رونالدو-منچستریونایتد؛ چگونه یک بازگشت رویایی به مشکلی بزرگ تبدیل شد

هفت‌یک- شاید الان همه‌چیز شبیه به یک توهم به نظر برسد اما در شبی زودگذر در ماه سپتامبر، اینطور به نظر می‌رسید که این طرح به سرانجام رسیده است. در اولین بازی خانگیِ کریستیانو رونالدو برای منچستریونایتد پس از بازگشت، او دو گل برابر نیوکاسل به ثمر رساند و یونایتد به صدر جدول لیگ برتر رفت.

دوربین‌ها بر چهره سر الکس فرگوسن روی سکوها زوم کردند، مردی که اولین بار رونالدو را در سال 2003 به خدمت گرفت و بار دیگر با تماسی که با ژرژ مندس، مدیربرنامه این بازیکن، گرفت زمینه‌ساز بازگشت این مهاجم پرتغالی به اولدترافورد در ماه آگوست شد. دولورس، مادر رونالدو، در جایگاه ویژه از تماشای این گل‌ها لبخند زده و شال یونایتد را که یکی از هواداران به خانواده‌اش هدیه داده بود، دور خودش پیچیده بود.

هواداران به سوی اولدترافورد هجوم آوردند. یکی از روزنامه‌ها مدعی شد که بلیت‌های دیدار برابر نیوکاسل در بازار سیاه تا بیش از 2500 پوند فروخته شده است. بازیکنان یونایتد- جدید و قدیم- به تمجید از بازگشت رونالدو در شبکه‌های اجتماعی روی آوردند. جسی لینگارد عکسی منتشر کرد که او را به عنوان پسری نوجوان در حال تمرین کنار رونالدو در طول اولین دوران حضور این مهاجم پرتغالی در اولدترافورد نشان می‌داد. مارکوس راشفورد نوشت:” وای وای وای، او در خانه است” و ایموجی قلب نیز کنار جمله‌اش گذاشت. فرناندز پس از این که به متقاعد کردن رونالدو برای رد پیشنهاد منچسترسیتی و بازگشت به یونایتد کمک کرد، در توییتر لقب “ایجنت برونو” به خودش داد.

روی کین، کاپیتان سابق یونایتد، که تمایل چندانی به نشان دادن احساساتش ندارد، عکسی از خودش منتشر کرد که دستانش را دور رونالدوی جوان‌تر حلقه کرده بود. پیتر اشمایکل، دروازه‌بان سابق یونایتد، تصویر باز کردن یک بطری نوشیدنی را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد.

در روزنامه‌ها به ما گفته شد که کَث فیپز، مسئول اداری قدیمی یونایتد، چطور با اشتیاق منتظر دیدار دوباره با رونالدو بود. این انتقال قرار بود اطمینان را برای یونایتد مدرن در درون و بیرون زمین به همراه بیاورد. برای تیمی که فصل گذشته در لیگ برتر دوم شده و در فینال لیگ اروپا به مشکل خورده بود. اینجا یک قهرمان بالفطره وجود داشت که باشگاه را از جمع تیم‌هایی که وانمود به جنگیدن می‌کنند به یک مدعی واقعی تبدیل کند. حتی بنری با عنوان “حرف کاترین مایورگا را باور کنید” که در روز پیروزی برابر نیوکاسل در فراز اولدترافورد به پرواز درآمد هم نتوانست این حس خوب و هیجان را از یونایتد و رونالدو بگیرد. مایورگا پیش از این رونالدو را متهم کرده بود که در سال 2009 در هتلی در لاس وگاس به او تجاوز کرده است. او در سال 2010 بیرون از دادگاه با رونالدو توافق کرده بود اما در سال 2018 به دنبال این بود که بار دیگر این پرونده را باز کند. او همیشه قویا این اتهامات  را رد کرده و با محکومیتی هم مواجه نشد. چیزی از ارزش و اهمیت این قهرمان در اولدترافورد کم نشد.

با این حال، این تصویر در اواخر ژانویه کاملا متفاوت است. یونایتد در جایگاه هفتم جدول رده‌بندی قرار دارد و 21 امتیاز از منچسترسیتی صدرنشین عقب است. چهارشنبه شب آخرین حرکات جنجالی و اغراق‌آمیز از رونالدو دیده شد؛ در شبی که از بسیاری جهات خلاصه‌ای از تجربه او پس از بازگشت به یونایتد بود. رونالدو و یونایتد از نظر تیمی و فردی در نیمه اول به مشکل خوردند، سپس رونالدو با پاس با سینه یکی از نمایش‌های درخشان و در سطح جهانی‌اش را ارائه کرد تا زمینه‌ساز گل دوم یونایتد شود.

اعتراض رونالدو به تعویضش در دیدار مقابل برنتفورد بار دیگر بحث‌ها در مورد درستی بازگشت او به اولدترافورد را افزایش داد.

رالف رانگنیک تصمیم گرفت رونالدو را در دقیقه 71 و در حالی که یونایتد با دو گل از حریف پیش بود بیرون بکشد و این بازیکن با بدخلقی گرمکنش را پرت کرد تا تیترهای بسیاری به این اتفاق اختصاص پیدا کند. یکی از هواداران برنتفورد از پشت نیمکت یونایتد فریاد زد:” تو تمام شدی رونالدو، گریه کن رونالدو کوچولو!”

یونایتد با جذب معروف‌ترین فوتبالیست دنیا انتظار این تکبر و رفتارها را داشت. شرایط مالی قرارداد رونالدو 60 میلیون پوند در طول دو فصل بود- با بند تمدید برای فصل سوم- اما یونایتد در عین حال یکی از معروف‌ترین و هنگفت‌ترین برندهای دنیا را نیز از آن خود کرد.

حساب اینستاگرام رونالدو 392 میلیون دنبال کننده دارد؛ به علاوه 150 میلیون نفر در فیس بوک و تقریبا 97 میلیون نفر که در توییتر او را دنبال می‌کنند. مجموع دنبال کنندگان یونایتد در هر سه کانالش در  این شبکه‌های اجتماعی 157 میلیون نفر است، در حالی که این رقم برای رونالدو 639 میلیون نفر است. پل پوگبا 86 میلیون، داوید دخیا 40.7 میلیون، راشفورد 26.4 میلیون و برونو فرناندز 17.3 میلیون دنبال‌کننده به صورت مجموع در این سه شبکه دارند. رونالدو با معیارهای مدرن در واقع از این کلیشه که هیچ بازیکنی بزرگتر از یک باشگاه نیست، عبور کرده است. بنابراین یونایتد امیدوار بود که از نظر تراز مالی و عملکرد تیمی وارد فاز جدیدی شود. آنها در شبکه‌های اجتماعی رشد کردند و حساب اینستاگرام این باشگاه از 43 میلیون نفر پیش از جذب رونالدو، به 54 میلیون نفر در حال حاضر رسید.

