روانشناسی یک اخراج؛ در مغز داروین نونیز چه می‌گذرد؟
هفت‌یک- پشیمانی و ندامت داروین نونیز در رختکن لیورپول، پیش از این که عذرخواهی‌اش را مطرح کند، نمایان بود.
هم تیمی‌های او که با غیبت او دربازی دوشنبه شب فقط یک امتیاز برابر کریستال پالاس به دست آورده بودند پس از سوت پایان بازی به رختکن رفتند تا این مهاجم فروپاشیده که در حال هضم این موضوع بود که چطور اولین حضورش در آنفیلد با یک کارت قرمز بی‌دلیل به خاطر رفتار خشونت‌آمیز به پایان رسیده بود، را ببینند.
هاروی الیوت، هافبک لیورپول، گفت:” او در رختکن بسیار ناراحت بود، احساس شرمندگی داشت و فکر می‌کرد تمامی این اتفاقات تقصیر او است. این روندی آموزنده برای او است. ما به عنوان یک تیم در کنارش خواهیم بود.”
یواخیم اندرسون از پالاس سعی کرد او را تحریک کند اما نونیز می‌دانست که هیچ توجیهی برای رفتار خشمگینانه‌اش برابر این بازیکن و کوبیدن سرش به این مدافع میانی دانمارک وجود نداشت. او مسئولیت کامل کارش را برعهده گرفت.
او 24 ساعت بعد در شبکه‌های اجتماعی نوشت:” من از رفتار زشتی که داشتم آگاه هستم. اینجا هستم تا از اشتباهاتم درس بگیرم و این اتفاق دیگر رخ نخواهد داد. از تمام لیورپولی‌ها عذرخواهی می‌کنم. بازخواهم گشت.”
یورگن کلوپ در مصاحبه‌های پس از بازی کلماتش را با دقت انتخاب کرد چون می‌دانست این بازیکن 23 ساله بدون انتقاد علنی شدید سرمربی جدیدش هم به اندازه کافی حس بدی دارد. او از آن زمان تا به حال به صورت خصوصی با نونیز صحبت کرده است.
کلوپ به برخورد با رفتارهای این چنینی و بی‌نظمی خیلی عادت ندارد. لیورپول در شش فصل از هفت فصل حضور او در این باشگاه در صدر جدول بازی جوانمردانه لیگ برتر قرار گرفته است. نونیز تنها نهمین بازیکنی است که در طول دوران حضور این مربی آلمانی در لیورپول کارت قرمز دریافت کرده است. از بین هشت کارت قرمز قبلی، پنج اخراج به دلیل دریافت کارت زرد دوم بوده است.
یکی از کارت‌های قرمز به دلیل بالا آوردن بیش از حد پا توسط سادیو مانه در برابر صورت ادرسون، دروازه‌بان منچسترسیتی، در سپتامبر 2017 بود؛ آلیسون دو سال بعد توپی را در دیدار برابر برایتون در خارج از محوطه جریمه با دست مهار کرد و اندی رابرتسون هم دسامبر سال گذشته تکل خشنی روی امرسون رویال از تاتنهام زد.
نونیز در اولین بازی‌اش در آنفیلد به خاطر ضربه‌ای که با سر به یواخیم اندرسون زد، از بازی اخراج شد.
آخرین باری که بازیکنی از لیورپول به خاطر خطایی شدید و دیوانه‌وار از زمین اخراج شد مربوط به کارت قرمز استیون جرارد به دلیل خطای شدید روی آندر هررا در فاصله 38 ثانیه پس از ورودش به زمین در دیدار برابر منچستریونایتد در آنفیلد در مارس 2015 است.
