شکست در فینال لیگ اروپا چه هزینه‌ای برای مورینیو و رم دارد؟

هفت‌یک- مارتا در مورد پدرش چه احساسی خواهد داشت؟ آیا در نهایت ارزشش را داشت؟ جشن فارغ‌التحصیلی مارتا چهارشنبه بود، اما پدرش نتوانست در آن حضور یابد. مارتا به رادیو RAI 2 گفت: “او به من گفت که بلیت فینال لیگ اروپا در بوداپست، رم- سویا را دارد. او ۶۰ ساله است و تیم فوتبالش برایش در اولویت است.”

‌هرگز او را تنها نگذار. هیچ طرفدار رم هرگز نمی‌تواند اجازه دهد تیمش به تنهایی جایی برود.

این داستان در ایتالیا پخش شده است. در پوشکاش آرنا، بنرهایی در انتهای جایگاه رم نوشته شده بود: “ما همه پدر مارتا هستیم.” همه آنها یک نفر را پشت سر گذاشته بودند تا با رم باشند. حتی دامیانو دیوید، خواننده اصلی مانسکین (Maneskin)، موهای خود را نیمه قرمز، نیمی زرد رنگ کرد و برای تماشای بازی با ماشین از اسلوونی و کرواسی عبور کر تا به بوداپست برسد.

‌به جای مارتا، به نظر می‌رسید ذهن ژوزه مورینیو درگیر نوعی شهادت فوتبالی باشد. “گفتم یا با جام اینجا را ترک می‌کنیم یا می‌میریم.”

‌‌بازیکنان او “خسته” بودند، اما آنها قصد داشتند برای فرزندان ماده گرگ (Figli della Lupa-اشاره به لوگوی رم) قربانی کنند. پائولو دیبالا با درد مصدومیت بازی کرد، یخ دور مچ پای چپش پیچیده بود. مورینیو گفته بود که ممکن است فقط ۱۵ یا ۲۰ دقیقه بازی کند، اما این یک دروغ مصلحتی بود، یک مورد کلاسیک ژوزه. دیبالا بازی را از ابتدا شروع کرد و پانزدهمین گل فصل خود را به ثمر رساند. برای دقایقی به نظر می‌رسید که رم در آستانه کسب دومین جام‌ اروپایی متوالی‌اش است.

دیبالا تک گل رم را مقابل سویا به ثمر رساند اما در نهایت با چشمانی اشک‌بار به خانه برگشت.

پژواک فینال لیگ کنفرانس فصل گذشته در اطراف ورزشگاه پوشکاش طنین‌انداز شد. در تیرانا، جانلوکا مانچینی، مدافع میانی رم، توپی را به درون محوطه جریمه فرستاد تا گل پیروزی را نیکولو زانیولو به ثمر برساند. در بوداپست، او دوباره جلو رفت و دیبالا را صاحب موقعیت کرد تا او دروازه را باز کند. به طور خلاصه، به نظر می‌رسید رکورد شکست‌ناپذیری مورینیو در فینال جام‌های اروپا از قدرتی برخوردار است که حتی سویا، باشگاهی که عملاً مالک این رقابت‌هاست، نمی‌توانست در برابر آن مقاومت کند. معمولاً یک گل برای رم کافی است تا امتیاز کامل را از حریفان خود بگیرد. آنها در این فصل ۲۱ بار کلین‌شیت کرده‌اند و آخرین بازیکنی که در فینال اروپا مقابل تیمی از مورینیو گلزنی کرده، هنریک لارسون، ۲۰ سال پیش بوده است.

‌اما در پایان، دیبالا روی زمین چمن نشست و در حالی که اشک می‌ریخت، سرش را میان دستانش گرفته بود. از یک نظر، این فینال مانند جام جهانی در لوسیل به پایان رسید، زیرا گونسالو مونتی‌یل، مدافع سویا، یک بار دیگر در ضربات تعیین‌کننده پنالتی، پنالتی پیروزی را به ثمر رساند. با این حال، این بار دیبالا نتوانست جشن بگیرد. مانچینی نیز زیر بار آشفتگی روانی‌ای که در درونش به وجود آمده بود، ناراحت بود‌. گل به خودی او باعث شد سویا به فینال برگردد. سپس خراب کردن پنالتی‌اش باعث شد که او در قبال شکست رم احساس مسئولیت کند. هواداری به امید جلب توجه او فریاد می‌زد: “جانلو!”، “مانچو!” تنها چیزی که او می‌خواست این بود که از او دلجویی کند، همان کاری که لئوناردو اسپیناتزولا از مانچینی می‌خواست انجام دهد.

