توصیههای بنیتس به کلوپ برای شکست دادن آنچلوتی؛ درسهایی از فینال استانبول
هفتیک- رافا بنیتس میداند که شبیه یورگن کلوپ نیست و در عین حال تفاوت زیادی هم با او ندارد. او ارتباط کلوپ با هواداران را تحسین میکند اما او هم چنین رابطهای داشته که به شیوه خویشتندارانهتر و خاص خود آن را ابراز کرده است.
هواداران لیورپول، نیوکاسل، والنسیا و ناپولی روحیه او را میشناسند-“شما برای باشگاه خود میجنگید، شما برای مردم خود میجنگید”- اما وقتی بحث در آغوش کشیدنهای محکم، دست تکان دادن و حضور در زمین میرسد، بنیتس هرگر چنین ویژگیهایی را نداشته است.
او میگوید:” من عملگرا هستم و باید بگویم که خیلی اهل تحریک دیگران و نشان دادن شور و هیجان نیستم- اما از درون احساساتی هستم و به این که بازیکنان دستاوردهایی دارند، افتخار میکنم. کلوپ بیشتر احساساتی و برونگراست و میتوانید همه این ویژگیها را در او ببینید. باید بگویم که من هم در درونم همین احساسات را دارم اما او بیشتر آن را نشان میدهد- و این برای هواداران خوب است. آنها او را میبینند و فکر میکنند وای، او شور و اشتیاق بسیاری دارد.”
این تضاد در ذات آنهاست اما در عین حال به نحوه پرورش آنها هم مربوط است. بنیتس به دوران جوانیاش به عنوان بازیکن آکادمی رئال مادرید فکر میکند. تیمهای او هر سال قهرمان و عملا در هر بازی برنده بودند. یک فصل بود که “ما 173 گل زدیم و حدود 26 گل دریافت کردیم”. پیروزیها مانند وعده غذایی صبحانه هر روز بودند:” بنابراین نمیتوانید جشن بگیرید چون این بیاحترامی به حریفان شماست: من میتوانم بگویم که این روش تربیت فوتبالی من است.”
ما در رستورانی ایتالیایی در وست کربی هستیم، گوشه دنجی از ویررال که از زمانی که رافا برای هدایت لیورپول در سال 2004 از والنسیا جدا شد، خانه خانواده بنیتس بوده اما بنا به ذات غیرعادی این مرد، او فردی اسپانیایی است که علاقه زیادی به نور خورشید ندارد و به همین دلیل نشستن در فضای داخلی را علیرغم پرتوهای نور و میزهای جذاب و وسوسهبرانگیز داخل ایوان ترجیح میدهد.
موضوع بحث ما دیدار شنبه هفته آینده در پاریس بین لیورپول و رئال مادرید است، نبرد کلوپ با کارلو آنچلوتی– کسی که بنیتس دوبار در فینال لیگ قهرمانان با او روبرو شد. البته که اولی فینال استانبول بود و جذابیت آن معجزه هرگز کمرنگ نمیشود. همین هفته پیش یک گروه تلویزیونی ایتالیایی به این شهر آمده بودند تا با او درباره بازگشت از شکست 0-3 و غلبه بر میلان ِ آنچلوتی در ضربات پنالتی صحبت کنند و فهرست بازیکنان حاضر در آن بازی سال 2005 همچنان باورنکردنی است.
در ترکیب میلان: کافو، نستا، مالدینی، پیرلو، کاکا، شوچنکو، سیدورف و استام حضور داشتند. در سوی دیگر زمین برای لیورپول: فینان، باروش، ریسه، جبرئیل سیسه و جیمی ترائوره به میدان رفته بودند. بنیتس اذعان دارد که این بازی یکی از بهترین لحظات او از نظر احساسی خواهد ماند.
لیورپول 2022 فاصله زیادی با آن لیورپول دست و پا بسته و نه چندان قدرتمند دارد. بودجه او برای بازسازی این تیم تنها 20 میلیون پوند بود، در حالی که این باشگاه مدرن “سرمایهگذاری بسیار خوبی کرده است. بازیکنان خوب. اگر شما در حال رقابت برای فتح چهارگانه هستید یعنی فهرست بازیکنان بسیار قدرتمندی دارید.
لیورپول میتواند برابر منچسترسیتی که پول بسیار زیادی خرج کرده یا چلسی، رئال مادرید و بارسلونا رقابت کند. آنها میتوانند رقابت کنند و برنده شوند.” آیا کلوپ بهترین تیم دنیا را دارد؟ ” اگر بهترین نباشد، بدون شک جز دو یا سه تیم برتر اروپا است.”
چالش این تیم غلبه بر فرهنگ “مادریلنیو” است که بنیتس با آن رشد کرده، جایی که قهرمانی و سلطه بر دیگر تیمها اتفاقی پیش پا افتاده به حساب میآید و 13 جام قهرمانی اروپا با همین سبک به دست آمده است.
او میگوید:” روحیه و ذهنیت رئال مادرید پیروزی در تک تک بازیها است. همه جامها. آنها فشار را بسیار خوب مدیریت میکند.” تیم آنچلوتی از بعضی جهات با خوش شانسی بالا آمده اما حالا در فینال است و او میگوید:” چون آنها کاری را به درستی انجام میدهند- آنها روحیه و ذهنیت انجام این کار را دارند.”
