آنالیز: چگونه کالوین فیلیپس کلید پیروزی انگلیس مقابل کرواسی شد

هفت‌یک- درصد پاس‌های درست، محوطه پوشش داده شده یا بازپس گیری‌های موفق توپ را فراموش کنید. یک آمار ساده است که نقش کاملا متفاوت کالوین فیلیپس برای لیدز یونایتد ِ مارسلو بیلسا و انگلیس ِ گرت ساوت‌گیت را شرح می‌دهد.

فیلیپس در سه فصل بازی تحت نظر بیلسا و حضور در 110 بازی لیگ حتی یک بار هم در تله آفساید گرفتار نشده است.  او در جریان پیروزی 0- 1 انگلیس برابر کرواسی کمی پیش از سوت پایان نیمه اول در شرایط آفساید قرار گرفت؛ زمانی که با سرعت از پشت حریف حرکت ‌کرد تا به پاس بلند کیه‌ران تریپیه برسد.

البته این صحنه هیچ ربطی به نتیجه بازی ندارد اما نشانگر نقش فیلیپس است. او برای لیدز یک بازی‌ساز از عقب زمین است که در برابر خط دفاعی بازی کرده و پاس‌های هوشمندانه‌ای را ارسال می‌کند. برای انگلیس- نه فقط اینجا، بلکه در دیدارهای ملی ماه مارس نیز- یک هافبک دونده “باکس- تو- باکس” است که جلوتر از توپ بازی کرده و در فضاهای ایجاد شده نفوذ می‌کند. نقشه لمس توپ‌های او برای لیدز و انگلیس نشان‌دهنده این تفاوت است.

اما ساوت‌گیت از فیلیپس در نقش قدیمی‌اش در دوران پیش از بیلسا استفاده کرد. فیلیپس تابستان گذشته به اتلتیک گفت:” این هرگز به ذهنم خطور نکرده بود که شاید در آنجا بازی کنم (به عنوان هافبک دفاعی). او گفت از من می‌خواهد که یک هافبک دفاعی باشم و باید از نظر دفاعی و در نبردهای هوایی بهتر شوم. من شروع به کار روی این موضوع کردم. تا آن زمان شاید خودم را یک هافبک باکس- تو- باکس می‌دانستم.”

او در برابر کرواسی در همین نقش حاضر شد. او همچنین درخشان‌ترین بازیکن انگلیس بود و پاس گل پیروزی‌بخش تیمش را به عنوان بخشی از حرکتی که انگلیس در تمام طول بازی به کار گرفته بود، ارسال کرد.

اصل کلیدی برنامه ساوت‌گیت به عنوان سرمربی انگلیس نفوذ “شماره هشت‌ آزادِ” هجومی از پشت مدافعان حریف بوده است. این اصل به همراه تخصص در ضربات شروع مجدد اساسا تمامی برنامه انگلیس در  طول صعود این تیم به نیمه‌نهایی جام جهانی سه سال گذشته بود، در حالی که هری کین عقب می‌کشید و جسی لینگارد و دله آلی با سرعت نفوذ می‌کردند.

حالا سیستم متفاوت است- سیستم 3- 3- 4 به جای 2- 5-3- اما این مفهوم همچنان آشنا باقی مانده است. اینجا مثالی از نفوذ بازیکنان سرعتی انگلیس از پشت مدافعان کرواسی را می‌بینیم. میسون مونت مالکیت توپ را در اختیار دارد- کین، مهاجم نوک، در واقع در پستی دفاعی‌تر است؛ در حالی که فیلیپس با سرعت بین رحیم استرلینگ و فیل فودن، وینگرهای تیم، حرکت کرده و به سمت محوطه جریمه می‌رود.

هرچند برنامه انگلیس سازمان‌دهی شده‌تر از این بود. مثال اول در دقیقه دوم رخ داد. اول فیلیپس در برابر دفاع قرار می‌گیرد، پاسی رو به عقب برای جان استونز، مدافع میانی، ارسال می‌کند…

و سپس شش ثانیه بعد در حال نفوذ از پشت مدافعان حریف است،؛در حالی که حرکت فودن به سمت خط طولی باعث شد یوسکو گواردیول، هافبک چپ کرواسی، که با 19 سال سن اولین بازی ملی‌اش را در هفته گذشته انجام داد، از دفاع دور شده و به سمت او کشیده شود.

