هفت‌یک- کریستیانو رونالدو. این نام برای معرفی کافی است.

چیزی که پس از آن می‌آید، فهرستی از دستاوردها و رکوردهای فردی است. اعدادی که نشانگر قدرت بالا، کیفیت بالا و ماندگاری بالا هستند. و این روند ادامه دارد.

رونالدوی 37 ساله روز شنبه برابر نوریچ هت‌تریک کرد تا بردی حیاتی را برای منچستریونایتد رقم بزند و امید کمرنگ آنها برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان را بار دیگر احیا کند.

تلاش‌های رونالدو باعث شد که نود و هفتمین، نود و هشتمین و نود و نهمین گل او در لیگ برتر به ثمر برسد. این سه گل شصتمین هت‌تریک دوران حرفه‌ای او و پنجاهمین هت‌تریک این بازیکن در سطح باشگاهی بود. آخرین گل او در بازی روز شنبه از روی ضربه آزاد به ثمر رسید: پنجاه و هشتمین گل از روی ضربه آزاد و دوازدهمین در لیگ برتر. او حالا به صورت مشترک در رده سوم بیشترین گل زده از روی ضربه آزاد در لیگ برتر قرار دارد و پشت سر جیمز وارد پراوس و دیوید بکام ایستاده است.

رونالدو در پایان دیدار مقابل نوریچ، توپی که با آن هت‌تریک کرده بود را بخ الخاندرو گارناچو که برای اولین بار در فهرست یونایتد قرار گرفته بود، هدیه کرد.

سه گل رونالدو برابر نوریچ به این معناست که او بار دیگر در یک فصل در تمامی رقابت‌ها حداقل 20 گل به ثمر رسانده، کاری که او در تمامی 16 فصل قبلی‌اش در سطح باشگاهی انجام داده است- روندی که از فصل 07-2006 در طول اولین دوره حضور او در یونایتد آغاز شد. رونالدو برای این که مفهوم بیشتری به این آمار بدهد، توپی که با آن در دیدار برابر نوریچ هت‌تریک کرده بود را به الخاندرو گارناچو، مهاجم 17 ساله یونایتد، هدیه داد.  این بازیکن با استعداد آکادمی که برای اولین بار نامش در فهرست تیم اول آمده بود، وقتی که رونالدو برای اولین بار فصلی را با زدن 20 گل به پایان رساند، تنها دو سال داشت.

رونالدو به نوعی به شخصیتی بیش از یک فوتبالیست تبدیل شده است. او یک سبک ورزشی است. یک غول شبکه‌های اجتماعی. یک تیم تک‌نفره بازاریابی. یک ماهیت تغییر دهنده واقعیت- و احتمالا یکی از بزرگترین معضلات منچستریونایتد برای فصل آینده.

یکی از کاربران اتلتیک پس از پیروزی یونایتد نوشت:” بحث‌های بسیاری درباره این که آیا خرید رونالدو در این فصل درست بوده یا خیر انجام شده است. اگر او را نخریده بودیم الان کجای جدول بودیم؟” و این سوالی است که در طول این فصل بارها به گوش رسیده است.

این بحثی است که منطقی در پشت آن وجود دارد. هت‌تریک رونالدو برابر نوریچ او را در این فصل رقابت‌های لیگ برتر 15 گله کرد تا تنها محمد صلاح و سون هیونگ مین از او جلوتر باشند. رتبه دوم بهترین گلزنان یونایتد در تمامی رقابت‌ها، برونو فرناندز با 9 گل زده است. او همچنین گل‌های ارزشمندی برابر ویارئال و آتالانتا در لیگ قهرمانان به ثمر رساند که به یونایتد کمک کرد از مرحله گروهی صعود کند.

اگر کسی صرفا به آمار خام و سطحی موفقیت‌های فردی رونالدو نگاه کرده و آنها را از مشکلات تیمی جدا کند، به سختی می‌توان مدعی شد که این تیم یونایتد با توانایی فنی و فیزیکی مختلف می‌توانست بدون یکی از سختکوش‌ترین و باپشتکارترین استعدادهای دنیای فوتبال در جایگاه بهتری قرار بگیرد.

با یکی از هواداران پرشمار او درباره مزیت‌های رونالدو صحبت کنید و فهرستی از ویژگی‌ها دریافت می‌کند که فقط به یک بازیکن فوتبال مربوط نیست و بیشتر یک مفهوم کلی است. رونالدو یقینی غیرقابل گریز برای مریدانش به حساب می‌آ‌ید. بعضی از مقامات باشگاه منچستریونایتد هم در بین این مریدان بودند. یونایتد پس از جذب او برای دومین بار تایید کرد که انتظار نداشت یوونتوس این مهاجم را بفروشد و بازگشت او به خانه در این فصل بخشی از برنامه‌های آنها برای پنجره تابستانی 2021 نبود. یونایتد او را برگرداند چون رونالدو، رونالدوست و همین منطق فوتبال را به چالش می‌کشد.