محرومیت از سه بازی به این معناست که نونیز دیدار برابر یونایتد، بورنموث و نیوکاسل را از دست خواهد داد (توضیح مترجم: نونیز در دیدار این هفته مقابل اورتون به میادین برگشت) و این ماموریت کلوپ برای جا انداختن خرید تابستانی بزرگش در تیم را برهم می‌زند. او برای بازی برابر اورتون در تاریخ سوم سپتامبر در دسترس خواهد بود اما آیا می‌توان به او برای کنترل احساساتش در این دربی اعتماد کرد؟
اتفاقات بازی برابر پالاس چه ویژگی‌هایی از شخصیت او را به ما نشان می‌دهند؟ آیا این حادثه کاملا اتفاقی است که قرار نیست دیگر تکرار شود و به راحتی حل خواهد شد یا نشانه‌ای از اتفاقاتی است که در راه است؟
***
لیورپول با مهاجمان اروگوئه‌ای عصبی و احساساتی غریبه نیست. لوییس سوارز در زمین بازی نابغه بود اما مشکلات انضباطی تاسف‌آوری هم داشت. سوارز رفتارهای خطرناکی داشت و معمولا از خطوط قرمز عبور می‌کرد.
با توجه به این که او به خاطر گاز گرفتن اوتمن باکال، بازیکن پی‌اس‌وی آیندهوون، در فاصله دو ماه پیش از حضور در آنفیلد از آژاکس در ژانویه 2011 محروم شده بود، لیورپول نمی‌توانست بگوید که هشداری در این زمینه دریافت نکرده بود.
در مقابل، سابقه انضباطی نونیز پیش از پیوستن به لیورپول کاملا خوب و مثال‌زدنی بود. او تنها 10 کارت زرد دریافت کرده و هرگز در طول 85 بازی در دو فصل با پیراهن بنفیکا از زمین اخراج نشده بود.
فیلیپه دیاز، خبرنگار پرتغالی، که برای روزنامه رکورد در لیسبون کار می‌کند می‌گوید:” بله، او هرگز چنین رفتارهایی را در اینجا نداشت. او در درگیری‌های زیادی دخالت نداشت.
نمی‌توانم بگویم که او تند مزاج است. البته که گاهی در طول بازی‌ها با برخوردهای سختی از سوی مدافعان روبرو می‌شود اما او هم به این خطاها پاسخ می‌دهد. او بازیکنی فیزیکی است. همیشه به نظر می‌رسد که این اتفاقات را دوست دارد.
بزرگترین تفاوت بین بازیکن در پرتغال و انگلیس، جدای از قدمی رو به جلو در کیفیت بازی، این است که داوران در اینجا خیلی راحت‌تر در سوت‌شان می‌دمند. هر اتفاق کوچکی در اینجا خطا به حساب می‌آید.
بازی در لیگ برتر در زمینه کارهایی که داوران اجازه انجامش را می‌دهند بسیار فیزیکی‌تر است، بنابراین او باید به این شرایط عادت کند. اما حتی با این وجود، او به اندازه کافی تجربه دارد تا بداند که شما نمی‌توانید واکنشی مانند کاری که او انجام داد، نشان دهید.
من فکر می‌کنم چیزی او را عصبی کرد. از نظر من، این اتفاق نمایشی از اضطراب بود. مبلغ انتقال بالا فشار زیادی ایجاد می‌کند. بازی برای باشگاهی مانند لیورپول هم فشار زیادی به همراه دارد. او سعی داشت دل هواداران را به دست آورد. او باید آرام باشد چون بازیکن درجه یکی است.”
مطمئنا نشانه‌های زیادی از انفجار ناگهانی این بازیکن در روزهای ابتدایی‌اش در لیورپول دیده نشد- هرچند او ماه گذشته در جریان دیداری دوستانه در پیش فصل با اندرسن درگیر شده بود. او با رفتار خوب و عملکردش در بیرون و درون زمین جایگاه خاصی بین کادر فنی و هم تیمی‌هایش پیدا کرده است. آنها درباره بازیکنی صحبت می‌کنند که آرام و محترم اما با انگیزه است.
قبل از نونیز، آخرین بازیکن لیورپول که با کارت قرمز مستقیم اخراج شد، استیون جرارد بود که در دیدار مقابل منچستریونایتد تنها 38 ثانیه بعد از ورود به زمین اخراج شد.
مثلث برزیلی متشکل از فابینیو، روبرتو فیرمینو و آلیسون در کنار تیاگو و آدریان اسپانیایی حمایت بسیاری از بازیکنانی داشتند که زیاد انگلیسی بلد نیست.
