درباره اتان انوانری؛ بازی در لیگ برتر در 15 سالگی

هفت‌یک- شما در 15 سالگی مشغول انجام چه کاری بودید؟ اتان انوانری (Ethan Nwaneri) می‌تواند در سال‌های آخر دهه 20 سالگی به عقب نگاه کند و زمانی را به یاد آورد که با تبدیل شدن به جوان‌ترین بازیکن تاریخ لیگ برتر تاریخ‌سازی کرد.

قرار دادن بازیکنان بسیار جوان روی نیمکت از سوی میکل آرتتا کار جدیدی نیست و دلایل آن برای این کار دو بخش است. آرسنال بازیکنان جوان با استعداد بسیاری دارد که در حال رشد در تیم‌های آکادمی هستند اما با مصدومیت بازیکنان تیم اول هم روبرو شده که باعث شده است چاره دیگری نداشته باشند.

به همین دلیل است که انوانری (با 15 سال و 181 روز) در بازی برابر برنتفورد روی نیمکت قرار داشت- و آرتتا در دقایق پایانی در جریان پیروزی 0-3 به او بازی داد.

این تعویض نه چندان مهم در دیدار برنتفورد-آرسنال در واقع لحظه‌ای تاریخی در لیگ برتر بود.

سرمربی آرسنال گفت:” این احساسی کاملا غریزی بود. من با این پسر دیدار کردم و از چیزی که دیدم واقعا خوشم آمد. پر مرتساکر (مدیر آکادمی) و اعضای کادر فنی آن اطلاعات بسیار خوبی به من دادند. ادو (مدیر فنی) هم همینطور.

او چند بار با ما تمرین کرد. روز گذشته با ما همراه شد چون مصدومانی داشتیم، خصوصا مصدومیت مارتین اودگارد و سپس با خودم فکر کردم اگر فرصتی پیش بیاید، او را به زمین خواهم فرستاد.”

دیدن چند بازیکن زیر 21 سال روی نیمکت آرسنال از ماه ژانویه به امری عادی تبدیل شده است اما این سرمربی از فرستادن آنها به زمین خودداری می‌کرد.

چارلی پاتینو، میکا بی‌یرث، صلاح اولاد مهند و اوماری هاچینسون همگی فصل گذشته مرتب روی نیمکت حضور داشتند اما همگی در این تابستان به صورت قرضی و دائمی جدا شدند تا فرصت بیشتری برای بازی داشته باشند.

عدم حضور اودگارد، امیل اسمیت-رو، محمد الننی، ریس نلسون، اولکساندر زینچنکو و سدریک سوارس هم در این میان نقش داشت اما این تصمیم متمایز از آرتتا غیرعادی بود.

هرچند، یکشنبه اولین باری نبود که حضور این بچه مدرسه‌ای در فهرست تیمی همه را شوکه می‌کرد. او دو هفته قبل برای اولین بار در ترکیب تیم زیر 21 ساله‌ها به میدان رفت، یک ساعت در پیروزی 1-4 این تیم برابر بلکبرن روورز بازی کرد و نقشی کلیدی روی گل دوم این تیم در آن بازی داشت.

ملی‌پوش تیم زیر 17 ساله‌های انگلیس توپ را بیرون از محوطه جریمه تحت فشار دریافت کرد و آن را با پاسی چیپ برای چارلز ساگو جونیور ارسال کرد که از سمت چپ نفوذ کرده بود و آن را برای ناتان باتلر اویدجی انداخت تا وارد دروازه کند.

او یک ماه پس از این که 14 ساله شد در آوریل 2021 برابر ردینگ برای اولین بار در ترکیب تیم زیر 18 ساله‌ها به میدان رفت، توجهی بسیاری را جلب کرد و یگ گل هم زد تا موفقیتش را تکمیل کرده باشد.

انوانری از زمانی که با برادر کوچکترش به آکادمی آرسنال آمد، به عنوان استعدادی برتر شناخته شد.

انوانری پیش از این برای تیم زیر 18 ساله‌های آرسنال هم به میدان رفته بود.

هرچند او اولین بار در اواخر فصل 21-2020 اولین بازی‌اش برای تیم زیر 18 ساله‌ها را انجام داد اما سال پس از آن تنها پنج بار برای این تیم به میدان رفت. او همچنان درخشان ظاهر شد، گلزنی کرد و دو پاس گل ارسال کرد اما بین آن تیم و تیم زیر 16 ساله‌ها در رفت و آمد بود.

عوامل تعیین کننده در این باره که آیا آرسنال به بازیکنی اجازه می‌دهد که در گروه سنی بالاتر از خودش بازی کند یا نه، به توانایی تاکتیکی، تکنیکی و فیزیکی آنها مربوط است. بازیکنان گاهی ممکن است در گروه سنی کمتر بازی کنند چون این چیزی است که در آن مقطع برای آنها مناسب است. گلزنی انوانری دلگرم‌کننده است اما این توانایی او در دیدن پاس و حفظ توپ تحت فشار است که بسیار درخشان و قابل توجه است.

