غرور بی‌دلیل انریکه: آینده پی‌اس‌جی در چمپیونزلیگ روشن نیست
هفت‌یک- مشاهده وضعیت فعلی باشگاه پی‌اس‌جی جای تعجب دارد.
این باشگاه که با سرمایه‌گذار قطری، به یکی از غول‌های فوتبال اروپا تبدیل شد و به‌طور جدی در لیگ قهرمانان اروپا نقش‌آفرینی می‌کرد، اکنون در خطر جدی خروج از این صحنه است؛ آن هم با عملکردی ناامیدکننده.
شکست ۱-۰ مقابل بایرن مونیخ، این تیم را در رتبه بیست و ششم جدول لیگ قهرمانان، با سه بازی باقی‌مانده، قرار داده است. با توجه به ساختار جدید مسابقات، پیش‌بینی شرایط راحت نیست، اما بازی‌های پیش رو مقابل تیم‌های ردبول سالزبورگ (خارج از خانه)، منچسترسیتی (در خانه) و اشتوتگارت (خارج از خانه) نشان می‌دهد که شرایط برای پی.اس.جی بسیار دشوار است.
کسب جایگاه در میان هشت تیم برتر تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسد. حتی قرار گرفتن در بین ۲۴ تیم برتر برای رسیدن به مرحله پلی‌آف نیز در خطر است. ویتینیا، هافبک پرتغالی این تیم، پس از بازی در گفت‌وگو با کانال پلاس گفت: «وضعیتمان در جدول، نگران‌کننده است.»
در حال حاضر، وضعیف پاری‌سن‌ژرمن چگونه است؟ سرمربی تیم، لوئیز انریکه، درباره یک پروژه بلندمدت صحبت می‌کند، اما این پروژه دقیقا قرار است چگونه باشد؟ صدرنشینی در لیگ یک فرانسه که بدیهی است، اما اگر این تیم بخواهد در سطح اروپا کاری بیش از حضور صرف انجام دهد، باید شخصیت، قاطعیت و کیفیت بیشتری نشان دهد.
تکاپوی لوئیز انریکه با عملکرد شاگردانش در درون زمین چندان همخوانی نداشت.
این تیم پس از دورانی که ناصر الخلیفی، رئیس باشگاه، آن را «دوران پرزرق‌وبرق» توصیف کرد، دست به تغییراتی زد. دورانی که اضافه شدن لیونل مسی و سرخیو راموس به تیمی که پیش از آن نیمار و کیلیان امباپه را داشت، منجر به هزینه‌های سنگین، ناهماهنگی و بی‌انسجامی در زمین بازی شده بود. اما به نظر می‌رسد این روند بازسازی بیش از حد پیش رفته است. اکنون پی.اس.جی تیمی است که نه قاطعیت لازم را دارد و نه کیفیتی که بتواند بازی‌ها را ببرد؛ آن‌ها تنها سه گل در پنج بازی لیگ قهرمانان این فصل به ثمر رسانده‌اند.
اعتماد به پروژه پی‌اس‌جی روز به روز کمتر می‌شود. روزنامه ورزشی فرانسوی اکیپ در صبح چهارشنبه تیتر زد: «Le Declassement» (نزول یا سقوط). در صفحات داخلی روزنامه، ونسان دولوک، خبرنگار ورزشی، نوشت که پی.اس.جی به باشگاهی تبدیل شده که «دیگر اروپایی به نظر نمی‌رسد» و انتقادهایش را نه به بازیکنان، بلکه به مدیریت باشگاه و سرمربی تیم معطوف کرد. او نوشت که “غرور” لوئیز انریکه با رکورد ضعیف او، تنها شش پیروزی در ۱۷ بازی لیگ قهرمانان از زمان شروع کارش در پی.اس.جی، همخوانی ندارد.
این تیم در آلیانز آره‌نا، بدون یک مهاجم نوک مشخص به میدان رفت. لوئیز انریکه بار دیگر تصمیم گرفت از دو بال، عثمان دمبله و بردلی بارکولا، به عنوان مهاجم استفاده کند. گونچالو راموس، که پس از مصدومیت از ناحیه مچ پا به میادین بازگشت، همراه با مارکو آسنسیو به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد، اما حتی پیش از اخراج دمبله در دقیقه ۵۶، پی‌اس‌جی تهدید چندانی برای گلزنی ایجاد نکرد. روزهایی که پی‌اس‌جی یکی از ترسناک‌ترین خطوط حمله اروپا را داشت- حضور کسانی مثل مسی، نیمار و امباپه، و حتی پیش از آن کاوانی، لاوتزی و ابراهیموویچ– دیگر خیلی وقت است که گذشته.
