آنالیز دیدار برایتون-منچستریونایتد؛ چگونه تیر دروازه، سه امتیاز را به شیاطین داد

هفت‌یک- ورزشگاه امکس شاهد درام دیرهنگامی بود که در آن منچستریونایتد برای کسب اولین سه امتیاز فصل خود برابر برایتون به مشکل خورد. دیداری پر برخورد و پر از فراز و نشیب که در نهایت با اعلام یک پنالتی دیرهنگام به نفع منچستریونایتد به پایان رسید؛ پنالتی‌ای که پس از به صدا در آمدن سوت پایان بازی توسط کمک داور ویدیویی اعلام شد. این پنالتی به زیبایی توسط برونو فرناندز به گوشه راست دروازه فرستاده شد. برایتون هم در وقت‌های تلف شده با شایستگی به گل رسید و در آستانه کسب یک امتیاز برای تلاش بی‌وقفه‌اش در جریان بازی قرار داشت اما پنالتی دیرهنگامی که به دلیل خطای هند نیل موپای روی ضربه کرنر یونایتد اعلام شد، اجازه نداد آنها از بازی خوب‌شان به امتیاز برسند.

برایتون در حالی قدم به این بازی در چارچوب رقابت‌های لیگ برتر گذاشت که در سه بازی از چهار بازی خانگی اخیرش برابر منچستریونایتد به پیروزی رسیده بود؛ هرچند آنها در دیدار خانگی فصل گذشته برابر شاگردان اوله‌گنار سولسشر با نتیجه 3-0 شکست خورده بودند. مرغ‌های دریایی قصد داشتند برای اولین بار پس از نووامبر 2019 دو پیروزی متوالی در لیگ برتر به دست آوردند اما از 18 شوت به سمت دروازه یونایتد 5 بار به تیرک دروازه زدند. برایتون تمام‌کنندگی لازم برای به ثمر رساندن گل و کسب سه امتیاز را نداشت. تحلیل تاکتیکی این بازی نشان دهنده نقص‌های دفاعی منچستریونایتد است. آنها نتوانستند هیچ تاکتیک دفاعی مناسبی را در این بازی اجرا کنند. همچنین تحلیل شکست برایتون در استفاده از فرصت‌های موجود در یک سوم حریف و استفاده یونایتد از موقعیت مدافعان به تصویر کشیده خواهد شد.

ترکیب‌ها

گراهام پاتر با همان بازیکنانی که موفق شده بودند در روز یکشنبه هفته گذشته با 3 گل برابر نیوکاسل به پیروزی برسند وارد میدان شد و تنها تغییر اجباری حضور آدام لالانا به جای ایو بیسوما، هافبک محروم، در ترکیب بود. اوله گونار سولسشر سه تغییر در ترکیب تیمش که در اولین دیدار فصل برابر کریستال پالاس شکست خورده بود، ایجاد کرد. اوله با این تغییرات به ترکیب قدرتمندش برگشت که در ماه ژوئن موفق شده بود در ورزشگاه امکس با 3 گل برابر حریف به پیروزی برسد. آرون ون بیساکا جانشین تیموتی فوسو منسا شد، نمانیا ماتیچ به جای اسکات مک تامینِی به میدان رفت و میسون گرین‌وود نیز جای دنیل جیمز قرار گرفت. دنی فن ده بیک، تنها خرید تابستان امسال، برای دومین بازی لیگ برتر نیز کار را از روی نیمکت آغاز کرد.