با این حال، بنیتس مزایایی که لیورپول میتواند از آنها استفاده کند را میبیند:” آنها چالش متفاوتی را پیش روی رئال مادرید خواهند گذاشت. آنها با پاریسنژرمن، اتلتیکو مادرید، منچسترسیتی، لوانته یا هر تیم دیگری فرق دارند. این تیم رئال مادرید برابر چلسی (در یک چهارم نهایی) دردسرهای بزرگی را تجربه کرد. دلیل آن چه بود؟ به خاطر شدت بازی. لیورپول با شدتی مشابه بازی میکند.”
میدان نبرد کلیدی در سمتی خواهد بود که محمد صلاح و ترنت الکساندر آرنولد با فرلان مندی و وینیسیوس جونیور روبرو خواهند شد. او میگوید:” در مجموع، نقطه قوت لیورپول جدای از کیفیت کلی بازیکنانش، روی ضدحملات است. مدافعان کناری آنها همیشه جلو میکشند و یکی از تهدیدهای جدی برای پاسهای گل به حساب میآیند.
” اگر شما در تیم مقابل باشید و نزدیک شدن الکساندر آرنولد و نفوذ صلاح را ببینید، به عنوان یک مدافع کناری چه کاری میتوانید انجام دهید؟ مدافع میانی شما باید مراقب فیرمینو یا هر بازیکنی که در نوک حمله است، باشد. دفاع در این موقعیت بسیار دشوار است. این معضلی کلیدی است.
وینیسیوس انرژی کافی برای رفت و برگشت در تمام طول 90 دقیقه را ندارد. اما… اگر وینیسیوس با الکساندر آرنولد جلو نرود و رئال مادرید توپ را پس بگیرد، چه کسی باید با او یارگیری کند؟ لیورپول این مشکل را چطور حل خواهد کرد؟ معضل دیگر این است که چه کسی با هافبک دفاعی لیورپول روبرو خواهد شد؟ کریم بنزما گزینه خوبی است اما او این کار را انجام نخواهد داد.”
این بازی شاید به این بستگی داشته باشد که رئال چطور در برابر پرسینگ لیورپول مقاومت خواهد کرد. او میگوید:” اگر لیورپول نتواند مالکیت توپ را در مناطق هجومی حفظ کند، ممکن است از هم بپاشد چون وینسیوس همیشه یک تهدید است.
بنزما حرکات بسیار هوشمندانهای در بین خطوط و در جریان بازیسازی با هم تیمیهایش دارد- به همان شکلی که تاتنهام در هنگام عقب کشیدن هری کین، از او سون هیونگ مین استفاده کرد. بنابراین برای لیورپول بسیار مهم است که در هنگام پرس بتواند بار دیگر توپ را پس بگیرد.”
مربیگری برابر آنچلوتی (که انتقام فینال 2005 را در فینال 2007 با میلان گرفت) چطور است؟ بنیتس در توصیف مهارت آنچلوتی در گرفتن بهترین بازی از کهکشانیها میگوید:” وقتی بازیکنان درجه یکی داشته باشید، آنها میتوانند کار را دربیاورند چون به خاطر سالها بازی کنار یکدیگر، درک متقابلی از هم دارند.
گاهی مسئله فقط هدایت آنهاست و به تاکتیکها یا شدت بازی مربوط نیست. همه چیز به این که به آنها اعتماد به نفس بدهید، بستگی دارد…”
اما او درباره سبک هوشمندانه آنچلوتی برای بازیخوانی، به کارگیری تغییرات تاکتیکی و انجام تعویضهای خوب هم صحبت میکند. بنیتس میگوید:” تجربه به شما این توانایی را میدهد که در بیشتر دفعات تصمیم درستی بگیرید. شما به عنوان سرمربی اشتباه خواهید کرد: انتخاب ترکیب، برنامه بازی، تعویضها، اما تجربه ظرفیت تحلیل برای اتخاذ تصمیمات درست را به شما میدهد.”
این صحبتها او را به استانبول برمیگرداند و چالش غیرمنتظرهای که آنچلوتی در اواخر آن فینال با استفاده از سرجینیو در پست وینگر چپ پیش روی او قرار داد. لیورپول به سیستم دفاع سه نفره روی آورده و هیچ مدافع تخصصیای در آن بال نداشت، بنابراین بنیتس مجبور شد با قرار دادن استیون جرارد در پست وینگ- بک راست به این اقدام واکنش نشان دهد:” او تصمیمات درستی گرفت اما فکر میکنم تصمیم ما هم درست بود.”
بنیتس همسن آنچلوتی است (62 سال) و تجربه و دانش تاکتیکی مشابهی برای ارائه دارد. او آماده کار کردن دوباره است، با اشتیاق مسابقات فوتبال را تماشا میکند و همیشه به دنبال یافتن نکتهای تازه است.
اورتون؟ داستان کامل آن برای روز دیگری باشد. اما اورتون زمانی او را اخراج کرد که شانزدهم بود (رتبه فعلی آنها در لیگ) و فشارهای مالی و ناخشنودی هواداران کار او را دشوار کرد. آیا دوران حضور او در این تیم روی ارتباطش با هواداران لیورپول تاثیر گذاشت؟ او با لبخند میگوید:” نه” و با توجه به لبخندها و دست تکان دادنها با مردم در حال عبور پس از صرف ناهار و بیرون آمدن از رستوران میتوان گفت که حق با او است.