چگونه دهروسی آاس رم را احیا کرد؟
هفتیک- دانیله دهروسی آخرین بازی خود برای رم را زیر بارانی سیلآسا انجام داد. مرغان دریایی به داخل استادیوم المپیکو شیرجه میزدند طوری که انگار در اوستیا، ساحل شهر رم، جایی که دهروسی در آن بزرگ شده بود، هستند.
طی دوران حرفهای او، معمولا حس میشد که اقیانوسی را به داخل زمین میریزد؛ غرش نپتون. آن شب، اهالی رم با چهرهی اشکآلود به آسمان نگاه میکردند و میگفتند که انگار رم در حال گریه است. اما وقتی دهروسی و خانوادهاش در پیست زمین المپیکو دور افتخار میزدند، کاپیتانشان داشت لبخند میزد.
او به خواست خودش از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، بدون بحران هویتی که همتیمیاش فرانچسکو توتی، وقتی باشگاه تصمیم به پایان دادن به دوران حرفهای او گرفت، تجربه کرد. لیست آهنگهایی که او انتخاب کرد، شامل آهنگی از یکی از گروههای مورد علاقهاش میشد؛ اوآسیس: نقشه اصلی. (Oasis: The Masterplan)
اگر دهروسی در آن زمان یک نقشه داشت، مسلما شغلی به عنوان یک مدیر اجرایی نبود. او هنوز آماده بازنشستگی نبود و میخواست تنها انتقال دوران حرفهای فوتبالش معقول باشد . به جای رفتن به MLS یا جایی با درآمد هنگفت، او به بوکاجونیورز پیوست؛ کنجکاوی او قبلا برانگیخته شده بود، تصویر ذهنیاش با داستانهای همتیمیهای سابق بوکاجونیورزیاش یعنی دنی اوسوالدو، نیکولاس بوردیسو و لئاندرو پاردس شکل گرفته بود.
او دوران کوتاهش در بوئنوس آیرس را دوست داشت. به عنوان یک پدر دلسوز، دهروسی تجربهاش را پس از شش ماه تمام کرد تا نزدیک دخترش باشد. او کفشهایش را برای همیشه آویخت و همانطور که ایتالیاییها اغلب میگویند، باید تصمیم میگرفت که وقتی بزرگ شد میخواهد چه کاره شود.
“ببین!” ده روسی در سواحل اوستیا گفت: “همه چیز به این بستگی دارد که میخواهی مربیگری کنی یا نه. چون فکر میکنم مربیگری بهترین، بدترین و سختترین شغل در دنیاست- دنیای ما.”
دهروسی بهتر از بسیاری دیگر میدانست. او این موضوع را از نزدیک دیده بود. این تصمیمی بود که پدرش، آلبرتو، در پایان دوران بازیاش گرفت، دوران دومی که صرف پرورش جوانانی مانند دانیله در آکادمی رم شد. او گفت:”خانواده یک مربی زندگی آسانی ندارند. آنها همیشه مجبور به جابجایی هستند. همسر یک مربی باید در شادیها، ناامیدیها، درد و آنچه که در ذهنشان میگذرد، با آنها سهیم باشد.
من همین حالا هم ساعتها به فوتبال فکر میکنم؛ تصور کن برای یک مربی چگونه است. به رختخواب میروی و در مورد تاکتیکها رویا میبینی. بنابراین اول از همه باید بفهمم که آیا حاضرم خانواده ام را در این شرایط قرار دهم و از این نوع استرس عبور کنم.”
دهروسی مدتی طولانی و به سختی در مورد آن فکر کرد. اما او در اعماق وجودش از همان ابتدا میدانست: نقشه اصلی مربیگری در رم بود. “داستان فوقالعادهای خواهد بود، اینطور نیست؟ اینکه دوران بازی خود را بدون بردن هیچ چیزی (به جز چند کوپا ایتالیا) به پایان برسانید و سپس به عنوان مربی برنده شوید.”
او با مدرک حرفهای مربیگری شروع کرد و نقشی را در تیم ملی، زیر نظر روبرتو مانچینی پذیرفت.
مانچینی سرانجام مرد مورد نظرش را به دست آورد. او تلاش کرده بود ده روسی را برای منچسترسیتی به خدمت بگیرد، تلاشهایی که باعث شد رم او را به بازیکنی با بالاترین دستمزد در سری A تبدیل کند. آنها با همدیگر به سرعت قهرمانی اروپا را بردند. در رختکن ومبلی پس از ضربات پنالتی در مقابل انگلیس، دهروسی با پیراهن و کروات برند آرمانی(Armani)، اولین کسی بود که با پریدن روی یکی از میزها، جشن گرفت، روی آن لیز خورد و سپس با یک حرکت آکروباتیک از آن پایین آمد؛ با مشت بالا، یک DDR تمام عیار (DDR مخفف نام دانیله دهروسی).