با این حال، موضوعی که برابر پالاس مشخص شد این بود که او چطور به مرور بیشتر و بیشتر ناراحت شد و این فقط به خاطر توجه زیاد اندرسن نبود، بلکه به خاطر این بود که بازی‌های اول آنطور که انتظارش را داشت پیش نرفت.
ضربه والی نونیز در نیمه اول به بیرون رفت، یکی از شوت‌هایش به تیرک دروازه خورد و فرصت دیگری که بلافاصله پس از شروع نیمه دوم توسط محمد صلاح برایش ایجاد شده بود نیز به گل تبدیل نشد.
***
رابی فاولر یکی از بزرگترین گلزنان تاریخ لیورپول است که در دو مقطع حضورش در این باشگاه در 369 بازی 183 گل به ثمر رساند.
هواداران متعصب لیورپول “خدا” صدایش می‌کنند و او در واقع بزرگترین نماد در بین اسطوره‌هایی است که نونیز امیدوار است به جمع آنها ملحق شود.
فاولر به اتلتیک می‌گوید:” با توجه به پیشینه او، من واقعا از کاری که داروین انجام داد شگفت‌زده شدم. او در اروگوئه، اسپانیا و پرتغال بازی کرده است و من تعجب می‌کنم اگر مدافعان پیش از آن چنین رفتاری با او نداشته‌اند. فکر نمی‌کنم مسئله، تجربه اتفاقی جدید و واکنش نشان دادن به آن باشد، این موضوع بیشتر مربوط به این است که او تحت تاثیر اضطراب و هیجان جمعی اولین بازی در آنفیلد قرار گرفت.
او پس از چند بار حضور در زمین به عنوان بازیکن تعویضی، در ترکیب اصلی قرار گرفت و دوست داشت تاثیرگذار باشد. شرایط آنطور که می‌خواست پیش نرفت و او کنترلش را از دست داد. در آخر، شب بزرگ او خراب شد. او باید این اتفاقات را جبران کند و از آن یاد بگیرد چون مدافعان دیگر سعی خواهند کرد که هر هفته به همین شکل او ر ا عصبانی کنند.”
فاولر در طول دوران حضورش در لیورپول دو بار اخراج شد. در هر دو مورد، بازیکنان حریف سعی در تحریک او کردند.
او پس از این که توسط دیوید آنسورث، بازیکن اورتون، از پشت متوقف شد سعی در تلافی کرد و هر دو در جریان دربی مرسی‌ساید در گودیسون پارک در آوریل 1997 اخراج شدند. هفت ماه بعد، فاولر در درگیری بدون توپی با پر فراندسن از بولتون از زمین اخراج شد. او در آن زمان 22 سال داشت و این اتفاق در پنج سال آخر حضورش در این باشگاه تکرار نشد.
او می‌گوید:” نشستن تنهایی در رختکن پس از اخراج، احساس بسیار بدی است. بیشتر از هر چیزی حس می‌کنید باعث ناامیدی هم تیمی‌های‌تان شده‌اید. شما باعث شدید که آنها یک یار کمتر داشته باشند و شرایط برایشان دشوار شود. سپس هفته‌های بعدی در پیش است که تمرین می‌کنید اما به خاطر محرومیت نمی‌توانید بازی کنید.
سال‌ها پیش به من گفته شد که بهترین راه برای ضربه زدن به حریفی که شما را عصبی می‌کند این است که توپ را وارد دروازه آنها کنید. من این نکته را به خاطر سپردم. باید به این شکل به این شرایط نگاه کنید. این پاسخ درستی است. به این شکل باید احساسات‌تان را تخلیه کنید.
اما در مورد من متفاوت بود چون برابر اورتون به اتفاقی بسیار نادرست و زشت واکنش نشان دادم. نمی‌خواهم کارم را توجیه کنم اما فکر می‌کنم اگر آن تکل را دوباره ببینید، شاید درک کنید که چرا چنین واکنشی نشان دادم.
داروین فقط کمی هل داده شد و او هم بازیکن حریف را هل داد. من خواندم که این کاری بسیار استادانه از سوی اندرسن بود اما از نظر من اینطور نیست. او فقط مدافعی بود که کاری را انجام داد که همه مدافعان انجام می‌دهند. این کار غیر معمولی نبود.
