درباره بریل امبولو؛ پسر سرکش جاده شماره 36
هفتیک- با وجود ماجراجوییها و رسواییهایش، بریل امبولو در قلب هواداران سوئیس جا باز کرده است، شاید هم دقیقا به خاطر همین کارها دوستش دارند. هیچ بازیکن دیگری سرود مخصوص به خودش نداشته است. “اوه امبولو، اوه امبولو” که هواداران با لحن آهنگ مشهور “شیر امشب میخوابد” که تا به حال هنرمندان زیادی آن را خواندهاند. از زمان مسابقات یورو 2016 در فرانسه، هواداران سوئیس در هر مسابقه بینالمللی که اجازه شرکت داشتند این آهنگ را پخش کردهاند.
شاید شهوت امبولو برای زندگی را تحسین میکنند که تا به حال باعث شده در این سالها بارها نامش در تیتر اخبار باشد. برای همین شاید عجیب است وقتی میفهمیم این مهاجم تیم بروسیا مونشنگلادباخ که به قوانین بیتوجه است، سالها قبل در اتحادیه فوتبال شمال غربی سوئیس کارآموز بوده و آن جا بقیه فوتبالیستها را جریمه میکرده است.
او سال 2015 در مصاحبه با زونتاگبلیک گفته بود:” قانون، قانون است. مثلا من برای بازیها داور تعیین یا بازیکنان را جریمه میکردم. اول فکر کردم شاید مجبور نباشم بازیکنی را برای پنج هفته محروم کنم. این طوری یاد گرفتم که قبل از این که با داور حرف بزنم خوب به حرفهایم فکر کنم.”
امبولو در 14 فوریه 1997 در یائونده ، پایتخت کامرون متولد شد. مادر او به همراه پسرانش به سوئیس رفت چون میگفت که در آفریقا هیچ آیندهای برای خانوادهاش وجود ندارد. امبولو در دسامبر سال 2014 شهروند سوئیس شد. او در مصاحبهای با وبسایت بوندسلیگا گفته بود:” حالا احتمالا 60 یا 70 درصد من سوئیسی است، حتی بیشتر از این که آفریقایی باشم.”
او اعتقاد دارد که فوتبال کمک کرده با سبک زندگی سوئیسی کنار بیاید؛ حتی در سالهایی که برای گلادباخ بازی میکرد، پیراهن شماره 36 را میپوشید؛ شماره جادهای که در بچگی هر روز برای رسیدن به تمرین با اتوبوس طی میکرد. او برای نوجوانان افسی نورداسترن بازی کرد و از طریق اولد بویز بازل به جوانان بازل پیوست. او گفت:” پسران زیادی سوار اتوبوس میشدند. روزهای خوبی بود، خیلی خاص بود. از طریق فوتبال، دوستان زیادی پیدا کردم… باعث شد زودتر هماهنگ بشوم، انتخاب شماره پیراهنم به این دلیل بود.”
در تیم بازل همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد، مارچ 2014 برای اولین بار در تیم اول بازی کرد و در یورو 2016 جوانترین بازیکن ترکیب سوئیس بود. در این مسابقات بود که پل پوگبا او را تحسین کرد. در تابستان سال 2014 به شالکه پیوست اما مصدومیتهای جدی مانع پیشرفتش شد. استخوان نازک نِی آمبولو شکست و بعد از آن دچار مصدومیت در ناحیه مچ پا، ورم استخوان و شکستگی پا شد. این مهاجم نوک فیزیکی که همیشه در زمین از خودش جنگندگی نشان میداد، حالا برای 604 روز از فوتبال دور شد.
اما همه اینها باعث نشد که به میادین بازنگردد و آن قدر خوب بود که نظر بروسیا مونشن گلادباخ را جلب کرد. او با مشاوره برادر بزرگتر ژردان شکیری، بازیکن لیورپول، در سال 2019 در بروسیا پارک به همتیمیهایش در تیم ملی سوئیس یعنی یان زومر، نیکو اِلوِدی، میشائیل لانگ و دنیس زکریا پیوست.
