رابطه عجیب رئال مادرید با کوپا دل‌ری: تاریخچه‌ای از ناکامی

هفت‌یک- دو لحظه‌ی بزرگ از موفقیت‌های چند سال اخیر رئال مادرید، قهرمانی در کوپا دل‌ری بوده است.

‌در فینال ۲۰۱۱، پرش باشکوه و ضربه سر قدرتمند کریستیانو رونالدو باعث شد که تیم ژوزه مورینیو در وقت‌های اضافه مقابل رقیب بزرگ خود، بارسلونا، برنده شود. در سال ۲۰۱۴، گل انفرادی تماشایی گرت بیل بار دیگر باعث غلبه بر بارسا شد و کارلو آنچلوتی اولین قهرمانی خود را با رئال مادرید به دست آورد.

‌اما ممکن است تعجب کنید اگر بدانید رئال مادرید در ۳۰ سال گذشته تنها دو بار موفق به فتح جام حذفی اسپانیا شده است. برای باشگاهی که موفقیت در آن نهادینه شده، چنین آماری اصلا خوشایند نیست. در همین مدت آنها هشت بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده‌اند.

رئال مادرید در مجموع ۱۴ بار قهرمان لیگ قهرمانان/جام باشگاه‌های اروپا شده است. آنها ۳۵ بار لالیگا را برده‌اند و در هر دو رقابت، با اختلاف، رکورددار قهرمانی هستند. میلان ۷ بار جام قهرمانی لیگ قهرمانان/باشگاه‌های اروپا را بالای سر برده و بارسلونا ۲۶ بار قهرمان لیگ اسپانیا شده است.

رئال در فینال کوپا دل‌ری 2011، با ضربه سر کریس رونالدو بارسلونا راشکست داد و فاتح این رقابت‌ها شد.

‌اگرچه کوپا دل‌ری برای مادریدی‌ها داستان متفاوتی دارد. رئال مادرید ۱۹ جام حذفی برده که آنها را پس از بارسلونا (۳۱) و اتلتیک بیلبائو (۲۳) در رده سوم قرار داده است. اگر با افرادی که رئال مادرید را به خوبی می‌شناسند صحبت کنید، متوجه می‌شوید این جام برای آنها اولویت نیست.

یکی از مدیران رئال مادرید که مانند دیگرانی که ترجیح دادند برای حفظ جایگاه‌شان به طور ناشناس با اتلتیک صحبت کنند، می‌گوید:”در این باشگاه، کوپا دل‌ری هرگز بی‌اهمیت نبوده، اما اگر رئال بیشترین قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا را دارد، به دلیل ترتیب درستِ اولویت‌هاست.”

گل تماشایی گرت بیل به بارسا با فرار از دست مارک بارترا در فینال کوپا دل‌ری 2014، یکی از لحظات فراموش‌نشدنی تاریخ این رقابت‌هاست.

این مدیر می‌گوید که تنها یک “دلیل ساده” برای دلیل ناکامی رئال مادرید در کوپا دل‌ری را نمی‌توان ذکر کرد و احتمالا حق با او است. اما آنها همچنین تایید می‌کنند که موارد قانع کننده‌ای وجود دارد که می‌توانند براساس آن گفت رئال “کوپرو” (Copero: علاقه‌مند به موفقیت در جام حذفی) نیست.

چرا که موضوع فقط این نیست که مادرید نتوانسته آنقدر که انتظار داشتید جام حذفی را به دست آورد، مسئله فراتر از این است. مادریدی‌ها در کوپا دل‌ری شرم آورترین و دردناک‌ترین نتایج تاریخ خود را کسب کرده‌اند.

رئال در فینال کوپا دل‌ری سال 2002 در خانه مغلوب دپورتیوو لاکرونیا شد.

بیایید ابتدا به سال ۲۰۰۲ برگردیم. در آن سال، در حالی که رئال مادرید صدمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفت، تیم ویسنته دل‌بوسکه فینال کوپا دل‌ری را در ورزشگاه خانگی‌اش برگزار می‌کرد و حریف آنها دپورتیوو لاکرونیا بود. مادرید آماده بود تا پس از بازی، در یک رستوران محلی جشنی برگزار کند اما دپورتیوو با پیروزی ۲-۱، جشن آنها را خراب کرد.

در پایان آن فصل، دل‌بوسکه و تیمش با والی فراموش‌نشدنی زین‌الدین زیدان مقابل لورکوزن در فینال گلاسکو، بار دیگر قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدند. شکست مقابل دپورتیوو دردناک بود اما شکست‌های بدتر دیگری هم در راه بود.

شکست مقابل ساراگوسا در فینال کوپا دل‌ری 2004 باعث شد تا کارلوس کی‌روش تنها بعد از یک فصل بدون کسب جام از رئال اخراج شود.

فصل بعد، مادرید در یک چهارم‌نهایی کوپا دل‌ری، در مجموع ۵-۱ مقابل مایورکا شکست خورد و حذف شد. سپس در سال ۲۰۰۴، آنها فینال دیگری را که انتظار می‌رفت پیروز شوند، این بار مقابل رئال ساراگوسا واگذار کردند. هفت سال طول کشید تا آنها دوباره به فینال برسند. اما قبل از آن، دو فاجعه رخ داده بود.

