آنالیز تاکتیکی؛ چگونه بارسلونا در فینال سوپرکاپ مغلوب بیلبائو شد

هفت‌یک- پس از 5 سال اتلتیک بیلبائو بار دیگر فاتح سوپرکاپ اسپانیا شد. این بار هم حریف بیلبائو، بارسلونا بود. در دیداری که شاگردان مارسلینو گارسیا تورال دو بار گل های آنتوان گریزمان را پاسخ دادند و در نهایت با زدن گل سوم پیروز میدان لقب گرفتند.

در وقت اضافه اول بازی، اینیاکی ویلیامز بود که توانست گل سوم را برای بیلبائو بزند و سپس این تیم با دفاعی همه جانبه و درخشان از اندوخته ارزشمند خود به خوبی حفاظت کرد و تمامی راه‌های بارسلونا برای رسیدن به گل تساوی را بست. در پایان بازی نیز  لیونل مسی به دلیل خطای غیرورزشی روی آسی‌یر ویالیبره و با دریافت کارت قرمز از زمین اخراج شد. این اولین کارت قرمز مسی با پیراهن بارسلونا بود. تصویر مسی در پایان بازی متضاد با تصویر مارسلینو گارسیا تورال بود؛ کسی که اولین جام خود با بیلبائو را کسب کرد در حالی که برای سومین بار بود که روی نیمکت این تیم می نشست. او اخیرا جانشین گاریتانو روی نیمکت شیرها شده بود.

ترکیب اصلی بارسلونا و بیلبائو در فینال سوپرکاپ اسپانیا

اولین تصویر از بازی به شکل واضح نشان می دهد که آرایش دو تیم چگونه بود. همانطور که در تصویر زیر قابل مشاهده است، بارسلونا با سیستم 3-3-4 در میدان حاضر شده بود. سرخیو بوسکتس جلوتر از 4 مدافع و پشت سر دو هافبک وسط تیم یعنی فرانکی دی یونگ و پدری گونزالس حضور داشت. عثمان دمبله بال راست، گریزمان بال چپ و لیونل مسی هم مرد آزاد در فاز تهاجمی بارسلونا و جلوتر از دیگر مهاجمان بود.

آرایش 3-3-4 بارسلونا در هنگام مالکیت توپ

بیلبائو اما با سیستم 2-4-4 در زمین حضور داشت. کاپا و بالنسیاگا مدافعان راست و چپ بودند. اینیه‌گو مارتینز و یِرای آلوارز در قلب دفاع حضور داشتند. در خط میانی، اونای ونسدور و دنی گارسیا همراه با اسکار دی مارکوس و ایکر مونیایین در راست و چپ حاضر بودند. اینیاکی ویلیامز و رائول گارسیا نیز در نقش مهاجم انجام وظیفه می کردند.

آرایش 2-4-4 اتلتیک بیلبائو در فینال سوپرکاپ اسپانیا

مالکیت توپ بارسلونا

بازی در حالی شروع شد که تیم تحت هدایت کومان توپ را از یک سو به سوی دیگر زمین منتقل می‌کرد. این کار با سرعت صورت می‌گرفت تا نظم و سازماندهی دفاعی بیلبائو خراب شود. هدف، پیدا کردن دی‌یونگ و پدری در میانه زمین و گذر از لایه های دفاعی بیلبائو بود. همچنین قدرت نفوذ ناگهانی گریزمان نیز باعث شده بود هافبک ها بیشتر به دنبال پیدا کردن او باشند تا با استفاده از همکاری او و جوردی آلبا از سمت چپ، خطرآفرین شوند.

اما کاپا و یرای با یارگیری گریزمان در بیشتر دقایق نیمه اول، توانسته بودند این حربه بارسلونا را خنثی کنند. آنها معمولا مانع رسیدن توپ به ستاره فرانسوی می شدند و نقشه بارسا برای نفوذ از چپ خراب می‌شد.

تیم تحت هدایت مارسلینو لایه‌های پرس خود را تا یک سوم دفاعی زمین بارسا جلو برده بود. تعدد بازیکنان بیلبائو در میانه میدان و در زمین بارسا و نزدیک بودن آنها به یکدیگر از یک طرف، کاری ریسکی بود چرا که این فرصت برای بارسا مهیا می شد تا از فضای پشت بازیکنان برای نفوذ بال‌های چپ و راستش استفاده کند و از سوی دیگر هر توپ‌گیری از بازیکنان بارسا موقعیت برای طرح ضدحملات خطرناک را به خصوص برای اینیاکی ویلیامز سرعتی فراهم می‌کرد. حربه‌ای که در نیمه اول بارسا را چندین بار آزار داد.