اما بقیه اتفاقات که رخ داد فقط به عنوان یک ناامیدی می‌تواند توصیف شد. رونالدو در سطح شخصی 14 گل در این فصل به ثمر رسانده و بهترین گلزن یونایتد است. اما تصویر وسیع‌تر نشانگر تیم یونایتد است که در رده هفتم قرار دارد، تنها 28 امتیاز از 18 بازی در لیگ برتر پس از حضور او کسب کرده و تقریبا نیمی از امتیازات ممکن را از دست داده است.

اوله‌گونار سولسشر در عرض 9 بازی در لیگ برتر پس از بازگشت رونالدو برکنار شد و رانگنیک، جانشین او، نتوانسته پیشرفت قابل توجهی در زمینه کسب نتایج ایجاد کند و انتظار می‌رود که با معضلات تاکتیکی و احساسی مشابهی با این بازیکن روبرو باشد.

این امید وجود داشت که حضور رونالدو تمرکز بازیکنان اطرافش را بالا ببرد اما جیدون سانچو وقتی همزمان با او در زمین بوده، تنها یک گل زده و میسون گرین‌وود، راشفورد، ادینسون کاوانی و فرناندز هرکدام تنها دو گل به ثمر رسانده‌اند. این که رونالدو را به خاطر تمام این شکست‌های فردی مقصر بدانیم، غیرمنصفانه است اما تعداد کمی می‌توانند مدعی شوند که این انتقال آنطور که امید داشته‌اند پیش رفته است. خشم رونالدو فوران کرده، او پس از چندین بازی در لیگ برتر با عصبانیت وارد تونل منتهی به رختکن شد و هفته گذشته به این باشگاه هشدار داد که قرار گرفتن در جایگاهی خارج از سه تیم برتر جدول در این لیگ را تحمل نخواهد کرد. او پیش از آن که ناپختگی خودش را در دیدار برابر برنتفورد به نمایش بگذارد، از “نسل جدید” این باشگاه به خاطر ناتوانی در گرفتن بازخورد انتقاد کرده بود.

معضلات یونایتد ماند همیشه ابعاد متفاوتی دارد اما اتلتیک با منابع مختلفی نزدیک به رختکن و مدیران این باشگاه صحبت کرده تا در جریان تمام جزییات پشت پرده بازگشت ناموفق معروف‌ترین خرید در تاریخ منچستریونایتد قرار بگیرد.

***

با بعضی از کسانی که هر روز با رونالدو کار می‌کنند، صحبت کردیم و همه با این موضوع موافق نیستند که این بازیکن باعث ایجاد معضلاتی برای یونایتد شده است. یک مربی اخیرا به صورت خصوصی مدعی شده که رونالدو رفتاری شایسته دارد و بازیکنی است که به تمام وظایف و تعهداتش عمل می‌کند. این منبع اظهار داشت:” این افراد دیگر هستند که به تعهدات‌شان عمل نمی‌کنند.”

دفاعیه رونالدو بسیار مشخص و بدیهی است چون او خودش را در تمرینات نشان داده، فیزیک بدنی قابل توجهی را حفظ کرده و گل‌های مهمی در لحظات حیاتی برای یونایتد به ثمر رسانده است. رونالدو می‌تواند به گل‌های مهم یا تعیین‌کننده‌ای اشاره کند که برابر نیوکاسل، وستهام، تاتنهام، آرسنال و نوریچ در لیگ برتر به ثمر رسانده است. در عین حال یونایتد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان به گل‌های سرنوشت‌ساز رونالدو پس از دقیقه 78 در چهار بازی مختلف نیاز داشت تا امتیازات لازم برای صعود را به دست آورد.

هنوز مشخص نیست که آنها فصل آینده در لیگ قهرمانان حضور دارند یا خیر و گفته می‌شود اگر آنها در جمع چهار تیم صدر جدول حضور نداشته باشند، دستمزد رونالدو تا 25 درصد کاهش پیدا می‌کند. هرچند یونایتد گاهی استثناهایی برای بعضی از بازیکنان خاص خود قائل می‌شود. وقتی این سوال از آژانس ژستیفوته پرسیده شد، جوابی به آن ندادند.

در هر بحثی درباره رونالدو باید به عملکرد ضعیف بسیاری از بازیکنان یونایتد در این فصل نیز اشاره کند. همانطور که یکی از منابع اشاره می‌کند:” به کل فهرست تیم نگاه کرده و یک بازیکن بدون مشکل را پیدا کنید؛ چه از نظر آمادگی باشد و چه از نظر مصدومیت، قرارداد، روحیه تیمی یا کیفیت کلی. بازیکنان زیادی پیدا نمی‌کنید.”

آمار فردی رونالدو در این فصل بد نیست اما تاثیر کلی او روی نمایش‌های یونایتد باعث بحث‌های زیادی شده است.

تمام اتفاقات ناهنجار و عجیب در این فصل برای یونایتد پیش آمد؛ اثراث پسا یورو روی هری مگوایر و لوک شاو، مشکلات مصدومیت برای کاوانی و رافائل واران، تردید درباره آینده پل پوگبا، جسی لینگارد و آنتونی مارسیال، افت هشداردهنده آرون ون‌بیساکا و راشفورد یا ناتوانی در تاثیرگذاری از سوی خریدهای جدید و باتجربه یونایتد مانند دونی فن ده‌‌بیک و جیدون سانچو.

اما در حالی که رونالدو تک بازیکنی بود که در لحظات دشوار می‌درخشید، به ندرت عملکرد درست و کاملی از سوی یونایتد دیده شد. باید به این نکته اشاره شود که این پیش از حضور رونالدو نیز یکی از ویژگی‌های دوران سولسشر بود اما تماشای این که شرایط پس از بازگشت رونالدو چطور با چنین سرعتی از هم پاشید باعث تعجب است.

