چگونه ادین ترزیچ پاسخ اعتماد مدیران دورتموند را داد

هفت‌یک- بروسیا دورتموند: تیم شایسته‌ی فوتبال؟ دیدن اینکه نایب قهرمان سال گذشته، در ادامه‌ی شکست‌ناپذیری خود هفتمین بازی را بدون شکست پشت سر بگذارد و یونیون برلین را روز شنبه، 4-2 شکست دهد، چندان تعجب آور نیست. (توضیح مترجم: این مطلب قبل از پیروزی 1-0 این هفته دورتموند مقابل وردربرمن نوشته شده است) و با این حال، تنها یک ماه پیش، احساس می‌شد که آن‌ها در بحران هستند و ادین ترزیچ، مربی تیم، ممکن است در حال اخراج باشد.

در سپتامبر و حین وقفه‌ی لیگ و بازی‌های ملی، بازیکنان درباره‌ی آینده‌ی شغلی مربی 40 ساله‌ی خود به طور خصوصی بحث می‌کردند، چرا که برخی بازی‌های ابتدای فصل‌شان وحشتناک بود. شبکه‌های اجتماعی سرشار از بحث‌هایی بود که به ادامه‌ی حضور او شک داشتند. روزنامه‌ها مشخصا درباره‌ی حضور اولیور گلاسنر صحبت می‌کردند و یک جوک پخش شده بود که مدیر دورتموند، هانس یواخیم واتسکه، با نایب رییس فوتبال آلمان که خودش است، در رقابت هستند تا با یولیان ناگلزمان برای جانشینی هانسی فلیک و ترزیچ، قراردادی را ثبت کنند.

با هر معیاری، نتایج دورتموند در سه بازی ابتدایی لیگ در مقابل حریفان سطح پایین‌ترشان، فقط ناامید کننده نبود، بلکه این عملکرد آن‌ها بود که بسیار ضعیف قلمداد می‌شد. آن‌ها در این سه بازی مقابل کلن 1 بر صفر برنده شدند با بوخوم و هایدنهایم به ترتیب 1-1 و 2-2 مساوی کردند. نحوه‌ی عملکرد آن‌ها در این بازی‌ها بسیار کند بود و خط هافبک‌شان در فاز انتقال‌‌ به حالت دفاع به راحتی مثل نمک در آب حل می‌شد.

اینکه چقدر از این آشفتگی‌ها تقصیر ترزیچ است یا سیاست نقل و انتقالات باشگاه مورد بحث نیست، چراکه مربی نتوانست از تیر تیز انتقادات در امان بماند. ایده‌ی جدید و بزرگ او، انتخاب امره جان به عنوان کاپیتان تیم بود که جواب نداد و تغییرات متعدد او در ترکیب هم ثمری نداشت.

عملکرد کلی ترزیچ در دورتموند به اندازه‌ای خوب بود که مدیران این باشگاه قصد دارند او را برای مدتی طولانی در سیگنال ایدونا پارک نگه‌دارند.

مدیران دورتموند نگران این وضعیت بودند. اما جایگاه ترزیچ در آن مقطع از آنچه که در رسانه‌ها بیان می‌شد، امن‌تر بود. واتسکه علناً سؤالات مربوط به آینده‌ی مربی را رد کرد و آن را “نادرست” و “غیر جدی” خواند و به این نکته اشاره کرد  که دستیار سابق اسلاون بیلیچ در وستهام  تنها یک بازی را در بوندسلیگا باخته، آن هم 4-2 در خانه‌‌ی بایرن مونیخ. او همچنین تاکید کرد که دورتموند تصمیم گرفته است که ترزیچ در «سال‌های پیش رو» سرمربی آن‌ها باشد. شاید این حرف‌ها در فوتبال رسمی امروزه، غیرمعمول باشد، اما او واقعا آن‌ها را جدی بیان کرد. این دو مرد از رابطه‌ی خوبی که باهم دارند، راضی هستند. واتسکه به این اعتقاد داشت که ترزیچ درنهایت به روند خوب می‌رسد و خود را به عنوان وارث سزاوار یورگن کلوپ نشان می‌دهد.

چهار برد پیاپی در لیگ، پاسخ اعتماد و صبر باشگاه بود، گرچه دورتموند نمایش‌های درخشانی را هنوز از خود نشان نداده است. اما ترزیچ به لطف برخی از ابزارهای هوشمندانه و استعداد قوی توانست در زمان مناسب جایگاه خود را تثبیت کند و کار را به سرانجام برساند. علی‌رغم تیپ و استایل اسپرتش، او بیشتر به مانند یک فیلسوف کت‌وشلواری است، او آماده است که چیزهای جدید را با ذهنی باز امتحان کند و تکه‌های پازل را دوباره و مجدد کنار هم قرار دهد تا به نتایج مطلوب دست پیدا کند.