اولین شغل مربیگری او در اکتبر ۲۰۲۲ در تیم دسته دومی اسپال شروع شد، باشگاهی که متعلق به جو تاکوپینا، یکی از وکلای سابق دونالد ترامپ، بود. تاکوپینا دهروسی را از زمان حضور کوتاهش در اطراف یکی از گروههای مالکیت دخیل در رم میشناخت. با این حال، تجربه در اسپال خوب نبود.
بسیاری از بازیکنانی که در سری A با تیم بودند فروخته شدند. دهروسی پیشفصل نداشت و اولین پنجره نقل و انتقالاتش، پنجره ژانویه را “کاملا عجیب” توصیف کرد. “(فابیو) لوپو (مدیر فنی اسپال) میگوید من از ترکیب راضیام. به طور کلی، ترجیح میدهم خودم صحبت کنم. او میداند آنچه گفت اشتباه بود. من از بازیکنانی که دارم خوشحالم اما در روح همکاری، او باید به راهنماییهای سرمربی گوش بدهد.”
دهروسی خیلی زود با ۱۵ امتیاز از ۱۶ بازی اخراج شد. این تصمیم برای راجا ناینگولان، همتیمی سابقش، که دهروسی همانطور که خود نینجا به شوخی میگوید: “با دریایی از دروغها” قانعش کرده بود تا به فرارا برود، شوکهکننده بود. “آنها به من تضمین دادند که او تا پایان فصل وقت خواهد داشت و ما از دردسر خارج خواهیم شد” ناینگولان ادامه داد: “10 روز بعد، او را اخراج کردند.”
روز ولنتاین سال ۲۰۲۳، تولد یکی از دختران دهروسی بود. “من وسط بچهها در یک جشن کودکانه احاطه شده بودم” او به یاد میآورد: “همه شاد و خوشحال بودند. من تازه برکنار شده بودم.”
نقشههای دقیق موشها و آدمها اغلب به هم میریزد و از اوستیا، چشمانداز مربیگری رم در آینده نزدیک مانند یک نقطه کوچک در افق به نظر میرسید. آنها در حال رسیدن به فینالهای اروپایی پی در پی تحت هدایت ژوزه مورینیو بودند. به جای آن، هلاس ورونا و سالرنیتانا به دهروسی علاقه نشان دادند، تیمهای در خطر سقوط سری A که با آنها میتوانست از طریق یک فرار عالی شهرت خود را افزایش دهد.
به طور اتفاقی وقتی ماه گذشته فریدکینها، مالکان رم، او را فرا خوانده و از او خواستند که جایگزین مورینیو شود، آن دو تیم اولین حریفانش در رم بودند.
برخی احساس میکردند که انتخاب او به عنوان مربی رم خیلی زود بود و خطر زیادی هم داشت. برای دیگران، هیچ کسی جز دهروسی نمیتوانست فضا را آرام کرده و از تبدیل شدن هواداران به دشمن مالکان به دلیل اخراج محبوبترین مربی تاریخ باشگاه جلوگیری کند.
“شما نمیتوانید به رم نه بگویید” دهروسی ادامه داد “برای (آندرهآ) پیرلو هم چند سال پیش وقتی پیشنهاد مربیگری یووه را پذیرفت، همینطور بود. کسانی هستند که از این فرصتها فرار میکنند و کسانی هستند که خود را داخل آن میاندازند. این درباره نوستالژی نیست. من فقط در صورتی “نه” میگفتم که فکر میکردم این یک تیم بیخاصیت است. اگر مطمئن بودم که احمق به نظر میرسم، اصلا تلاش نمیکردم. این تیم قوی است.”
دهروسی همیشه آماده بودن خود را نشان داده. او دستش را برای حضور در ضربات پنالتی که برندهی فینال جام جهانی ۲۰۰۶ مقابل فرانسه را تعیین میکرد بالا برد، با اینکه فینال اولین بازی او پس از اتمام محرومیتش در مرحله گروهی به دلیل آرنج زدن به برایان مکبراید، بازیکن آمریکا، بود. او میخواست جبران کند، در عین حال میدانست همانطور که یک گل میتواند رستگاری و جایگاهی در تاریخ به ارمغان آورد، یک اشتباه میتواند او را به قعر جهنم بیندازد و شرمساری به بار آورد.
این موضوع شخصیت بزرگی میخواهد و توضیح میدهد چرا دهروسی هرگز در پذیرفتن باشگاه قدیمیاش حتی وقتی آنها در رتبه نهم بودند، تردید نکرد. او قراردادی تا پایان فصل امضا کرد بدون اینکه تضمینی داشته باشد که شغلش را به طور دائمی به دست میآورد، این دقیقا همان مسئولیت مراقبت و خدمتی است که رمی دیگر، کلودیو رانیری، وقتی آخرین بار پنج سال پیش مربی تیم شد از خودش نشان داد.