در گلادباخ هم در داخل زمین و هم در خارج زمین توجه رسانهها را به خود جلب کرده است. بریل امبولو به خاطر قدرتش در دوئلها معروف است و به خوبی توانسته با سبک پرسینگ مارکو روزه کنار بیاید، گرچه که مربیاش فکر میکند میتواند باز هم پیشرفت کند. او گفت:” امبولو ویژگی های زیادی دارد، اما البته که هنوز میتواند در موارد خاصی پیشرفت کند. باید سعی کند مهارتهای فوقالعادهاش را به طور مداوم در زمین نشان دهد. هنوز راه زیادی در پیش داریم، اما بریل در حال آموختن است و میخواهد به این هدف برسد.”
امبولو در اواخر ژانویه 2021 بعد از انجام مسابقهای در شهر اِسِن در مهمانی غیرقانونی توسط پلیس دستگیر و خبرش همه جا پخش شد. در این مهمانی 23 نفر حاضر بودند و ماسک هم نداشتند. امبولو حضورش را در آن محل انکار کرد و گفت در آن زمان به همراه دو دوست دیگرش در رستورانی نزدیک محل مهمانی از تلویزیون بسکتبال میدیده است. اما در گزارش پلیس که در روزنامه فرانکفورتر آلگماینه زایتونگ چاپ شد آمده که امبولو از روی پشت بام به ساختمان مجاور فرار کرد و برای شناسایی نشدن در وان حمام مخفی شده بود.
حتی همان داستانی که خود امبولو تعریف کرد کافی بود تا 200 هزار یورو جریمه و یک بازی محروم شود. امبولو به جریمه 8400 یورویی شهر اِسِن برای شرکت در یک تجمع و تخطی از قانون ماسک زدن هم اعتراض نکرد.
در دسامبر 2019 مشخص شد که گواهینامه رانندگی امبولو باطل شده است چون بارها سرعت مجاز را رد کرده و موقع رانندگی با تلفن کار کرده است. در دوران بازیاش در تیم نوجوانان افسی نورداسترن هم امبولو این رفتارهای سرکشانه را از خود بروز داده بود؛ تا جایی که نزدیک بود از تیم اخراجش کنند. در یکی از جلسات تمرینی شلوارش را درآورد و باسنش را به بقیه نشان داده بود. کارل مولر سرمربی او در تیم نوجوانان گفته بود:” دیگر نمیشد تحملش کرد. به مدت سه هفته اجازه ندادم بازی کنه، حتی میخواستم کلا از تیم اخراجش کنم.”
اما مولر معتقد است که انتقالش به بازل به او کمک کرد تمرکز کند:”همه آن افکار را از ذهنش بیرون کرد. در تیم بازل نمیتوانست کاری را که با ما کرد، انجام دهد.”
سال 2015 مربیاش در بازل اورس فیشر استعدادی نادر را در وجود امبولو دید:” من مربی یوزیپ درمیچ و آدمیر مِهمِدی بودم و در کنار ریکاردو رودریگز در رده زیر 15 سال میتوانستید ببینید که بریل آینده فوتبالی خیلی خوبی خواهد داشت. ریکی هم این بیخیالی و آرامش را داشت، اما در مورد بریل به نظر میرسید که همه چیز در یک سطح بالاتر قرار دارد. و طوری کارش را انجام داد که باید بگویم: قدرت زیادی نشون داد.”
و پشت همه آن رفتارهای نامتعارف پسر جوان مهربانی قرار داشت. وقتی فقط 18 ساله بود بنیادی تاسیس کرد تا از موفقیتش در یک راه خوب استفاده کند. هدف “بنیاد امبولو” حمایت از بچههای پناهجو در سوئیس و کمک به بچههای محروم کامرون و پرو است:” ما کارهای مختلفی انجام میدهیم، مثل کمک به بچهها در مدرسه یا کمک به نوجوانانی که در کشور پرو در سن کم باردار میشوند و نمیدانند باید چه کنند. فعالیتهای مختلفی انجام میدهیم و من بسیار شکرگذارم که این ایده به ذهنم رسید و کمک لازم برای انجامش را داشتم.” امبولو نقش رئیس بنیاد را بر عهده خواهد گرفت و مسئول اصلی جمعآوری کمکهای مالی خواهد بود.
“اوه امبولو، اوه امبولو!”