چگونه ضربات کرنر به اسلحه اصلی آرسنال برای گلزنی تبدیل شد
هفت‌یک- جالب است که چطور شرایط باعث می‌شود که در زمان درست با افراد درست دیدار کنیم.
یک روز، میکل آرتتا که آن زمان کمک مربی منچسترسیتی بود، می‌خواست تهدید تیمش از روی ضربات شروع مجدد را در فصل 20-2019 افزایش دهد. دوستی او را با نیکلاس ژوور مرتبط کرد که پیش از پیوستن به آرتتا در آرسنال در تابستان ۲۰۲۱ مربی ضربات آزاد سیتی شده بود.
آرسنال در فصل پیش از آن تنها سه گل از روی ضربات کرنر در لیگ برتر انگلیس به ثمر رسانده بود- پایین‌ترین رکورد در کل فصل از زمانی که اوپتا شروع به جمع‌آوری این داده در فصل ۰۸-۲۰۰۷ کرده است- در حالی که تیم آرتتا در آن فصل هشتم شد.
حضور ژوور پیش از شروع فصل ۲۲-۲۰۲۱ تهدید آرسنال از روی ضربات شروع مجدد را افزایش داد و باعث شد که آنها ۱۳ گل در لیگ برتر در اولین فصل حضور این مربی فرانسوی در این باشگاه به ثمر برسانند، پیش از آن که فصل گذشته هم بار دیگر این آمار را تکرار کنند- زدن ۱۳ گل از روی کرنرها که بیشترین تعداد گل زده آرسنال از این طریق در یک فصل از لیگ برتر انگلیس از زمان جمع‌آوری این داده از سوی اوپتا بود.
برای اندازه‌گیری دقیق اهمیت تاثیرگذاری ژوور و تمرکز آرسنال روی ضربات شروع مجدد باید به نرخ گلزنی روی هر ۱۰۰ کرنر زده شده در هر فصل نگاه کنید- نگاه کردن به آمارها روی هر کرنر به ما اجازه می‌دهد تا در زمان مقایسه کردن بین فصل‌ها شرایط برابر و منصفانهای را در نظر بگیریم چون یک سال ممکن است کرنرهای بیشتری نسبت به سال دیگر داشته باشد.
دو فصل آخر نشان می‌دهد که نرخ گلزنی روی هر ۱۰۰ کرنر در آرسنال به سطح جدیدی راه پیدا کرده است. نرخ 6/3 در فصل ۲۰۲۱-۲۲ و 5/8 در ۲۳-۲۰۲۲ بالاترین نرخ از فصل ۱۸-۲۰۱۷ (4/4) بوده است.
یکی از ۱۳ گل زده شده از روی کرنرها در فصل گذشته لیگ برتر در جریان پیروزی ۲-۳ آرسنال برابر منچستریونایتد در ورزشگاه امارات زده شد. تهدید آرسنال در این فصل بار دیگر در جریان پیروزی آنها برابر تیم اریک تن‌هاخ نقشی کلیدی داشت.
آرسنال در حال ترکیب کردن حملاتش بین ارسال‌های بلند و کوتاه بود و مشخص بود که تیر دور یونایتد یکی از اهداف اصلی آنها بوده است. ساختار هجومی آرسنال روی کرنرهای متعدد به سمت تیر دور با حضور ویلیام سالیبا (قرمز) در نقطه‌ای دور از تجمع بازیکنان شکل گرفته بود. نقش اول این اقدام همیشگی دکلان رایس (زرد) بود.
ساختار دفاعی یونایتد شامل چهار بازیکنی که مناطق مشخصی را زیر نظر دارند در تیر نزدیک، بازیکنی که مسئول دفاع برابر گزینه ارسال پاس کوتاه بود که آنتونی بود (شماره ۲۱ یونایتد)، کریستین اریکسن که منطقه فضای میانی را زیر نظر داشت، سه بازیکن شامل آرون ون بیساکا، آنتونی مارسیال و لیساندرو مارتینز (سفید) که با بازیکنان یارگیری کرده بودند و دیوگو دالوت که به سمت تیر دورتر بود.
بازیکنانی که ون بیساکا، مارسیال و مارتینز با آنها یارگیری کرده بودند سالیبا، کای هاورتز و گابریل بودند- و آرسنال از این عامل در حملات عادی‌اش استفاده کرد.
با استفاده از چند بازیکن روی تیر دورتر، ایده آرسنال این بود که از نفوذکننده‌های نزدیک به تیر نزدیک به عنوان طعمه استفاده کند چون رایس جایگاهش را حفظ کرد. این هافبک انگلیسی اطمینان حاصل کرد که در آستانه محوطه شش قدم جایگیری کند و فاصله‌اش را با دالوت حفظ کرد.
در همین حال، نفوذی‌های جعلی آرسنال (قرمز) این تصور را به وجود آوردند که تیم آرتتا تیر نزدیک را هدف گرفته است و حرکات هاورتز و گابریل باعث شد که بازیکنانی که با آنها یارگیری کرده بودند به دنبال‌شان کشیده شوند.
در این مثال، سانتر گابریل مارتینلی به سمت منطقه درست روی تیر دورتر نمی‌رود و آندره اونانا دورش می‌کند.
چهار دقیقه بعد، آرسنال دقیقاً همین روش را تکرار می‌کند. ساختار یونایتد با حضور بازیکنان محافظ مناطق مشخص روی تیر نزدیک و سه بازیکن یارگیر سالیبا، هاورتز و گابریل به همان شکل است.