سولسشر تنها 9 بازی در لیگ برتر هدایت رونالدو را برعهده داشت. این مربی نروژی سه پیروزی و پنج شکست داشت، یونایتد 13 گل زد و 19 گل دریافت کرد که شامل چهار گل برابر لستر و واتفورد و پنج گل برابر لیورپول بود. این سقوطی قابل توجه برای مربی‌ای بود که به اندازه هر کس دیگری از بازگشت این مهاجم به این باشگاه در کنفرانس خبری صبح جمعه در کرینگتون در ماه آگوست گذشته خوشحال بود و به آن امید داشت.

سولسشر با اد وودوارد، مدیر اجرایی وقت یونایتد، تماس گرفت تا موافقتش با این انتقال را اعلام کند، هرچند وودوارد شخصا خانواده گلیزر، مالکان یونایتد، را تشویق کرده بود که این انتقال را عملی کنند. گلیزرها تجربه نزدیکی از نحوه تاثیرگذاری یک ستاره پا به سن گذشته روی تیمی ورزشی داشتند. تیم تامپا بی بوکانی‌یرز که تحت تملک گلیزرهاست در مارس 2020 موفق شد تام بردی، کوارتربک معروف، را در سن 42 سالگی به عنوان بازیکن آزاد خرید و او توانست این تیم را به هفتمین سوپر باول خود برساند. یونایتد امیدوار بود تاثیری مشابه از سوی رونالدو ببیند.

تمایل شخصی سولسشر برای انجام این انتقال بسته به این که با چه کسی صحبت کنید، متفاوت است؛ بعضی از منابع آشنا به این باشگاه مدعی هستند که او عواقب احتمالی نابود شدن پروژه‌ای که حول محور بازیکنان هجومی جوان‌تر ساخته شده بود را می‌دید. اما منابع داخل باشگاه تاکید دارند که سولسشر قطعا از این خرید حمایت می‌کرد و در واقع یک سال قبل خواهان بازگشت رونالدو به این باشگاه شده بود. او حتی یک بار به جمعی از هواداران گفته بود که رونالدو را بهترین بازیکن تاریخ این باشگاه می‌داند. در واقع هرکسی که شاهد برق شیطنت در چشمان سولسشر در آن کنفرانس خبری بوده که از غلبه یونایتد بر سیتی باخبر بود، به سختی باور می‌کند که این مربی نروژی نیازی به متقاعد شدن برای این خرید داشته باشد. چند روز پیش از آن، سولسشر جلسه‌ای را با اعضای ارشد کادر فنی‌اش برگزار کرده و با هم به این توافق رسیده بودند که نمی‌توانند اجازه دهند رونالدو برای رقیب همشهری به میدان برود.

در همین حال، رونالدو مذاکراتی طولانی با سیتی داشت و هم تیمی‌هایش در یوونتوس تصور می‌کردند که او به جمع بازیکنان پپ گواردیولا خواهد پیوست اما منابعی از همان زمان مدعی شدند که او نگران بود که شاید نتواند جایگاه ثابتی در ترکیب اصلی این تیم داشته باشد. اتلتیک می‌تواند فاش کند که تردیدهای سیتی درباره این انتقال بسیار زیاد بود چون آنها پیش‌بینی کرده بودند که جدایی رحیم استرلینگ برای پیوستن به بارسلونا جایی را برای رونالدو در این تیم باز می‌کند اما استرلینگ تصمیم گرفت بماند. سیتی پیشنهادهای خوبی برای بازیکنانی چون ریاض محرز یا برناردو سیلوا دریافت نکرد، دو بازیکنی که قصد داشت با قیمتی مناسب آنها را به فروش برساند و به همین دلیل گواردیولا تردید داشت که آیا فضایی برای رونالدو در این تیم وجود دارد یا خیر. منابع نزدیک به سیتی همچنان تاکید دارند که آنها بودند که از جذب رونالدو انصراف دادند، هرچند در یونایتد این باور وجود دارد که آنها این روایت را مطرح می‌کنند تا وجهه‌شان را حفظ کنند.

نمایندگان رونالدو در ژستیفوته حاضر به اظهارنظر در این زمینه نشدند.

فرگوسن که حالا عضو هیئت مدیره منفعل یونایتد است نیز با جوئل گلیزر و مندس، مدیربرنامه رونالدو، تماس گرفت؛ هرچند منابعی می‌گویند که این سرمربی سابق یونایتد پیش از نهایی شدن این انتقال با رونالدو صحبتی نداشته است. با این حال، رونالدو این انتقال را در صفحه اینستاگرامش به فرگوسن تقدیم کرد.

در ساعت 4:53 دقیقه عصر روز 27 آگوست، یونایتد بازگشت رونالدو را با انتقالی 12.8 میلیون پوند از یوونتوس اعلام کرد. آنها بازیکنی را بار دیگر به خدمت گرفته بودند که بین سال‌های 2003 تا 2009 موفق شده بود در 292 بازی برای یونایتد 118 گل به ثمر برساند. توییت یونایتد برای اعلام این خبر 840 هزار بار ریتوییت شد و در مجموع 1.9 میلیون لایک گرفت.

60 اسطوره تاریخ لیگ برتر؛ کریس رونالدو (5)

هفت‌یک- کریستیانو رونالدو مستقیما به دوربین نگاه می‌کند، پوزخندی روی صورتش نقش می‌بندد و حرفش را شروع می‌کند. او می‌گوید:” سلام. من کریستیانو رونالدو هستم. خبرنگاری درجه یک هستم  حالا در کرینگتون حضور دارم تا مصاحبه‌ای را انجام دهم، با… کریستیانو رونالدو.” اتفاقات پس از این جمله در واقع یک دقیقه صحبت‌های مضحک جالب است. […]

پس از جذب واران، قهرمان سریالی لیگ قهرمانان از رئال مادرید، به همراه سانچو، هدف قدیمی از بروسیا دورتموند، انتظار می‌رفت که یونایتد بلافاصله به موفقیت برسد. سولسشر رابطه مثبتی با رونالدو داشت، چرا که قبلا در کنارش بازی کرده بود و پیش از آن نیز به عنوان بخشی از کادر فنی فرگوسن در جریان فصل 08-2007 و فتح دوگانه مربی او بود. مایکل کریک و دارن فلچر، مدیر فنی این تیم، دیگر هم تیمی‌های سابق رونالدو بودند که در کادر فنی سولسشر حضور داشتند. این فلچر بود که پس از رسیدن رونالدو به منچستر در فرودگاه به استقبالش رفت.

