نگاهی به اولین بازی فصل بارسا؛ فاتی در حال گرفتن جای مسی است؟
هفت‌یک- همه نگاه‌ها به مسی بود؛ در اولین بازی‌اش پس از تلاش نافرجام برای ترک نوکمپ در این تابستان ولی هر چند ستاره آرژانتینی یک گل زد یک پاس گل هم داد، ولی او به مکمل آنسو فاتی، ستاره نوجوان بارسلونا تبدیل شده بود که نقشی موثر در پیروزی 4-0 تیمش در لالیگا مقابل ویارئالِ درمانده داشت.
مسی زننده اولین گل در اولین بازی رسمی سه مربی اخیر بارسا- لوئیس انریکه، ارنستو والورده و کیکه ستین- بود اما این بار فاتی 17 ساله در اولین بازی رونالد کومان، خودش را به عنوان سوپراستار آینده باشگاه معرفی کرد. ستاره 33 ساله آرژانتینی عملکرد خوبی در جریان بازی داشت ولی تاثیری روی گل اول بازی که توسط فاتی در دقیقه 15 با یک ضربه دیدنی به ثمر رسید نداشت؛ همینطور روی گل او در ضد حمله‌ای سریع که نتیجه را 2-0 و کار تیم منفعل اونای امری را یکسره کرد.
مسی که کاپیتان تیم است، در پست 9 کاذب بازی کرد و فیلیپ کوتینیو، فاتی و آنتوان گریزمان، در پشت سر او دائم در حال جا به جایی پست‌های‌شان بودند. او هنوز سعی داشت که جایش را در زمین پیدا کند – تنها 3 پاس در 22 دقیقه اولیه بازی فرستاده بود- که در همین دقایق، فاتی عملکرد درخشانی از خود به نمایش گذاشت.
نشانه‌هایی از هوشیاری و هماهنگی، تا حدودی روی گل اول آنها دیده می‌شد (که البته با توجه به این‌که مسی در چند هفته اول تمرینات حضور نداشت و فاتی هم به علت مصدومیت دیرتر از سایرین به تمرینات اضافه شد، طبیعی است). پاس کات بک یوردی آلبا در دقیقه 15 می‌توانست به سمت مسی هم برود- همانطور که در یک دهه اخیر، خیلی از پاس‌های ارسالی از سمت چپ به او رسیده است. ولی فاتی با سرعت، خود را به عنوان اولین نفر به توپ رساند و شوت عالی و تمیز سرضرب او، به جهتی خلاف تصورات همه، از جمله سرخیو آسنخو، دروازه‌بان ویارئال، رفت. مسی هم در صحنه حضور داشت و با ورود توپ به دروازه، او هم کمی به بالا پرید- که مشخص نیست این اقدام او از ناراحتی بود که توپ به او نرسید، یا خوشحالی برای گل شدن ضربه فاتی، یا ترکیبی از این دو.
برخلاف دوران سه مربی قبلی بارسا، دوران حضور رونالد کومان در نوکمپ با گلزنی آنسو فاتی آغاز شد.
گریزمان هنوز نتوانسته همکاری خوبی با مسی شکل بدهد اما ارتباط خوبی بین او و فاتی در زمین برقرار است.
روی گل دوم هم مسی که در کنار 3 مهاجم دیگر بارسا ضد حمله زده بود و از سمت راست اضافه می‌شد، نتوانست تاثیری بگذارد. اما کوتینیو توپ را به سمت دیگر زمین برد که تصمیم درستی بود و آن را به فاتی رساند. شاید قبلا در شرایطی مشابه توپ به سمت مسی می‌رسید زیرا او مثل یک آهنربا بود و هم تیمی‌هایش همواره به دنبال او بودند تا تیم را در حملات رهبری کند. او حتی می‌توانست عمدا مدافعان را از مقابل توپ دور کند ولی ترجیح داد که در کناره بایستد و از منطقه خطر دور باشد بنابراین در زمانی‌که توپ وارد دروازه شد، او نزدیک محوطه جریمه نبود.
کمی عجیب بود زیرا همه ما عادت کرده‌ایم که مسی نقش محوری در بارسلونا داشته باشد و این روند، فصل به فصل افزایش نیز داشته است. حتی با این‌که آمار گل‌های او در فصول اخیر دچار افت شده، تعداد پاس‌های گل او افزایش یافته و در فصل 20-2019 به عدد 26 رسید- فصلی که او بیشتر در عمق خط میانی حضور داشت و به سبک ژاوی و آندرس اینیستا، هم تیمی‌های سابقش، برای هم تیمی‌های فعلی موقعیت‌سازی می‌کرد.
کومان به طور واضح، نقش بازیسازی را به هموطنش، فرانکی دی یونگ، سپرده و حداقل روی کاغذ، از اهمیت مسی در طراحی حملات تیم کاسته شده است. در یکی از ضد حملات در زمانی‌که بازی هنوز پایاپای پیش می‌رفت، مسی سرعت توپ را گرفت و حمله را خواباند و سپس دنی پارخو، هافبک سابق والنسیا، به راحتی توپ را از او گرفت.
