هفت‌یک- خواکین، کاپیتان رئال بتیس، پیش از دیدار برگشت  ماه گذشته نیمه نهایی کوپا دل ری برابر رایو وایکانو تمامی بازیکنان را دور خودش جمع کرده و در حالی که مانوئل پیگرینی، سرمربی بتیس، هم یکی از کسانی بود که در این حلقه میان رختکن به صحبت‌های او گوش می‌کرد، گفت:” من می‌خواهم صورت همه شما را ببینم.”

خواکین ادامه داد:” نمی‌دانم که آیا به عنوان یک هم‌تیمی با شما در حال حرف زدن هستم یا دوست یا کاپیتان، اما به عنوان یک بتیکو این کار را می‌کنم چون می‌دانم بسیاری از هواداران در اینجا چه احساسی دارند. بتیکوها (هواداران متعصب رئال بتیس) و این باشگاه سال‌ها رنج کشیده‌اند، فداکاری کرده‌اند و تلاش با خودش موفقیت را به همراه می‌آورد. این پاداش است. عمویم به من یاد داد که هیچ چیز شیرین‌تر از این نیست که دیگران را خوشحال کنی و امروز ما این فرصت را داریم. بیاید برویم بیرون و نشان دهیم که می‌خواهیم در این فینال حاضر باشیم!”

بازیکنان دور کاپیتان‌شان حلق زده بودند، فریاد زدند “بزن بریم!” و به سمت زمین ورزشگاه بنیتو ویامارین رفتند. خواکین که حالا 40 سال دارد به عنوان یکی از بازیکنان تعویضی در اواخر بازی با پیراهن شماره 17 معروفش وارد زمین شد تا نقش مهمی در پیروزی 2-3 بتیس در مجموع دو بازی رفت و برگشت برابر رایو وایکانو ایفا کرده باشد و این تیم برای پنجمین بار در تاریخ به فینال کوپا دل ری برسد.

زمان بازی خواکین در ترکیب اصلی بتیس در فصول اخیر کمتر و کمر شده اما او همچنان محبوب‌ترین بازیکن تیم بین هواداران است.

کسی که این بازیکن در این سخنرانی به عنوان عمو از او یاد کرد یکی از کسانی بود که هزینه بلیت قطار را می‌داد تا خواکین 15 ساله بتواند از خانه‌اش در ال پوئرتو ده سانتا ماریا در نزدیکی کادیز برای تمرین در آکادمی جوانان بتیس به آنجا برود. او یک سال پیش از آن که برادرزاده با استعداد و کاریزماتیکش برای اولین بار در سال 2000 در ترکیب این تیم به میدان برود از دنیا رفت و بنابراین فینال کوپا دل ری 2005 که خواکین در آن موفق شد بتیس را به آخرین قهرمانی‌اش در جام حذفی برساند هم از دست داد.

از آن زمان تا به حال اتفاقات بسیاری رخ داده است. بتیس درگیر آشفتگی و درگیری سازمانی شده و دو بار سقوط کرده است. خواکین در طول این مدت برای تیم‌هایی چون والنسیا، مالاگا و فیورنتینا بازی کرده و در این مسیر شاید به یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های کل فوتبال اسپانیا تبدیل شد اما او و این باشگاه همیشه قرار بود که بار دیگر در کنار هم قرار بگیرند.

هفده سال پس از اولین فینال، شماره 17 بتیس این شانس را دارد که تمام این سال‌های سخت را با پیروزی برابر والنسیا در فینال کوپا که قرار است در سویل و در ورزشگاه ده لا کارتوخا برگزار شود به پایان برساند (توضیح مترجم: بتیس موفق شد در فینال در ضربات پنالتی والنسیا را شکست بدهد و به قهرمانی برسد. خواکین یکی از پنالتی‌های بتیس را تبدیل به گل کرد).

هر چه داستان پیش می‌رود، پیدا کردن روایتی بهتر از این دشوارتر می‌شود.

***

علاقه شخصی خواکین به این رقابت‌ها به ژوئن 1999 برمی‌گردد، زمانی که او 17 سال داشت.

او یکی از مهره‌های درخشان بتیس در پیروزی 1-6 در مجموع دو بازی رفت و برگشت مرحله نیمه نهایی کوپا دل ری زیر 18 ساله‌ها  برابر بارسلونا و پیروزی 1-2 در فینال برابر رئال مادرید بود. یکی دیگر از ستاره‌های این تیم دنیل مارتین الکساندر- معروف به دنی- اهل سویل بود که چهار گل در نیمه نهایی برابر بارسلونا زد و گل پیروزی‌بخش این تیم در دیدار فینال مقابل رئال را نیز به ثمر رساند.