گل‌های سرنوشت‌ساز رونالدو در لیگ قهرمانان مقابل آتالانتا به منچستریونایتد کمک کرد تا به مرحله بعدی راه پیدا کند.

پس از دو گلی که در دیدار اول برابر نیوکاسل به ثمر رسید، صحبت از تاثیرگذاری رونالدو بیشتر شد. لی گرانت، دروازه‌بان کهنه‌کار یونایتد، فاش کرد که چطور بازیکنان این تیم شاهد بودند که رونالدو از خوردن پای سیب خودداری کرده و آنها هم همین روند را در پیش گرفتند. به اتلتیک گفته شده که چطور بازیکنان این تیم از برنامه ورزشی و غذایی رونالدو پیروی کردند و یک مثال از چنین اتفاقی این بود که بعضی از بازیکنان تصمیم گرفتند همراه چایی یا قهوه‌شان شکر مصرف نکنند. این دورانی درخشان و شیرین بود. رونالدو با یکی از شبکه‌های بزرگ مصاحبه‌ای انجام داد و پس از آن از دیگران پرسید که انگلیسی‌اش به نسبت دوره قبلی حضورش در این باشگاه چطور شده است؛ این نشانه‌ای از ادب او بود.

با این حال، مشکلات خیلی زود خود را نشان دادند. در جریان شکست 1-2 یونایتد برابر تیم سوئیسی یانگ بویز در لیگ قهرمانان، رونالدو گل اول را زد اما کمی بعد در حالی که یونایتد 10 نفره بود، از سوی سولسشر بیرون کشیده شد. رونالدو و فرناندز دقایق پایانی بازی را در محوطه فنی سپری کردند، این به نوعی تجاوز از حد و حدود آنها بود و ریو فردیناند، بازیکن سابق یونایتد، معتقد بود که سولسشر باید با آن برخورد می‌کرد.

سولسشر از رونالدو دفاع کرد اما پس از آن با واکنش احساسی و اغراق آمیز دیگری روبرو شد؛ وقتی که تصمیم گرفت در جریان تساوی خانگی برابر اورتون در ماه سپتامبر به رونالدو استراحت دهد. یونایتد در این بازی 1-1 مساوی کرد و علیرغم این که او در نیم ساعت پایانی به عنوان بازیکن تعویضی به زمین آمد اما پس از سوت پایان بازی با سرعت و به تنهایی به سمت تونل اولدترافورد رفت. این فشار زمانی شدت گرفت که تصاویر ویدیویی از فرگوسن منتشر شد که مکالمه او با حبیب نورماگمدوف، قهرمان سابق UFC، را نشان می‌داد و او در این مکالمه مدعی شد تصمیم سولسشر برای استراحت دادن به رونالدو اشتباه بوده است.

حتی زمانی که یونایتد به مشکل خورده بود، باز هم لحظات درخشانی وجود داشت. رونالدو گل‌های دیرهنگامی را در خانه برابر ویارئال و آتالانتا به ثمر رساند و دوبار با زدن گل مساوی برابر آتالانتا در زمین این تیم در ماه نووامبر و همچنین به ثمر رساندن یکی از گل‌های تیمش و ارسال یک پاس گل برای کاوانی در جریان پیروزی 0-3 مقابل تاتنهام، سولسشر را روی نیمکت یونایتد حفظ کرد.

سولسشر علنا رونالدو را هم‌تراز مایکل جوردن، فوق ستاره NBA، در یونایتد توصیف کرد. حساب‌های یونایتد در شبکه‌های اجتماعی زیاده‌روی کرده و به قدری درباره این بازیکن پست منتشر کردند که بعضی از هواداران در فضای مجازی به جای CR7 از عبارت PR7 استفاده می‌کنند (توضیح مترجم: مخفف روابط عمومی و اشاره به تلاش یونایتد برای افزایش تعامل با مخاطبانش دارد). حساب این باشگاه این ماه این سوال را مطرح کرد که “آیا هیچکس قرار است روزش را با صد بار گفتن Siuuuuu سپری کند؟” و به فریاد شادی و خوشحالی پس از گل رونالدو اشاره کرد. وقتی رونالدو برای دیدار چهارشنبه شب برابر برنتفورد به فهرست تیم برگشت، یونایتد تصویری از رونالدو با پیراهن سوم باشگاه توییت و 25 درصد تخفیف روی این لباس ارائه کرد.

رونالدو حساب توییتر یونایتد را از زمان بازگشت به این باشگاه در صفحه‌اش تگ نکرده، هرچند صفحه این باشگاه و هم تیمی‌هایش را در اینستاگرام تگ می‌کند و همین باعث شده که تعداد دنبال کنندگان بازیکنان یونایتد صرفا به دلیل همکاری با رونالدو به شکل قابل توجهی افزایش یابد.

تا ماه نووامبر، حامیان رونالدو ادعا می‌‎کردند که این تیم بدون او در شرایط بدتری قرار می‌گرفت. در عین حال منتقدان این بازیکن این ادعا را مطرح می‌کردند که او در حال حل کردن مشکلاتی است که با حضور خودش در این تیم ایجاد شده است. در اواخر دوران سولسشر، رونالدو جزو بازیکنانی بود که نگرانی‌هایی را درباره کیفت آماده‌سازی این تیم مطرح می‌کرد، در حالی که سولسشر در آستانه کنار گذاشته شدن از شغل رویایی‌اش درباره درستی جذب این بازیکن تردید کرده بود.

***

وقتی رونالدو در ماه آگوست به اولدترافورد برگشت، یونایتد امیدوار بود که صرف حضور این دارنده پنج توپ طلا باعث پیشرفت و افزایش دانش استعدادهای جوانی چون گرین‌وود، سانچو و راشفورد شود. با این حال واقعیت این است که رونالدو نیامده بود تا دست کسی را بگیرد.

بازگشت رونالدو به منچستریونایتد؛ نه به یاد گذشته، برای خاطرات جدید

هفت‌یک- وقتی پنج شنبه شب خبر توافق کریستیانو رونالدو و منچسترسیتی پخش شد و وحشت منچستریونایتد را فرا گرفت، اوله گونار سولسشر، سرمربی این تیم، با حلقه افراد نزدیکش صحبت کرد و می‌دانست که یونایتد باید اقدامی انجام دهد. سولسشر متوجه شد که دیدن رونالدو در پیراهن آبیِ سیتی عواقبی فراتر از بازی او برای […]

رونالدو پس از پیوستن به این تیم گفت:” مردم فکر می‌کنند من با ندای قلبم آمدم و از اینجور مزخرفات اما من به اینجا آمدن تا ثابت کنم هنوز توانایی دارم.” روزهای بازی رونالدو رو به پایان است و او افتخارات بیشتری در هر دو زمینه انفرادی و تیمی می‌خواهد.

