یورو 2020؛ راهنمای گروه E؛ اسپانیا، سوئد، لهستان و اسلواکی

هفت‌یک- چهار تیم حاضر در گروه E نقطه مشترکی دارند- تاریخ فوتبال آنها در سال‌های اخیر با نمایش‌های درامی تعریف شده که شامل سرمربی و/ یا رهبر درون زمین بوده است.

سه نفر از آنها در چند سال اخیر جانشین سرمربی‌های‌شان شده‌اند. عجیب‌ترین مورد متعلق به اسپانیاست که لوییس انریکه، سرمربی آن، پس از جام جهانی 2018 هدایت این تیم را برعهده گرفت- جامی که خودش با تغییر غیرمنتظره سرمربی همراه بود. او سپس در سال 2019 به دلیل بیماری دختر کوچکش که سال گذشته به شکلی ناراحت‌کننده درگذشت، استعفا داد و او کمی پس از این اتفاق بار دیگر به سمت خود بازگشت. در این فاصله روبرت مورنو، دستیار انریکه، روی نیمکت این تیم قرار گرفته بود- و پس از بازگشت انریکه، خواهان ادامه حضورش در این پست برای یورو 2020 شد. انریکه بلافاصله او را به دلیل عدم وفاداری از سمت دستیار سرمربی تیم ملی برکنار کرد.

یورو 2020؛ راهنمای گروه D؛ انگلیس، اسکاتلند، کرواسی و جمهوری چک

هفت‌یک- یکی از لذتبخش‌ترین کارها پیش از برگزاری هر تورنمنت مهمی این است که بنشینید و دقیقا تخمین بزنید که چه بازیکنانی در ترکیب اصلی هر تیمی حضور خواهد داشت. هرچند این بار چنین موضوعی کمتر از همیشه اهمیت دارد. عوامل زیادی در آن دخیل هستند- پرفشارترین فصلی که هرکسی به خاطر دارد، فهرست‌های 26 […]

انریکه همچنین با آسودگی خاطر سرخیو راموس، کاپیتان تیمش، را پس از فصلی پر از مصدومیت از فهرست این تیم خط زد. این ضربه بزرگی برای راموس بود که تنها چهار دیدار تا برابری با رکورد بیشترین بازی برای تیم‌های ملی مردان فاصله داشت؛ رکوردی که در حال حاضر در اختیار احمد حسن مصری است؛ هرچند انریکه مدعی شده که امکان دارد این بازیکن برای دیدارهای ملی آینده به ترکیب تیم برگردد.

استفان تارکوویچ، سرمربی اسلوواکی، کمی پیش از دیدار حساس پلیآف برابر ایرلند شمالی که با پیروزی اسلوواکی در ضربات پنالتی همراه بود برای هدایت این تیم انتخاب شد؛ پس از این که پاول هاپال، سرمربی سابق آنها، به دلیل چندین عملکرد و نتیجه ضعیف از سمتش کنار گذاشته شد.

اتفاقات دراماتیک بیشتر به وسیله مارک همشیک، ستاره این تیم، رخ داد که به شکلی باورنکردنی تصمیم گرفت سوپرلیگ چین را زودتر از موعد مقرر این فصل ترک کند تا خود را برای حضور در اروپا آماده سازد. تصمیم او برای انتقال به سوئد- که به صورت اتفاقی رقیب آنها در این مسابقات است- عجیب بود اما باید این واقعیت را در نظرگرفت که پنجره‌های نقل و انتقالاتی زیادی در آن زمان در اروپا باز نبود.

البته این اتفاق در مقایسه با تصمیم شوکه کننده یان اندرسن، سرمربی سوئد، برای دعوت مجدد زلاتان ابراهیموویچ به تیم ملی پس از چندین سال دوری چندان عجیب نیست؛ تصمیمی باورنکردنی پس از این که این مهاجم بارها با کلماتی توهین‌آمیز دست به انتقاد از اندرسن زده بود. البته این تصمیم حالا چندان مهم به نظر نمی‌رسد؛ چرا که ابراهیموویچ فرصت حضور در این تورنمنت را به دلیل مصدومیت از دست داد.