پاری‌سن‌ژرمن به اندازه‌ای قدرتمند است که لیگ یک فرانسه را با تسلط کامل پشت سر بگذارد. آن‌ها با ۶ امتیاز اختلاف صدرنشین هستند و به‌طور متوسط سه گل در هر بازی به ثمر رسانده‌اند. اما قرعه‌ای دشوار در لیگ قهرمانان اروپا، این تیم را مقابل آرسنال، اتلتیکو مادرید و بایرن مونیخ قرار داد و پی‌اس‌جی در هر سه بازی شکست خورد. این شرایط با ناکامی در کسب پیروزی برابر پی‌اس‌وی آیندهوون در خانه، در ماه گذشته، بدتر شد. حتی در بازی افتتاحیه مقابل خیرونا، یک گل به خودی در دقایق پایانی توسط دروازه‌بان حریف، پائولو گازانیگا، روی ارسال نونو مندس باعث شد پی‌اس‌جی تنها برد خود را در این فصل لیگ قهرمانان به دست آورد.
در دهه گذشته، پی‌اس‌جی اکثر اوقات توانایی لازم برای تطبیق ذهنی و تاکتیکی بین لیگ یک و لیگ قهرمانان را داشت، و تنها در مواقعی که در مراحل حذفی تحت فشار زیادی قرار می‌گرفت، دچار مشکل می‌شد.
اشتباه ساوونوف نقش مهمی در به ثمر رسیدن تک گل بایرن توسط کیم مین جائه داشت.
اما این فصل برای تیم جوان آن‌ها سخت‌تر به نظر می‌رسد. در ۱۲ بازی لیگ یک این فصل (۱۰ برد و ۲ تساوی)، آن‌ها به‌طور میانگین ۶۸.۷ درصد مالکیت توپ داشته‌اند که بعد از بایرن مونیخ، بالاترین درصد مالکیت در اروپا در بین پنج لیگ بزرگ است. لوئیز انریکه پیش از بازی تأکید کرد که «وقتی دو تیم برپایه مالکیت توپ عمل کنند، تیمی که توپ را در اختیار نداشته باشد، به مشکل می‌خورد.» اما در بخش بزرگی از بازی، به‌ویژه نیمه اول، این پی‌اس‌جی بود که به مشکل خورده بود.
ویتینیا همان کیفیت همیشگی‌اش را داشت، اما وارن زئیر امری ۱۸ ساله و بااستعداد، در سمت راست خط میانی، عملکرد ضعیفی ارائه داد و تا زمان گلزنی بایرن در دقیقه ۳۸، تنها هفت پاس کامل داده بود. از این گذشته، فشار نه چندان زیاد مهاجمان پی‌اس‌جی روی بازیکنان بایرن، زمانی که صاحب توپ بودند، بیش از همه آزاردهنده بود. تفاوت کیفیت بازیکنان هجومی بایرن مانند جمال موسیالا و کینگزلی کومان، چه با توپ و چه بدون توپ، به وضوح آشکار بود.
در نیمه دوم پی‌اس‌جی تهدیداتی روی دروازه حریف انجام داد، اما دیگر جاه‌طلبی سابق را نداشت. شاید به همین دلیل، با توجه به تجربه تلخ مالکان قطری از شکست‌های پرهزینه دوران “پرزرق و برق”، دیگر نمی‌توان آن‌ها را تیمی مدعی دانست. الخلیفی اخیرا به خبرنگاران گفت که فتح لیگ قهرمانان در اولویت‌های فوری این فصل باشگاه قرار ندارد. اولویت آن‌ها، به گفته خودش، بازسازی تیم زیر نظر لوئیز انریکه است تا این تیم جوان طی سال‌های آینده بالغ شده و دوباره به یک مدعی جدی در اروپا تبدیل شود.