تنها بندی که در قرارداد دهروسی گنجانده شده، پاداشی در صورت صعود رم به لیگ قهرمانان اروپا است، رقابتی که باشگاه از آخرین سال حضورش به عنوان بازیکن در آن شرکت نکرده. “از آنها(فریدکینها) خواستم مانند یک مربی با من رفتار کنند، نه مثل یک جادوگر، بازیکن یا افسانهای که با رومولو (نماد باشگاه) دور افتخار میزند و آنها کاملاً با این موضوع موافق بودند.”
فضای اولین بازی دهروسی عجیب بود. بنرهایی با عنوان “دانیله خوش آمدی” با دیگرانی که به مورینیو ادای احترام میکردند، جایگزین شدند. “تو از رم ما دفاع کردی، ما را به پیروزی رساندی، ژوزه مورینیو افتخار ابدی”. دهروسی در فصل اول مورینیو در رم علناً از او حمایت کرد و به یاد داشت که وقتی شغلش در اسپال را به دست آورد، از او پیام تبریک دریافت کرد.
او از مربی قبلی انتقاد نمیکند و بر زمان حال متمرکز است تا آنچه که گذشته. بعید بود اوضاع میتوانست بهتر از این پیش برود. رم از هفت بازی در لیگ ششتا را برده، تنها شکستشان مقابل اینتر بود، تیمی که همهی بازیهایش در سال ۲۰۲۴ را با پیروزی پشت سر گذاشته است (توضیح مترجم: این مطلب قبل از شکست شب گذشته اینتر مقابل اتلتیکو مادرید نوشته شده است). دهروسی در اولین بازی خود مقابل ورونا با تغییر سیستم مورینیو و جایگزین کردن ترکیب چهار نفره عقب به جای دفاع سه نفره ظاهر شد. اما از آن زمان به بعد، او به اقتضای شرایط سیستمهای مختلف را انتخاب کرده است.
دین هویسن و آنخلینیو- آخرین خریدهای تیاگو پینتو به عنوان مدیر – تأثیر فوری داشتهاند. بیانگیزهها دوباره فرم خوبی یافتهاند. از جمله لئاندرو پاردس، قهرمان جام جهانی، که در دوره اول حضورش در باشگاه در کنار دهروسی بازی کرده بود. لورنزو پلگرینی، کاپیتان رم، درامهای خارج از زمین پاپاراتزیها که از اوایل فصل او را درگیر حاشیه کرده بودند، کاملاً پشت سر گذاشته است. او در ۹ بازی تحت هدایت دهروسی روی هشت گل تاثیرگذار بوده است.
پائولو دیبالا در این هفتهها بهترین بازیهایش را از زمانی ارائه داده است که به عنوا بهترین بازیکن فصل یوونتوس انتخاب شد. هتتریک او برابر تورینو و گلهایش در برابر مونزا او را به ۱۲ گل در این فصل رسانده است. روملو لوکاکو ۱۰ گل زده است، آنها اولین زوجی هستند که بعد از محمد صلاح و ادین ژکو در فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۷ چنین کاری برای رم انجام دادهاند.
غیبت در پیشفصل، اخیراً برای مرد بلژیکی که ناگهان چهرهای خسته به خود گرفته، سنگین تمام شده است. او با از دست دادن فرصت برابر اینتر مورد انتقاد قرار گرفت اما دهروسی از او دفاع کرد. او به عنوان مربی حس همدلی با بازیکنانش نشان داده است، همان چیزی که او را به یک همتیمی محبوب تبدیل کرده بود.
دهروسی نسبت به کریس اسمالینگ که درد داشتنش توسط مورینیو زیر سوال برده شد، صبور و همدل بود. او سعی کرده بازیکنانی مانند رناتو سانچز و حسام عوار – بازیکنانی که مورینیو در نهایت نادیدهشان گرفت- را وارد تیم کند.
تصمیمات جسورانهای نیز گرفته شده، مهمترینشان اینکه دهروسی مایله اسویلار را به جای روی پاتریسیو به عنوان شماره ۱ انتخاب کرد، که اشتباهاتش باعث شد طرفداران افراطی رم او را “روی پاستیچو” (پاستیچو به معنای بهم ریختگی کامل، هرج و مرج از چیزی است) نامیدند.
