لوکاکو چه زمانی به مهاجم ایده‌آل چلسی تبدیل می‌شود؟
هفت‌یک- ماه ژانویه برای چلسی و کورس قهرمانی لیگ برتر انگلیس ماه مهمی است، چرا که دیدارهایی برابر لیورپول و منچسترسیتی به همراه بازی برابر شاگردان آنتونیو کونته پیش روی این تیم قرار دارد. بسیاری در هفته‌های ابتدایی لیگ فکر می‌کنند که چلسی رقیب اصلی منچسترسیتی به عنوان مدافع عنوان قهرمانی است: تیم قهرمان چمپیونزلیگ به علاوه روملو لوکاکو، فرمول برنده‌ای به نظر می‌رسید. اما با این که چلسی عملکرد خوبی در آغاز فصل داشت اما شرایط در ادامه برای آنها به همین شکل پیش نرفت.
به محض این که توماس توخل در ژانویه 2021 به جای فرانک لمپارد روی نیمکت چلسی نشست، تغییر احساس شد. این تیم در 19 بازی لیگ برتر تحت هدایت او در فصل گذشته تنها 13 گل دریافت کرد و این در حالی بود که در 19 بازی ابتدایی 23 گل خورده بود. آنها در زمینه مقابله با بازی‌سازی حریف بسیار بهتر شدند و به جز شکست عجیب 2-5 برابر وست‌برومویچ، ساختاری در خط میانی داشتند که به آنها قدرت جلوگیری از ضدحملات را می‌داد.
و آنها انعطاف پذیر بودند: توخل ذاتا به بازی در تغییر فازها تمایل دارد اما به اندازه مردی که در ماینتس و بروسیا دورتموند جانشینش شده بود به پرسینگ از جلو متعهد نیست؛ یورگن کلوپ. آنها در دیدار نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان برابر رئال مادرید توانستند در عمق بنشینند و بارها هم نمایشی ارائه دادند که بر اساس مالکیت توپ بود.
تنها مشکل گل‌ها بودند: آنها در نیم فصل دوم آن فصل تنها 23 گل به ثمر رساندند. بخشی از این موضوع به عملکرد ضعیف تیمو ورنر مربوط بود- 78 گل او در طول چهار فصل برای لایپزیش در بوندسلیگا به شکل عجیبی اتفاقی به نظر می‌رسد و شاید نشانگر تفاوت کیفیت قابل توجه بوندسلیگا با لیگ برتر باشد- اما این موضوع در عین حال به نبود خلاقیت و احتیاط بیش از اندازه در زمینه مالکیت توپ در خط میانی نیز برمی‌گشت. به نظر می‌رسید که جذب لوکاکو راه حلی ساده باشد: به هرحال او فصل گذشته 24 گل برای اینتر به ثمر رسانده بود و در مقابل ورنر فقط شش گل زده بود.
و لوکاکو کارش را خوب شروع کرد. اما مشخص شد که آزار دادن آرسنال و گرفتن چند توپ برابر استون ویلا لزوما به معنای تکرار این اتفاقات در تمام طول لیگ نیست. کار زمانی بدتر شد که چلسی در دیدارهای اواخر اکتبر و اوایل نوامبر که لوکاکو به دلیل مصدومیت از ناحیه مچ پا در آنها حضور نداشت، بهتر ظاهر شد- هرچند این دیدارها برابر حریفانی ضعیف‌تر بود و با این وجود، آنها نتوانستند علیرغم فشار شدید اولیه برابر برنلی به پیروزی برسند. استفاده از کای هاورتز به عنوان شماره 9 کاذب، نقشی که در فینال لیگ قهرمانان هم ایفا کرد، باعث شد که آنها انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند و بازی روان‌تری را به نمایش بگذارند.
البته که صحبت در این باره هنوز زود است. هیچکس مدعی نشده که لوکاکو شکست خورده یا دومین دوره حضورش در چلسی ناموفق خواهد بود. اما موضوعی که مشخص است این است که فوتبال دیگر به همین سادگی نیست که یک مهاجم قدرتمند به تیمی خوب که گاهی در گلزنی مشکل دارد، اضافه کنید.
آنتونیو کونته، سرمربی لوکاکو در اینتر، پس از شکست 0-1 چلسی برابر یوونتوس در لیگ قهرمانان در اواخر سپتامبر گفت:” اگر شما چنین مهاجم نوکی دارید، باید از او استفاده کنید و من فکر نمی‌کنم چلسی متوجه شده باشد که باید چطور از او استفاده کند. آنها فصل گذشته مهاجم نوک خوبی نداشتند، بنابراین از سیستم چرخشی در پست‌های‌شان استفاده می‌کردند، در حالی که روملو نقطه قوت بزرگی در خط حمله است. او مهاجمی بسیار خاص است. اگر لوکاکو را در محوطه جریمه بگذارید بسیار خطرناک است. با این حال، وقتی او بازی را از خط میانی آغاز می‌کند به شکلی باورنکردنی سریع است. یافتن بازیکنی که بتواند در پست مهاجم نوک بازی کند و در عین حال قدرت نفوذ از خط میانی را داشته باشد، بسیار سخت است.”
اما لوکاکو همانطور که در سطح ملی نشان داده، به دور شدن از مناطق میانی و نبودن در آن نقطه اتکای تیمی هم عادت کرده است. او گاهی برای بلژیک به سمت راست می‌رود تا فضایی را برای کوین دی‌بروین خلق کند. از نظر تئوری، چلسی معمولا با دو مهاجم میانی بازی می‌کند ( و با سیستم 3-4-3 بهتر از 2-5-3 است که در اوایل این فصل به کار گرفته است) بنابراین لوکاکو باید بتواند فضایی برای آنها ایجاد کند و همچنین برای وینگ-بک‌هایی که بخش زیادی از قدرت هجومی چلسی در حال حاضر را تامین می‌کنند و در عین حال اگر لازم باشد بتواند تاثیر مستقیم‌تری در عملکرد هجومی تیم داشته باشد. و توخل مطمئنا مخالف حرکات مستقیم نیست، او پس از شکست برابر یوونتوس از این موضوع انتقاد می‌کرد که تیمش بیش از حد به بازی مالکانه روی آورده است.
لوکاکو باید در چلسی کار کند اما در دنیایی که بسیاری از باشگاه‌های درجه یک علاقه بیش از حدی به جذب سلبریتی‌ها دارند که بتوانند از سرویس‌های تولید محتوا به جای شکل دادن به تیمی استفاده کنند که در زمین بازی می‌کند، این موضوع کمی تسکین‌دهنده است که حتی بازیکنی با هوش و انعطاف‌پذیری لوکاکو و سرمربی‌ای با خوش‌فکری و درک توخل به هم زمان می‌دهند تا به شرایط درست برسند. فوتبال نباید به این آسانی برابر پول تسلیم شود، حتی وقتی منطق هم از آن حمایت می‌کند.