منتقدان سرسخت از این انتقال تعجب کردند و گفتند:” شما نمی‌توانید با حضور رونالدو در خط حمله فوتبال بازی کنید و برنده شوید” و پاسخ آنها این بود:” شما نمی‌توانید. رونالدو می‌تواند.”

دین اسمیت پس از این بازی گفت:” من بین دو نیمه به بازیکنانم گفتم اگر شما 20 گل برای من بزنید و 15 پاس گل ارسال کنید، نیازی نیست که خیلی در پرس شرکت کنید.” اما سرمربی نوریچ همچنین سعی کرد که بخشی از قدرت و ابهت رونالدو را نیز زیر سوال ببرد:” او تعیین کننده است اما ما گل اول را دو دستی به او تقدیم کردیم. گل دوم هم همینطور. او یار مستقیمش را جا گذاشت. ما می‌دانیم که او در کورس‌ها خوب است اما اگر یار مستقیمش را جا نمی‌گذاشت، گل نمی‌زد و فکر می‌کنم تیم کرول (دروازه‌بان) باید گل آخر را مهار می‌کرد. بله، او یکی از بهترین بازیکنان دنیاست، همه ما از این موضوع خبر داریم و شما نمی‌توانید چنین فرصت‌هایی را در اختیار او قرار دهید.”

***

“جایگاه منچستریونایتد بدون کریستیانو رونالدو و گل‌هایش در کجای جدول این فصل بود؟” سوالی است که از اساس غلط است چون:

1- این سوال این نکته که رونالدو “چطور” این گل‌ها را به ثمر رساند، نادیده گرفته و بر اساس این باور است که او صرفا به خط حمله یونایتد اضافه شده، به جای این که او را بازیکنی بداند که بخش زیادی از مسئولیت گلزنی تیم بر دوش او قرار دارد. احتمال به ثمر رساندن 20 گل توسط او در این فصل برای یونایتد بالا بود چون تعداد شوت‌های زده او به سمت دروازه زیاد است. در فوتبال باشگاهی سال 2022 به یک گلزن نیاز است، شما می‌توانید عملکردی بسیار بدتر از رونالدو داشته باشید (او در هفت بازی از 9 دیداری که گل زده زمینه‎ساز پیروزی تیمش شده) اما چنین چیزی به این معنا نیست که او بیشترین سازگاری را با سایر اعضای تیم یونایتد دارد که از بازی در سبک ضدحمله و پرسینگ شدید در جلوی زمین یا درک بلندپروازی آینده‌شان از ارائه فوتبال بر اساس بازی مالکانه مطمئن نیستند.

2- این سوال تاثیر سبک بازی خاص رونالدو بر هم تیمی‌های هجومی‌اش را در نظر نمی‌گیرد. حضور مداوم رونالدو در ترکیب اصلی یونایتد نقطه ثبات نایاب و ضروری‌ای در خط حمله این تیم است که به واسطه مصدومیت‎های ادینسون کاوانی، افت مارکوس راشفورد و جدایی آنتونی مارسیال و دیگران شکل گرفته است. با این حال، تمایل رونالدو به حضور در نقاط مختلف زمین برای دریافت توپ و توانایی محدود او در بازی‌سازی به این معناست که او توپ را از سایر بازی‌سازها مانند پل پوگبا و فرناندز می‌گیرد اما شانس‌هایی که شاید دیگران بتوانند آنها را به گل تبدیل کنند در اختیار آنها قرار نمی‌دهد. حذف فرضی رونالدو از نسخه 22-2021 یونایتد صرفا گل‌های او را از این تیم نمی‌گیرد، بلکه تغییراتی اساسی در روند هجومی سایر بازیکنان هم‎پست او ایجاد می‌کند. 10 گل از 15 گل رونالدو در لیگ برتر در پنج بازی به ثمر رسیده است: گل‌های او باید به شکل متعادل‌تری تقسیم شوند. همانطور که شکست برابر اورتون نشان داد، رونالدو نمی‌تواند همه کار انجام دهد.