دنی به اتلتیک می‌گوید:” به محض این که خواکین از ال پوئرتو آمد، مشخص بود که ویژگی خاصی در خود دارد. او کیفیت بالایی داشت، خیلی سریع بود، با توپ بسیار جسور بود، همیشه سعی می‌کرد دریبل بزند. او در خانه‌ای اجاره‌ای با دیگر هم تیمی‌های جوانش زندگی می‌کرد. ما بسیار خوش می‌گذارندیم، بچه بودیم، بسیار می‎خندیدیم. با این حال رسیدن به تیم اول حتی اگر با استعداد بودید، نیاز به تلاش داشت. ما آرام آرام این کار را کردیم.”

اولین بازی خواکین در تیم بزرگسالان در سپتامبر 2000 بود. او و بتیس در حال اوج گرفتن بودند. آنها فصل بعد در لیگ دسته اول حضور داشتند و این مهاجم جوان درخشان خیلی زود برابر رئال مادرید، بارسلونا و سویا، رقیب همشهری، گلزنی کرد. او همچنین به طور مداوم به هم تیمی‌هایش پاس گل می‌داد و اغلب باعث برهم زدن نظم خط دفاعی حریفان با درخشش و نفوذش از بال راست بود.

او همچنین بلافاصله رابطه خوبی با هواداران بتیس گرفت که هر بار مانودل ملادو، گوینده ورزشگاه، نام او را پیش از بازی  صدا زده و می‌گفت “شماره 17، قدرتی و سرعتی- خواکین!” فریادی از سر شادی می‌کشیدند. الکسیس تروخیو که حالا مدیر تیم این باشگاه است نیز در فهرست بازیکنان این تیم حضور داشت.

الکسیس می‌گوید:” خواکین بچه بسیار شادی بود. بسیار برونگرا بود و حس شوخ‌طبعی بسیاری داشت، درست همانطور که حالا هست.  یکی از نقاط قوت او همیشه شخصیت و ویژگی‌هایش و این اعتماد به نفس بسیار زیادش بود. شما می‌توانید ببینید که او چقدر از حرفه‌اش لذت می‌برد. وقتی بچه بود، درست مثل همین حالا با لذت بسیار زیادی بازی می‌کرد. این یکی از عوامل کلیدی برای زندگی حرفه‌ای بوده که او داشته است.”

قدم رو به جلوی بعدی بتیس زمانی بود که لورنزو سرا فرر هدایت این تیم را برای فصل 05-2004 برعهده گرفت. خواکین در تمامی 38 بازی لالیگا به میدان رفت و درخشش بسیاری شامل گل پیروزی‌بخش فوق‌العاده برابر اتلتیکو مادرید و دو گل در تساوی 3-3 با بارسلونا، قهرمان آن فصل، داشت. آنها با قرار گرفتن در جایگاه چهارم برای اولین بار در تاریخ این باشگاه موفق شدند سهمیه حضور در لیگ قهرمانان را به دست آورند. خوانیتو، مدافع تیم ملی اسپانیا، به همراه مارکوس آسونسائو و روبرتو اولیویرا، بازیکنان برزیلی، کیفیت بالایی داشتند اما خواکین در سن 23 سالگی ستاره این تیم و رهبر آنها بود.

سرا فرر به اتلتیک می‌گوید:” خواکین با DNA و سبک خاصی از انجام کارها به دنیا آمده است. چنین استعدادهای خاصی می‌توانند در هر موقعیتی ابتکار عمل نشان دهند- مانند یک هنرپیشه، یک نقاش روی بوم نقاشی. با یک دریبل، یک پاس، یک خلاقیت، او می‌تواند بر تمامی دشواری‌هایی که یک تیم ممکن است برابر خط دفاعی حریف داشته باشد، غلبه کند.

او در زمین مهم بود اما در بیرون از زمین هم اهمیت بسیاری داشت. او رهبری ذاتی بود که همه هم تیمی‌هایش دوستش داشتند. او در لحظات بد می‌توانست جنبه مثبت را ببیند. او در لحظات خوب اجازه نمی‌داد  که کسی دچار اعتماد به نفس کاذب شود.”

بتیس در فصل 05-2004 به شکل دراماتیکی به مراحل بالای کوپا دل ری نیز صعود کرد. آنها در دور دوم برابر تیم نیمه حرفه‌ای آلکالا در ضربات پنالتی پیروز شدند و سپس پس از تساوی بدون گل در هر دو دیدار رفت و برگشت نیمه نهایی برابر اتلتیک بیلبائو به لطف ضربات پنالتی به فینال صعود کردند. اوساسونا رقیب نهایی آنها برابر 55 هزار هوادار در ورزشگاه ویسنته کالدرون بود.