ترکیب و آرایش تیم‌های برایتون و منچستریونایتد در دیدار این هفته

بازی منچستریونایتد

سبک هجومی یونایتد با جابجایی‌های زیاد در پست‌های هجومی همراه بود. مارکوس راشفورد در کناره‌ها جای خود را با میسون گرین‌وود عوض می‌کرد. راشفورد همچنین گاهی جایش را با آنتونی مارسیال تغییر می‌داد تا به عنوان مهاجم نوک قرار بگیرد. برونو فرناندز هم گاهی در بال چپ دیده شد و این اتفاقی زمانی رخ داد که یونایتد از مارسیال و راشفورد به عنوان مهاجم اصلی استفاده می‎کرد تا دروازه حریف را باز کند. بازی یونایتد باعث شد که ماتیچ به عنوان هافبک دفاعی نزدیک‌تر به مدافعان در بین دو مدافع میانی قرار بگیرد. یک نفر از بازیکنان هجومی مانند برونو، گرینوود یا راشفورد از جلوی میدان به عقب منتقل می‌شد تا از پوگبا در خط میانی حمایت کند. استراتژی تیم عبور از دفاع برایتون با پاسکاری سریع، نفوذهای بدون توپ، ایجاد فضا و حفظ توپ در شرایط دشوار بود.

این تصویر نشان می‌دهد که چطور ماتیچ به عنوان یک هافبک دفاعی عقب‌تر از پست خود میان دو مدافع میانی قرار گرفت تا سیستم 2-1-3-3 را با دو مدافع کناری که برای حمله از کناره‌ها آماده بودند شکل دهد. برونو برای حمایت به عقب‌تر می‎آمد اما پوگبا اینجا تلاش می‌کند پاسی بلند ارسال کند تا توپ را به راشفورد برساند که در موقعیت مهاجم نوک قرار گرفته است.

این مثال دیگری است که ماتیچ بین هری مگوایر و ویکتور لیندلوف قرار دارد تا بازی‌سازی را آغاز کند. گرینوود و برونو برای حمایت از پوگبا عقب کشیده‌اند. مارسیال و راشفورد جلوی زمین حضور دارند تا توپ‌های بلند را دریافت کنند و دفاع جلو کشیده برایتون را به عقب ببرند و در میانه و کناره‌های زمین حریف فضاسازی کنند.

برایتون بار دیگر در این بازی از ضدحملات سریع ضربه خورد. این شبیه به گلی بود که برایتون در آخرین دیدار برابر تیم سولسشر دریافت کرد. برونو به سرعت موقعیت ضد حمله سریع را تشخیص داد و توپ را با دقت به راشفورد رساند که آن را دریافت کرد و گل دوم منچستریونایتد را به ثمر رساند. برایتون برای استفاده از بازیکنان زیاد در حین حمله تنبیه شد.

فقدان عزم و تاکتیک در برنامه دفاعی یونایتد

یونایتد به ندرت برای متوقف کردن حملات و ضدحملات برایتون برنامه دفاعی داشت. شیاطین سرخ در انجام پرسینگ از جلوی میدان نیز برنامه خاصی نداشتند. بازیکنان هجومی آنها به ندرت در پرس کردن حریفی نقشی داشتند یا راه بازیکنی را سد می‌کردند یا با آنها یارگیری می‌کردند. مرغ‎های دریایی راهی آسان و بدون فشار برای باز‌‌ی‌سازی و ورود به یک سوم حریف در موقعیت‌های متعدد و ایجاد موقعیت برای عبور از سد خط دفاعی یونایتد در اختیار داشتند. مدافعان یونایتد بارها با ضدحملات سریع برایتون از پست اصلی‎شان دور شدند. آنها فضای زیادی در کناره‎ها در اختیار حریف قرار دادند و نتوانستند راه ارسال پاس یا شوت‌های بازیکنان برایتون را ببندند.

استیون آلزات می‌تواند به راحتی به هرکدام از بازیکنان اطرافش پاس بدهد. تقریبا هیچ مدافعی، او یا هم تیمی‎هایش را پرس نمی‎کند. برونو معمولا در ارسال پاس به هرکدام از بازیکنان برایتون پرسی انجام نمی‎داد و راه پاس را نیز سد نمی‎کرد.