بنابراین وقتی بازیکنی را که باید جام‌هایی به دست آورد در باشگاهی قرار می‌دهید که مدت‌هاست این هنر را از یاد برده، باید انتظار پس لرزه‌ داشته باشید. یونایتد حالا پنج سال است که هیچ جامی به دست نیاورده و در یک دهه اخیر تنها دوبار به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان راه پیدا کرده است.

خشم رونالدو از عملکرد ضعیف یونایتد به شکل مشهودی فوران کرده است. رونالدو برابر لیورپول و نیوکاسل باید به دلیل خطاهای خشن از زمین بازی اخراج می‌شد. وقتی زبان بدن او در جریان تساوی 1-1 در سن جیمزز پارک نمایان شد، گری نویل، هم تیمی سابق رونالدو، در شبکه اسکای اسپورت از او و فرناندز انتقاد کرد.

نویل گفت:” آنها دو بازیکن ارشد در این رختکن هستند. اگر دیگر بازیکنان تیم از نظر دو نفر از بهترین بازیکنان به اندازه کافی خوب نباشند، این برای بازیکنان جوان‌تر نابودکننده است.” او اضافه کرد:” این موضوع دو ماه است من را آزار می‌دهد. وقتی بهترین بازیکنان در تیم چنین نگاه و زبان بدنی دارند بسیار ناراحت‌کننده است. آنها باید نقش یک پدر و پدر بزرگ را ایفا کنند.”

به اطلاع اتلتیک رسیده که چندین نفر از بازیکنان جوان‌تر یونایتد حس می‌کنند برخورد با رونالدو می‌تواند دشوار باشد و بعضی از منابع مدعی هستند که کاوانی حتی با انگلیسی دست و پا شکسته حضور وحدت‌بخش‌تری دارد. در طول دوران حضور او در یوونتوس، بسیاری از شاهدان احساس می‌کردند که بازیکنان کم تجربه‌تری مانند پائولو دیبالا در حضور رونالدو عقب می‌کشند. در عین حال لئوناردو بونوچی، مدافع این تیم، نیز پس از آن مدعی شد که یوونتوس از زمان جدایی رونالدو بیشتر “تیم” شده است. با این حال یوونتوس هم بدون او در سری A پنجم است و در طول دوران حضور رونالدو در این باشگاه دو قهرمانی در سه سال به دست آورد.

رانگنیک اعلام کرد به این دلیل رونالدو را مقابل برنتفورد تعویض کرد که نمی‌خواست اتفاقات دیدار مقابل استون ویلا تکرار شود.

این موضوع در جریان دیدارها نیز کمکی نکرده چون دست تکان دادن رونالدو و نگاه‌های خیره و مرگبار این بازیکن باعث شده بعضی از بازیکنان به جای شکوفا شدن با حضور او در یونایتد، پژمرده شوند. منابع مطلع رفتار رونالدو را با زلاتان ابراهیموویچ در میلان مقایسه می‌کنند، چرا که این بازیکن سوئدی بارها به دلیل تاثیر بسیار در رشد روحیه و اتحاد تیم جوان میلان مورد تمجید قرار است. اما حتی ابراهیموویچ هم در اولدترافورد مشکل داشت و از این انتقاد کرده بود که هزینه یک آبمیوه از مینی بار هتل از فیش حقوقی او کسر شده و مدعی شده بود که این باشگاه ذهنیتی کوچک و بسته دارد.

از نظر شخصی، رونالدو طبیعتا با دیوگو دالو و برونو فرناندز، هم تیمی‌هایش در تیم ملی پرتغال، صمیمی شده است. هرچند چندین منبع مدعی شدند که چند دستگی در رختکن یونایتد وجود دارد. ظاهرا رونالدو تنها کسی نیست که باور دارد چند نفر از بازیکنان جوان یونایتد باید متمرکزتر باشند. چند نفر از اعضای کادر فنی سولسشر نیز با رونالدو هم‌نظر بودند و برای مثال بسیاری در یونایتد معتقد هستند که اگر گرین‌وود تمرکز و کارآیی‌اش را افزایش دهد، درخشش بسیاری خواهد داشت.

رونالدو به صورت خاص درباره گرین‌وود حرف نزد اما گفت:” من به یاد دارم وقتی 18 ساله بودم، بعضی از بازیکنان بزرگ‌تر با من صحبت کردند و من سعی کردم با کمک آنها پیشرفت کنم چون می‌دانستم که آنها بیشتر از من می‌دانند و لحظات سخت‌تر بیشتری داشته‌اند. این نسل جدید به این شکل است که اگر از آنها انتقاد کنید، به طور کلی حرف شما را نمی‌پذیرند. من فرزندانی دارم و این موضوع را می‌دانم. آنها برعکس حرف شما را انجام می‌دهند.” او می‌تواند مواقعی را به خاطر بیاورد که به عنوان یک نوجوان به شدت در تمرین مورد آزمایش قرار می‌گرفت، همانطور که پیش از این نیکی بات به اتلتیک گفته بود.

صحبت‌های رونالدو در رختکن یونایتد مورد توجه قرار گرفت و به مذاق همه خوش نیامد، هرچند اتلتیک مطلع شده که حداقل یکی از بازیکنان ارشد بسیار از صحبت‌های رونالدو حمایت کرده است. این بازیکن قبلا سعی کرده بود در پرورش بازیکنان جوان‌تر یونایتد کمک کند و به این نتیجه رسید که سختگیری رونالدو ضروری بود.