طراحی حملات دو تیم

بارسلونا در نیمه‌نخست به ندرت می‌توانست به بازی خود سرعت لازم را بدهد. اتفاقی که باعث شده بود لیونل مسی به میانه زمین برود و توپ‌گیری کند.

مسی وقتی توپ را می‌گرفت، چنانچه در این تصویر مشخص است، ریتم مشخص خود را به بازی می‌داد و سعی داشت توپ‌ها را بلند و دقیق برای گریزمان، آلبا و دمبله ارسال کند.

در حالی که برنامه های تهاجمی بیلبائو روی توپ رساندن به مونیایین در خط میانی و نفوذهای دو مدافع کناری طراحی شده بود. این توپ رسانی ها و تغییر جهت بازی هم برعهده دو مدافع میانی و هافبک ها بود.

برای بیلبائو مونیایین به وقت حملات کمی عقب تر می‌رفت. همکاری عالی بین او و دی‌مارکوس که بسیار راحت یکدیگر را در سمت چپ پیدا می کردند، منجر به ارسال پاس برای بالنسیاگا و نیز ویلیامز می‌شد. اینیاکی چند بار نیز به قلب دفاع بارسلونا زد که توفیقی پیدا نکرد.

دو گل در نیمه اول

بارسلونا وقتی توپ را از دست می‌داد و به دفاع می‌رفت، آرایش 2-4-4 پیدا می کرد (تصویر زیر). مسی و گریزمان در حمله می‌ماندند ولی دمبله عقب می کشید و به هافبک‌ها اضافه می شد. مدافعان و هافبک‌های بارسا نزدیک به هم و بدون پرس شدید در فکر توپ‌ربایی از بازیکنان صاحب توپ بیلبائو بودند. هر چه از نیمه اول می‌گذشت و از شدت فشار و پرس بیلبائو کاسته می‌شد، مدافعان کناری بارسا راحت‌تر به سمت دروازه حمله می‌کردند و به اونای سیمون،دروازه‌بان بیلبائو که در بیشتر دقایق عملا بیکار بود، نزدیک و نزدیک‌تر می شدند.

بیشتر حملات بارسا از سمت راست و توسط دمبله پایه‌ریزی می شد و او خطرناک‌ترین بازیکن آبی اناری ها بود. او بود که حرکت منتج به گل نخست را شروع کرد. دمبله توانست با سرعت نفوذ کرده و توپ را به لیونل مسی برساند. مسی که برای نخستین بار توانسته بود فضای خالی پیدا کند، توپ را به آلبا رساند و پس از چند فعل و انفعال و برخورد توپ مسی به مدافع بیلبائو، گریزمان توانست با یک بغل پا کار را تمام کند.

تنها یک دقیقه بعد بیلبائو در نخستین حمله خود پس از دریافت گل اول توانست کار را به تساوی بکشاند. ویلیامز توپ را پشت دفاع بارسا برای دی‌مارکوس فرستاد تا از بی‌نظمی مدافعان استفاده کرده و گل مساوی را در مصاف تک به تک با تراشتگن بزند.

حمله به فضاهای خالی

کومان بین دو نیمه سرجینیو دِست را تعویض کرد و به جای او اسکار مینگسا در سمت راست قرار گرفت. آرایش و استراتژی بارسا در زمین اما دست نخورده باقی ماند. در نیمه دوم، بازی ریتم سریع‌تری به خود گرفت و به دلیل خستگی بازیکنان و افت سازماندهی دفاعی، تیمها شانس‌های گلزنی بیشتری خلق کردند. دی‌یونگ، پدری و بوسکتس هافبک‌های بارسلونا حالا فضاهای خالی بیشتری را پیدا می کردند؛ در حالی که بیلبائو بیشتر روی ضربات ایستگاهی و نیز نفوذ از جناحین سعی در ضربه زدن به بارسا داشت.