این دیدگاه معقول به نظر می‌رسد. به‌ویژه اگر بتوانید در لیگ داخلی همچنان سلطه داشته باشید؛ همان‌طور که ثروت عظیم پی‌اس‌جی امکانش را فراهم می‌کند. اما با این هزینه‌های کلان و تحت نظارت لوئیس کامپوس، مدیر ورزشی باشگاه، و دو خرید بزرگ فصل گذشته، مانوئل اوگارته و رندال کولو موانی، که به این سرعت از برنامه‌ها کنار گذاشته شده‌اند، جای تردید دارد. اوگارته اکنون در منچستریونایتد است و کولو موانی تنها در دو بازی این فصل برای پی.اس.جی از ابتدا به میدان رفته و در بازی برابر بایرن دوباره روی نیمکت بود.
تمرکز بر روی استعدادهای جوان و گرفتن نتیجه، نیاز به صبر بیشتری دارد، اما همان‌طور که در چند فصل اخیر، هزینه‌های هنگفت چلسی را می‌بینیم، مشکل اینجاست که شاید تصور کنند صرف خرید بازیکنان جوان و بااستعداد، به خودی خود پیشرفت را تضمین می‌کند.
ماتوی سافونوف، دروازه‌بان روس، یکی از خریدهای عجیب تابستانی پاری‌سن‌ژرمن بود که با مبلغی در حدود ۲۰ میلیون یورو (۱۶.۷ میلیون پوند؛ ۲۱ میلیون دلار) از کراسنودار به این تیم پیوست. او شب گذشته فرصت بازی پیدا کرد و به‌دلیل عدم آمادگی جانلوئیجی دوناروما، به ترکیب اصلی راه یافت. اما عدم توانایی او در مهار کرنر یاشوا کیمیش در دقیقه ۳۸ باعث شد کیم مین جائه، مدافع بایرن مونیخ، تنها گل بازی را به ثمر برساند. برخی از هم‌تیمی‌های سافونوف معتقد بودند که روی او خطا شده است، اما واکنش خود دروازه‌بان، انداختن توپ به مرکز زمین برای شروع مجدد بازی در حالی که بررسی VAR تمام نشده بود، گویای خیلی چیزها بود.
اخراج بی‌دلیل دمبله، کار پی‌اس‌جی را در آلیانز آره‌نا سخت کرد.
اعتراض دیگری از سوی پی‌اس‌جی به اخراج عثمان دمبله مطرح شد؛ او به‌دلیل یک خطای نسبتاً جزئی و گرفتن کارت زرد دوم، در برخوردی با آلفونسو دیویس، از زمین بازی اخراج شد. لوئیز انریکه پس از بازی، اعلام کرد که ترجیح می‌دهد درباره تصمیمات داور و تیم داوری شکایت نکند. با این حال، او اخراج دمبله را «یک اشتباه بزرگ» عنوان کرد که به نظر می‌رسید بیشتر به اقدام دمبله اشاره داشت تا تصمیم ایستوان کوواچ، داور بازی.
این اخراج احتمالا نتیجه بازی در مونیخ را تغییر نداد، اما به این معناست که دمبله در دیدار مقابل سالزبورگ در تاریخ ۱۰ دسامبر محروم خواهد بود. در این میان، گونچالو راموس امیدوار است که جایگاه خود را تثبیت کند، اما او تاکنون در هشت بازی لیگ قهرمانان برای پی.اس.جی موفق به گلزنی نشده است. بردلی بارکولا هم تنها یک گل در ۱۴ بازی این رقابت‌ها دارد. مشکل پی.اس.جی گلزنی در لیگ ۱ نیست، اما لیگ قهرمانان، آن هم با این ترکیب جدید و قرعه‌ای سخت، نیازمند سطح کیفی بالاتر است که پی.اس.جی هنوز با آن فاصله دارد.
ما به تماشای شکست‌های پی.اس.جی در شرایط دراماتیک و در دیدارهای حماسی مراحل حذفی لیگ قهرمانان عادت کرده‌ایم؛ جایی که در حساس‌ترین لحظات و تحت شدیدترین فشارها با اختلافی اندک ناکام می‌ماند. اما امسال خطر آن وجود دارد که این تیم حتی به آن سطح از رقابت نیز نرسد.