چگونه جوردن هندرسون به وجهه لیگ عربستان ضربه زد

هفت‌یک- چقدر باید بد بوده باشد؟ بودن در لیگ حرفه‌ای عربستان برای جوردن هندرسون چقدر بد بوده که به نظرش ارزش این کار را داشت؟ او با شجاعت به آنجا رفت، خود را به عنوان یک پیشگام برای توسعه فوتبال عربستان معرفی کرد، ساده‌لوحانه اصرار داشت که باید حقیقت را در مورد حقوق LGBTQ+ در عربستان کشف کند. او بعد از شش ماه در آستانه بازگشت به اروپا با آژاکس است، در حالی که به نظر مضحک می‌رسد و با یک صورت‌حساب سنگین مالیاتی مواجه است (توضیح مترجم: هندرسون هفته قبل به طور رسمی راهی آژاکس شد).

هندرسون به عنوان یکی از باهوش‌ترین و متعهدترین فوتبالیست‌ها شهرت داشت. او در زمان همه‌گیری کرونا برای کمک به کارکنان خدمات سلامت ملی بریتانیا (NHS) کمپین راه انداخت و در مورد مسائل همجنس‌گرایی سخن گفت. همانطور که خود او در مصاحبه معروفش در آتلتیک گفت:”من آن بند کفش‌ها را بسته‌ام. من بازوبند را به دست بسته‌ام.” (توضیح مترجم: اشاره به بند کفش‌ها و بازوبند رنگین‌کمانی در حمایت از همجنس‌گرایان است). اما وقتی که در موقعیتش قرار گرفت، او پول را انتخاب کرد. او گفت نه دقیقاً هفتصد هزار پوند در هفته که گزارش شده بود، اما با این حال “پول خوبی” بود. همه‌ی آدم‌ها اصولی دارند تا زمانی که به آن‌ها سالانه ۳۰ میلیون پوند پیشنهاد شود.

هندرسون تنها شش ماه بعد از پیوستن به الاتفاق راهی آژاکس شد تا خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد به فوتبال اروپا برگردد.

اگر هندرسون برای دو سال در آن‌جا می‌ماند، حقوقش معاف از مالیات می‌شد. با این وضع، او مشمول۲۰ درصد مالیات بر درآمد عربستان خواهد شد. او با ترک آن‌جا حالا حداقل ۳ میلیون پوند مالیات از دست می‌دهد. اما واقعیت دیگر این است که او در این سالِ مالیاتی مقیم انگلیس یا هلند خواهد بود. در انگلیس برای درآمد در سطح او، به طور مؤثر نرخ مالیات ۴۷ درصد وجود دارد، از جمله بیمه ملی. در هلند این رقم ۴۹.۵ درصد و به معنای یک صورتحساب اضافی قابل توجه است.

چه چیزی در بازی برای الاتفاق آنقدر ناخوشایند بود که او را به پذیرش این ضرر مالی واداشت؟ آیا غرورش او را وادار نمی‌کرد که آنجا بماند؟ با توجه به خشم و اتهامات ریاکاری در مورد خروج او، آیا نمی‌خواست حداقل برای یک فصل بماند تا بتواند بگوید که:”می‌دانید، آن‌قدرها هم بد نیست”؟

تیم الاتفاق هیچ‌یک از 9 بازی آخر خود را نبرده است. متوسط تماشاگران خانگی آنها در این فصل ۳۱ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است، بنابراین از این نظر هندرسون کار خود را انجام داده است. اما این تعداد هنوز فقط ۷۸۵۴ نفر است، که در یک استادیوم با ظرفیت ۳۵۰۰۰ نفر باید ناامید کننده باشد. آنها در حال باختن هستند، به سختی یک پنجم  استادیوم پر می‌شود، هوا گرم است و شاید استیون جرارد آن مربی الهام‌بخشی نبود که هندرسون فکر می‌کرد. اما آیا هیچ‌کدام ارزش این رسوایی را دارد؟

هندرسون در مورد مسئله LGBTQ+ گفته بود:”همه ما می توانیم سرمان را در شن فرو کنیم و از دور فرهنگ‌های مختلف و کشورهای مختلف را نقد کنیم. هیچ اتفاقی نمی‌افتد. هیچ چیز تغییر نمی‌کند.” شاید پس از بررسی شن از بالای سطح، او متوجه شده است که چقدر موضعش مضحک بوده است و چقدر بستن بازوبند رنگین‌کمانی وقتی که کاپیتان لیورپول بود، با گرفتن پول از باشگاهی که همان بازوبند را در تصاویر عمومی خاکستری می‌کند، توجیه‌ناپذیر است.