بتیس مدعی اصلی قهرمانی بود و وقتی اولیویرا با فرصت طلبی در فاصله 15 دقیقه تا پایان بازی دروازه حریف را باز کرد، به نظر می‌رسید که آنها با خیال راحت پیروز می‌شوند اما گل مساوی دیرهنگام توسط جان آلویسی، بازیکن تیم ملی استرالیا، باعث شد که بازی به وقت اضافه کشیده شود. به نظر می‌رسد که این بازی هم به ضربات پنالتی کشیده شود اما دنی به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شده و در فاصله شش دقیقه تا پایان بازی توانست گل پیروزی را به ثمر برساند.

خواکین به صورت مستقیم روی هیچ یک از دو گل به ثمر رسیده در فینال تاثیرگذار نبود اما خط دفاعی اوساسونا را به هم ریخت. دو نفر از بازیکنان رقیب به خاطر خطا روی او کارت زرد گرفتند و پس از آن پابلو گارسیا، هافبک اروگوئه‌ای، به خاطر خطایی که از سر ناامیدی روی این وینگر کرد در دقایق پایانی وقت اضافه اخراج شد. او دوباره سر پا ایستاد تا پس از سوت پایان بازی جشن بگیرد، با شنلی که از فرانسیسکو ریورا اوردونز، گاوباز افسانه‌ای، قرض کرده بود رقصید و سپس با خبرنگارهای محلی در جکوزی رختکن کالدرون شروع به استراحت کرد.

دنی می‌گوید:” خواکین رهبری جشن را برعهده داشت. او این شکلی است- با شوخی‌هایش و همه چیز. ما مثل همیشه اوقات بسیار خوبی داشتیم. واقعیت این است که خواکین می‌توانست گاوباز بسیار خوبی شود.”

جام قهرمانی کوپا دل ری 2005 در مراسم عروسی خواکین حضور داشت.

این جشن‌ها تا تابستان ادامه داشت، زمانی که خواکین با سوزانا سابوریدو، عشق دوران کودکی‌اش، در شهر محل تولدش ازدواج کرد. مانوئل رویز ده لاپورا، رییس باشگاه بتیس، به همراه سرا فرر و بسیاری از هم‌تیمی‌ها و گاوبازهای معروف در این مراسم حضور داشتند. خوزه مانوئل معروف به ال مانی، هوادار بتیس و خواننده افسانه‎ای، در این مراسم خواند  و این در حالی بود که بهترین جایگاه در محراب کلیسای ویرخن ده لوس میلاخروس به جام قهرمانی کوپا دل ری اختصاص پیدا کرد که چند هفته قبل به دست آمده بود.

این بازیکن حتی حتی از جام قهرمانی کوپا دل ری به عنوان یکی از شاهدان ازدواجش استفاده کرد.

***

بتیس فصل بعد موفق شد چلسی را در مرحله گروهی لیگ قهرمانان شکست دهد اما به لیگ اروپا سقوط کرد و در لالیگا نیز در آستانه سقوط قرار گرفت. در میان هیاهو و آشفتگی سازمان تحت مدیریت لوپرا، خواکین مشتاق بود که خودش را در سطح بالاتری به اثبات برساند.

خواکین هم‌نسل بازیکنانی مانند ژاوی و اینیستا بود اما بعد از سال 2007 دیگر برای تیم ملی اسپانیا بازی نکرد.

باشگاه‌های برتر اروپایی همگی به بازیکنی که هم دوره قهرمانان آینده اسپانیا مانند ایکر کاسیاس، کارلس پویول و ژاوی هرناندز بود علاقه داشتند. لیورپول با بتیس و این بازیکن صحبت کرد. وقتی ژوزه مورینیو، سرمربی چلسی، شخصا به سویل رفت تا روی قراردادی به ارزش 40 میلیون یورو نظارت کند، پدر خواکین در فرودگاه به دنبالش رفت. این بازیکن جوان شخصا ترجیح می‌داد به رئال مادرید ملحق شود و در حال انجام تست پزشکی این باشگاه بود اما فلورنتینو پرز، رییس این باشگاه، حاضر به پذیرش تمامی خواسته‌های لوپرا نشد.