آیا من مشکلی با کاری که اندرسن انجام داد دارم؟ صادقانه، نه. شما به عنوان یک مهاجم نوک می‌دانید که هدف مدافع این است که اجازه بازی به شما ندهد. تکل و تلاش در طول بازی بخشی از روند هر دیداری است.
به عنوان مهاجم نوک، شما مدام در نبردهای 50-50 حضور دارید. سعی می‌کنید فضایی برای خودتان ایجاد کنید، از دست‌هایتان برای دور کردن مدافعان و پیشی گرفتن از آنها استفاده می‌کنید و آن چند متر فضای ایجاد شده برای داشتن عملکرد خوب استفاده می‌کنید. اینطور نیست که شما در یک خط مستقیم در کنار مدافع میانی بدوید.
فکر نمی‌کنم مسئله این باشد که بازیکنان نیاز به مراقبت بیشتری دارند. اگر مدافعی دو دستش را دور شما حلقه کند و مانع پریدن یا حرکت کردن شما شود، داور خطا می‌گیرد. باید با بقیه حرکات کنار بیایید.”
***
روحیه و خلق و خوی نونیز در طول سال‌های اول فوتبالش چطور بوده است؟
فرناندو کوروچت مربی جوانان او در پنیارول اروگوئه بوده است و تصویری از مهاجمی نوجوان خلق می‌کند که وقتی شرایط خوب پیش نمی‌رود، سعی دارد روحیه‌اش را حفظ کند و بهبود ببخشد.
کوروچت می‌گوید:” او واقعا دوست دارد که هربار توپ را دریافت می‌کند، با آن بچرخد. وقتی توپ را پشت به دروازه می‌گیرد، همیشه می‌خواهد بچرخد، یار مستقیمش را جا بگذارد و از سد دریبل‌ها عبور کند.
نونیز سابقه بازی مقابل مهاجم سرسخت‌تر از اندرسن رو هم داشت و عجیب بود که اجازه داد این مهاجم دانمارکی او را عصبی کند.
او آرام آرام متوجه شد که نمی‌تواند این کار را در تیم‌های رده سنی بالاتر انجام دهد. او روی این موضوع کار می‌کرد. شروع به رها کردن بیشتر توپ و نفوذ به سمت دروازه کرد. این در واقع چیزی بود که باعث شد او به بازیکنی خطرناک‌تر تبدیل شود. پس از پاسی با یک لمس توپ برای هم تیمی، او می‌توانست بچرخد و از پشت حریف استارت بزند تا بیشترین استفاده را از فضایی که در اختیار دارد ببرد. این یکی از مثبت‌ترین تغییرات در بازی او بود.
او بچه خوشحالی بود. رابطه بسیار نزدیکی با خانواده‌اش داشت. گاهی وقتی شرایط خوب پیش نمی‌رفت، کمی ناراحت و ناامید می‌شد. او همیشه بزرگترین منتقد خودش بود.”
لئوناردو راموس، مربی‌ای که برای اولین بار از او در تیم بزرگسالان پنیارول بازی گرفت، اضافه می‌کند:” او هنوز بسیار جوان است و باید به یادگیری ادامه دهد. او هشت تا 10 سال در بالاترین رده فوتبال را در پیش دارد و تجارب زیادی به دست خواهد آورد چون فوتبال انگلیس بسیار هوشمندانه است. این مدافعان میانی بسیار سرسخت و فیزیکی هستند. داروین باید مواجهه با آنها را یاد بگیرد.”
پدرو امانوئل سرمربی نونیز در آلمریای اسپانیا پس از اولین حضور این مهاجم در فوتبال اروپا در تابستان 2019 بود. تنها کارت قرمز دوران حرفه‌ای او پیش از بازی برابر پالاس در دیدار برابر الچه در لیگ دسته دوم اسپانیا در ژانویه 2020 و زمانی رقم خورد که او به خاطر بی‌احتیاطی در خطا دو کارت زرد دریافت کرد.
