“پاهای کوچک”؛ اسلحه مخفی دومینیک سوبوسلای در لیورپول!

هفت‌یک- نسل قدیمی‌تر در مجارستان نظریه‌ای دارند- اگر شما از داشتن پاهای کوچک برخوردار باشید، شانس موفقیت‌تان به‌عنوان یک فوتبالیست بسیار بیشتر است.

این به روزگار فرانس پوشکاش افسانه‌ای بازمی‌گردد که در ۸۴ بازی برای مجارستان، ۸۴ گل به ثمر رساند و و همچنین صدها گل دیگر در سطح باشگاهی- عمدتاً برای رئال مادرید، جایی که سه بار قهرمان جام باشگاه‌های اروپا (لیگ قهرمانان اروپای امروزی) شد.

پوشکاش، مهاجم 173 سانتی‌متری مرکز ثقل پایینی داشت و مانند مارادونا، ران‌های قدرتمند و پاهایی کوچک. او توپ را در مرکز زمین می‌گرفت و برای زدن شوت‌های سهمگین نیاز به دورخیز کمی داشت.

پوشکاش همچنان چهره‌ای نمادین در کشورش است. استادیوم ملی مجارستان به نام او نامگذاری شده و هنوز هم تا به امروز، مربیان در سرزمین مادری او در تلاش برای شکل دادن به ستاره‌های آینده با مشخصات او (از جمله پاهای کوچک او) هستند.

ویژگی‌های فیزیکی پوشکاش او را به یکی از بهترین بازیکنان نسل خود تبدیل کرد.

مشخصاتی که ما را به پسر طلایی جدید مجارستان می‌رساند: دومینیک سوبوسلای.

خرید مهم تابستانی لیورپول که با قراردادی 70 میلیون یورویی از لایپزیش آمد و 185 سانتی‌متر قامت او است، با قد و قامت کوتاه کوچک و ورزیده پوشکاش فاصله زیادی دارد. با این حال، او یک شباهت دارد: پاهای او سایز ۷ انگلیسی (۹ در ایالات متحده) هستند و به گفته کسانی که در گذشته کنار او بازی کرده‌اند، پاهای بلندش، او را قادر می‌سازند که به طور دقیقی به توپ ضربه بزند.

سوبوسلای در نوجوانی استوک‌هایی می‌پوشید که برای او کمی کوچک بودند. به گفته یک منبع آگاه که خواست نامش فاش نشود تا از رابطه خود با این بازیکن محافظت کند، این به توصیه پدرش، ژولت، فوتبالیست پیشین، بود که او را در طول سال های نوجوانی در آکادمی‌اش، فونیکس گلد (Fonix Gold) با مجموعه‌ای از تمرینات آموزشی فرعی دیگر از جمله نگه داشتن توپ گلف در دستان خود و دویدن از میان بطری‌های پلاستیکی، آموزش می‌داد.

اعتقاد بر این بود که با پوشیدن کفش‌های کوچکتر، رشد پاهای او متوقف می‌شود. سپس، همراه با تمرین مناسب، تکرار، و تمرکز دقیق بر روی تکنیک، سوبوسلای، اگر به تمام مهارت‌های مناسب مسلح می‌شد، می‌توانست به یک شوت‌زن قهار تبدیل شود.

این منبع می‌گوید:”این یک نکته و حربه‌ی فوتبالی است. زیرا اگر پاهای بزرگی داشته باشید، نمی‌توانید به خوبی توپ را شوت کنید، مگر اینکه بازیکنی مانند ابراهیموویچ باشید. برای شوت صحیح توپ، باید ساق‌های بلند و پاهای کوچکتری داشته باشید و به همین دلیل است که پدر دومینیک در جوانی نسبت به او سخت‌گیر بود. حالا فقط به او نگاه کنید.”

سوبوسلای در لیورپول در حال محکم کردن جای پای خودش است و در پیروزی ۳-۱ شنبه مقابل بورنموث بازیکن شاخص میدان بود (توضیح مترجم: این مطلب پیش از دیدار لیورپول مقابل نیوکاسل نوشته شد) و در دو گل از سه گل میزبان نقش داشت. توانایی حمل توپ و کنترل دقیق او مورد توجه بود، اگرچه او خوش‌شانس بود که پنالتی‌ای را که منجر به زدن گل دوم محمد صلاح شده بود، گرفت.

