چرا تصمیم میلانی‌ها برای حفظ پیولی درست است؟
هفت‌یک- زلاتان ابراهیموویچ حاضر به انجام مصاحبه پس از بازی در ورزشگاه ماپی (Mapei) نشد اما کنجکاوی بر این مرد سوئدی غلبه کرد. او فکر می‌کرد سوالاتی درباره جزئیات انتخابش به عنوان بهترین بازیکن زمین برابر ساسولو در عصر سه شنبه را بپرسند ولی از شنیدن این خبر که میلان و رالف رانگنیک سرانجام تصمیم گرفته‌اند با هم همکاری نکنند، جا خورد.
گزارش کیکر وقتی منتشر شد که او در حال به ثمر رساندن دو گل بود و با این‌که این مرد سی و هشت ساله به تازگی درباره “رئیس، مربی و بازیکن” بودنش شوخی کرده بود، مشخص شد که از چیزی خبر ندارد و از شنیدن این خبر شگفت‌زده شده است. ابراهیمویچ که هنوز باورش نشده بود، پشت دوربین از مارکو نوزوتی، خبرنگار اسکای ایتالیا، پرسید:” واقعا (استفانو) پیولی روی نیمکت باقی خواهد ماند؟”
اتلتیک مطلع شده که میلان قصد داشت خبر تمدید قرارداد پیولی را صبح چهارشنبه اعلام کند اما مقاله کیکر دست باشگاه را بست و کمی پس از سوت پایان بازی که با برتری دو بر یک میلان همراه بود، بیانیه‌ای منتشر شد. حضور پیش‌بینی شده رانگنیک به ایتالیا به عنوان “بدترین رازداری” تاریخ فوتبال توصیف شده است. و با وجود این، جای تعجب ندارد که پیولی نتوانست شادی‌اش را از برملا شدن رازی که بیست و چهار ساعت پنهانش کرده بود، نشان ندهد. میلان دوشنبه شب به او اطلاع داده بود که کارش سزاوار قراردادی طولانی‌تر است. این سرمربی گفت:” واقعاً خوشحالم. این همان چیزی بود که آرزویش را داشتم و می‌خواستم.”
میلانی‌ها ماه‌ها به دنبال به خدمت گرفتن رالف رانگنیک بودند اما در نهایت با او به توافق نرسیدند.
مدیران ارشد باشگاه یک هفته قبل تصمیم نهایی را گرفته بودند و اگرچه برخی آن را تجدید نظر دقایق آخری تعبیر کرده‌اند اما حمایت و تاییدی که پیولی از سمت باشگاه دریافت کرد، در ماه‌های اخیر بیش‌تر و بیش‌تر شده بود. نیمه اول دربی دلا مادونینا در ابتدای ماه فوریه و بازی رفت مرحله نیمه نهایی کوپا ایتالیا برابر یوونتوس، مدیران میلان را دلگرم کرد که مربی سابق لاتزیو، اینتر و فیورنتینا این تیم را در مسیر درست قرار داده است.
اگر بخواهیم صادق باشیم، به سختی می‌توان گفت که از زمان شروع دوباره مسابقات، پیولی شایستگی لازم برای ادامه کارش در فصل بعد را به دست نیاورده است. میلان در رده سوم بهترین عملکرد در سری A در سال 2020 قرار دارد. آنها که از زمان آغاز مجدد مسابقات شکست نخوردند، فقط چهار امتیاز از بیست و هفت امتیاز ممکن را از دست دادند و اخیرا بازی 2-0 باخته برابر یوونتوس را با پیروزی 4-2 عوض کردند. میلان در ایام کریسمس چهارمین خط حمله بد لیگ را داشت. اما از آن زمان به بعد و برای اولین‌بار پس از سال 1964 در 10 بازی پشت سر هم، دو گل یا بیش‌تر به ثمر رساندند. این تیم در حال پرواز است.
نمودار سایت StatsBomb که پیشرفت میلان در بازه زمانی آگوست 2019 تا جولای 2020 را نشان می‌دهد.
نمودار سایت StatsBomb تصویر واضحی از بهبود عملکرد این تیم را نشان می‌دهد و همانطور که رانگنیک در بیانیه‌اش اظهار داشت، پیولی “تحرک” فوق‌العاده‌ای ایجاد کرده، شانسش برای ادامه حضور روی نیمکت را بالا برده، حسن نیت افراد را جلب کرده و این احساس را به وجود آورده که تغییر بیش از این به نفع میلان نخواهد بود.