برونو باید آلزات را به سمت گوشه میدان پرس می‎کرد که راه پاس او برای لالانا را سد کند. نبود هدف و عزم کافی از سوی شیاطین سرخ در هنگام دفاع به بازیکنان برایتون اجازه داد که به راحتی به سمت جلوی میدان حرکت کنند.

لئاندرو تروسار فضای بسیار و زمان کافی برای شوت زدن به سمت دروازه در اختیار داشت. چهار بازیکن یونایتد تنها تماشاگر بودند و هیچ‌کدام از آنها راه او را نبست یا فشاری به او وارد نکرد.

فاصله زیاد بین مگوایر و لیندلوف باعث شد که شوت به راحتی از بین آنها عبور کند و هیچ‌کدام از آنها قادر به بستن راه توپ نباشند. خوشبختانه یونایتد نجات پیدا کرد چرا که توپ به تیر نزدیک برخورد کرد.

یونایتد هرگز از اشتباهش درس نگرفت و یک شوت دیگر از تروسار از بین مگوایر و لیندلوف عبور کرد. این بار تروسار توپ را به سمت تیر دورتر شلیک کرد اما بار دیگر به تیرک دروازه خورد.

مگوایر و لیندلوف هیچ‌کدام ابتکار عمل لازم برای بستن راه توپ یا تکل زدن را نداشتند. این فقدان کامل ارتباط و درک بین دو مدافع میانی منچستریونایتد را نشان می‎دهد.

به موقعیت بازیکنان یونایتد نگاه کنید، این نشان‌دهنده ساختاری بینظم و سازماندهی نشده دفاع یونایتد است. چهار مدافع یونایتد کاملا خارج از پست‌های‌شان هستند و مگوایر و ون بیساکا هر دو با آرون کانولی یارگیری کرده‌اند.

ون بیساکا، سولی مارچ را رها کرده و بازیکن برایتون فضای بسیاری برای شوتزنی دارد. بار دیگر یونایتد خوش شانس بود که مارچ توپش را به تیر دروازه زد و فرصت به تساوی کشاندن بازی را از دست داد.

این لحظه، مدرک دیگری برای دفاع ضعیف یونایتد است. اشتباهی مشابه بارها و بارها از سوی مدافعان یونایتد تکرار شد. ون بیساکا بار دیگر مارچ را آزاد گذاشت تا در موقعیت گلزنی قرار بگیرد.

هیچ فشاری از سوی برونو روی تروسار نیست و او به راحتی می‎تواند توپ را به فضای خالی برای مارچ برساند. همچنین شکل نامناسب چهار مدافع را می‎بینید. همه اینها نشان دهنده فقدان عزم و هدف در دفاع از سوی بازیکنان یونایتد است.

بار دیگر اشتباهی مشابه و بار دیگر آزاد گذاشتن مارچ از سوی ون بیساکا. اینجا مارچ در محوطه جریمه آزاد است و یارگیری نیز صورت نگرفته است. سناریوهایی مشابه در دقایق 79 و 95 نیز دیده می‎شود. در نهایت در دقیقه 95 بود که مارچِ یارگیری نشده موفق شد با ضربه سر گل تساوی را به ثمر برساند.

فوتبال هجومی سریع برایتون

برایتون با ساختار 1-2-4-3 حمله می‎کرد و این حملات به صورت یکپارچه از فضاهای کناره میدان شکل می‎گرفت. آنها در استفاده از وینگ-بک‌های‌شان بسیار کارآمد بودند چرا که طریق لامپتی یک پنالتی گرفت و سولی مارچ نیز گل تساوی را در وقت‎های تلف شده به ثمر رساند. لئاندرو تروسار از وسط زمین باعث دردسر یونایتد بود اما در زدن توپ به تیرک دروازه هت‌تریک کرد و تنها چند سانتی‌متر با به ثمر رساندن سه گل فاصله داشت. برایتون با سه مدافع میانی و دو هافبک میانی به میدان رفت و خیلی راحت می‎توانست به فضاهای هجومی تغییر مکان دهد چرا که یونایتد عزم کافی برای پرسینگ و سد کردن راه حرکات هجومی آنها را نداشت.