رئال در عوض آرین روبن را از چلسی به خدمت گرفت و خواکین تصمیم گرفت به والنسیا ملحق شود که به تازگی دو قهرمانی لالیگا به دست آورده و به دو فینال لیگ قهرمانان رسیده بود. لوپرا که همچنان به دنبال پول بود سعی کرد خواکین را مجبور کند که به صورت قرضی به تیم دسته دومی آلباسته بپیوندد. انتقال 25 میلیون یورویی به والنسیا تنها زمانی نهایی شد که خواکین شخصا به صورت علنی خواهان صدور اجازه جدایی‌اش شد.

دنی می‌گوید:” خواکین استعداد بازی در بزرگترین باشگاه‌ها را داشت. او بازیکن ثابت اسپانیا بود و می‌خواست در حرفه‌اش پیشرفت کند. او پیشنهادهایی از انگلیس داشت اما نمی‌خواست به آنجا برود. او همچنین با رئال مادرید در تماس بود. در آخر به والنسیا رفت که تیم بزرگی در آن زمان بود. شرایط در آنجا طوری که او می‌خواست پیش نرفت.”

شرایط در والنسیا در ابتدا خیلی بد نبود. این تیم در اولین فصل حضور او تحت هدایت کیکه سانچز فلورس چهارم شد تا سهمیه لیگ قهرمانان را به دست آورد. فصل دوم چندان جالب نبود، چرا که خواکین یکی از بازیکنانی بود که با رونالد کومان، مربی این تیم، درگیر شدند.

خواکین در زمان حضور در والنسیا رابطه پرتنشی با رونالد کومان داشت.

والنسیا با وجود تمام این درگیری‌ها توانست به فینال کوپا دل ری 2008 برسد. خواکین در جریان پیروزی مرحله یک هشتم برابر بتیس روی سانترهای داوید سیلوا و خوان ماتا دو گل با ضربه سر به ثمر رساند. او همچنین در جریان پیروزی برابر بارسلونا در مرحله نیمه نهایی ستاره تیمش بود اما در دیدار فینال که با پیروزی 1-3 برابر ختافه همراه شد از سوی کومان روی نیمکت قرار گرفت. این مربی هلندی چند روز بعد اخراج شد.

ماتا، بازیکن فعلی منچستریونایتد، به اتلتیک می‌گوید:” من دریبل‌زنی، سانترها و درخشش او را به خاطر دارم. و این ویژگی‌هایش مانند کاریزمای او همیشگی بود. بودن با او همیشه انرژی مثبت زیادی به شما می‌داد. من در طول چهار سالی که کنارش بودم تنها یک بار او را ناراحت دیدم و این ناراحتی هم فقط پنج دقیقه طول کشید. او خارق‌العاده بود و بازیکن خاصی در درون و بیرون زمین به حساب می‌آمد.”

مشکلات باشگاهی روی شرایط او در تیم ملی تاثیر گذاشت. او آخرین بازی از 52 بازی ملی‌اش را در سال 2007 و وقتی تنها 26 سال داشت انجام داد. او سپس از خانه شاهد درخشش این تیم بود، در حالی که هم بازی‌های نزدیکش ماند سیلوا، ماتا، کاسیاس و ژاوی دو قهرمانی یورو و یک جام جهانی به دست آوردند. خواکین بعدها با صداقت همیشگی‌اش تایید کرد:” من رابطه عشق-تنفری با لوییز آراگونس (مربی سابق اسپانیا) داشتم.”

در فاصله چند ماه پس از انتقال به والنسیا، این بازیکن اندولسی در حال مذاکره برای بازگشت به بتیس، باشگاه محبوبش، بود اما این اتفاق مدتی طول کشید. مشکلات بزرگی در درون و بیرون زمین بنیتو ویامارین وجود داشت، چرا که لوپرا بالاخره از سوی دادگاه‌های محلی مجبور به ترک این باشگاه شده و بتیس دو فصل بیشتر در دسته دوم ماند. در همین حال، خواکین در دیدار مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان در سال 2013 با مالاگا گلزنی کرد و سپس به فیورنتینا کمک کرد که به نیمه نهایی لیگ اروپا و کوپا ایتالیا در سال 2015 برسد.

پس از این که بتیس در سال 2015 به لالیگا برگشت، ستاره‌ها بالاخره آماده بازگشت به این تیم شدند، هرچند این اتفاق هم بدون نبرد دیگری ممکن نبود. فیورنتینا می‌خواست خواکین 12 ماه باقی مانده از قراردادش را در این تیم سپری کند اما در نهایت روی انتقالی به ارزش 1.5 میلیون یورو توافق کرد و خواکین هم کاهش دستمزد قابل توجهی را برای بازگشت به خانه پذیرفت.