‌برایان کریستانته گفت:”باختن یک فینال در ضربات پنالتی سخت است. چهارشنبه برای نسل جدید مانند سال ۱۹۸۴ بود. فرانچسکو توتی در کودکی شاهد شکست رم در فینال جام باشگاه‌های اروپا به لیورپول در ورزشگاه المپیکو بود. این بار دیگر خبری از “پاهای اسپاگتی” بروس گروبلار نبود، فقط بونو، بازیکن برتر زمین از دید یوفا بود که درخشش با مراکش در آن بازی معروف مقابل اسپانیا را تداعی کرد، زمانی که دو ضربه پنالتی را مهار کرد.

‌”خستگی”‌ای که مورینیو در مورد آن صحبت کرد به رم در ضربات بازی کمکی نکرد. او قبلاً دیبالا، تامی آبراهام و لورنزو پلگرینی، بهترین پنالتی‌زن‌های تیمش، را بیرون کشیده بود چرا که هیچ یک از آنها کاملاً آماده نبودند. در عوض، سه بازیکنی که یا بازی نکرده‌اند یا در دفاع میانی بازی می‌کنند، سه پنالتی‌زن اول رم بودند. مورینیو دلیل آن را بخاطر محدودیت‌های بودجه و فهرست تیم می‌داند. او فقط هفته گذشته هزینه نقل و انتقالات ۷ میلیون یورویی رم (۶ میلیون پوند؛ ۷.۵ میلیون دلار) را مطرح کرد و صعود احتمالی به لیگ قهرمانان اروپا را بیش از معجزه‌آسا توصیف کرد. او گفت: “مثل این است که عیسی مسیح به رم می‌آید و برای سفر به واتیکان می‌رود.” او به راحتی سالی را فراموش کرد که باشگاه بیش از ۱۰۰ میلیون یورو در تیمش سرمایه‌گذاری کرد.

شکست در بوداپست به این معنی است که رم برای پنجمین فصل در لیگ قهرمانان اروپا بازی نخواهد کرد. با توجه به محدودیت‌های فرپلی مالی برای باشگاه، این رشدِ تیم را به چالش تبدیل می‌کند. این موضوع روی آینده مورینیو تاثیر خواهد داشت. دوربین عنکبوتی در ورزشگاه پوشکاش با کابل پایین آمد، در حالی که مورینیو یک سخنرانی طولانی برای بازیکنانش در پایان‌ بازی داشت.

بعد از شکست در فینال بوداپست، مورینیو یک سخنرانی احساسی برای شاگردانش داشت.

این مربی ۶۰ ساله پیش از این به کاپیتان‌های تیم از برنامه‌های خود برای فصل آینده گفته بود. مورینیو گفت:”من به تعطیلات می‌روم. اگر قبل از رفتن من، دوشنبه وقت داشته باشیم که صحبت کنیم، عالی است، در غیر این صورت، بعد از آن همدیگر را خواهیم دید. من چند ماه پیش به باشگاه گفتم که اگر باشگاهی با من تماس بگیرد، صادقانه در مورد آن به آنها بگویم. در ماه دسامبر با اتحادیه فوتبال پرتغال صحبت کردم. از آن زمان تاکنون هیچ تماسی با هیچ تیمی نداشته‌ام. یک سال دیگر از قراردادم با رم باقی مانده است. این وضعیت کنونی است.”

‌و با این حال، مانند لوچانو اسپالتی در ناپولی، مورینیو احساس خستگی کرده است.

مورینیو؛ شیطانی که از بهشت رانده شد

هفت یک– در آغاز ماه می سال 2015، چلسی با پیروزی 0-1 مقابل کریستال پالاس قهرمان لیگ برتر شد. چلسی در آن  دیدار بازی فوق‌العاده یا عملکردی دیدنی ارائه نداد. بعد از چند ماه تلاش، چلسی خسته به نظر می‌رسید. آنها به هر ترتیب ممکن با بدن‌هایی خسته از خط پایان گذشته بودند و خوشنود […]

‌مورینیو گفت:”من می‌خواهم بمانم اما بازیکنان لیاقت بیشتری دارند. من نیز لیاقت بیشتری دارم.” احتمالاً مارتا نیز پس از تصمیم پدرش برای اولویت دادن به بوداپست بر فارغ‌التحصیلی‌اش، همین فکر را می‌کند. دانیله ده‌روسی نیز برای شرکت در مراسم دخترش در رم ماند. او برداشت جالبی از بازی چهارشنبه داشت. ده‌روسی یکبار گفته بود که هواداران رم باید به رم افتخار کنند حتی پس از شکست ۷-۱ مقابل منچستریونایتد، بایرن و بارسلونا.

‌او گفت:”شما باید همیشه افتخار کنید.” و مورینیو هم همینطور است. “من پنج فینال اروپا را بردم و این یکی را باختم. اما من هرگز به اندازه اکنون با افتخار به خانه نرفته‌ام.”