شانزده گل در 32 بازی در تنها فصل حضور او در آلمریا باعث شد که او رکورد نق و انتقالاتی این باشگاه را با انتقال 24 میلیون یورویی به بنفیکا بشکند.
امانوئل می‌گوید:” او بازیکن جوانی بود که به محیطی کاملا متفاوت (از آمریکای جنوبی) وارد شد. او اشتیاق و عزم راسخی داشت که بازیکنان اروگوئه‌ای معمولا دارند. اما البته که این یک قدم رو به جلو از نظر انتظارات و توقعاتی که از او وجود داشت بود. او رشد کرد. چند اشتباه انجام داد اما با هر تجربه به بازیکنی پخته‌تر تبدیل شد.
او باید بار دیگر با شرایط لیورپول سازگار شود. من معتقد هستم که کلوپ با او صبورانه رفتار خواهد کرد و داروین هم متوجه خواهد شد که لیورپول یکی از بزرگترین باشگاههای دنیا است. او درک می‌کند که انتظارات چقدر بالا است.
اگر آنها چنین مبلغ قابل توجهی را روی او سرمایه‌گذاری کرده‌اند، به این دلیل است که فکر می‌کنند او می‌تواند تعیین‌کننده باشد. اما باید زمانش برسد. فکر می‌کنم کلوپ این موضوع را درک می‌کند و از او مراقبت خواهد کرد. او هنوز جوان است و می‌تواند بهتر شود.
او همچنین می‌تواند از نظر روانی رشد کند. او یاد خواهد گرفت که چطور با مواقعی که شرایط در مسابقات مطابق میلش پیش نمی‌رود کنار بیاید، این چیزی است که با بالا رفتن سن و تجربه به دست می‌آید.
او همیشه توقع بیشتری از خودش و تیم دارد. گاهی عصبانی از زمین خارج می‌شود چون خواهان موفقیت بیشتر است. او بیشتر از هر کس دیگری می‌داند که مسئله فقط رسیدن به بالاترین سطح نیست. دشوارترین موضوع ماندن در این سطح است تا نشان دهید که می‌توانید دوام بیاورید و با کوسه‌ها شنا کنید. این چالش بعدی او است.”
نونیز در لیگ اروگوئه برای پنیارول بازی کرد و از سن کم تجربه بازی در شرایط پرفشار را دارد.
نونیز پیش از این درباره ملاقات با یک روانشناس ورزشی برای کمک به او در مواجهه با انتقادها و آزارها در شبکه‌های اجتماعی و تلاش برای مقابله با این هیاهو در زمان پیش بردن کارش صحبت کرده بود.
او در جریان تور پیش فصل لیورپول در تایلند و سنگاپور در ماه گذشته هدف حملات تمسخرآمیز مجازی قرار گرفت چون نتوانسته بود در دیدارهای دوستانه گلزنی کند. این بازیکن با استفاده از شکلک دعوت به سکوت و کلمه‌ای اسپانیایی به معنای سرسختی در توییتر به این واکنش‌ها پاسخ داد و سپس در بازی دوستانه بعدی برابر لایپزیش در آلمان چهار گل به ثمر رساند.
کلوپ می‌گوید:” ما همیشه فکر می‌کنیم اگر شما بتوانید پول زیادی پرداخت کنید، پس بازیکنان تحت فشار قرار نخواهند گرفت. همه آنها انسان‌های عادی هستند و وقتی لمس توپ اول خوب نباشد به مشکل می‌خورند. این نسل از بازیکنان مدام شبکه‌های اجتماعی را می‌خوانند که کار هوشمندانه‌ای نیست اما آنها انجامش می‌دهند. شما ناگهان بسیار عجول می‌شوید.”
از نقطه اوج گلزنی پس از ورود به زمین به عنوان بازیکن تعویضی در دیدار سوپر جام و سپس تکرار این اتفاق در بازی هفته بعد برابر فولام تا اخراج در اولین بازی خانگی. این آغازی پر فراز و نشیب برای نونیز در لیورپول بوده است.
این اشتیاق برای پیروزی نکته‌ای کلیدی در پیشرفت قابل توجه او بوده است اما باید به مسیر درستی هدایت شود.