الکسیس که مدیر فوتبال وقت بتیس بود، می‌گوید:” از زمانی که او رفت، به خوبی می‌دانست که قرار است به بتیس برگردد. ما از این که او زیادی برای فیورنتینا بازی نمی‌کرد استفاده و برای صحبت با او اقدام کردیم. او هر کاری که می‌توانست کرد تا برگردد و چند فصل آخرش را در اینجا سپری کند.”

***

انگار او هرگز از آنجا دور نشده بود. در اولین بازی این بازیکن برای بتیس پس از یک دهه دوری در سپتامبر 2015 که برحسب اتفاق در روز تولد 118 سالگی این باشگاه هم بود، سانتر خواکین با ضربه سر روبن کاسترو وار دروازه شد تا این تیم با نتیجه 0-1 برابر رئال سوسیه‌داد پیروز شود.

پاس گل‌های کلیدی او به بتیس کمک کرد که با اختلاف کمی از سقوط فرار کند. فصل بعد هم فراز و نشیب‌های بسیاری را تحت هدایت گاس پویت و ویکتور سانچز به همراه داشت.

یک دهه بعد از جدایی از بتیس و بازی برای والنسیا، مالاگا و فیورنتینا، خواکین بار دیگر به ویا دل مارین برگشت.

انتصاب کیکه ستین به عنوان مربی در تابستان 2017 اتفاق مهمی در تثبیت جایگاه بتیس در نیمه بالای جدول لیگ دسته اول و همچنین کمک به خواکین برای لذت بردن از فوتبالش بود. خواکین در دو فصل بازی تحت هدایت ستین در 79 بازی 11 گل زد و 11 پاس گل ارسال کرد. دو پاس گل در پیروزی معروف 3-5 در دربی برابر سویا در ورزشگاه سانچز پیزخوان ارسال شد، در حالی که یکی از این گل‌ها نیز باعث پیروزی این تیم برابر رقیب همشهری در خانه شد. او همچنین در پیروزی 3-4 برابر بارسلونا در نوامبر 2018 در نوکمپ گلزنی کرد.

ستین به اتلتیک می‌گوید:” به پاسپورت او نگاه و سنش را چک نکنید. باید به عملکرد او نگاه کنید و واقعیت این است که او چیزهای بسیاری به این تیم اضافه کرده است. او با سبک فوتبال من سازگار شد، او همیشه با توپ در تماس بود، فرصت‌هایی داشت که بازیکنان دیگر را همراه کند، در موقعیت هجومی قرار بگیرد، کیفیتش را هر بار که توپ به او می‌رسید نشان دهد که تعدادش هم زیاد بود. او فوتبال را با جدیت بسیار زندگی می‌کرد.”

آنخل هارو، رییس فعلی بتیس، در بیرون از زمین در زمینه کنترل باشگاه خوب عمل کرده و بالاخره ثبات بیشتری را به ارمغان آورده بود. خواکین در دسامبر 2017 قراردادش را به مدت سه سال دیگر تمدید کرد و 1.1 میلیون یورو از پول خودش را نیز صرف خرید سهام این باشگاه کرد. او از این فرصت استفاده کرده و درباره این که شاید روزی رییس این باشگاه شود، صحبت کرد؛ هرچند شاید این یکی از آن شوخی‌های همیشگی او باشد.

الکسیس می‌گوید:” خواکین بسیار متعهد است و به عنوان سهامدار در این باشگاه سهیم است. من نمی‌دانم که آیا او روزی رییس خواهد شد یا خیر. هارو به خوبی از عهده این نقش برآمده اما بتیس در خون او جریان دارد.”

این ثبات به بتیس کمک کرده که در چهار فصل اخیر دو بار در جمع شش تیم برتر لالیگا قرار بگیرد و همچنین اول تحت هدایت ستین و سپس با مربیگری پیگرینی، سرمربی فعلی این تیم، در لیگ اروپا هم صعود کند. خواکین در طول این مدت با اشتیاقش به پیروزی و لبخندی که همیشه به لب دارد، تاثیر بسیاری بر رختکن این تیم گذاشته است.

سرا فرر می‌گوید:” خواکین از این توانایی انسانی برخوردار است که با طول موج هم‌تیمی‌هایش وفق پیدا کند یا حریفی را درک کند یا در هر شرایطی که لازم باشد قرار بگیرد. او می‌تواند موقعیت‌های پر فشار را مدیریت کند. او شکست را دوست ندارد. باختن او را آزار می‌دهد. حتی یک پاس اشتباه یا اشتباه داور باعث ناراحتی او می‌شود. او یک قهرمان ذاتی با شخصیتی مثبت که همیشه نشان می‌دهد، است.”