با بیشترین پاس صحیح (۶۵) و بیشترین دریبل موفق (۳) برای لیورپول در آنفیلد، او تحسین‌های زیادی را برانگیخت. یورگن کلوپ، سرمربی تیم، اولین بازی خانگی او را تحسین کرد، اما تأکید داشت:”او در خارج از خانه (در مقابل چلسی در استمفوردبریج) نیز خوب بود.”

حالا لیورپول منتظر است تا مهارت‌های هجومی سوبوسلای را ببیند و تعداد آن را با فصل گذشته مقایسه کند، زمانی که این بازیکن ۲۲ ساله در بوندس‌لیگا ۶ گل به ثمر رساند و ۸ پاس گل ثبت کرد.

قدرت شوت‌های او بسیار زیاد است – و این یکی از دلایلی است که لیورپول با او به دنبال بازگشت به لیگ قهرمانان فصل آینده است.

هواداران فوتبال اولین بار شوت‌های سهمگین سوبوسلای را در نمایش‌های او با پیراهن لایپزیش دیدند.

هیچ شکی در استعداد سوبوسلای وجود ندارد، درست مانند این باور که در میان مجارستانی‌ها وجود دارد که آناتومی او نقشی کلیدی در موفقیتش داشته است. و نمونه‌های دیگری نیز وجود دارد که می‌توان به آنها اشاره کرد، معروف‌ترین آنها لیونل مسی است، که سایز پای ۸ فوتی او (۹ در امریکا) اغلب به عنوان دلیلی برای توانایی او در پشت سر گذاشتن مدافعان و تغییر جهت سریع و آسان ذکر می‌شود.

با این حال این فرضیه درباره‌ی پاهای کوچک قابل بحث است. بسیاری از افراد مرتبط که برای این مقاله با آن‌ها تماس گرفته شد، می‌گویند هیچ اثبات علمی دقیقی وجود ندارد که نشان دهد پاهای کوچک، عملکرد شما در فوتبال را بهبود می‌بخشند.

بسیاری از مربیان نیز به بازیکنانی با پاهای متوسط ​​یا بزرگ توجه می‌کنند تا دلیلی بر این باشد که موفقیت می‌تواند متفاوت باشد.

رنه موئلنستین بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۳ مربی تیم اصلی منچستریونایتد بود، زمانی که با برخی از بهترین مهاجمان جهان کار می‌کرد.

او می‌گوید:”اندازه پاهای شما چه تاثیری در ضربه زدن به توپ دارد؟ نه چندان، زیرا همه چیز به تکنیک، وضعیت بدنی و نحوه استفاده از بازوها و ساختار بدن شما (عضلات تنه و لگن) بستگی دارد‌.

کریستیانو رونالدو بیش از  183 سانتی‌متر است اما سایز پای او ۹ است و بازیکن بدی نبود. زلاتان ابراهیموویچ هم همینطور. آن‌ها هر دو گلزنان فوق‌العاده‌ای هستند، بنابراین فکر می‌کنم نسبتِ سایز پاهای‌شان به نحوه ارتباط بازیکنان با توپ و ضربه زدن به آن، کم است.”

اسکات چیکِل‌دِی، مربی مهاجمان که با تعدادی از بازیکنان بین‌المللی کار می‌کند، با این موضوع موافق است.

“تکنیک مهمترین چیز است، نه اندازه پاهای شما. اگر تکنیک را درست انجام دهید، ضربات شما قدرت بیشتری خواهند داشت. شما باید مطمئن شوید که برای قدرتمند بودن شوت، به قسمت درست توپ ضربه زده‌اید، سپس در ادامه قسمتی از بدن که از آن روی توپ استفاده می‌کنید و دنبال کردن آن تا آخر مهم است. کوین دی‌بروین را نگاه کنید، او با قدرت سهمگینی شوت می‌زند و البته سایز پاهایش بزرگ‌ نیست، پاهایی همانند تنه درخت ندارد، اما چیزی که دارد تکنیکی باورنکردنی است. هر ضربه‌ای که او می‌زند مستقیماً به وسط توپ است و سپس به مسیر بعدی نگاه می‌کند و تا آخر دنبالش می‌کند، با یک پا ضربه می‌زند و موفقیت‌آمیز است. او بهترین شوتزن فوتبال جهان است.”

دی‌بروین هم شوت‌های فوق‌العاده‌ای دارد که در بازی‌های زیادی به کمک سیتی می‌آید.

