خارج شدن از ریل؛ آلمانِ لوو کجای راه را اشتباه رفت؟
هفت‌یک- شروع آماده‌سازی آلمان برای یورو در اتریش، یواخیم لوو را به گذشته و زمان جام جهانی برد. سرمربی تیم ملی آلمان تاکید کرد:” آن دوره موفق بودیم چون بازیکنان تعویضی از تیم عقب نماندند و کمک‌های مهمی به تیم کردند.” اگر می‌پرسید از کدام تورنومنت صحبت می‌کند منظورش جام جهانی 2014 برزیل است، نه جام جهانی 2018 روسیه که آلمان ناهماهنگ موفق نشد در زمین تعادلش را به دست بیاورد و نتیجه‌اش فاجعه‌بار بود.
لوو از این شکست درس گرفت و به بازیکنان غیر اصلی هشدار داد تا در این تابستان کمی خودشان را به تیم نزدیک کنند. این تصمیم نشان می‌دهد که لوو 61 ساله مصمم است تا در مقایسه با تیم قبلی یک تیم متمرکزتر را رهبری کند. او اعتراف کرده بود که سه سال قبل “متکبرانه” حریفان را دست کم می‌گرفتند و ذهنیتی سهل‌انگارانه داشتند.
اما دلیل ناگفته دیگری وجود داشت که به خاطر آن لوو به روزهای گذشته متوسل می‌شد. پس از دوره وحشتناک سال 2018 و دوره گذار سه ساله ناموفق با رهبری مربی‌ای که به زودی تیم را ترک می‌کند، با نگاه کردن به گذشته خیلی راحت‌تر می‌شود به شانس تیم ملی امیدوار بود. برای اولین بار در تاریخ پس از جنگ، به سرمربی تیم ملی اجازه داده شد تا بعد از یک فاجعه ورزشی به کارش ادامه دهد.
لوو در برابر همه از عملکردش گفت و این بهایی بود که باید برای ادامه کارش پرداخت می‌کرد. دو ماه بعد از حذف آلمان از مرحله گروهی، او مجبور شد که در یک جلسه رسیدگی دو ساعته در مقابل خبرنگاران درباره شکست‌های زیاد تیمش صحبت کند و قول بدهد تغییرات لازم را در تیم ایجاد کند. سرعت بیشتر در حمله و تعصب کمتر روی مالکیت توپ چیزهایی بود که خیلی به آن‌ها اشاره شد.
بعد از ناکامی در جام‌جهانی 2018، لوو تصمیم به ایجاد تغییراتی گسترده در تیمش گرفت اما در نهایت مجبور به برگرداندن تعدادی از ستاره‌های قدیمی شد.
آن‌ها در افتتاحیه لیگ ملت‌های اروپا با سیستم 3-3-4 در مقابل فرانسه، قهرمان جام جهانی قرار گرفتند. توماس مولر (بایرن مونیخ)، مارکو رویس (بروسیا دورتموند) و تیمو ورنر (لایپزیش) وقتی توپ را از حریف می‌گرفتند، ضد حمله می‌زدند. بازی بعدی به طرز وحشتناکی نقایص این سیستم را نشان داد. خط میانی آلمان متشکل از تونی کروس، یوشوا کیمیچ و امره جان بدون توپ راحت نبودند چون در زمین تیم هلند در آمستردام با نتیجه 3-0 تحقیر شدند. در جلوی زمین، مارک اوت (شالکه)، مولر و ورنر نتوانستند هماهنگ با هم پرس کنند. در دفاع، متس هوملس (دورتموند) و ژروم بواتنگ (بایرن) بدون کمک زیاد از یوناس هکتور (کلن) و ماتیاس گینتر (بروسیا مونشن گلادباخ) بارها تحت فشار قرار گرفتند.
یک شکست خانگی 2-1 دیگر برابر فرانسه، مانشافت را در مسیر یک سقوط مفتضحانه قرار داد که تساوی در برابر هلند در گلزن‌کِرشن مهر تاییدی بر این مسیر بود. در واقع این بازی با فرارهای سریع از ورنر، سرژ گنابری (بایرن) و لروی سانه (بایرن) یکی از بهترین بازی‌های آلمان بود. اما ترکیب جدید 3-4-3 زیر پرس دیرهنگام هلندی‌ها از هم پاشید و در عرض 5 دقیقه دو گل دریافت کردند. ورنر گفت:” این بازی همه اشتباهات‌مان در سال 2018 را نشان داد.”
لوو همه توانش را گذاشت. در مارس 2019 بدون اعلام قبلی وارد مونیخ شد تا در زمین تمرین بایرن به هوملس، بواتنگ و مولر بگوید که زمان حضورشان در تیم ملی به پایان رسیده است. او چند روز بعد درحالی که از انتقادها آزرده بود، گفت:” قطعا به تغییر نیاز داشتیم.” انتقادات لزوما به خود تصمیم او نبود. این سه بازیکن قهرمان جام جهانی دوره سختی را تحت هدایت نیکو کوواچ می‌گذراندند اما بسیاری حس می‌کردند که کنار گذاشتن آن‌ها از تیم ملی نیازی به این همه بی‌رحمی نداشته و نباید با این عبارات مستقیم خطاب قرار می‌گرفتند.