این تصویر نشان می‎دهد که برایتون چه ساختاری در حین بازی‌سازی داشت و توانست یونایتد را از کناره‎های میدان تحت فشار قرار دهد.

لامپتی و مارچ این آزادی عمل را به برایتون دادند که سیستم خود را تغییر داده و از 1-2-4-3 به 1-4-2-3 در یک سوم حریف تبدیل شود. آلزات و لالانا، دو هافبک میانی، در کنار هم باقی ماندند و به دلیل عدم پرسینگ از سوی بازیکنان یونایتد به راحتی توپ را به جلو رساندند.

پرسینگ شدید و سریع برایتون با از دست دادن توپ

برایتون دفاع را از مناطق جلوتر زمین آغاز کرده و خیلی زود برای باز پس‌گیری مالکیت توپ حمله می‌کرد. پرسینگ سریع با از دست دادن توپ و ضد حمله شیوه برایتون برای حضور در این بازی بود. لامپتی و مارچ بارها عقب کشیدند تا دفاع پنج نفره را برابر دروازه تشکیل داده و از خط دفاعی خود حمایت کنند. با این حال روی ضدحملات بود که پس از یک پاس درخشان برونو فرناندز، برایتون روی تکنیک راشفورد ضربه خورد. برایتون روی دفاع در برابر ضربات شروع مجدد مشکل دارد چرا که پیش از این نیز روی اشتباهاتش در ضربات شروع مجدد گل‎هایی را دریافت کرده بود.

این تصویر نشان دهنده پرسینگ سریع بازیکنان برایتون در مناطق جلویی میدان برای باز پس‌گیری توپ و حملات سریع است. نیل موپای روی لیندلوف، آلزات روی پوگبا و مارچ روی ون بیساکا پرس می‎کنند. نتیجه این اقدام سد شدن راه پاس بلند لیندلوف توسط موپای و شکل گرفتن یک پرتاب اوت برای یونایتد بود.

تلاشی دیگر از پرسینگ سریع با از دست دادن توپ از سوی بازیکن برایتون. اینجا تروسار، شاو را پرس می‎کند و لامپتی نیز روی برونو فشار می‎آورد.

شاو و برونو با یک بازی بدون توپ و حفظ توپ در فضاهای تحت فشار توانستند از پرسینگ این دو بازیکن رها شوند. اما بن وایت نیز به این شرایط اضافه شد و توانست توپ را از برونو گرفته و دور کند.

وقتی یونایتد کنترل بازی را در دست داشت و در پی حمله بود، دیده می‎شد که لامپتی و مارچ به عمق دفاع می‎رفتند تا یک خط دفاعی 5 نفره را شکل دهند. این به آنها قدرت و عمق بیشتری در دفاع می‎داد و کار را برای نفود مهاجمان یونایتد به محوطه جریمه سخت می‎کرد.

مثالی دیگر از تعدد بازیکنان در خط دفاعی. بار دیگر آنها خط دفاعی 5 نفره خود را برای دفاع در برابر حملات یونایتد شکل دادند.

نتیجه‌گیری

این زنگ خطری برای منچستریونایتد برای بهبود شرایط و پیشرفت در بسیاری از مناطق بود تا بتواند در لیگ برتر در رده بالاتری قرار بگیرد. یونایتد نیاز فوری به تقویت بازیکنانش دارد تا بتواند بار دیگر قد علم کرده و فاصله ایجاد شده با حریفان را از میان بردارد. اگر آنها این هشدار را جدی نگیرند در برابر حریفان سرسخت در لیگ به مشکل خواهند خورد. برایتون بازی خوبی داشت و نشان داد که در حمله و پیشروی هدفمند عمل می‎کند. آنها باید به بازی با همین شیوه ادامه دهند و از این شکست همراه با بدشانسی برابر منچستریونایتد عبور کنند.