اتلتیک در ماه مارس گزارش داد که با وجود آغاز مذاکره با رانگنیک در ماه نوامبر و حتی پیشروی آن تا جایی‌که او از به دست آوردن این شغل مطمئن بود اما هیچ پیش توافقی انجام نشده و بنابراین در صورت زیر پا گذاشتن مفاد قرارداد خیالی‌ای که او هیچ‌گاه امضا نکرده بود، جریمه‌ای گریبانگیر میلان نخواهد شد. همانطور که پیولی روز سه شنبه تایید کرد، ایوان گازیدیس، مدیر اجرایی، در ماه مارس و پیش از بازی برابر جنوا به دفترش آمده و به او گفته بود که به شایعاتی که در مورد رانگنیک به گوش می‌رسد، توجه نکند:” او به من اطمینان داد که تصمیمی نگرفتند و عملکردم در چند هفته آینده در نظر گرفته خواهد شد. او بیش‌تر از قبل به میلانلو (زمین تمرین باشگاه) می‌آمد. همیشه به من احترام می‌گذاشت.”
پیولی از فرصتی که در اختیارش قرار گرفت، به بهترین شکل و با تمام وجود استفاده کرد و بسیاری از کارهایی که رانگنیک قصد انجام‌شان را داشت، به انجام رساند. این مربی 54 ساله تیمی ساخت که عملکرد جمعی‌اش از عملکرد تک تک بازیکنان بهتر بود. او رفته رفته بهترین بازی را از خریدهای سال قبل گرفت و از طریق پرورش صبورانه استعدادها، ارزش‌شان را بیش‌تر از قبل کرد. بازیکنان یکی پس از دیگری به صورت علنی از او حمایت کردند. ابراهیموویچ گفت:”همه پشت او هستیم.” جانلوییجی دوناروما، دروازه‌بان تیم، اضافه کرد:” همیشه با تمام وجود برایش بازی خواهم کرد چون انسان و مربی بزرگی است.”
هاکان چالهان اوغلو در توصیف بهترین فصل دوران فوتبالش در سن سیرو گفت:” من هم برای او بازی می‌کنم. او نه فقط برای من، بلکه برای تیم آدم مهمی است. از این‌که مربی‌ای مثل او داریم، خوشحالیم.” به عنوان سرپرست شبکه باشگاه‌های ردبول و مدیر فنی واقعی همه آنها، این سوال مطرح است که: آیا علی‌رغم چنین نتایج درخشانی، رانگنیک حاضر به ایجاد تغییر در لایپزیش یا سالزبورگ می‌شد؟ به خصوص که به نظر نمی‌رسد مربیان جدید فرصت کافی در این تابستان داشته باشند تا ایده‌های‌شان را پیاده کنند و در این مورد، وقتی خاطرات چنین روند نتیجه‌گیری خوبی از سوی مربی قبلی هنوز تازه است.
موقعیت خارق‌العاده‌ای که در حال حاضر در آن زندگی می‌کنیم، باعث شده که تقریباً فاصله‌ای بین پایان این فصل و شروع فصل بعد وجود نداشته باشد و باشگاه‌ها در وقفه کوتاه تابستانی، سعی خواهند کرد که ثبات و دوام خود را حفظ کنند. انتظار می‌رود که تعداد بسیار کمی از باشگاه‌های بزرگ دست به تغییر بزنند و این یعنی علاوه‌بر رانگنیک، مکس آلگری و مائوریسیو پوچتینو نیز همچنان در صف انتظار باقی خواهند ماند.
زلاتان به تعویضش در دیدار با بولونیا معترض بود اما در نهایت او هم از ماندن پیولی راضی است.
تاثیر جانبی کنار گذاشتن رانگنیک برای میلان این است که اولویت باشگاه حفظ هماهنگی و اتحاد است. زوونیمیر بوبان در ماه مارس از سمتش به عنوان مدیر ارشد فوتبالی برکنار شد. پائولو مالدینی، مدیر فنی، نیز علنا مخالفتش را با استخدام رانگنیک اعلام کرد و پس از آن ابراهیموویچ که در حال مذاکره برای تمدید قراردادش است، مدعی شد که فکر می‌کند نحوه اداره باشگاه “عجیب” است.
در میان همه این هیاهوها، پیولی بی‌سروصدا میلان را جمع و جور کرده است. او هرگز شکایتی نکرده و درخواستی از باشگاه نداشته است. او فقط به کارش ادامه داده و طوری رفتار کرده که به اندازه نتایجش مورد قدردانی قرار گرفته است. با توجه به مخالفت مالدینی با آوردن رانگنیک، اتخاذ تصمیم نزدیک به ذهنیت او و حمایت از پیولی، شانس اسطوره میلان را برای حفظ جایگاهش به عنوان مدیر فنی افزایش داده است. اتلتیک متوجه شده که او هنوز تصمیمش را نگرفته و قصدش را در پایان فصل آشکار می‌کند.