امره جان به دلیل فرمش نیمکت‌نشین شد و بعد با کم‌ترین سر و صدایی دوباره به ترکیب برگشت. ترزیچ همچنین نیکلاس فولکروگ را به‌جای سباستین هالر در خط حمله به کار گرفت و مارکو رویس را به ترکیب اصلی بازگرداند. حضور این بازیکن 34 ساله، یعنی باید سیستمی طراحی شود که شماره 10 در آن باشد، و این یعنی سیستم 3-3-4 را تغییر دهد، اما مربی از کنار گذاشتن سیستمی که در پایان فصل نتایج خوبی گرفته بود، خودداری کرد. همان‌طور که یولیان برانت به اتلتیک گفت، در این تابستان ترزیچ بیشتر به دنبال آن بود که بهترین فرم بازیکنان را ارائه کند، تا اینکه به یک ترکیب خاص پایبند باشد.

چنین تصمیم‌گیری‌های بازیکن‌محوری می‌تواند منجر به این شود که برنامه‌های بازی کمی نامشخص به نظر برسند. اما آنچه که خلأ اجرای الگوهای پیچیده را در دورتموند جبران می‌کند، شور و اشتیاقی است که در بازی‌شان موج می‌زند. فولکروگ مهاجمی که در پایان پنجره‌ی نقل و انتقالات از وردربرمن به دورتموند رفت، سه‌شنبه‌ی گذشته به خبرنگاران گفت که مردم متوجه این “ذهنیت و اعتماد به نفس برنده‌ی قابل مشاهده و افراطی” که در تیم هست، می‌شوند و این را مربی در هفته‌های اخیر در ما پایه ریزی  کرده است.

در برابر یونیون، برانت که در نیمه‌ی دوم به عنوان یار تعویضی آمد و متس هوملس، با ارائه‌ی یک نمایش درخشان توانستند راه خود را برای دعوت به تیم ملی باز کنند. برانت در این بازی نماد سبک بازی دورتموند بود، یعنی اتحاد و سخت‌کوشی. فولکروگ توانسته بود نفوذ کند و به همراه مالن گزینه‌ی پاس بود اما سخاوتمندانه به رویس گفت که توپ را به برانت واگذار کند، چرا که این هافبک زاویه‌ی بهتری برای گل‌زنی دارد.

ترزیچ هم در پیروزی این مسابقه سهیم بود. او جیمی باینو- گیتنز را بیرون کشید و برانت را به زمین فرستاد و در هنگام مالکیت توپ امره جان را بین  نیکو اشلتوربک و هوملس می‌فرستاد، نکته‌ای که به مدافعان کناری اجازه می‌داد تا نفوذ بیشتری بکنند. این یک ترفند انقلابی نبود، اما دقیقاً همان چیزی بود که بازی دورتموند در آن زمان به آن نیاز داشت.‌ یک مربی خوب بیشتر اوقات به طور غریزی این تصمیمات را اتخاذ می‌کند.

به عنوان یک دورتموندی قدیمی، ترزیچ رابطه خوبی با هواداران این تیم دارد.

اینکه آیا همه این‌ها برای جلوگیری کردن از به قهرمانی رسیدن بایرن مونیخ که تاکنون به آرامی اما به طور پیوسته پیشرفت می‌کند، کافی است یا خیر، کاملا مشخص نیست. جای خالی ستاره‌هایی که تیم را ترک کردند یعنی جیدون سانچو (2021)، ارلینگ هالند (2022) و جود بلینگام (2023) احساس می‌شود. اما تاکید ترزیچ بر خرید بازیکنانی با ذهنیت قوی و حرفه‌ای از سوی باشگاه به طور فزاینده‌ای درست به نظر می‌رسد. آنها از طریق سخت‌کوشی و ممارست، با کمک برخی وقفه‌هایی در این راه پیروز می‌شوند. این پیچیده‌ترین وضعیت نیست، اما ترزیچ به عنوان یکی از اعضای سابق دیوار زرد، می‌داند که برای باشگاه و هوادارانش فعالیت می‌کند.