رونالدو هر روز صبح تا زمین تمرین یونایتد رانندگی و معمولا ماشین امنیتی بزرگی دنبال او را تعقیب می‌کند. او خیلی اهل در آغوش کشیدن و دست دادن نیست و بیشتر آرام و گریزان از هیاهو است. او بارها دخالت‌های قابل توجهی داشته و یکی از اقدامات برجسته او تلاش برای یکپارچه کردن بازیکنان در حمایت از سولسشر در زمانی بود که حضور این سرمربی نروژی روی نیمکت یونایتد در ماه اکتبر به خطر افتاده بود. در موردی دیگر، یک بازیکن یونایتد مدعی شده که چطور به صورت خصوصی به رونالدو گفت که قصد دارد به دلیل ناراحتی از این که مدام از ترکیب کنار گذاشته می‌شود به سولسشر اعتراض کند اما پس از نیم ساعت بحث با رونالدو، این بازیکن به او توصیه کرد مودبانه‌تر رفتار کند و به یاد داشته باشد که سولسشر چه شرایط پر از استرسی را تجربه می‌کند. این دیداری سازنده بود.

با این حال، اجماع کلی بر این است که رونالدو کسی است که شما می‌توانید با نگاه کردن به او بیشتر از تعامل داشتن با او یاد بگیرید. یکی از منابع می‌گوید:” بازیکنان باید چیزهایی که می‌خورد، زمانی که تمرین می‌کند، چگونگی مدیریت روند بهبودی و حرکات اضافه‌ای که بعد هر تمرین انجام می‎دهد را بررسی کنند.” فابیو پاراتیچی، مدیر فوتبال سابق یوونتوس، گفت:” ستاره‌هایی مانند رونالدو مانند اسب‌های اصیل هستند، تماشای آنها در اصطبل‌تان یا علفزارها لذت‌بخش است. انگار یک نقاشی‌ ‌از پیکاسو در خانه داشته باشید و هر روز آن را ببینید. اگر قدر آن را ندانید یا آن را نادیده بگیرید، مشکل از شماست.”

***

بنابراین تکلیف ابعاد تاثیرگذاری او روی تیم در زمین چه می‌شود؟

بازگشت رونالدو به یونایتد باعث شد مشکلات گسترده تیمی مانع از موفقیت فردی او شود. هشت گل زده توسط این مهاجم در 17 بازی لیگ برتر، شش گل در لیگ قهرمانان و سه پاس گل در لیگ یعنی به راحتی می‌توان نتیجه گرفت که رونالدو استانداردهای بالای گلزنی‌اش را حفظ کرده، در حالی که یونایتد با سو عملکرد بیشتری مواجه شده است.

با این حال با نگاهی دقیق‌تر به آمار می‌توان ارتباطی بین موفقیت فردی این مهاجم و مشکلات جمعی تیم او پیدا کرد.

تصویر بالا تمامی لمس توپ‌های رونالدو در لیگ برتر را نشان می‌دهد. همانطور که می‌بینید، در حالی که او تلاش بسیاری در داخل محوطه جریمه انجام می‌دهد، تعدادی از لمس توپ‌های او وقتی صورت می‌گیرد که در بال چپ و در نیم فضای چپ قرار دارد.

چنین حرکتی از سوی مهاجمان مدرن جسورانه است اما افت فیزیکی رونالدو (او هنوز یکی از سریع‌ترین مهاجمان لیگ برتر است اما به اندازه یک دهه قبل سریع نیست)، به همراه پست او به عنوان مهاجم نوک به این معناست که این حرکت می‌تواند بیشتر از کمک به یونایتد، باعث دردسر این تیم شود.

مثال‌های در این فصل وجود داشته که رونالدو از پست میانی عقب کشیده و همین باعث ایجاد بی‌نظمی در حمله جمعی یونایتد شده است. هم تیمی‌های او اغلب جای او را در نوک حمله پر نمی‌کنند و رونالدو به ندرت به آخرین خط دفاع اضافه می‌شود. رونالدو دیگر سرعت انفجاری سابق یا مهارتی که در حمل توپ در مسافت‌های طولانی داشت را ندارد و به همین دلیل سعی می‌کند بیشتر از سانترهایی که برایش ارسال می‌شود استفاده کند.

رونالدو می‌توانست بازیکن موثرتری برای یونایتد باشد اگر تصمیم می‌گرفت کمتر حرکت کند و سر جایش در محوطه جریمه بماند اما جای تردید دارد که حتی بازیکنی با استعداد او هم بتواند روند گلزنی‌اش را در مقاطع پایانی دوران فوتبالش حفظ و تکرار کند.

تصویر بالا از داده‌های Smarterscout  برای نشان دادن تغییر و تحولات در سبک بازی رونالدو در سال‌های اخیر استفاده می‌کند.

تصویر سمت چپ بالا نشاگر افت ناچیز رونالدو در خلق موقعیت پس از جدایی از رئال مادرید است. در حالی که توانایی شوتزنی او هنوز باعث شده که او یکی از بهترین مهاجمان دنیا باشد اما دیگر هسته  اصلی خطوط حمله قدرتمندی در دو تیم یوونتوس و یونایتد نبوده است. این لزوما اتفاق بدی نیست: اگر رونالدو با سبک درستی از بازیکنان بازی کند، دیگر نیازی ندارد که نقطه اتکای تیمش باشد.

گراف سمت راست بالا به بررسی حجم شوت‌های رونالدو می‌پردازد. او همیشه مهاجمی با مالکیت توپ بالا بوده که ترجیح می‌داد شوت‌های دشواری را خودش بزند تا این که آن را به بازیکن دیگری بسپارد که شاید شانس آسان‌تری داشته باشد. اما او در یونایتد و یوونتوس کمتر از رئال مادرید شوت زده است؛ جایی که آخرین توپ طلایش را به دست آورده است.

بخشی از این موضوع به دلیل تغییر کیفیت تیم‌هایی است که رونالدو از سال 2016 در آنها توپ زده است. بخشی به دلیل تفاوت در سبک بازی بین رئال مادرید، یوونتوس و یونایتد است. بخشی به دلیل گذر زمان است. رونالدو همان رونالدوی سابق نیست و نیاز دارد که شرایط برایش آسان‌تر باشد.

گراف چپ وسط نشانگر دریافت توپ‌های رونالدو در محوطه جریمه و تمایلش به حرکت به سمت چپ به جای حفظ جایگاهش در مرکز است. این موضوع به همراه توانایی متزلزل او در پیش روی با توپ از چپ (گراف راست وسط) مشکلاتی را نشان می‌دهد که پس از جدایی رونالدو از رئال مادرید مشهود شده است.