زمانی‌که بازی 2-0 بود، فضا برای بارسلونا بیشتر شده بود. مسی حالا به عمق خط میانی رفته بود و حملات از او شروع می‌شد که یکی از آنها منجر به گل سوم شد. فاتی بار دیگر از سمت راست حرکت کرد و از ماریو گاسپار که تمام طول شب در مهار او ناکام بود، عبور کرد. مسی در هنگام ایستادن پشت ضربه پنالتی خیلی جدی به نظر می‌رسید و ضربه نه چندان خوب او در ابتدا با دستان آسنخو برخورد داشت ولی گلر ویارئال نتوانست مانع گل شدن توپ شود. او با مشتانی گره شده به هوا پرید و با لبخند خوشحالی‌اش از گل را نشان داد و سپس سرخیو بوسکتس، هم تیمی قدیمی، او را در آغوش گرفت. کومان نیز در خوشحالی پس از این گل، دستانش را مشت کرد.
حتی در هنگامی‌که بازی 3-0 بود، مسی بدون توپ بیشتر تلاش می‌کرد و حتی به عقب برگشت تا با یک تکل جلوی حمله به نظر خطرناک ویارئال را بگیرد. سرعت بازی بالا نبود و درست پیش از پایان نیمه اول، ستاره آرژانتینی که هیچ فشاری روی خود حس نمی‌کرد، موقعیت ارسال یک سانتر برای سرخیو بوسکتس را بررسی کرد که این سانتر توسط پائو تورس، مدافع ویارئال وارد دروازه خودی شد تا چهارمین گل بارسا به ثمر برسد. در بین دو نیمه، لمس توپ‌های مسی به اندازه کوتینیو و فاتی بود و این گریزمان بود که به طور کامل از بازی خارج شده بود.
مهاجم فرانسوی همچنان همکاری نزدیکی با برنده 6 توپ طلا ندارد ولی مشخص بود که او با فاتی توانسته هماهنگی خوبی پیدا کند و این دو می‌توانند کنار هم زوج خطرناکی شوند. نیمه دوم با پاس‌کاری این زوج در گوشه محوطه جریمه آغاز شد و سپس شوت مسی مستقیما به دستان آسنخو رسید. اقدامات ناموفق او ادامه داشت و تلاش او برای پشت سر گذاشتن گاسپار- که فاتی در بازی کاملا مغلوبش کرده بود- به ضربه‌ای ضعیف منجر شد که یک اوت برای حریف به ارمغان آورد.
مسی مقابل ویارئال تنها یک بار از روی نقطه پنالتی موفق به گلزنی شد تا درخشش فاتی بیشتر به چشم بیاید.
پس از این‌که روند بازی رو به بی‌هدفی پیش رفت، مسی موقعیت‌هایی به دست می‌آورد ولی نمی‌توانست از آنها استفاده کند- از جمله هنگامی‌که سانتر آلبا به او در موقعیتی آزاد رسید و ضربه‌اش با بی‌دقتی به بیرون رفت. او دائما در مناطق خطرناک حریف ظاهر می‌شد، تلاش می‌کرد که از بازیکنان ویارئال عبور کند و ضرباتش به بیرون می‌رفت. در پایان، تعداد شوت‌های او به عدد 7 رسیده بود که 4 شوت در چهارچوب بود ولی تنها ضربه موثر او، پنالتی بود که به واسطه فرار فاتی به دست آمده بود.
ولی خبری از پنهان شدن یا اخم کردن نبود. شاید او هنوز هم از دست جوزپ ماریا بارتومئو، رئیس باشگاه به شدت عصبانی باشد و هنوز نگرش ثابتی راجع به مربی جدید نداشته باشد ولی اولین بازی فصل نشان داد که غریزه رقابت طلبی او هنوز سر جایش است. پست حمایتی او از لوئیس سوارز در شبکه‌های اجتماعی، شاید در جریان آمادگی برای این بازی باعث حواس پرتی شده بود ولی در طول 90 دقیقه، او کاملا روی کاری که قصد انجامش را داشت، متمرکز بود. کومان تصمیم سیاست مدارانه‌ای گرفت که اجازه داد او 90 دقیقه را کامل بازی کند؛ هر چند که به دیگر مهاجمان تیم برای دیدارهای مهم مقابل سلاتاویگو و سویا استراحت داده شد.
این‌که هواداری در اولین بازی فصل در نوکمپ حضور نداشت، مطمئنا باعث خوشحالی بارتومئو است زیرا او از سوی هواداران و تعداد قابل توجهی از اعضای باشگاه تحت فشار است که استعفا بدهد. همچنین عدم حضور هواداران باعث شد تا نتوانیم رفراندومی راجع به رفتار مسی در تابستان داشته باشیم؛ زمانی‌که باشگاه از شکست تحقیرامیز 8-2 مقابل بایرن مونیخ در چمپیونزلیگ ضربه خورد و این ضربه با تلاش ستاره محبوب هواداران برای پیوستن به منچسترسیتی و همکاری با پپ گواردیولا، سنگین‌تر هم شد.
ویارئال امری باعث نشد کومان در اولین بازی محکی جدی بخورد و تاثیرگذاری فاتی در یک چهارم ابتدای بازی، احتمال هرگونه اتفاق دراماتیک را گرفت. سمبل لاماسیا جدید نگاه‌ها را به خود جلب کرد تا بازگشت ستاره با سابقه بارسا، چندان هم برای هواداران حاضر در ورزشگاه یا خانه مهم نباشد.
از خیلی جهات، به نفع مسی هم هست که تیم استقلال بیشتری در قبال او پیدا کند و او کمتر در مرکز همه چیز باشد. تماشای این‌که او چطور با واقعیت کنار می‌آید- و همینطور با پیشرفت روزافزون فاتی، سوپراستار آینده باشگاه- در چند ماه پیش رو جذاب خواهد شد.