هم‌تیمی‌های فعلی او در بنیتو ویامارین شامل بازیکنان ملی‌پوش باتجربه با شخصیت‌های بزرگ مثل نبیل فکیر، سرخیو کانالس و ویلیام کاروالیو هستند. اما اشتیاق و انرژی مثبت خواکین عاملی کلیدی برای این تیم بوده است.

ستین می‌گوید:” خواکین فقط یک آدم خوب نیست که شوخی‌های بامزه بکند. او شخصیتی فوق‌العاده در کارش دارد. او یک الگو و مرجع در بتیس است.”

خواکین حتی در اواسط یا سال‎های پایانی دهه 30 سالگی هم به ندرت مصدوم شد. دو گلی که در می 2019 برابر اوئسکا به ثمر رساند باعث شد که به کورد 100 گل در دیدارهای بزرگسالان برسد. هت‌تریک دسامبر بعد برابر اتلتیک بیلبائو باعث شد که او با 38 سال و 140 روز به مسن‌ترین بازیکنی تبدیل شد که در لالیگا هت‌تریک کرده است. او آن فصل در 35 بازی از 38 بازی بتیس بازی کرد- در حالی که شش روز بزرگتر از پدر امرسون رویال، هم تیمی وقتش، بود.

خواکین در سال 2019 در پاسخ به سوالی درباره راز تداوم و ثباتش گفت:” گوشت اسپانیایی، نوشیدنی و استفاده از شیر مادر تا شش سالگی.” این فهرست شاید یکی دیگر از شوخی‌های او باشد اما او مشخصا از موقعیت جسمانی بسیار خوبی بهره می‌برد و حرفه‌اش را بسیار جدی می‌گیرد. اینستاگرام او پر از ویدیوهایی است که او را در حال ورزش کردن نشان می‌دهد و وقتی همسرش مدعی می‌شود که عضلات شکم او شل شده به شوخی عصبانی می‎‌شود.

الکسیس می‌گوید:” خواکین می‌داند فوتبال چه نیازهایی دارد و این نیازها هر سال بیشتر و بیشتر می‌شود. مشخصا وقتی مسن‎تر می‌شوید بخشی از سرعت‌تان را از دست می‌دهید اما باید بگویم که وزن او در حال حاضر از وقتی که شروع به بازی کرد، کمتر است. او به خوبی از خودش مراقبت می‌کند.”

او در جولای 2020 از رائول، اسطوره رئال مادرید، عبور کرد و رکورد بیشترین تعداد بازی در لالیگا (به جز دروازه‌بان‌ها) را از آن خود کرد.

خواکین سال گذشته به کانال سور گفت:” هیچ راه و رمزی وجود ندارد. شما می‌تواند با استعداد به دنیا بیایید اما رسیدن به اوج کار دشواری است، تصور کنید که در اوج ماندن چقدر دشوار است. من بیشتر از هرکسی تمرین می‌کنم، بیشتر از هرکسی استراحت می‌کنم، بهتر از هر کسی می‌خورم و از همه مهم‎تر، بیشتر از هرکسی فوتبال را دوست دارم. فوتبال بازی کردن در این سن برای سلامتی خوب نیست اما باید از لحاظ روانی برای فداکاری کردن آماده باشید.”

در همین حال، شخصیت بیرون از زمین خواکین نیز پیشرفت کرده است. شوخ طبعی مسری و محبوبیت عمومی او باعث شده که به یکی از شخصیت‌های اصلی برنامه ورزشی محبوب رادیویی اسپانیا در دو دهه اخیر تبدیل شود. او همیچنین به تلویزیون اسپانیا راه پیدا کرده و معمولا به عنوان مهمانی همیشگی در خانه و حتی گاهی به عنوان مجری مشترک در برنامه‌های گفتگو محور و مصاحبه‎ها حضور پیدا می‌کند.

ایستگاه تلویزیونی Antena 3 اسپانیا تابستان گذشته اعلام کرد که او در حال پیش بردن دو پروژه جدید است- یک برنامه سرگرمی و مستندی درباره زندگی خودش. او همچین کتابی به نام “زندگی به عنوان هنر: اگر ریسک شکست را نپذیری، هرگز پیروز نخواهی شد” منتشر کرد. این کتاب بیشتر از این که زندگینامه باشد، در واقع راهنمایی برای زندگی است “چه فوتبالیست باشید و چه در یک شرکت کار کنید”.

