بعد از 36 سال؛ چگونه کانادا در آستانه صعود به جام جهانی قرار گرفت

کانادا به لطف گروهی از بازیکنان با استعداد که همگی در مقاطع مختلفی از زندگی حرفه‌ای خود قرار دارند، در این جایگاه قرار گرفته و توسط جان هردمن، سرمربی انگلیسی، به تیمی یکپارچه و درخشان تبدیل شده‌اند.

هفت‌یک- پیشنهاد موفقیت‌آمیز آمریکای شمالی برای میزبانی از جام جهانی 2026 در سه کشور باعث شده که کانادا برای اولین بار میزبانی این رقابت‌ها را برعهده داشته باشد.

بیست و سومین دوره جام جهانی فوتبال در این قاره و در شهرهایی از سه کشور مکزیک، آمریکا و کانادا برگزار می‌شود و این سه کشور به عنوان میزبان به صورت مستقیم سهمیه حضور در این رقابت‌ها را که برای اولین بار با 48 تیم برگزار خواهد شد، کسب کرده‌اند.

قرار گرفتن در جمع میزبانان به این معناست که کانادا برای اولین بار پس از سال 1986 قطعا در جام جهانی حضور خواهد داشت- آنها تا به امروز تنها یک بار موفق به حضور در این رقابت‌ها شدند. اینطور که به نظر می‌رسد، جام جهانی 2026 می‌تواند دومین حضور آنها در جام جهانی به صورت متوالی باشد.

عملکرد کانادا در مسابقات انتخابی جام جهانی 2022 در منطقه کونکاکاف باعث شده که آنها در گروه هشت تیمی و در فاصله شش بازی تا پایان این رقابت‌ها در صدر جدول قرار گیرند. آمریکا و مکزیک مدعیان اصلی این منطقه به حساب می‌آید و با این که آمریکا نتوانست سهمیه حضور در جام جهانی 2018 روسیه را به دست آورد اما هردوی آنها بین 15 تیم برتر رده‌بندی قیفا قرار دارند.

کانادا اخیر به رده چهلم رسید که بهترین رتبه تاریخ این کشور در این رده‌بندی است اما تساوی 1-1 برابر مکزیک در مکزیکو سیتی در ماه اکتبر و پیروزی 1-2 برابر همین رقیب در شهر ادمونتون در ماه نوامبر نشان داد که آنها با جدیت تمام به شش بازی آخر قدم می‌گذارند (توضیح مترجم: کانادا در دو بازی اخیر موفق با نتیجه مشابه 2-0، آمریکا و السالوادور را شکست بدهد و در فاصله 4 دیدار تا پایان مرحله مقدماتی، با چهار امتیاز برتری نسبت به آمریکا و مکزیک در صدر جدول قرار دارد).

کانادا به لطف گروهی از بازیکنان با استعداد که همگی در مقاطع مختلفی از زندگی حرفه‌ای خود قرار دارند، در این جایگاه قرار گرفته و توسط جان هردمن، سرمربی انگلیسی، به تیمی یکپارچه و درخشان تبدیل شده‌اند.

 

 

ستاره این نمایش آلفونسو دیویس از بایرن مونیخ است- استعدادی در کلاس جهانی در پست دفاع چپ. او معمولا در ترکیب تیم ملی کشورش جلوتر رفته و در هر دو بال در نقش وینگر بازی می‌کند و حتی در ماه اکتبر در پست مهاجم نیز بازی کرد.

دیویس در حال حاضر بهترین بازیکنِ منطقه کونکاکاف است اما کانادا بسیار بهتر از آن است که تنها به یک بازیکن متکی باشد.

آنها چندین بازیکن باکیفیت از جمله مهاجمانی مانند سایل لارین از بشیکتاش و جاناتان دیوید از لیل را در اختیار دارند.  لارین به تازگی با 22 گل زده به رکورد دواین دی‌روساریو به عنوان بهترین گلزن تاریخ کانادا رسید و او و دیوید هردو به احتمال زیادی از این رکورد عبور خواهند کرد (توضیح مترجم: لارین در دیدار مقابل آمریکا، گل اول کانادا را به ثمر رساند).

 

لارین با گلزنی‌هایش یکی از عوامل اصلی قرار گرفتن کانادا در صدر جدول منطقه کونکاکاف است.

 

از نظر گلزنی در هر بازی، دیوید با اختلاف پیشتاز است: این بازیکن 22 ساله تنها در 22 بازی 18 گل ملی به ثمر رسانده است (توضیح مترجم: دیوید در دیدار مقابل السالوادور، گل دوم کانادا را وارد دروازه حریف کرد).

دیوید درخشش را در تیم بلژیکی خنت آغاز کرد و خیلی زود توجه باشگاه‌هایی را در پنج لیگ معتبر اروپایی جلب کرد تا  در نهایت به لیل ملحق شود.

او با 13 گل زده نقش مهمی در قهرمانی باورنکردنی این تیم فرانسوی در لیگ این کشور داشت، در حالی که 11 گل از گل‌های او در نیم فصل دوم و در کورس نزدیک و نفس‌گیری به ثمر رسیدند که با یک امتیاز برتری این تیم نسبت به پاری‌سن‌ژرمن به پایان رسید.

لیل این فصل نتوانسته درخشش فصل قبل را تکرار کند اما دیوید در شرایط بسیار خوبی قرار دارد. او همین حالا به لطف سه گلی که در لیگ قهرمانان به ثمر رسانده توانسته از رکورد فصل قبلش عبور کند. لیل در صدر جدول گروه G قرار گرفت تا  نشان دهد که درخشش فصل قبل را در اروپا ادامه می‌دهد.