این برنامه اصلی انگلیس بود. الگوی مشابهی در دقیقه شش انجام می‌شود- فودن، وینگر راست، رو به بازی کوتاه آورد و فیلیپس با سرعت از پست هافبک میانی به سمت فضای کناری محوطه جریمه حرکت می‌کند.

اتفاقی مشابه در دقیقه 9- فودن مالکیت توپ را در کنار خط طولی در اختیار دارد؛ فیلیپس فاصله بین مدافع چپ و مدافع میانی سمت چپ را تشخیص داده و برای استفاده از آن فضا تلاش می‌کند. به این توجه کنید که ایوان پریشیچ، نزدیک‌ترین بازیکن کروات به فودن، احتمالا درباره نفوذ فیلیپس به هم تیمی‌هایش هشدار می‌دهد.

هرچه بازی بیشتر ادامه پیدا کرد، این الگو واضح‌تر شد. اینجا فودن بار دیگر عقب می‌کشد، گواردیول بار دیگر در تعقیب او از پستش در دفاع چپ دور می‌شود و فیلیپس نفوذ به منطقه او را شروع می‌کند.

آنها دوباره در فاصله کمتر از یک دقیقه این شیوه را تکرار می‌کنند.

موضوع جالب و قابل توجهی دیگری هم در اینجا وجود دارد. مدافعان کناری انگلیس عموما در مناطق دفاعی باقی می‌ماندند؛ گاهی به جای این که پیشروی کرده و با سرعت طول زمین را طی کنند یا دست به نفوذ از کناره‌ها بزنند، فقط 10 متر جلوتر از مدافعان میانی قرار می‌گیرند. این موضوع نه تنها استفاده از تریپیه به جای یک گزینه چپ پا را توجیه می‌کند- ساوت‌گیت انتظار حرکت در طول زمین و نفوذ از مدافعان کناری‌اش ندارد- بلکه به گل انگلیس نیز مرتبط است.

چرا؟ خب، چون وقتی کایل واکر در نیمه زمین خودی مالک توپ شد، پریشیچ به عنوان وینگر چپ شروع به پیشروی کرد و راه او را بست اما سپس در طی پیگیری بازیکن حریف در فاصله شش متری کاملا متوقف شد، چون انگار می‌دانست که نباید از جلوتر به پرس دست بزند.

او واکر را تحت فشار قرار نداد. او همچنین در موقعیتی نبود که به دفاع تیمش کمک کند و واکر توپ را با دقت از او عبور داد.

فیلیپس بار دیگر پیشروی می‌کند. او پیش از آن از متئو کواچیچ عبور کرده بود؛ هافبکی که قرار بود نفوذهای او را دنبال کند. به موقعیت سر فیلیپس نگاه کنید تا مشخص شود که او نفوذش را مطابق با اتفاقی که در نبرد فودن برابر گواردیول اتفاق می‌افتد، انجام می‌دهد.

گواردیول بار دیگر در تلاش است که راه فودن را سد کند. زمانی توپ به فضای کناری محوطه جریمه می‌رسد، او تقریبا پستش را پوشش داده تا پاس واکر برای فیلیپس را دفع کند. اما او نتوانست کاملا به آنجا برسد- موقعیت ابتدایی او بیش از حد در کنار زمین قرار داشت.

و حالا دفاع کرواسی کاملا بهم ریخته است. گواردیول از سر راه برداشته شده است. فیلیپس از دویجه چالاتاچار عبور می‌کند که پیش از آن کارت زردی دریافت کرده و بنابراین نمی‌تواند با خطا او را متوقف کند. فاصله بین دوماگوی ویدا و شیمه ورسالیکو بسیار زیاد است. استرلینگ با سرعت به این فضا می‌رسد، پاس را از فیلیپس دریافت کرده و تک گل بازی را به ثمر می‌رساند.

با تمام گمانه‌زنی‌ها درباره سیستم اصلی مورد علاقه ساوت‌گیت در آستانه این تورنمنت، خط میانی متشکل از رایس، مونت و فیلیپس و مثلث هجومی شامل فودن، کین و استرلینگ در دو دیدار رسمی اخیر انگلیس که با پیروزی برابر آلبانی و لهستان در ماه مارس همراه شده بود، دست نخورده ماند.

شاید ساوت‌گیت در تمام طول این مدت برنامه بازی هجومی مشخصی داشت. این حرکت منسجم بین وینگری که به عنوان طعمه اقدام می‌کند و شماره هشتی که آزادی نفوذ دارد، نشان دهنده تجربه و آشنایی‌ای است که اتفاق خوبی برای ادامه تورنمنت به حساب می‌آید.