رفت و آمد او بین گروه‌های سنی کاری نیست که صرفا بدون هیچ دلیلی انجام شده باشد. این احساس وجود دارد که بازیکنان همیشه باید برای فرصت‌های‌شان آماده باشند اما مسئله این است که آیا این باشگاه یا مربی هم آماده هستند که این فرصت را به آنها بدهند یا خیر.

برای مثال، آرون رمزدیل در تیم قهرمان زیر 21 ساله‌های انگلیس در تورنمنت تولون در سال 2018 دروازه‌بان سوم بود. در فاصله چهار سال پس از آن، او تجربه بازی در تیم اول ای اف سی ویمبلدون به صورت قرضی، بورنموث و شفیلد یونایتد به صورت دائمی و سپس انتقال 24 میلیون پوندی به آرسنال را به دست آورد و جای برند لنو در دروازه را گرفت.

استفاده از این روش به کار گرفتن بازیکنان در چندین گروه سنی در زمان نیاز احتمالا همان چیزی است که آرتتا در این اظهارات به آن اشاره کرد:”این ارسال پیامی مهم درباره چیزی است که ما به عنوان یک باشگاه هستیم.

این که ما می‌خواهیم فرصت‌هایی بدهیم، زمانی که استعدادی وجود داشته باشد، زمانی که شخصیتی وجود داشته باشد و زمانی که بازیکنانی باشند که کارشان را بسیار دوست داشته باشند و هراسی نداشته باشند. درها برای جستجوی جاهایی که می‌توانند بروند باز است.

این قدم و تجربه دیگری است. در زندگی حرفه‌ای همه قدم‌ها نباید رو به جلو باشد. شاید پس از آن لازم باشد که سه قدم به عقب بردارد تا یک قدم دیگر جلو بیاید اما او شایستگی آن را داشت.

من روز گذشته به او گفتم که با ما خواهد بود و می‌خواهم که تجربه حضور داشتن در هتل، آماده شدن برای بازی و قرار گرفتن کنار بازیکنان را داشته باشد و باید آماده باشد. اگر شما قرار است روی نیمکت بنشینید باید آماده باشید. این پسر در چشمان شما نگاه می‌کند و می‌بینید که آماده است.”

ظهور یک ستاره در سنین کم، تضمینی بر این نیست که او بتواند مسیر پیشرفت را ادامه بدهد و حتی ممکن است کار او را در ادامه دشوارتر کند.

حجم زیادی از واقعیت همچنان درباره انوانری و هر بحثی درباره این که آینده‌اش به چه شکل خواهد بود، ضروری است.

شوخی‌های زیادی درباره این واقعیت که او در سال 2007 (یک سال پس از این که ورزشگاه امارات ساخته شد) به دنیا آمده است، انجام شد و این موضوع در زمین هم صادق بود و شعار “او صبح باید به مدرسه برود” از سوی یکی از سکوها سر داده شد. این واقعیت که او پیش از بازی مجبور شد لباسش را خودش عوض کند چون هنوز یک بازیکن نوجوان است نشان می‌دهد که این ملی‌پوش تیم ملی جوانان انگلیس هنوز تا چه حد در ابتدای مسیر قرار دارد.

مشخص است که آرسنال نمی‌خواهد او را از نظر پست محدود کند. شاید بتوان او را به عنوان یک هافبک هجومی معرفی کرد اما این بازیکن به عنوان بازیکنی هجومی با ویژگی‌هایی که به او اجازه می‌دهد در پست‌های متفاوتی بازی کند هم دیده می‌شود.

برخلاف اکثر اتفاقاتی که از زمان حضور آرتتا روی نیمکت آرسنال رخ داده است، حس آزادی در اولین بازی انوانری وجود داشت. به نظر می‌رسد که آنها آغوشی گشاده دارند و نمی‌خواهند آینده انوانری را به این شکل محدود کنند.

آرتتا گفت:”در رختکن بهتر است که چیز زیادی به آنها نگفت. صرفا او را در آنجا قرار دهید و ببینید چه رخ می‌دهد.

تمامی تصمیم‌هایی که ما و من می‌گیریم برای این باشگاه است. این برای من یا برای بازیکن نیست، دلیل این تصمیم‌ها این است که ما معتقد هستیم که او استعدادی دارد که باید به درستی در دو یا سه سال آینده رشد کند. باید ببینیم که چطور این موضوع را مدیریت خواهیم کرد اما نقش این بازیکن تعیین‌کننده است. معمولا این ما نیستیم، بلکه این بازیکن است که به شما می‌گوید و نشان می‌دهد که تا چه حد می‌توانید پیش بروید.”