 

جاناتان دیوید در 22 سالگی، یکی از بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی کاناداست و می‌تواند تا پایان دوران حرفه‌ای‌اش رکورد قابل توجهی به جا بگذارد.

 

بلژیک شاید سکوی پرتاب بازیکن جوان کانادایی دیگری به نام تاخون بوکانان هم باشد. این بازیکن 22 ساله ژانویه امسال و پس از درخشش در باشگاه نیو انگلند روولوشن در لیگ فوتبال آمریکا به کلاب بروژ پیوست. بوکانان هم مانند دیویس می‌تواند در پست مدافع کناری به میدان برود اما در عین حال می‌تواند به لطف سرعت، مهارت و شم هجومی خود از بال‌ها نیز به حریف ضربه بزند.

لیگ بلژیک در عین حال میزبان ایکه اوگبو، بازیکن جدید کانادا، است. این مهاجم 23 ساله خنک از نظر قانونی می‌توانست برای نیجریه، زادگاه والدینش، و انگلیس، زادگاه خودش، به میدان برود اما کانادا را انتخاب کرد.

در دیگر کشورهای اروپایی نیز میلان بورجان، دروازه‌بان 34 ساله، در ترکیب ثابت ستاره سرخ بلگراد در لیگ اروپا به میدان می‌رود و لیام میلار 22 ساله، بازیکن سابق جوانان لیورپول، در لیگ کنفرانس اروپا برای بازل بازی کرده است.

در نزدیکی خانه، جیدِن نلسون و جیکیل مارشال روتی، بازیکنان جوان تورنتو اف‌سی، عملکرد درخشانی دارند و ممکن است در سال 2026  نقش مهم‌تری داشته باشند. مارشال روتی در زمان تعطیلی لیگ آمریکا با باشگاه‌های اروپایی مانند آرسنال و لیورپول تمرین کرده و وقتی در ماه ژوئن 18 ساله شود، باشگاه‌های زیادی به دنبال به خدمت گرفتنش خواهند بود.

هرچند همه چیز به بازیکنان جوان مربوط نمی‌شود. لارین در 26 سالگی در دوران اوجش به سر می‌برد و بازیکنی کلیدی در بشیکتاش است؛ تیمی که در آن در کنار آتیبا هاچینسون، اسطوره تیم ملی کانادا، بازی می‌کند.

 

جان هردمن می‌تواند با رساندن کانادا به جام جهانی، به بزرگترین افتخار دوران مربیگری‌اش برسد.

 

هاچینسون سال‌های پایانی دوران حرفه‌ای‌اش را سپری می‌کند اما این کاپیتان 28 ساله نقش مهمی برای کانادا دارد و اخیرا پس از بازگشت به این تیم در دیدارهای انتخابی جام جهانی توانست در جدول بیشترین تعداد بازی ملی جای جولیان دگوسمان را در صدر بگیرد.

حضور گروهی از بازیکنان باثبات و با استعداد که اکثرا در سه تیم کانادایی حاضر در لیگ آمریکا شامل تورنتو، مونترئال و ونکوور وایتکپز بازی می‌کنند، باعث تقویت این تیم شده است.

تمامی این موارد به لطف آماده‌سازی و مدیریت فردی هردمن، مردی از کانتی دورهام، میسر شده که پیش از این هدایت تیم ملی زنان کانادا را برعهده داشت و تاکتیک‌هایش می‌تواند بازی به بازی بسته به حریف و شرایط متفاوت باشد.

این تیم همچنین در دیدار خانگی برابر مکزیک از آب و هوای کانادا به سود خود استفاده کرد و این بازی را در ادمونتون سرد برگزار کرد که دمای هوا تا منفی 10درجه پایین آمد و باعث شد که سردترین بازی تاریخ مکزیک برگزار شود. [برای رسیدن به جام جهانی] از هیچ تلاشی دریغ نمی‌شود و هر برتری احتمالی‌ای به کار گرفته می‌شود.

هرچند در حال حاضر در سال برگزاری جام جهانی قرار داریم اما هنوز راه زیادی پیش روی تیم هردمن قرار دارد و ممکن است در شش بازی باقی مانده اتفاقات بسیاری رخ دهد.

 

کانادا به تازگی موفق شد در غیاب آلفونسو دیویس با نتیجه 2-0 آمریکا را شکست بدهد.

 

حریف بعدی تیم ملی آمریکا در همیلتون است. این دو تیم سپتامبر گذشته در نشویل به مصاف هم رفتند و بازی با تساوی 1-1 به پایان رسید که یکی از چهار نتیجه مساوی‌ای است که کانادا تا به حال به دست آورده است. چهار بازی دیگر آنها با پیروزی به پایان رسیده و این یعنی کانادا تنها تیم بدون شکست در بین هشت تیم حاضر در مسابقات انتخابی جام جهانی در منطقه کونکاکاف است که سه تیم از بین آنها به صورت مستقیم راهی قطر می‌شوند.

18 امتیاز از دیدارهای پیش رو باقی مانده، هیچ دیداری آسان نیست و کانادا باید این مسابقات را به همان شکل که آغاز کرد به پایان برساند. با توجه به استعداهایی که در این تیم توپ می‌زنند، آنها بدون شک توانایی انجام چنین کاری را دارند.

 

 

عنوان اصلی مقاله: The Canucks are on course to reach their first World Cup since 1986 نویسنده: James Nalton نشریه / وبسایت: World Soccer زمان انتشار: فوریه 2022
کلمات کلیدی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

1 دیدگاه ارسال شده است