این توانایی ذاتی در برقراری ارتباط باعث شده که او در بین شرکای تجاری بسیار محبوب باشد. خواکین اخیرا در تبلیغی برای فروشنده ماشین به عنوان افسر مخفی‌ای به سبک جیمز باند که ماشین ورزشی برقی‌اش پلاک 0017 دارد، بازی کرده است. او با روانشناسی دیدار می‌کند که او را دکتر کومان می‌خواند و به خاطرات بدش از دوران حضور در والنسیا اشاره دارد. این همچنین شوخی نه چندان خوشایندی برای خودش درباره پنالتی از دست رفته برابر کره جنوبی در جام جهانی 2002 را نیز شامل می‌شود.

***

این یادآوری است که این ایده موقعیت‌های از دست رفته و گذر برق آسای درخشش  و موفقیت در طول دوران حرفه‌ای خواکین وجود داشته است- و این که هنوز یک چیز مهم پس از بازگشت او به خانه کم است.

بتیس در چند سال اخیر فوتبالی دوست داشتنی ارائه کرده و نتایج درخشانی گرفته اما آنها هنوز هیچ جامی به دست نیاورده‌اند. تیم ستین در فصل 19-2018 در خانه و در دیدار رفت نیمه نهایی کوپا دل ری 0-2 از والنسیا پیش افتاد اما باز هم حذف شد. آنها سال گذشته در مرحله یک چهارم نهایی و پس از دریافت گل تساوی در دقیقه 94، در ضربات پنالتی برابر اتلتیک بیلبائو شکست خورده و حذف شدند.

دنی می‌گوید:” بتیس همیشه تا نزدیکی فتح کوپا رفته است. این بهترین شانس برای قهرمانی است. این چیزی است که بتیکوها واقعا می‌خواهند: جامی برای جشن گرفتن.”

این اشتیاق یکی از انگیزه‌های پشت تصمیم خواکین برای تمدید قراردادش برای 12 ماه دیگر در تابستان گذشته بود. پیدا کردن زمان بازی سخت‌تر از هر وقت دیگری شده، چرا که گزینه‌های پیگرینی برای بازی در کناره‌ها یا در پست مهاجم سایه شامل کانالس، فکیر، خوانمی، کریستین تیو و بازیکن با استعداد بومی مانند رودری و دیه‌گو لاینز، ملی‌پوش مکزیکی، زیاد است – دو بازیکن آخر در همان سالی به دنیا آمدند که خواکین اولین بازی حرفه‌ای خودش را انجام داد.

خواکین در طول شش ماه اول فصل به صورت مرتب در لیگ اروپا در ترکیب اصلی قرار داشت اما به ندرت در لالیگا به میدان رفت. احساس کلی در بیرون از تیم این بود که دوران فوتبال او به پایان رسیده، خصوصا وقتی که او در پیروزی جنجالی بتیس برابر سویا در مرحله یک هشتم کوپا در ماه ژانویه که جسمی پرتاب شده از روی سکوها به سر خوان جوردن برخورد کرد، حتی در فهرست تیم قرار نگرفت.

سپس نوبت به دیدار برگشت مرحله نیمه نهایی در بنیتو ویامارین برابر رایو رسید. بتیس در بازی رفت در خانه حریف با نتیجه 1-2 پیروز شده بود اما وقتی دیدار برگشت بدون گل دنبال می‌شد، نگرانی و اضطراب در زمین و روی سکوها اوج گرفت- خصوصا پس از این که گل از راه دور به‎به، وینگر سابق منچستریونایتد، در کمال ناباوری نتیجه مجموع در دو بازی رفت و برگشت را در فاصله 10 دقیقه تا پایان بازی مساوی کرد.

پیگرینی می‌دانست که در این لحظه به چه کسی نیاز دارد. او بلافاصله به خواکین گفت آماده ورود به زمین شود. زمانی که این بازیکن وارد زمین شد، به صورت کلامی شروع به تحریک هم‌تیمی‎هایش کرد و درخواست کرد که توپ را به او برسانند. او در دقیقه 92 فورا توپی را به جلو برد، از سد دو مدافع عبور کرد و پاسی را با بهترین زمان‌بندی ممکن روی محوطه جریمه رایو ارسال کرد. سانتر- شوت او توسط بورخا ایگلسیاس وارد دروازه شد تا ورزشگاه از خوشحالی منفجر شده و خواکین که در حال گریه بود در آغوش هوادارانی که وارد زمین شده بودند، جای بگیرد.