در فصل 09-2008 مادریدی‌ها در مرحله یک هشتم نهایی حذف شدند، مرحله‌ای که از آن وارد رقابت‌ها شدند. آنها به رئال اونیون دِ ایرون (Real Union de Irun) که در آن زمان در دسته سوم اسپانیا بازی می‌کرد، باختند. پس از باخت ۳-۲ خارج از خانه و پیروزی ۴-۳ در بازی خانگی، تساوی ۶-۶ در مجموع باعث شد تا تیم برند شوستر بخاطر قانون گل‌زده در خانه حریف از رقابت‌ها کنار برود. فصل بعد وضعیت بدتر هم شد؛ تیم قدرتمند مادرید که رائول، گوتی، کریم بنزما و رافائل فن در فارت را در اختیار داشت، علی‌رغم پیروزی ۱-۰ در خانه، خارج از خانه مقابل آلکورکون، دیگر تیم دسته سومی، ۴-۰ شکست خورد و حذف شد.

شکست ۴-۰ در ماه اکتبر – که از آن به عنوان “آلکورکونازو” یاد می‌شود – باعث شد که مانوئل پلگرینی در پایان فصل از رئال مادرید جدا شود، در حالی که لکه ننگ این شکست سنگین هنوز بر پیشانی مانوئل پلگرینی است.

اگر بتوان این شکست را یکی از تحقیرآمیزترین شکست‌ها در تاریخ مادرید دانست، حذف از کوپا دل‌ری در فصل 16-2015 باید به عنوان عجیب‌ترین شکست آنها شناخت.

در ماه دسامبر، تیم رافا بنیتس در بازی رفت مقابل کادیز در مرحله یک شانزدهم نهایی، با نتیجه ۳-۱ پیروز شد، اما مشخص بود که مشکلی در این پیروزی وجود دارد.

بعداً معلوم شد که دنیس چریشف در زمان حضورش در ویارئال به دلیل ۳ کارته شدن باید یک جلسه محرومیت را در کوپا دل‌ری سپری می‌کرد ولی این اتفاق نیفتاد و دیدار مقابل کادیز، نوبت او برای گذراندن محرومیت بود. او در این دیدار به میدان رفت و در دقیقه سوم بازی، گل اول را به ثمر رساند، اما کمی بعد با شعارهایی که روی سکوها داده می‌شد، متوجه شد نباید در زمین باشد.

هواداران کادیز فریاد می‌زدند: “بنیتس، توییتر رو چک کن”، “چریشف، تو نمی‌تونی بازی کنی”، “چریشف، دوست داریم” و “بنیتس بمون”.

دو روز بعد مادریدی‌ها توسط فدراسیون فوتبال اسپانیا از رقابت‌ها کنار رفتند و یک ماه بعد بنیتس از مادرید اخراج شد. جانشین او زیدان بود که در قامت بازیکن در اروپا موفقیت‌های بزرگی را کسب کرده بود. مادریدی‌ها زیر نظر سرمربی فرانسوی، از فصل 17-2016، سه بار متوالی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدند.

رئالِ زیدان هم از طلسم کوپا دل‌ری در امان نماند و با شکست مقابل آلکویانو از دور رقابت‌ها کنار رفت.

اما حتی او نیز از ناکامی در کوپا دل‌ری در امان نبود. در ژانویه ۲۰۲۱، در طول دومین دوره سرمربیگری زیدان، مادرید دوباره در مرحله یک شانزدهم نهایی مقابل تیمی دسته سومی کنار رفت و ۲-۱ به آلکویانو باخت. بار دیگر، مادرید با ترکیبی قدرتمند بازی می‌کرد: وینیسیوس جونیور، کاسمیرو، فدریکو والورده، مارسلو و ادر میلیتائو همه در بازی حضور داشتند.

این شکست باعث انتقادات و شک و تردیدهای زیادی در مورد زیدان شد که در پایان آن فصل بدون جام مادرید را ترک کرد. این اولین بار از 10-2009 بود که آنها یک فصل را بدون کسب جام به پایان می‌رساندند.

به همه این دلایل، آنچلوتی از اهمیت فینال روز شنبه مقابل اوساسونا، به ویژه به خاطر آینده‌ خود در مادرید آگاه است. جای تعجب نیست که عدم قهرمانی در این جام برای مادریدی‌ها خوشایند نباشد. اما در داخل باشگاه، حداقل این تفکر وجود دارد که امسال، رسیدن به فینال کوپا دل‌ری، به خودی خود یک دستاورد است.

یک منبع در باشگاه می‌گوید:”این کوپا ارزش بسیار زیادی دارد زیرا در مسیر رسیدن به فینال اتلتیکو مادرید و بارسلونا را حذف کرده‌اند.”

با توجه به اینکه بارسا شانس اول قهرمانی لالیگاست، قهرمانی در کوپا دل‌ری و لیگ قهرمانان می‌تواند جایگاه آنچلوتی را تا حد زیادی تقویت کند.

با وجود اینکه تنها ۷۲ ساعت فاصله بین فینال شنبه در سویا و بازی سه‌شنبه آنها در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در اتحاد مقابل منچسترسیتی وجود دارد، انتظار می‌رود که سرمربی ایتالیایی بهترین ترکیب خود را راهی میدان کند و از قبل برنامه‌ریزی شده که این تیم شنبه شب پس از بازی، برای ریکاوری در سویا بماند. اگرچه فینال ساعت ۱۰ شب به وقت محلی برگزار می‌شود و مادریدی‌ها فرصت زیادی برای استراحت ندارند.

اما اگر بازیکنان رئال روز یکشنبه با کسب بیستمین جام کوپا دل‌ری، که همواره در به دست آوردن آن به مشکل خورده‌اند، به خانه برگردند، مطمئناً با روحیه‌ی قوی‌تری به استقبال بازی در لیگ قهرمانان می‌روند که در بدست آوردن آن، تخصص دارند.