3- این سوال در واقع پرسشی بسیار بزرگتر و درخورتر را نادیده می‌گیرد: چرا یونایتد توانست از روند معمولش برای خرید سریع رونالدو میان‌بر بزند، در حالی که مشکلات جدی‌تر دیگری پیش از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات تابستانی 2021 در ترکیب این تیم وجود داشت؟

چرا هواداران منچستریونایتد نباید از بازگشت رونالدو خوشحال باشند

هفت‌یک- به “یونایتدلند” خوش آمدید! با ردیفی از چیدمان نوستالوژیک و چهره‌های آشنا، همه موضوعی دارند که از  آن لذت ببرند! گلایه از زننده گل پیروزی‌بخش فینال لیگ قهرمانان 1999 در محدوده فنی خودش! خیره شدن به زننده گل فینال لیگ قهرمانان 2008 که بیرون محوطه جریمه می‌چرخد! حتی سقف هم این حس نوستالوژیک را […]

این تقصیر رونالدو نیست که پوگبا از کورس جا ماند تا زمینه‌ساز اولین گل نوریچ در روز شنبه شود. حضور رونالدو تاثیری بر لایی خوردن دیوگو دالوت ندارد و او مقصر این نیست که الکس تِلِس بیش از حد به سمت مرکز زمین حرکت کرد و به کیه‌ران داول اجازه داد که درست پیش از سوت پایان نیمه اول ضربه سری را به راحتی از روی تیر عقب وارد دروازه کند. این رونالدو نبود که باعث شد تلس نتوانست اشاره ویکتور لیندلوف برای دنبال کردن بازیکن حریف در دقیقه 52 را بخواند و به تیمو پوکی اجازه داد که فضای زیادی برای نفوذ در کناره‌ها داشته و زمینه‌ساز گل دوم نوریچ شود.

اما “مشکل” رونالدو تا حدی به سبک بازی او در زمین مربوط است. “مشکل” رونالدو چیزی است که او نماینده‌ای از آن است: باشگاهی با بازیکنان خریداری شده‌ی گرانقیمت که کمترین توجه را به سازگاری تیمی دارد. این تقصیر رونالدو نیست که یونایتد تابستان گذشته اقدام به خرید هافبک دفاعی نکرد- اما تماشای زحمت و سختی پوگبا در بیشتر لحظات 55 دقیقه حضورش به عنوان هافبک دفاعیِ نزدیک‌تر به خط دفاع (پستی که او اغلب در آن به زحمت افتاده و علاقه‌ای هم به آن ندارد) باعث مطرح شدن این سوال می‌شود که یونایتد در کدام رده جدول جای می‌گرفت اگر ریو فردیناند، سر الکس فرگوسن و دیگران مدیران این باشگاه را متقاعد می‌کردند که به جای رونالدو، برای خرید بازیکنی اقدام کنند که بتواند در آن پست بازی کند.

پس از گلزنی رونالدو برابر ویارئال در ماه نوامبر، تیری آنری که به عنوان کارشناس در شبکه سی‌بی‌اس اسپورت حاضر شده بود گفت:” مشکل وقتی به وجود می‌آید که درد و درمان یکی باشد، در این صورت به مشکل خواهید خورد.

شما بازی برابر ویارئال را نگاه می‌کنید و در آخر رونالدو آنها را نجات می‌دهد اما وقتی آنها بازی می‌کنند، گاهی هیچ حفاظی ندارند چون به عنوان یک تیم دفاع نمی‌کنند. و همه ما می‌دانیم که اگر این کار را انجام ندهید، نمی‌توانید پیروز شوید. و ما در حال صحبت درباره قهرمانی لیگ قهرمانان و قهرمانی در انگلیس هستیم، نه قرار گرفتن در جایگاه دوم، سوم، چهارم و صعود به یک چهارم نهایی و نیمه نهایی. ما درباره قهرمانی حرف می‌زنیم و اگر شما می‌خواهید ببرید، همگی با هم باید بدوید و تلاش کنید.”

یونایتد روز شنبه به خاطر رونالدو برنده شد اما آنها به سه گل نیاز داشتند تا از سد نوریچِ در آستانه سقوط عبور کنند. پیروزی یونایتد همزمان با پیروزی لیورپول برابر منچسترسیتی در نیمه نهایی جام حذفی بود؛ از آن دست دیدارهایی که رونالدو در ابتدای فصل انتظار داشت که در آنها به میدان برود.

سوال نباید این باشد که “یونایتد بدون رونالدو کجای جدول این فصل قرار داشت؟” بلکه باید این باشد که “اگر یونایتد می‌خواست در جایگاهی بهتری باشد، آیا ساختن تیم حول محور نیازهای مهاجمی که در اواسط فصل آینده 38 ساله خواهد شد راه درستی بود؟”

مهم نیست که رونالدو در گذشته تا چه حد خوب بوده و روز شنبه برابر نوریچ چقدر خوب ظاهر شد، یونایتد تابستان امسال باید برای ساختن تیمی برای آینده هزینه کند.