برای شاین مورفی، مدیر اس‌دی‌ام پرفورمنس که با تیم ملی اسکاتلند و همچنین گروه فوتبال سیتی کار می‌کند، آناتومی یکی از عوامل بسیاری است که به تعیین میزان موفقیت یک مهاجم کمک می‌کند.

او می‌گوید:”مکانیک ضربه زدن به توپ پیچیده است، اما سه عامل کلیدی بر شدتِ قدرت ضربه تأثیر می‌گذارد. اول، دامنه حرکت در مچ پای تکیه‌گاه نقش حیاتی ایفا می‌کند، زیرا تحرک محدود مچ پا می‌تواند توانایی دستیابی به موقعیت‌های بهینه برای تولید نیرو را مختل کند.

ثانیاً، حرکت لگن در قسمت قدامی (سمت پهلو) پای تکیه‌گاه بسیار مهم است و در نهایت، هم قدرت و هم شدت در هر دو ساق هم پای تکیه‌گاه و هم پای ضربه‌زننده، ضروری است. همه این عوامل قابل آموزش و بهبود هستند.

توجه به این نکته مهم است که تکنیک نیز جنبه مهمی دارد، اما بدون محدوده‌ی مناسب، ثبات و قدرت کافی در بدن، تکنیک ممکن است محدود شود.

پس ایده پوشیدن کفش‌های کوچکتر مانند سوبوسلای در دوران جوانی چطور است؟ به طور کلی، برای جوانان توصیه نمی‌شود (البته مگر اینکه شما در مجارستان متولد شده باشید).

مورفی می‌گوید:”بازیکنانی که این استراتژی را انتخاب می‌کنند باید در مراقبت از پاهای خود وقتی کفش به پا ندارند کوشا باشند تا از ناراحتی یا آسیب احتمالی جلوگیری کنند.”

بر کسی پوشیده نیست که بسیاری از بازیکنان ترجیح می‌دهند کفش‌هایشان محکم‌تر باشد. چیکل‌دی می‌گوید همه مهاجمانی که با آنها کار می‌کند کفش‌هایی را دوست دارند که هیچ حرکتی در پای‌شان ندارند.

او می‌گوید:”آن‌ها نیم‌سایز کوچک‌تر می‌پوشند، اما برای عادت کردن به آن‌ها مجبورند در خانه کفش بپوشند. و سایز کوچک‌ ترجیح داده می‌شود.”

برداشت مورفی کمی جزئی‌تر است. او می‌گوید “هنگام تمرکز بر عمل ضربه زدن به توپ، به‌ویژه با قدرت، می‌توان استدلال کرد که پای ثابت و قفل شده ضروری است که یک کفش محکم می‌تواند آن را تسهیل کند.

با این حال، مهم است که در نظر بگیریم که فوتبالیست‌ها الزامات چندوجهی دارند، از جمله دویدن و تغییر جهت، که به درجاتی از انعطاف‌پذیری پا نیاز دارد که یک کفش تنگ یا کوچک‌تر ممکن است مانع از آن شود. در نهایت، بازیکنان باید برای یافتن کفش‌هایی که در خدمت اهداف کامل ورزش‌شان باشد و مناسب‌شان باشد، وقت بگذارند. به عنوان فردی که علاقه زیادی به عملکرد پاها دارد، تاکید می‌کنم که تمرین و حفظ عملکرد ساختارهای کلیدی پا – مانند شست پا، میانه پا و مفصل زیرقاپی – برای موفقیت یک بازیکن ضروری است.

بنابراین آنچه ممکن است در گذشته برای سوبوسلای زمانی که مهارت‌هایش را نزد پدرش یاد می‌گرفت، مؤثر بوده باشد، لزوماً برای دیگران کارساز نیست.

این فرمول برای همه صدق نمی‌کند، حتی اگر خود او بگوید قد بلند و پاهای کوچکش کمک می‌کند تا توپ را در «مسیر خاصی» حرکت بدهد.

با این حال، آنچه مسلم است این است که صرف نظر از اندازه پا، لیورپول یک بازیکن همه‌فن‌حریف در کنار خود دارد. کلوپ اعتراف می‌کند که او بازیکنی‌ست که قدرت انجام کارهای بیشتری نسبت به بازی‌ آخر هفته دارد. و فکر کردن به آن برای حریفان ترسناک است.