چرا لوو دست خودش را باز نگذاشت، به خصوص در خط دفاعی که جاناتان تاه (بایر لورکوزن)، آنتونیو رودیگر (چلسی)، نیکلاس زوله (بایرن) و گینتر نتواستند عملکرد قانع‌کننده‌ای داشته باشند؟ با این حال، پیروزی 3-2 برابر هلند در بازی مقدماتی یورو، فشارها را از او دور کرد. این نتیجه در آمستردام تنها پیروزی سه سال گذشته آلمان برابر رقبای درجه یکش بود. اما اوضاع قرار بود بدتر شود. پس از به تعویق افتادن یورو و تمام مسابقات بین المللی تا پاییز سال 2020، لوو با الهام از تیم آتلانتا به استفاده از دفاع سه نفره ادامه می‌داد و آرایش‌های متنوعی از مدافعین کناری/ وینگ-بک و یارگیری در میانه زمین ساخت. اما برخلاف جان پیرو گاسپرینی، او چندین ماه برای تنظیم دقیق این سیستم وقت نگذاشته بود.
توماس مولر و متس هوملس از جمله ستاره‌هایی بودند که لوو مجبور شد برای یورو 2020 بار دیگر به تیم ملی دعوت کند.
آلمان آشفته او خوش‌شانس بود که پیش از بازی با اسپانیا دو تساوی 3-3 مقابل ترکیه (دوستانه) و سوئیس (لیگ ملت‌های اروپا) به دست آورد چون اسپانیا بی‌رحمانه نشان داد که آلمان جدید مثل یک گروه جاز است که در امتحان کردن مهارت‌های جدیدش هیچ نظمی ندارد. ماه نووامبر مانشافت در سویل، با نتیجه 6-0 تحقیر شد، این بدترین شکست آن‌ها در 90 سال گذشته بود. لوو مغموم گفت:” روز سیاهی بود ، نتوانستیم چیزی ارائه دهیم.” به نظر می‌رسید پایان فرا رسیده است. لوو خوش شانس بود چون در فدراسیون فوتبال آلمان جنگ داخلی درگرفت که به خروج فریتز کلر از ریاست فدراسیون منجر شد.
به دلیل خلا موجود در قدرت، وظیفه ارزیابی وضعیت به اولیور بیرهوف، مدیر تیم ملی سپرده شد. با وجود این که اعتماد به لوو در پایین‌ترین سطح ممکن بود اما او و بیرهوف 15 سال با هم کار کرده‌اند و وفاداری بیرهوف به لوو، او را نجات داد. لوو بالاخره متوجه شد که وقتش کم است و آخرین کارت بازی‌اش را رو کرد. با اعلام خداحافظی‌اش از تیم بعد از یورو، فشار را کاهش داد و فرصتی به وجود آورد تا روند اصلاحات معیوبش را متوقف کند.
صحبت در مورد بازگشت مولر شدت گرفت و در بازی‌های مقدماتی جام جهانی در ماه مارس برابر ایسلند (3-0) و رومانی (1-0) لوو تا حدودی به اصول اولیه خود بازگشت، یعنی استفاده از سیستم 3-3-4 با در دست داشتن مالکیت. از طرف دیگر، شکست 2-1 بعدی مقابل مقدونیه شمالی، آبروریزی جدیدی برای تیم به وجود آورد.
استفاده مجدد از هوملس و مولر کاملاً نشان می‌دهد که لوو قبول کرده ساخت یک تیم جدید بدون حضور آن‌ها در دو منطقه مهم زمین شکست خورده است. بازی بر مبنای پرسینگ آلمان چنان بی‌نظم بوده که باعث شده حضور مولر، هوش و انرژی‌اش کاملاً ضروری باشد. در خط دفاعی، با پیشرفت رودیگر زیر نظر توماس توخل مشکلات تا حدودی برطرف شده اما هوملس همچنان در کنار این بازیکن چلسی با اختلاف بهترین گزینه خط دفاعی است. اما مشکلات زیادی وجود دارد که تنها بازگشت این دو بازیکن برنده جام جهانی نمی‌تواند آن را حل کند. در این سه سال ارزشمند آلمان آن قدر کارهای مختلف را به بدترین نحو اجرا کرده که حالا عملاً باید از صفر شروع کنند.
فقط دو هفته قبل از آغاز بازی حساس مقابل فرانسه در مونیخ، لوو تقریباً مطمئن است که غریزه و تجربه به او کمک می‌کند تا به یک ساختار کاری و تصمیمات منسجم نفراتی برسد. زمانی بود که افکار عمومی آلمان با قاطعیت از او حمایت می‌کردند تا موفق شود. وضعیت حالا متفاوت است.