تیم تحت هدایت رونالد کومان به تدریج بر توپ و میدان تسلط بیشتری پیدا می‌کرد و این کاملا متفاوت با شرایط نیمه نخست بود. البته این تسلط با خلق موقعیت 100 درصد گلزنی همراه نبود. در این نیمه دمبله بیشتر به سمت چپ متمایل شد و شروع به همکاری با جوردی آلبا کرد.

گذار در سال کرونا؛ اتلتیک بیلبائو به کدام سو می‌رود؟

هفت‌یک- کیکه لینِرو، سرمربی سابق جوانان اتلتیک بیلبائو می‌گوید:” شما باید قادر به تعیین کردن محدوده بین چیزهای مختلف باشید اما سرمربی بهایش را پرداخت می‌کند. گاهی در فوتبال چیزهایی را خیلی زود فراموش می‌کنیم. گاریتانو در اولین فصلش تیم را نجات داد و تقریبا سهمیه لیگ اروپا را نیز گرفت. او مربی‌ای بود که […]

گل دوم بارسا نیز روی پاس دمبله به ثمر رسید. او توپ خوبی در دهانه دروازه برای گریزمان ساخت تا ستاره فرانسوی دبل کند. این گل هم با پاسخ بیلبائو مواجه شد. بیلبائو دقیقه92 روی ارسال مونیایین و توسط ویالیبره توانست کار را به تساوی بکشاند. از ابتدا مشخص بود که بیلبائو به دلیل در اختیار داشتن بازیکنان بلندقامت و با قدرت بدنی بیشتر، قادر خواهد بود در ضربات ایستگاهی به بارسا ضربه بزند. بارسا از حیث داشتن بازیکنان بلندقامت نسبت به بیلبائو کمبود را به وضوح احساس می‌کرد.

گل سوم بیلبائو و سپس ساماندهی دفاعی

بیلبائو در وقت اضافه اول تنها به سه دقیقه زمان برای زدن گل سوم نیاز داشت. این بار یرای آلوارز از قلب دفاع توپ را برای ویلیامز ارسال کرد. کنترل خوب و سپس یک شوت مهارنشدنی که به تیر عمودی هم برخورد کرد، گل سوم بیلبائو را در پی داشت.

پس از این گل، بیلبائو نیرو و نظم را در دفاع چند برابر کرد. لایه‌های دفاعی به هم نزدیک و نزدیک‌تر شدند و مدافعان تحت حمایت مداوم هافبک‌ها و حتی مهاجمان قرار گرفتند. یک برنامه‌ریزی درست و هدفمند که حملات بارسا برای رسیدن به گل تساوی را یکی پس از دیگری بلوکه می‌کرد.

رونالد کومان در پایان بازی گفت:” قبل از پایان نیمه اول و در دقیقه پایانی بازی به ما گل زدند. اینگونه بود که مدیریت کردن بازی دشوار شد. گل دوم مصائب ما را بیشتر هم کرد چرا که هضم پذیرش گل در دقیقه پایانی در حالی که شما خود را برنده می دانید، بسیار سخت است. ناراحت و ناامید هستیم چرا که هدف‌مان پیروزی بود ولی این باعث نمی شود تا از مسیر درست خارج شویم. ما در حال بهتر شدن هستیم و امشب هم این را نشان دادیم ولی در نهایت نتوانسیتم برنده شویم.”

مارسلینو، مربی فاتح بازی اما در نشست خبری خود گفت:” این پیروزی متعلق به بازیکنان است و به خاطر کاری است که فصل قبل انجام دادند (صعود به فینال کوپا دل‌ری و کسب سهمیه حضور در سوپرکاپ). پیروزی بر رئال و بارسا و کسب قهرمانی اتفاقی بسیار ارزشمند است. دوست دارم از آریس آدوریس، سن خوزه، بنیات و دیگر بازیکنانی که فصل گذشته در خدمت بیلبائو بودند نیز قدردانی کنم. همچنین از گاریتانو، مربی قبلی بیلبائو.

با شور، فروتنی و انگیزه بالایی به سویا (شهر محل برگزاری سوپرکاپ) آمده بودیم و هدف‌مان قهرمانی بود. این بازیکنان مثل اسفنج می‌مانند و بسیار سریع یاد می گیرند. همه توان‌شان را هم در زمین می‌گذارند، مبارزه می‌کنند، می‌جنگند و به همین دلیل به مربیگری چنین تیمی افتخار می‌کنم.”