چرا اینترِ کونته این فصل هم هواداران را راضی نمیکند؟
هفتیک- فصل جاری نیز احساساتی شبیه به فصول گذشته برای هواداران اینتر به همراه داشته و نراتزوری، بار دیگر نمایشهایی پر از اشتباه و فاقد عزم راسخ برای کسب موفقیت به اجرا گذاشته است. انتظارات در این فصل از اینتر بسیار بالا بود ولی با وجود اینکه تیم شخصیت بالایی نشان داده ولی در برخی نقاط کلیدی زمین کیفیت کافی نداشته است. کونته توضیح داد که “توان مربی در همین حد است” ولی با سقوط آنها به رده هفتم جدول، او باید خیلی سریع این مشکلات را حل کند.
به هیچوجه نمیتوان این واقعیت که نرآتزوری در 8 بازی اخیرش تنها یک پیروزی داشته را نادیده گرفت. درست است که بازیکنانی در این تیم حضور داشتهاند که تست کوویدشان مثبت شده است؛ درست مثل دیگر تیمهای لیگ و اینکه آنها در این شرایط خسته هستند، قابل درک است. اما در دیدار مقابل آتالانتا، هر دو تیم با سرعت بالایی بازی میکردند و در حالیکه به عنوان تیم میهمان انگیزه بالایی برای کسب پیروزی داشتند ولی در دفاع و هم در حمله نامنظم کار کردند و سایهای از تیم فصل گذشته خود بودند.
در شرایط عادی، یک تساوی مقابل آتالانتا در ورزشگاه برگامو نتیجه بدی به حساب نمیآید ولی در غیاب حمایت هواداران سرسخت حریف و اینکه آتالانتا در دیدار قبلی مقابل لیورپول نابود شده بود، تیم اهل برگامو نشان داد که توانایی کسب پیروزی را دارد.
پس مشکل اینتر کجای کار است؟ کونته به این اعتراض داشت که تیمش از موقعیتها استفاده نمیکرد و این موضوع حقیقت دارد. مارکو اسپورتیهلو (دروازهبان آتالانتا) دو مهار توپ خوب داشت ولی او تنها با همین دو خطر روبرو شد و این قصه در تمام طول فصل برای اینتر تکرار شده است. فقدان خلاقیت در تیم باعث شده صحبتها حول کریستین اریکسن و بازی نرسیدن به او تحت هدایت کونته مطرح شود و مربی ایتالیایی به خاطر نیمکت نشین کردن ستاره دانمارکی، تحت فشار است.
به نظر میرسید که تیم قدرتمند اینتر در فصل گذشته تنها زمانی میتوانست خوش بدرخشد که روملو لوکاکو و لائوتارو مارتینز در کنار هم در زمین حضور داشتند، موضوعی که در چند هفته اخیر به خاطر مصدومیت لوکاکو اتفاق نیفتاده است. در مورد خط دفاعی میتوان گفت که اینتر با خط دفاعی سه نفره عملکرد بهتری داشت. ترکیب اینتر از بازگشت میلان اشکرینیار استقبال میکند و او به همراه استفان دی فرای و الساندرو باستونی، سه مهره دفاعی تیم را تشکیل میدهند. این خط دفاعی با حضو دیگو گودین (حالا در کالیاری بازی میکند)، فصل گذشته بسیار مستحکم نشان دادند. با این وجود آنها نتوانستند جلوی گل تساوی بخش آلکسی میرانچوک را بگیرند ولی در مجموع ثبات و آرامش خوبی در خط دفاع این ترکیب دیده میشد؛ به خصوص وقتی آن را با تغییراتی که کونته در ابتدای این فصل در خط دفاع ایجاد کرده بود مقایسه میکنیم.
با در نظر گرفتن تمام موارد مطرح شده، برخی ممکن است احساس کنند که با بازگشت زوج لوکاکو و مارتینز که اولی در 8 بازی اخیرش 7 گل زده و دومی در دو بازی اخیر دو گل، و همچنین بازگشت خط دفاعی این تیم، اینتر میتواند به فرم خوبش برگردد. اینجا نقطهای است که کونته چندان مطمئن نیست و برای همین است که صحبتهایش راجع به مهاجمان به نظر حقیقت دارد. اینتر موقعیت میسازد ولی از این موقعیتها، آنطور که باید استفاده نمیکند.
زلاتان ابراهیموویچ (8 گل از 16 موقعیت)، کریستیانو رونالدو (6 گل از 12 موقعیت) و آندره آ بلوتی (6 گل از 12 موقعیت) را در نظر بگیرید؛ آنها همگی پنجاه درصد از موقعیتهایشان را به گل تبدیل کردهاند. حالا به روملو لوکاکو (5 گل از 12 موقعیت) نگاه کنید که 31 درصد از موقعیتهایش استفاده کرده و لائوتارو ( 4 گل از 16 موقعیت) 25 درصد موقعیتهایش را گل کرده است. کونته راست میگوید؛ مهاجمان تیمش آنطور که باید از موقعیتها استفاده نمیکنند.
اینتر مثل فصل گذشته نتوانسته در کسب امتیاز خوب کار کند و دلایلی برای این امر وجود دارد. دلیل اصلی این است که فصل گذشته آنها توانستند 11 بازیکن اصلی را برای بیشتر طول فصل حفظ کنند. این فصل، مصدومیت و کووید به آنها اجازه این کار را نداده و جایگزینهایی که کونته بارها با صدایی رسا راجع به آنها صحبت کرد، نتوانستهاند آنطور که باید باشند.
او این را میداند و برای همین است که از نگاه بسیاری، او در کنار زمین مثل گذشته سرزنده و پر جنب و جوش نیست. درست است که او به آنهایی که این موضوع را خاطرنشان شدهاند گفته که “صبور باشند” ولی تیم او در حال حاضر تیم جالبی نیست. شاید فردای بازی ذهن منتقدانش خالی از انتقاد باشد ولی تیم او همچنان تیم جالبی نخواهد بود.
کاش یک تحلیل تاکیکی هم بزارید…ممنون