درباره جوردن هندرسون؛ او ثابت کرد همه در موردش اشتباه می‌کنند

هفت‌یک- دست های لاغر جوردن هندرسون طوری بود که انگار لباس به تنش بزرگ است و ران‌های لاغرش حتی در شلوارهای تنگ هم طوری بود که انگار شلواری گشاد بر تن کرده است. نوع طراحی اسلیم لباس را می‌شد از چارلی آدامز که کنارش ایستاده بود تشخیص داد. کفش‌های مارک‌دارش تمیز و دست نخورده بود […]

هندرسون در منامه، پایتخت بحرین، زندگی می‌کرد، یک رانندگی ۷۵ دقیقه‌ای تا محل تمرین. امکان دارد خانواده او نتوانسته باشند خود را با شرایط وفق دهند، که حداقل تصمیم او برای بازگشت را قابل توجیه می‌کند. و شاید، هر چند که او را مضحک جلوه می‌دهد، هرچند ریاکاری ناخوشایندی است اما باید برای هندرسون برای آماده شدن و پایان دادن به این شرایط اسف‌بار که او باعث می‌شود احمق به نظر برسد، احترام قائل شد.

غم‌انگیز این است که اگر هندرسون در تابستان به آژاکس پیوسته بود، به نظر می‌رسید یک انتقال جالب باشد. گرت ساوت‌گیت در طول اقامت او در عربستان همچنان هندرسون را انتخاب می‌کرد، اما ممکن است این ستاره ۳۳ ساله احساس کند که اردویسیه هلند آمادگی بهتری برای یورو در تابستان امسال خواهد بود. آژاکس شاید آن چیزی که باید نباشد، اما هنوز نام درخشانی دارد. بازی در مقابل ۵۳۰۰۰ نفر در آمستردام آرنا قطعاً از بازی در استادیوم پرنس محمد بن فهد که تنها یک پنجم آن پر می‌شود، جذاب‌تر است.

بازیکنان انگلیسی کمی در دوران حرفه‌ای‌شان برای آژاکس بازی کرده‌اند. برای مدت طولانی تنها ری کلارک بود، بازیکن تمرینی سابق تاتنهام که با ۲۶ گل در فصل 79-1978 دوگانه‌ی قهرمانی هلند را بدست آورد درحالی که پس از بازی در تیم‌های سوئیندون، منسفیلد و اسپارتا روتردام به این تیم پیوسته بود. چوبا آکپوم، که تابستان گذشته از میدلزبورو جذب شد، تنها بازیکن دیگری که در تیم اول است، اگرچه آژاکس در لیست خود چارلی سِتفورد دروازه‌بان ۱۹ ساله را دارد، که در هارلم متولد شده است اما برای انگلیس در سطح جوانان بازی کرده است. از این نظر هندرسون می‌توانست یک پیشگام واقعی به نظر برسد، کسی که آماده است راه کمتر پیموده شده را طی کند.

تنها هندرسون نبود که زندگی در عربستان را نتوانست تحمل کند. شایعات زیادی در مورد نارضایتی ستاره‌های دیگر از جمله کریم بنزما هم شنیده می‌شود.

مثال دوشان تادیچ نشان می‌دهد که بازیکنان پا به سن گذاشته لیگ برتر چه چیزهایی می‌تواند در هلند به دست بیاورند، حتی اگر این حس غریب نسبت به هندرسون وجود داشته باشد که زندگی حرفه‌ای خود را برعکس طی می‌کند: مدل کلاسیک این است که به عنوان یک جوان آینده‌دار در آژاکس ظاهر شود، به لیورپول برود و از موفقیت‌های اروپایی لذت ببرد و سپس، وقتی پاهایش دیگر توانی ندارند، به ساندرلند بپیوندد.

اما اگر این حرکت برای هندرسون امیدوار کننده است، برای لیگ حرفه‌ای عربستان بسیار بد است. تنها هندرسون نیست. کریم بنزما نارضایتی خود را عمومی کرده است. نجواهایی از دیگران شنیده می‌شود. رنان لودی تنها بازیکنی است که تاکنون در این پنجره انتقالات از اروپا به یک باشگاه سعودی پیوسته است. اگر ۳۰ میلیون پوند در سال حتی نتواند تمرکز یک بازیکن ۳۳ ساله را حفظ کند، احتمالا هیچ مبلغی نتواند.

فرض بر این بود که لیگ سعودی با چین، قطر و سایر لیگ‌های نوظهور به دلیل در دسترس بودن پول زیاد متفاوت است. ممکن است این فقط یک جرقه باشد، که در نهایت موفق می‌شود. اما هندرسون با پشت کردن به حرکتی که به نظر می‌رسید او را بسیار هیجان‌زده کرده، نه تنها به شهرت خود، بلکه ٰبه کل پروژه آسیب رسانده است.