و سپس به لهستان می‌رسیم که اوایل سال جاری پائولو سوسا را به عنوان سرمربی انتخاب کرد، پس از این که یرزی برچک، سرمربی قبلی، بیشتر به دلیل برهم خوردن رابطه‌اش با روبرت لواندوفسکی برکنار شد.

بنابراین در میان تمامی این اتفاقات دراماتیک، این گروهی به نوعی غیرقابل پیش بینی است- تعداد کمی از این سرمربیان ترکیب تیمی مشخص دارند و هیچکدام از اعتماد کامل بازیکنان و عموم مردم برخوردار نیستند. اسپانیا روی کاغذ مدعی اصلی است، اسلواکی تیم ضعیف گروه به حساب می‌آید و سوئد و لهستان برای حضور در رتبه دوم رقابت می‌کنند اما تردیدهای بسیاری در اینجا وجود دارد.

از نظر تاکتیکی، شاهد محدوده وسیعی از سبک‌ها در این گروه هستیم.

با ابتلای بوسکتس به کرونا، ابهام‌ها در مورد ترکیب اصلی انریکه در یورو 2020 بیش از قبل شد.

انریکه کاری را با اسپانیا می‌کند که با بارسلونا کرده بود- حفظ اساس سبکی آشنا با تاکید روی سیستم 3- 3- 4 و بازی مالکانه، اما با کمی فاصله از تیکی‌تاکای محض و با صبوری بیشتر در جریان بازی‌سازی.

انریکه دست بسیار بازی برای انتخاب بازیکن دارد- ترکیبی متشکل از بازیکنانی که پیش از این فرصت درخشش در رقابتی را نداشته‌اند، شانس خوبی برای صعود از این گروه دارند- اما مشکل او این است که اصلا مشخص نیست چه کسی در ترکیب اصلی قرار می‌گیرد. تردیدهایی در تقریبا تمامی پست‌ها وجود دارد و تشخیص این که چه کسی قطعا در بین یازده نفر اصلی حضور دارد، کار دشواری است.

در دروازه ممکن است داوید دخیا یا اونای سیمون قرار بگیرد. شرایط خط دفاعی به دلیل غیبت راموس و تصمیم ناگهانی لاپورته برای بر تن کردن پیراهن تیم ملی اسپانیا و حضورش در این تیم پیچیده شده و ممکن است این بازیکن در کناری اریک گارسیا، هم تیمی‌اش در سطح باشگاهی، بازی کند. انریکه در دفاع کناری و خط میانی احتمالا از سیستم چرخشی استفاده خواهد کرد. مارکوس یورنته و پدری هیچ شانسی برای حضور در مرکز زمین این تیم در تابستان گذشته نداشتند و حالا عدم حضور آنها در ترکیب با توجه به فصل فوق‌العاده باشگاهی که پشت سر گذاشتند، ناامیدکننده خواهد بود.

اسپانیا در خط حمله هنوز با کمبود یک مهاجم نوک توانا روبرو است چرا که آلوارو موراتا هرگز به طور کامل قانع‌کننده ظاهر نشده؛ هرچند جرارد مورنو فصل خوبی را با ویارئال، قهرمان لیگ اروپا، سپری کرده است. تیم‌های قبلی اسپانیا از نبود سرعت و نفوذ رنج می‌بردند، بنابراین فران تورس احتمالا در بال تیم به میدان خواهد رفت؛ خصوصا پس از هت‌تریک در جریان پیروزی تحقیرآمیز 0- 6 برابر آلمان و آداما ترائوره نیز شاید گزینه‌ای برجسته البته از روی نیمکت باشد.

اگر اسپانیا شبیه به تیم‌های اسپانیایی همیشگی در طول این سال‌ها به نظر برسد، تیم ملی سوئد به میزبان بسیار بیشتری شبیه به تیم‌های خاص سوئدی است. سبک همیشگی اندرسن 2- 4- 4 منسجم و دفاعی در هنگام از دست دادن مالکیت توپ است.

سوئدی‌ها که در جام‌جهانی نمایش‌های قابل قبولی داشتند، بار دیگر بدون زلاتان باید به مصاف حریفان بروند.