این بازیکن 40 ساله پس از سوت پایان بازی روی زمین افتاد و هم تیمی‎ها و کادر فنی از خوشحالی همگی روی او افتادند. بتیس به پنجمین فینال کوپا در تاریخ 114 ساله‌اش صعود کرده بود و چشم همه در این ورزشگاه خیس بود. خواکین پس از این که کم و بیش خونسردی‌اش را به دست آورد در مصاحبه پس از بازی با تلویزیون گفت:” عجب شب زیبایی بود و این که عضوی از این تیم رئال بتیس باشی چقدر زیبا است!”

خواکین از آن زمان در شش بازی از هفت بازی بتیس در لالیگا به میدان رفته است. او در اوایل آوریل در ترکیب ثابت این تیم در جریان پیروزی 1-4 برابر اوساسونا قرار داشت تا نهصدمین بازی‌ دوران حرفه‌ای خود در رده بزرگسالان را انجام داده باشد. پیگرینی خیلی احساساتی نیست و الکسیس، مدیر تیم، می‌گوید که این مربی اهل شیلی محتاطانه بازیکنی را که به خوبی می‌شناسد برای گرفتن بیشترین تاثیرگذاری مدیریت کرده است.

قهرمانان سابق بتیس در کوپای 1997 و 2005 پیش از بازی روز سه‌شنبه در لالیگا برابر الچه‌ی در آستانه سقوط به هواداران معرفی شدند و تیم پیگیرینی که تمرکز زیادی نداشت با نتیجه 0-1 شکست خورد. حالا اولین بازگشت به لیگ قهرمانان پس از دوران سرا فرر در فصل 06-2005 برای آنها که در تمام طول فصل در نزدیکی چهار تیم صدر جدول بودند بسیار بعید به نظر می‌رسد.

مشخص نیست که آیا خواکین 12 ماه دیگر هم بازی می‌کند یا خیر. الکسیس می‌گوید که این باشگاه دوست دارد پیشنهاد تمدید دیگری به او ارائه کند اما همه می‌دانند که بعید است دیگر فرصتی مثل فینال روز شنبه کوپا در شهر خود بتیس به وجود بیاید. او در ترکیب اصلی بازی روز شنبه حاضر نخواهد بود. به هرحال، او  40 ساله است اما دقایقی در زمین حاضر می‌شود و شانس خودش را برای سرنوشت‌ساز بودن خواهد داشت.

برای تمام “بتیکوها”، این روایت نمی‌تواند از این صریح‌تر یا شیرین‌تر باشد.

هنوز مشخص نیست که خواکین یک فصل دیگر در بتیس خواهد ماند یا نه اما او به آنچه به دنبال آن بود، رسید و یک جام دیگر را با بتیس بالای سر برد.

دنی، مهاجم سابق این تیم، که هنوز هم در همین شهر زندگی می‌کند، می‌گوید:” قهرمانی در کوپا در سویل می‌تواند برای بتیس تاریخی باشد- سومین کوپا دل‌ری تاریخ این باشگاه. بالا بردن جام قهرمانی توسط خواکین بهترین اتفاقی است که می‌تواند برای بتیس رخ دهد- و رخ دادنش بسیار محتمل است.”

والنسیا و هوادارانش شاید از این بابت شاکی باشند اما اکثر هواداران بی‌طرف در اسپانیا و هر کشور دیگری بتیس و خواکین را تشویق خواهند کرد. ورزشگاه بنیتو ویامارین همیشه هرکسی را در قلبش جای نمی‌دهد اما هرکسی که فراز و نشیب‎هایی را با آنها تجربه کرده تا همیشه به یاد آورده خواهد شد.

پس از تمام فداکاری‌ها و تلاش‌هایی که خواکین در طول این سال‌ها کرده و تمام لحظاتی که برای بتیس و هوادارانش شکل داده، باید پایانی درخور برای این داستان رقم بخورد. این تیم این شانس را دارد که از توصیه‌ای که عموی کاپیتانش سال‌ها قبل به او کرده بود پیروی کند. به نظر می‌رسد که حتی این شماره 17- که در طول دوران حرفه‌ای خواکین با نام او عجین شده- حالا قرابت کاملی با این شرایط دارد.

سرا فرر می‌گوید:” هفده سال زمان زیادی است و بتیس شایستگی شادی قهرمانی دیگری است. خواکین در جمع بزرگترین بازیکنان تاریخ بتیس و بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال اسپانیا قرار دارد. بدون شک پیروزی در فینال کوپا برای تمام بتیکوها از اهمیت زیادی برخوردار است. این اتفاق شادی و لذت فوق‌العاده‌ای را با خود به همراه خواهد آورد.”