درک دلایل این موضوع که چرا رونالدو سعی می‌کند بیشتر شبیه به وینگری که قبلا بود بازی کند، آسان نیست. شاید او به هم تیمی‌های جدیدش مانند هم تیمی‌های سابقش در رئال مادرید  اعتماد ندارد؟ شاید سعی دارد بیشتر در اختیار تیم باشد، علیرغم این که تلاش بیشتر تاثیرگذاری کمتری برای این تیم دارد؟ شاید جای خالی رهبری دیده می‌شود که بتواند او را از مزیت انجام کار کمتر برای کمک بیشتر آگاه کند.

گراف آخر به عملکرد دفاعی رونالدو می‌پردازد، میزان شدت (هرچه اعداد بالاتر باشند نشان می‌دهد که این بازیکن از نظر اعمال فشار و انجام حرکات دفاعی فعال‌تر است) و تاثیر او (هرچه اعداد بالاتر باشند، بازیکن کسب توپ یا محدود کردن پیشروی توپ بیشتری در حین انجام کار دفاعی داشته) را اندازه‌گیری می‌کند.

رونالدو هرگز در کارهای دفاعی سختکوش و قدرتمند نبوده و در یونایتد جز دو درصد پایین مهاجمان از نظر تاثیرگذاری روی پرسینگ قرار گرفت. این که شدت و تاثیرگذاری او در این فصل در مقایسه با عملکردش در یوونتوس افت کرده، باعث تعجب نیست- شما رونالدو را برای ویژگی‌های دفاعی‌اش نمی‌خرید- اما چنین اتفاقی به این معناست که یونایتد باید بازیکنان هجومی‌ای را در اطراف او قرار دهد که بتوانند بار دفاعی او را به دوش بکشند. جدای از کاوانی و لینگارد، یونایتد با کمبود مهاجمانی روبروست که قادر به پرس کردن باشند.

همه این موارد را در کنار هم قرار دهید و شما بازیکنی دارد که هنوز یکی از بهترین بازیکنان دنیا در بعضی اقدامات خاص در زمین است (نفوذ روی تیر نزدیک برای زدن ضربات پایانی یا ضربات سر از روی تیر دورتر) اما شاید دیگر جز 10 بازیکن برتر دنیا نباشد. شاید این معیار چندان هوشمندانه‌ای نباشد اما رونالدو از سال 2017 تا به حال فاتح توپ طلا نشده و از سال 2019 تا به حال جز سه نفر اول هم نبوده است.

وقتی رونالدو در سال 2009 از یونایتد جدا شد، استعدادی رو به رشد بود که می‌توانست تیمی خوب را به تیمی عالی تبدیل کند. اما نسخه فعلی او در واقع بازیکنی است که دیگر جای پیشرفتی ندارد- او در واقع بازیکنی درخشان و جذاب است که باید در ساختاری درست و حاضر و آماده قرار بگیرد. این بازیکن 36 ساله حالا سبک بازی‌ای دارد که نیازمند امتیازات خاص و مدارا از سوی هم تیمی‌های اوست تا بتواند واقعا موفق شود اما تنها چند تیم در اروپا با این شرایط هستند که بتوانند چنین زمینه‌ای را برای او فراهم کنند. یونایتد در حال حاضر یکی از آنها نیست.

***

چهارشنبه شب در ورزشگاه کامیونیتیِ برنتفورد، اعتراض رونالدو در کنار زمین بحث جدیدی را به راه انداخت. برای عده‌ای، واکنش رونالدو به تعویض نشانگر عطش و تعهد او در سن 36 سالگی بود. تماشای گستاخی رونالدو چیز جدیدی نبود، با توجه به این که تماشاگران قدیمی یونایتد به خاطر دارند که او پس از تعویض شدن از سوی فرگوسن برابر منچسترسیتی در سال 2009 هم گرمکنش را در اولدترافورد پرت کرد.

از نظر دیگران، این کار پایین آوردن ارزش رانگنیک در برهه‌ای بود که به نظر می‌رسید این مربی آلمانی در حال موفق شدن پس از دورانی سخت با تیم یونایتد است.

پاسخ رانگنیک صریح بود. او گفت:” او (رونالدو) پرسید چرا من و من گفتم گوش کن، من باید تصمیمات را به نفع تیم بگیرم و ما دقیقا همین موقعیت را پنج روز قبل در ویلا پارک داشتیم که در فاصله 15 دقیقه تا پایان بازی با نتیجه 0-2 جلو بودیم و نمی‌خواستیم همین اشتباه را دوباره تکرار کنیم. من تصمیم گرفتم به دفاع پنج نفره برگردم و راشفورد را به سمت راست آوردم و فکر می‌کنم این تصمیم درستی بود. وقتی گل سوم را زدیم، من به او گفتم که وقتی خودت مربی شدی، همین تصمیم را خواهی گرفت.”

شاید مطرح کردن این جملات خطاب به بازیکنی که در اکثر روزهای این فصل بیش از حد با او مراعات شده فایده‌ای نداشته باشد، هرچند هواداران این سوال را مطرح می‌کنند که آیا چنین اتفاقی بیشتر بر اساس شایستگی او بوده یا شهرتی که دارد.

تردید درباره حفظ احترام و قدرت رونالدو در بیشتر روزهای این فصل برای بازیکنان و اعضای یونایتد وجود داشته است. رونالدو همیشه کارآیی درستی داشته اما بعضی از اعضای داخل باشگاه این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا هری مگوایر، کاپیتان این تیم، و هر دو کادر فنی تحت نظر رانگنیک و سولسشر اصالت و شهرت کافی برای تحت تاثیر قرار دادن او را داشته‌اند یا خیر.

رفتار بازیکنان یونایتد پس از پیوستن او به این باشگاه بلافاصله سرشار از احترام بود. کاوانی که پیراهن شماره 7 را در آن زمان در اختیار داشت به درخواست باشگاه این شماره را به او داد و لیگ برتر نیز تغییر عجیب شماره پیراهن را سه هفته پس از شروع رقابت‌ها تایید کرد. کاوانی پیش از این وقتی سانچو در اوایل تابستان به این باشگاه آمد حاضر نشد چنین کاری را برای او انجام دهد. اکثر اتفاقاتی که پس از آن رخ داد قابل پیش‌بینی بود. فرناندز پنالتی‌زن قدیمی یونایتد است اما پس از خراب کردن یک پنالتی برابر استون ویلا- در دیداری که امیلیانو مارتینز، دروازه‌بان حریف، با گفتن این جمله که رونالدو باید پنالتی را می‌زد، توانست تمرکز این بازیکن را بهم بزند- او حالا این مسئولیت را به رونالدو واگذار کرده است. تا چند بازی قبل اینطور احساس می‌شد که رابطه بین فرناندز و رونالدو در واقع هنرمندی است که شاگرد و مرید هنرمندی دیگر است.