سوئد از نظر دفاعی به اندازه کافی مستحکم است؛ البته تردیدهایی درباره زوج ویکتور لیندلوف وجود دارد. آنها در خط میانی توپ را بدون شلوغ کردن زمین به حرکت درمی‌آورند و احتمالا به سرعت نفوذ الکساندر ایساک از پشت مدافعان حریف چشم دارند. او فصلی عالی را برای رئال سوسیه‌داد پشت سر گذاشته است.

بازیکنان باکیفیت زیادی نیز در کناره‌ها حضور دارند. امیل فورسبرگ می‌تواند سرعت و خلاقیتش را به نمایش بگذارد، دژان کولوسفسکی یکی از بازیکنان درخشان یوونتوس بوده و ویکتور کلاسن عملکرد خوبی برای سوئد در جام جهانی قبل داشته است. او همچنین رابطه خوبی با هر دو هافبک میانی یعنی کریستوفر اولسن و مارکوس بِرگ دارد؛ چرا که هر سه نفر برای کراسنودار بازی می‌کنند. این روابط باشگاهی گاهی نقش مهمی را در ایجاد هماهنگی و انسجام در تیم ملی ایفا می‌کند و شاید سوئد نمایش درخشا‌ن‌تری از آنچه روی کاغذ انتظار می‌رود ارائه دهد.

با در اختیار داشتن لواندوفسکی، لهستان می‌تواند برای هر حریفی خطرناک باشد.

سوسا، سرمربی لهستان، به سبکی خاص و انعطاف‌پذیر علاقه دارد که مانند دفاع چهارنفره بدون مالکیت توپ پیش از تغییر ساختار به سیستمی شبیه به 2- 1- 4- 3 است؛ چیزی شبیه به سیستمی که آندره‌آ پیرلو در یوونتوس به کار می‌برد.

ماچِئی ریبوس وظیفه دوندگی در طول زمین با انرژی بسیار به عنوان مدافع چپ را بر عهده دارد و این یعنی پیوتر زیلینسکی ِ ناپولی می‌تواند در بین خطوط پیشروی کند. بارتوش برشینسکی در سمت دیگر پست دفاع راست را پوشش می‌دهد و این یعنی کمیل یوزویاک حضور بیشتری در کنار خط طولی خواهد داشت.

لواندوفسکی مشخصا بازیکن اصلی تیم و با اختلاف بهترین مهاجم حاضر در این گروه است. آرکادیوش میلیک احتمالا در کناری او به بازی‌سازی مشغول خواهد بود- هرچند رکورد ملی او در سال‌های اخیر چندان درخشان نبوده است.

اسلواکی برای رفتن به مراحل حذفی کار دشواری پیش رو دارد.

اسلوواکی علاقه بسیاری داشت که مهاجم نوکی به خوبی سه تیم دیگر داشته باشد، چرا که میکال دوریس، شماره 9 احتمالی آنها، آمار گلزنی فاجعه‌باری در سطح ملی دارد؛ تنها هفت گل در 54 بازی به ثمر رسانده و در لیگ قبرس نیز عملکرد بهتری را به نمایش نگذاشته است. این که تارکوویچ هیچ مهاجم نوکی را در ترکیب تیمش به کار نگیرد؛ دور از انتظار نیست. احتمال دارد وینگر تیم یعنی اوندرِی دودا یا همشیک- بهترین گلزن تاریخ این کشور- هجومی‌ترین نقش را در تیمی که اساسا به دنبال استفاده از ضدحملات است، ایفا کنند.

دیدار اسلواکی برابر سوئد شاید چندان جذاب نباشد اما هر دو تیم ممکن است مشکلاتی را برای اسپانیا ایجاد کنند چرا که آنها در طول چند سال گذشته برابر تیم‌هایی با دفاع عمقی به مشکل خورده‌اند. لهستان یکی از غیرقابل پیش‌بینی‌ترین تیم‌های حاضر در این تورنمنت به شمار می‌رود و تصمیم‌گیری‌های سوسا از اهمیت خاصی برخوردار است. این جذاب‎‌ترین گروه مسابقات نیست اما می‌تواند دراماتیک‌ترین آنها باشد.