوع باعث تمرکز ذهنی بیشتر آنهاست. در عوض لغزش به ضرر بانوی پیر تمام شد. اول، پاس رو به عقب معمول رودریگو بنتانکور به پاس گلی برای مهدی طارمی تبدیل شد و مهاجم ایرانی توانست سومین گل سریع تاریخ لیگ قهرمانان را برابر یوونتوس به ثمر برساند. سپس زوج خط میانی بنتانکور در یارگیری با موسی مارگا ضعیف عمل کرد و او توانست 19 ثانیه پس از آغاز نیمه دوم اختلاف پورتو با تیم حریف را دو برابر کند.
کیهزا نمیتواند این اتفاق را شرح دهد. او میگوید:” من زیاد در این دیدارها بازی نکردهام. این اولین دیدار من در مرحله حذفی بود.” این موضوع درباره دژان کولوسفسکی و وِستون مَککِنی نیز صدق میکند. این جوانترین ترکیب اصلی یوونتوس در لیگ قهرمانان پس از فینال 1998 در آمستردام بود. با این حال بیتجربگی توجیه قابل قبولی نیست. این تیم همچنان تجربه کافی در تمامی خطوط داشت که بتواند نمایش بهتری را در دراگائو ارائه دهد.
پاول ندود، معاون اول باشگاه یوونتوس، پیش از شروع بازی گفت:” غایبین مهمی در ترکیب داریم اما این نمیتواند توجیهی باشد چون تیمی واقعا با کیفیت داریم.” سرجیو کونسیسائو، هم تیمی سابق او در لاتزیو و مربی پورتو، باور دارد که یووه با وجود تمامی این مشکلات هنوز هم میتوانست در برابر تیم او مقاومت کند. او گفت:” ما میدانستیم که آدرین رابیو میتواند بازیکن بسیار مهمی برای آنها باشد (همانطور که روی گل یوونتوس نشان داد). کیهزا در نبردهای تک به تک عالی است. کریستیانو… کریستیانوست. آنها نقاط قوت زیادی دارند.”
همه این موارد درست است. اما یوونتوس پاسهای مستقیم و خط شکن لئوناردو بونوچی، تنظیم کننده نبض بازی، آرتور و بازی روان و منعطفِ خوان کوادرادو با توپ را نداشت که تا به حال در این فصل در تمامی رقابتها 13 پاس گل ارسال کرده و به عنوان قابل اطمینانترین موقعیتساز تیم به شمار میرود. یوونتوس بدون آنها نتوانست پورتو را به زانو دربیاورد. کونسیسائو برای این موضوع و استراتژی که به کار گرفت، شایسته تقدیر است- چیزی که وینگر سابق اینتر میلان برای آن بسیار خوشحال بود و شاید نگاهی به کار در سری A در مقطعی در آینده داشت.
این مربی 46 ساله اظهار داشت:” یوونتوس تا دقیقه 70 تقریبا هیچ موقعیتی ایجاد نکرد. مارگا، رابیو را متوقف کرد. جورجیو کیهلینی در بازیسازی مشکل داشت.” کونسیسائو در اکثر زمان بازی اجازه نمیداد که بازیکنان یوونتوس روی توپ راحت باشند و بازیکنان زیادی در اطراف بازیکنانی از حریف قرار داده بود که میتوانستند به پورتو ضربه بزنند. او در این باره گفت:” ما بازی خوبی انجام انجام دادیم هرچند به هیچ وجه درخشان نبود چون ما مجبور به دفاع بودیم. برابر یوونتوس نیاز به انجام چنین کاری هست.”
برنامه بازی به این معنا بود که کریسیانو رونالدو شب آرامی را پشت سر گذاشت. آغاز نه چندان درخشان برنده 5 توپ طلا در سال 2021- او در 7 بازی از 10 بازی اخیر یوونتوس موفق به گلزنی نشده- به این شکل توجیه میشد که او قطعا در بهترین شرایط لیگ قهرمانان را از سر خواهد گرفت. رونالدو از زمان رفتن به تورین از رئال مادرید در دو سال و نیم قبل، تمامی گلهای یوونتوس در مرحله حذفی را به ثمر رساند اما دیشب اینطور نبود. او که به کشورش پرتغال برگشته بود، با تکلهای خشنی از سوی ماتئوس اوریبه روبرو شد و شاید میتوانست در وقت تلف شده یک پنالتی نیز بگیرد.