شرایط ابراهیموویچ هم مشابه است و او حس می‌کند که با ماندن پیولی، یک حامی دیگر در مذاکرات پیش‌رو درباره ادامه حضورش در سن سیرو در فصل آینده خواهد داشت. ابراهیموویچ به تازگی با کنایه گفته است:” اگر از اول فصل اینجا بودم، فاتح اسکودتو می‌شدیم.” بدون تعریف بیش از حد از او، شکی وجود ندارد که تجربه و شخصیت این بازیکن تاثیر زیادی بر تیم جوان میلان داشته است. این درست است که مهاجم سابق منچستریونایتد، اینتر و بارسلونا نسبت به تصمیم پیولی برای تعویضش در دیدار 1- 5 برابر بولونیا واکنشی عصبی نشان داد اما او می‌داند که سرمربی تیم به شکلی از او حمایت می‌کند که در صورت حضور رانگنیک در این پست هرگز چنین حمایتی را دریافت نمی‌کرد.
حتی با وجود قدردانی پیولی از ابراهیموویچ به دلیل تاثیر مثبتی که بر بازیکنان اطرافش گذاشته، اتلتیک می‌داند که میلان قصد دارد یک مهاجم نوک جدید بخرد. پس وعده تحولی که پیش از این داده شده بود، چه می‌شود؟ آیا از این اتفاق صرف نظر شده است؟ رد شده است؟ یا همین حالا هم اتفاق افتاده است؟
رانگنیک به فرآیندی سرعت داد که میلان بیش از یک سال پیش آن را آغاز کرده بود. لحظه کلیدی برای افرادی که توجهی نداشتند، زمانی رسید که گازیدیس راهبرد جدید را به رینو گتوزو، سرمربی وقت و لئوناردو، مدیر ورزشی وقت، ابلاغ کرد تا میلان در روند جذب بازیکن هوشمندانه‌تر عمل کند و تیمی ببندند که بر پایه جوانانی است که آینده‌ای روشن دارند. هیچکدامشان با گادزیدیس هم نظر نبودند و باشگاه را ترک کردند.
اگر به خریدهای میلان در آن تابستان نگاه کنید، همگی کم‌تر از بیست و پنج سال سن داشتند. الکسی سِیلمِیکرز، وینگر 21 ساله بلژیکی نیز در زمستان به این تیم اضافه شد. اتلتیک خبر دارد که پیش از جذب کردن پیر کالولو ، مدافع چندپُسته تیم ملی زیر 19 سال فرانسه، که به صورت آزاد به این تیم پیوست، میلان قصد داشت ناتان فرگوسن، دفاع کناری تیم ملی زیر 21 سال انگلیس، را برای پست دفاع راست بخرد. این مسئله مثال دیگری از تغییر در اهمیت و اصول راهبردی استراتژی نقل و انتقالاتی باشگاه است.
زمانی‌‌که میلانی‌ها پیولی را به خدمت گرفتند، به او به چشم یک گزینه موقتی نگاه می‌شد اما عملکرد خوب این مربی باتجربه باعث شد تا قراردادش تمدید شود.
رانگنیک می‌توانست تاکید باشگاه بر این استراتژی را افزایش دهد. اما این ایده که انتصاب او به معنای رشته کردن تمام پنبه‌ها و آغاز کردن همه چیز از ابتدا بود، چندان دور از واقعیت نیست. این مرد آلمانی ساختار هویتی استعدادهای موجود در باشگاه را تا حد زیادی تکمیل می‌کرد. میلان برای جذب بازیکن از روش تصمیم‌گیری جمعی استفاده می‌کند. تصمیم نهایی را گازیدیس و گروه مالکان می‌گیرند اما این روند اینطور برای اتلتیک توصیف شده که جذب بازیکن از طریق روش مثلث‌سازی داده‌های ورودی از تیم متخصصان شامل جفری مونکادا، رئیس استعدادیابی و استعدادیاب سابق موناکو، ریکی ماسارا، مدیر ورزشی، و مالدینی انجام می‌شود و ظرفیت تحلیلی استوارتری نسبت به روش قبلی وجود دارد.
بدین ترتیب وقتی بوبان و مالدینی در پاییز اعلام کردند که تیم به تجربه بیش‌تری نیاز دارد، به حرف‌شان توجه شد و ابراهیموویچ و سیمون کیائر در ژانویه جذب شدند. حضور سیمون کائر در کنار آلسیو رومانیولی در قلب خط دفاع، بستری را برای تیم ایجاد کرده تا پیش بروند و راحت‌تر حمله کنند. انتقال قرضی این مدافع 31 ساله از سویا به میلان به قدری موفقیت‌آمیز بوده که این باشگاه قراردادش را دائمی کرده است.
چنین انتقالاتی نشان دهنده میل به مصالحه و در نظر گرفتن همه بازخوردهای موجود است و تصمیمی که درباره هدایت تیم برای فصل بعد گرفته شد، بار دیگر نشان دهنده تصمیمات کسانی است که در فصل آینده هدایت تیم در داخل و خارج زمین را بر عهده دارند. حالا که گمانه‌زنی‌ها تمام شده، آنها می‌توانند حدودشان را مشخص کرده، راه را ادامه داده و پیشرفت کنند. همانطور که پیولی دوشنبه گفت:” آینده همین حالاست.”