***

بایرن لورکوزن، صدرنشین لیگ ، روز یکشنبه همسایه‌ی خود کلن را 3-0 شکست داد (توضیح مترجم: لورکوزن این هفته 2-1 وولفسبورگ را برد و همچنان صدرنشین است). تماشاگران از سراسر راین درباره‌ی این دربی با هم جدل می‌کردند که کدام تیم بزرگ‌تر است. ویکتور بونیفیس، مهاجم نیجریه‌ای (هفت گل لیگ در همین تعداد بازی) بار دیگر در گل‌زنی‌ موفق عمل کرد. تیم ژابی آلونسو در این فصل واقعاً خوب عمل کرده است.

سرهو گیراسی یک هت‌تریک دیگر به ثمر رساند تا اشتوتگارت با شایستگی 3-1 برابر وولفسبورگ پیروز شود. تعداد گل‌های این ملی‌پوش اهل گینه در هفت بازی به 13 رسیده است (توضیح مترجم: گیراسی مقابل یونیون برلین یک گل دیگر زد و تعداد گل‌هایش در این فصل به 14 رسید) که بیشترین گلی است که تاکنون در بوندسلیگا در این مقطع از فصل به ثمر رسیده است. )فصل گذشته فولکرگ و انکوکو تنها با 16 گل زده عنوان آقای گلی را به دست آوردند.) شاگردان سباستین هوینس پس از پنجمین برد متوالی خود و با شایستگی در رده‌ی دوم جدول قرار گرفتند: آن‌ها در نیمه‌ی دوم کمی مستقیم‌تر از حد معمول بودند، اما معمولاً بازی‌های فوق‌العاده‌ای بازی می‌کنند که تنها به انتقال متکی نیست، همانطور که بسیاری از تیم‌های بوندسلیگا با امکانات متوسط خود چنین هستند.

بایرن مونیخ، مدافع عنوان قهرمانی، برای شکست فرایبورگ زحمت چندانی نداشت. لروی سانه (شش گل در هفت مسابقه) نمایش درخشان و مؤثری در برتری 3 بر صفر داشت. و با این برتری توماس توخل 49 ساله توانست از ماه مارس تا کنون در یک وضعیت و حال خوب قرار بگیرد. تیم او در این بازی مستحکم و خون‌سرد بود اما در میانه‌ی هفته مقابل کپنهاگن پویاتر بود و توانست با نتیجه‌ی2 بر 1 به برتری برسد.

توخل اما تا باز شدن پنجره‌ی نقل و انتقالات زمستانی باید به سه مدافع میانی بسنده کند. بایرن روز جمعه تصمیم گرفت که با بازیکن آزاد ژروم بواتنگ قرارداد نبندد. آن‌ها با ذکر این نکته که “با در نظر گرفتن همه‌ی جوانب” به طور غیر مستقیم به محاکمه‌ی مجدد این مرد 35 ساله به اتهام آسیب فیزیکی دوست‌دخترش اشاره کردند. دو حکم مجرمیت قبلی در دادگاه تجدید نظر لغو شد.

هواداران بایرن از این باشگاه انتقاد کرده بودند که هفته‌ی گذشته بواتنگ در تمرینات حضور داشته است. در طول مسابقه طرافداران اولترای بایرن بَنری را آورده بودند که نوشته بود “خشونت و زن ستیزی یک موضوع خصوصی نیست”، اشاره به این موضوع که مدیر ورزشی کریستوفر فروند در برابر اتهام‌های وارده با این بازیکن گفته بود که این یک مسأله‌ی شخصی است.

غافلگیرکننده‌ترین نتایج در لایپزیش رقم خورد. مانوئل رایمن، دروازه‌بان بوخوم، که شش ماه پیش توسط هوادارن خودی، مورد آزار قرار گرفته بود، دو پنالتی از ژاوی سیمونز و امیل فورسبرگ را گرفت تا یک امتیاز با ارزش را برای این تیم حاضر در منطقه سقوط کسب کند. بوخوم همچنان یکی از سه تیم بدون برد باقی ماند. کلن و ماینتس (که برابر مونشن‌گلادباخ 2-2 کرد.) هنوز طعم پیروزی را نچشیده‌اند.

در همین حال، انریکو ماسن در آگسبورگ به اولین مربی ای تبدیل شد که کار خود را در این فصل از دست داد. این مربی 39 ساله در پی باخت خانگی 2-1 مقابل دارمشتات، اخراج شد. استفان کونتز برنده‌ی یورو 96 یکی از نامزدهای جانشینی او است (توضیح مترجم: یس توروپ، مربی دانمارکی، هدایت آگسبورگ را برعهده گرفت).