اسویلار پاسخ اعتمادی دهروسی را داد و ستاره بازیهای پلیآف لیگ اروپا در برابر فاینورد شد. واکنشهای او در ضربات پنالتی به این معنی بود که رم در اولین ضربات پنالتیاش از سال ۲۰۰۲ به پیروزی رسید، زمانی که دهروسی جوان پا به زمین گذاشت و به باشگاه شهرش کمک کرد تا تریستینا را از کوپا ایتالیا حذف کند.
دهروسی بعد از آن دیدار گفت:”این اولین شب اروپایی من در این شغل و عالی بود. در دو سال گذشته، ما از آن بدبینی معمول بین هواداران رم خلاص شدهایم. ما ضربالمثلهایی داریم مثل “mai ‘na gioia” (شانس هرگز به رمیها لبخند نمیزند، هیچ وقت نمیتوانند رضایت داشته باشند). اما ما فراتر رفتهایم. دیگر آن جوجه اردک زشت نیستیم. ما هم غالبا برنده میشویم.”
دهروسی برای لحظهای خودش را فراموش کرد و به سمت جایگاه کورواسود دوید تا به هواداران ملحق شود. “من کمی از خودم شرمنده هستم. سعی میکنم آرام و معتدل بمانم، اما میتوانید درک کنید که نسبت به روزهای بازیام چندان تغییری نکردهام. مجبور شدم جلوی خودم را بگیرم که مانند زمانی که ۲۵ ساله بودم، روی جایگاه (هواداران افراطی) نپرم.”
طرفدار درون او فقط تا حدی میتواند سرکوب شود. وقتی دهروسی بازنشسته شد، همسر بازیگرش، سارا فِلبِربام، آرایشگرانی استخدام کرد تا ظاهر همسرش را تغییر دهند و او بتواند بدون اینکه توسط هواداران مورد توجه قرار بگیرد، یک بازی را در سود (جایگاه افراطیها) تماشا کند. و علاوه بر این، طرفداران شور و اشتیاق میخواهند. رومانیستها از دیدن رگ جلویی برآمده از پیشانی ده روسی هنگامی که او گلها را در کنار زمین جشن میگیرد، لذت میبرند.
رم تحت هدایت ده روسی هجومیتر به نظر میرسد. بازیکنان تکنیکی به میدان آمده و تیم در چهار بازی از هفت بازی لیگ سه گل یا بیشتر زده است.
اما آن ها از xG (امید گل) خود بیشتر گل زدهاند. دیبالا، پلگرینی و هویسن گلهای تماشایی زدهاند، و میانگین 9/19 ورود رم به محوطه جریمه حریف در هر بازی نسبت به 2/30 تحت هدایت مورینیو کاهش یافته است. آنها همچنین از پنج ضربه پنالتی، برنامه راحتتر بازیها و از اینکه دیگر مانند سابق بارها و بارها از طریق ارسالها گلهای تکراری دریافت نکردهاند، بهرهمند شدهاند.
برایتون به احتمال زیاد بزرگترین آزمایش او از زمان رویارویی با فینالیستهای سال گذشته لیگ قهرمانان، اینتر، است.
دهروسی، روبرتو دی زربی را “نابغه” میداند. آنها در چند سال اخیر دوست شدهاند و برای شام با پپ گواردیولا، انزو مارسکا و همتیمی سابق ده روسی، الکساندر کولاروف به Tast در منچستر رفتهاند. دختران دهروسی و دی زربی با همدیگر در لندن زندگی میکنند و برای تماشای بازیهای رم به یکی از باشگاههای هواداران میروند.
دهروسی میگوید: “آمادهسازی بازی برایم چند شب بیخوابی به همراه میآورد”. این به خود او بستگی دارد که آخرین نقشه اصلی خود را طراحی کند.
بنظر می رسد که یکی از دلایل موفقیت ده روسی ، توانایی ایجاد رابطه ای موثر و موفق با بازیکنان تیم می باشد . البته این دلیل ، ناشی از اختلاف سنی کم او با شاگردانش است . کافیست نگاهی به روابط نه چندان دوستانه خوزه مورینیو و یا تن هاخ با بازیکنان و از سوی دیگر روابط دوستانه و موفق پپ گواردیولا ، یورگن کلوپ و ژابی آلونسو ، بیاندازیم. نکته ای که نباید از آن غافل شد اینست که هدایت موفق یک تیم فوتبال حرفه ای در عصر حاضر ،مستلزم وجود افراد متخصص و کاردان در غالب یک تیم حرفه ای که برخوردار از یک هدف مشترک و تفکری هوشمندانه می باشند، امکان پذیر است.
بنظرم موفق بودن رم فقط ب ده روسی بر نمیگرده چون ساختارسازی قبلی هم دخیل است افرادی متعددی در بستن این تیم دخیل بوده شوک ده روسی مفید بوده ویک نظم تیم بخود گرفته است