تعجبآور بود که کارلوس دِلسِرو گرانده، داور بازی، به منطقه بازبینی صحنه در زمین فراخوانده نشد و در آخر این تصمیم تنها تصمیمی نبود که به یوونتوس ضربه زد. کارت زرد سختگیرانه به دانیلو، مدافع سابق پورتو، باعث شد که او بازی برگشت در روز 9 مارس را از دست بدهد و این اتفاق شب فرسایشی یووه را بدتر هم کرد. یوونتوس در شب بازی بونوچی را از دست داد و سپس در دقیقه 35 کیهلینی بیرون رفت. ماتیس دلیخت در دقایق پایانی دچار کشیدگی عضلانی شد و مجبور شد این درد را تا سوت پایان بازی تحمل کند. موراتا، بهترین گلزن یوونتوس در لیگ قهرمانان، برای حضور در ترکیب اصلی به اندازه کافی آماده نبود و به دلیل سرماخوردگی مانند همیشه بازی نکرد. پیرلو گفت:” او زمانی که نیاز داشتیم به بازی آمد. اما به محض این که بازی تمام شد مجبور شد دراز بکشد. او از حال رفت.”
ورود بازیکن اسپانیایی در 20 دقیقه پایانی با بهترین شرایط یوونتوس در بازی همراه شد. بازی هماهنگ او و علاقه به باز کردن دفاع پورتو با نفوذ از پشت باعث ایجاد تغییر در تحرک این تیم برای حمله شد. آنها تا آن زمان بسیار قابل پیشبینی بودند. خط حمله یوونتوس تنها در رده ششم بهترین خط حملههای سری A از نظر گلزنی قرار دارد و این اولین باری نبود که آنها در باز کردن قفل دفاعهای منسجمی که عقب نشستهاند به مشکل میخوردند. بخشی از این مشکل به دلیل بازی پرسینگ بی روح در غیاب آرتور و دریافت مالکیت توپ از سوی بازیکنانی چون مککنی و کولوسفسکی که به جای بازگشت به حمله، پشتشان به دروازه بود، رخ داد. جای پائولو دیبالا در این زمینه همچنان بسیار خالی است و پیرلو امیدوار است که او بتواند پس از بازگشت به آمادگی بار دیگر در ترکیب تاثیرگذار باشد.
پیرلو اظهار داشت:” وقتی شما توپ را پس میگیرید و همیشه سه یا چهار لمس توپ دارید، زمان را از دست میدهید و آنها کار خوبی خصوصا در خط میانی برای بازگشت به دفاع و کمک به مدافعان خود انجام میدادند. ما باید در بازی خوانی سریعتر عمل میکردیم و آن را از یک طرف به طرف دیگر زمین انجام میدادیم چون آنها در بین خطوط بسیار منجسم بودند و فضای بسیاری در کنارهها وجود داشت. اما حرکت توپ بسیار کند بود. ما به اندازه کافی در انتخاب موقعیتهای خاص سریع نبودیم و مشکل این بود.”
این بازی تکرار آنچه در شکست 0- 1 شنبه شب برابر ناپولی رخ داد، بود که یوونتوس گلی را به حریف هدیه کرد و شاهد پارک کردن اتوبوس توسط آنها در ادامه دیدار بود. الکس ساندرو، مدافع چپ بیانکونری، گفت:” کم و بیش همانطور بود. ما بازی را خوب به پایان بردیم و بد شروع کردیم.”
پس از پیروزی ماه قبل در سوپرکاپ برابر ناپولی به نظر میرسد که یوونتوس در شرایط خوبی قرار دارد و اگر میخواهند از اینجا به جمع هشت تیم پایانی راه پیدا کنند، باید بار دیگر همین روحیه را احیا کنند.
آنها در آلیانز استادیوم از شکستهای بزرگتری بازگشتهاند- هتتریک رونالدو شکست 0- 2 برابر اتلتیکو در اولین فصل حضورش در ایتالیا را بی اثر کرد. اما خاطرات حذف آنها به دست لیون در آگوست گذشته همچنان تازهتر است. اگر یوونتوس بار دیگر در این مرحله حذف شود، پیرلو تنها کسی نیست که تحت تاثیر قرار نگرفته است.