رونالدو در اولین دیدار در بازگشت به اولدترافورد دو گل به نیوکاسل زد اما آن روز رویایی حالا خیلی دور به نظر می‌رسد.

پست مورد علاقه رونالدو در یوونتوس مهاجم چپ بود اما این پست در این تیم به پوگبا، راشفورد، سانچو، مارسیال و لینگارد تعلق دارد. در همین حال، سولسشر پس از جذب رونالدو به دنی جیمز گفت که جزئی از برنامه‌های او است اما یکی از مدیران یونایتد پس از پیروزی 0-1 برابر ولوز در آگوست به جیمز اطلاع داد که او گزینه هفتم است و باید به لیدز یونایتد ملحق شود.

بسیاری در لیدز تصور می‌کردند که سولسشر ترجیح می‌داد  این انتقال برای مارسیال صورت بگیرد اما یونایتد نتوانست خریداری پیدا کند. در طول تابستان به لینگارد نیز این اطمینان خاطر داده شد که فرصت بیشتری به دست می‌آورد اما او تا به حال در هیچ دیداری در لیگ برتر در ترکیب اصلی قرار نداشته است. ابعاد فهرست بازیکنان یونایتد مسئولیت رونالدو نیست اما انتقال ناگهانی او مشخصا تاثیری غیرمستقیم داشته است.

به نظر می‌رسد که سولسشر و رانگنیک هر دو به این نتیجه رسیده‌اند که رونالدو به حضور زوجی هجومی در کنارش نیاز دارد و از گرین‌وود، راشفورد، کاوانی و آنتونی اِلانگا به صورت آزمایشی استفاده کرده‌اند. سیستم 2-2-2-4 و 2-4-4 رانگنیک نشانگر تلاش او برای سازگاری رونالدو در ساختاری قانع‌کننده است که حمایتی از مناطق هجومی دارد. رونالدو هربار که آماده بوده تحت هدایت رانگنیک در ترکیب اصلی قرار داشته و تنشی که پس از بیرون کشیدن او برابر برنتفورد ایجاد شد، نشان از آشوبی دارد که نیمکت‌نشین کردن او به وجود می‌آورد.

مائوریتزیو ساری در طول حضورش روی نیمکت یوونتوس به عنوان سرمربی به واقعیت ترکیبش اشاره کرد. او گفت:” من اول نام رونالدو را می‌نویسم و سپس تصمیم می‌گیرم چه کسانی را بازی دهم.”

آندره‌آ پیرلو، سرمربی یوونتوس در آخرین فصل حضور رونالدو در این باشگاه، بارها در اواخر فصل او را کنار گذاشت که شامل بازی آخر برابر بولونیا بود که عملا دیدار پلی‌آف برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان به حساب می‌آمد. منابعی که با یوونتوس کار کردند از این موضوع خبر دادند که چطور مربیان اغلب نیاز به کوتاه آمدن از ایده‌آل‌های خودشان داشتند تا بتوانند با رونالدو کار کنند.

در مورد مکس آلگری، این به معنای قرار دادن ماریو مانژوکیچ کنار رونالدو بود تا این بازیکن کروات بتواند با مدافعان میانی حریف درگیر شده و ایجاد فضا کند. این خبر بدی برای دیبالا بود که زمان حضورش در میدان کم شد. ساری از بلیز ماتوییدی در فضایی پشت رونالدو استفاده می‌کرد چون حس می‌کرد این هافبک می‌تواند به اندازه دو بازیکن بدود. هواداران در نهایت از این خط میانی دونده و درگیر خسته و عصبانی شدند؛ چیزی که این مربی حس می‌کرد برای آزاد گذاشتن رونالدو ضروری است.

بحث کلیدی این فصل در مورد مشارکت رونالدو در بازده دفاعی تیم بوده است. در اولین بازی رانگنیک با یونایتد برابر کریستال پالاس، پرسینگ رونالدو از سوی جیمی کاراگر “فوق العاده” توصیف شد. رانگینک خودش گفت:” در هر حال، عملکرد بدون توپ کریستیانو- عالی!”

سولسشر حس می‌کرد که کمبودهای رونالدو در دوندگی می‌تواند به واسطه بالا بردن چهار یا پنج درصدی بازدهی دیگران جبران شود و این ارزش تلاش تیمی را داشت. با این حال، نگرانی‌ها در مجموع همچنان وجود دارد و کسانی در یونایتد هستند که باور دارند رونالدو باید شروع به پذیرش این موضوع کند که حتی او هم تسلیم سن می‌شود و باید انتظارات بازی‌اش را بر این اساس تغییر دهد. برای مثال در یکی از تمرینات 11 برابر 11 اخیر، رونالدو شرایط سختی را به عنوان مهاجم نوک داشت و بنابراین رانگنیک او را به بال چپ برد. رونالدو که حس می‌کرد به او توهین شده تلاشش را دو برابر کرده و این جلسه را با قدرت بسیار به پایان برد.

نباید فراموش کنیم که این فصل هنوز ممکن است به خوبی برای یونایتد به پایان برسد. آنها قرعه خوبی در لیگ قهرمانان برابر اتلتیکو مادریدِ افت کرده دارند و در جام حذفی هم همچنان حضور دارند. فاصله آنها با وستهام رده چهارمی در لیگ برتر پُرشدنی است.

بسیاری از بازیکنان یونایتد این سوال را مطرح می‌کنند که آیا رونالدو می‌خواهد برای دومین فصل هم در تیمی بماند که به سختی در پی کسب سهمیه لیگ قهرمانان است و ممکن است در لیگ اروپا به میدان برود یا خیر. روزنامه سان این هفته خبر از مذاکراتی بین مندس و ریچارد آرنولد، مدیر اجرایی یونایتد، داد و مدعی شد که اگر آنها موفق به کسب سهمیه لیگ قهرمانان برای فصل آینده نشوند، رونالدو از یونایتد جدا خواهد شد. نمایندگان او در ژستیفوته در پاسخ به این سوال مطرح شده از سوی اتلتیک اظهارنظری نکردند.

هنوز پنج ماه تا تابستان فرصت باقی مانده است. در همین حال، رونالدو و یونایتد به دنبال ترمیم پیمانی فرسوده و متزلزل هستند.