بن وایت، ادی انکتیا، رایس، هاورتز و گابریل در ابتدا به سمت تیر دورتر جایگیری کرده‌اند، در حالی که بوکایو ساکا خودش را برای زدن کرنر آماده می‌کند…
… و حرکت کلیدی بار دیگر از سوی هاورتز و گابریل (قرمز) انجام می‌شود که نفوذ وسوسه کننده‌شان به سمت تیر نزدیک را انجام می‌دهند تا مارسیال و مارتینز را با خودشان بکشانند و فضا را برای رایس به سمت تیر دورتر در این روند خالی کنند. مهم این است که به جایگیری اولیه رایس در بیرون از محوطه شش قدم توجه کنیم که او را از دالوت دور نگه می‌دارد…
… و به او اجازه می‌دهد که نفوذی آزادانه به سمت توپ در زمان رسیدن سانتر داشته باشد. اینجا، ضربه سر رایس از روی تیر عبور می‌کند اما روش آرسنال به آنها اجازه می‌دهد که یکی از بهترین بازیکنان‌شان را در این فاز از بازی پیدا کنند.
اینجا مثال دیگری است. یونایتد بار دیگر در حال یارگیری نفر به نفر با هاورتز، گابریل و سالیبا (سفید) است و دقیقاً از ساختار دفاعی مشابهی استفاده می‌کند اما این بار اریکسن (مشکی) مراقب رایس است.
زمانی که کرنر زده می‌شود، گابریل و هاورتز نفوذی جعلی به سمت تیر نزدیک دارند تا مارسیال و مارتینز را با خودشان بکشانند و تیر دورتر را خالی کنند اما مشکل آرسنال این است که اریکسن (مشکی) در همان موقعیت مانده است. رایس متوجه می‌شود و نقشش را به عنوان بازیکن حائل بین مدافع حریف و بازیکن خودی تغییر می‌دهد چون می‌داند انکتیا پشت سرش است. این هافبک انگلیسی به سمت اریکسن می‌رود…
… و مانع هافبک دانمارکی می‌شود تا مطمئن باشد که انکتیا توپ را بدون دردسر دریافت می‌کند….
… اما لمس توپ اول این مهاجم مجبورش می‌کند که پاس رو به عقبی به ساکا در آستانه محوطه جریمه بدهد.
در دیداری که حملات آرسنال در جریان بازی خیلی روان نبود، این کرنرها بودند که باعث برتری آنها شدند. مارتینلی در نیمه دوم در آستانه گلزنی روی یک کرنر کوتاه بود اما سانتری که روی تیر دوم به رایس رسید بود که باعث شد پیش بیفتند.
گل دوم آرسنال در این بازی روی الگوی مشابهی به ثمر رسید: ابتدا جایگیری چندین بازیکن روی تیر دورتر، پیش از آن که نفوذکننده‌های جعلی فضا را برای رایس خالی کنند که موقعیتش را در نزدیکی خط محوطه شش قدم حفظ کرده بود.
اینجا، یونایتد در حال حفظ ساختار دفاعی‌اش با وجود تغییر بازیکنان است. چهار بازیکن محافظ منطقه‌های مختلف به سمت تیر نزدیک هستند، الخاندرو گارناچو (شماره هفت) روی کرنر کوتاه دفاع می‌کند، اریکسن فضای میانی را محافظت می‌کند، سه بازیکن یارگیری نفر به نفر دارند (سفید) و دالوت (شماره ۲۰) از تیر دورتر دفاع می‌کند.
برای آرسنال هم همان سبک اما با استفاده از بازیکنان متفاوت انجام می‌شود. گابریل ژسوس جانشین انکتیا شده و تاکه‌هیرو تومیاسو هم نقش هاورتز را ایفا می‌کند، در حالی که گابریل و رایس در جایگاه خودشان هستند.
زمانی که ساکا دویدنش را آغاز می‌کند، تومایسو حرکتی به سمت تیر نزدیک دارد که گابریل و ژسوس را از تیر دورتر دور می‌کند تا این فضا برای رایس خالی شود. ساکا منطقه درستی را هدف می‌گیرد: به سمت تیر دورتر و دور از دالوت…
… و رایس به سمت بهترین نقطه در آستانه محوطه شش قدم می‌رود.
پیش از آن که این هافبک بتواند سانتر ساکا را دریافت کند، نقش تومیاسو، ژسوس و گابریل واضح است: نفوذ تومیاسو باعث دور شدن راشفورد (سفید) از منطقه تیر دورتر می‌شود، نفوذ ژسوس این تصور را ایجاد می‌کند که شاید آرسنال منطقه میانی را هدف گرفته و قرار گرفتن گابریل مقابل جانی اوانز به رایس اجازه می‌دهد که بدون هیچ فشاری سانتر ساکا را دریافت کند…
…. و این هافبک این سبک حمله را با گلزنی و تبدیل نتیجه به ۱-۲ با شوتی که با برخورد به اوانز وارد دروازه می‌شود تکمیل می‌کند.
رایس پس از این بازی گفت: « می‌دانید، این یکی از آن مسائل است؛ ما با کرنرها سراغ حریف می‌رویم. من شانسی در نیمه اول داشتم، فکر کردم که تهدیدی همیشگی هستیم. و آخرین شانس در پایان بازی، مشخصا به گل تبدیلش کردم.»
مهارت و درخشش آرسنال روی کرنرها ادامه دارد و اضافه شدن هاورتز و رایس- دو نفر از بهترین بازیکنان روی کرنرهای هجومی در این لیگ- تنها باعث خواهد شد که آنها در این فاز از بازی بهتر شوند.
دیدار آرتتا با ژوور در چند سال پیش دست سرنوشت بود اما دیدار رایس با توپ در نزدیکی تیر دورتر اینطور نبود.