گفتگوی سردبیر “هفتیک” با پزشک پالاس؛ افطار کردن وسط بازی ایده من بود
هفتیک- دکتر ظفر اقبال، رئیس دپارتمان پزشکی باشگاه کریستال پالاس، در گفتگو با سردبیر سایت هفتیک در مورد روزهداری فوتبالیستها و تغییر نگرشها در مورد این مسئله در سطح اول فوتبال اروپا صحبت کرد.
توقف بازی در دیدار سه هفته قبل کریستال پالاس و لسترسیتی برای افطار کردن لزلی فوفانا و شیخو کویاته، بازیکنان مسلمان دو تیم، بار دیگر نام ظفر اقبال، پزشک معروف باشگاه کریستال پالاس را بر سر زبانها انداخت.
ظفر اقبال که در فوتبال انگلیس به “دکتر ظَف” معروف است، اصالتی پاکستانی دارد و پیش از کریستال پالاس، در باشگاههای تاتنهام و لیورپول مشغول به کار بود. او که از 10 سالگی و بعد از ابتلای خواهرش به سرطان، آرزوی پزشک شدن داشت، بعد از پارگی رباط صلیبی در فوتبال آماتوری، متوجه عدم توجه کافی به رشته “پزشکی ورزشی” در انگلیس شد و به تحقیق و مطالعه در این زمینه پرداخت و در نهایت بعد از مدتی کار در باشگاه های کوچک و آماتور، سر از تاتنهام و سپس لیورپول درآورد.
هرچند دوری از خانواده اش که در لندن زندگی می کردند، باعث شد در سال 2015 لیورپول را ترک کند اما خیلی زود در باشگاه کریستال پالاس مشغول به کار شد. دکتر اقبال که به خاطر ریشه پاکستانیاش آشنایی کاملی با آداب و رسوم اسلامی دارد، در سالهای فعالیتش تلاش کرده تا به بازیکنان مسلمان کمک کند تا بدون مشکل ماه رمضان را پشت سر بگذارند.
در گزارش رسانهها گفته شد که شما با مربیان دو تیم و داور صحبت کردید تا در دیدار پالاس-لستر، وقفهای برای افطار کردن بازیکنان مسلمان اعمال شود. اگر ممکن است دقیقا توضیح بدهید که دقیقا چه صحبتهایی انجام شد.
همه چیز خیلی سرراست بود. ما چند بازیکن مسلمان داریم که همزمان با بازی کردن، روزه هم میگیرند. من قبل از بازی با دکتر برایان انگلیش، پزشک تیم لستر، در مورد مسائل معمولی که در طول بازی باید انجام شود، صحبت کردم و در این بین پیشنهاد کردم که از داور بخواهیم که وقفهای در بازی داشته باشد تا بازیکنان مسلمان ما روزهشان را باز کنند و این به نظر او ایده خوبی آمد و گفت که ما هم بازیکنانی داریم که روزه میگیرند. بنابراین هر کدام از ما از مربیانمان (روی هاجسون و برندان راجرز) خواستیم که چنین کاری انجام شود و به نظر آنها هم ایده خوبی آمد و با کاپیتانها هم صحبت کردیم. سپس من پیش داوران بازی رفتم (داور وسط بازی گراهام اسکات بود) و گفتم که وقت افطار بازیکنان بعد از شروع بازی است و آیا امکان دارد که یک وقفه کوتاه ایجاد شود تا آنها خیلی سریع با یک نوشیدنی روزهشان را باز کنند و او گفت مشکلی وجود ندارد و این اتفاق رخ داد.
می خواستم همه ببینند که این یک اتفاق خیلی طبیعی است و بدون هیچ مشکلی انجام میشود. این مسئله وقتی مورد توجه قرار گرفت که بازیکن لستر، وزلی فوفانا، در این مورد توئیت کرد و آن وقت بود که همه از این اتفاق مطلع شدند. پس از آن من پیام تشکری به مایک رایلی، رئیس کمیته داوران فرستادم و بعد متوجه شدم که به همه تیمها گفته شده است که در صورت داشتن بازیکن مسلمان، میتوانند از این وقفه استفاده و بازیکنان روزهشان را باز کنند. این همه اتفاقاتی بود که رخ داد.
اولین بار کی با این مسئله مواجه شدید و فکر کردید که میتوانید به بازیکنان مسلمان در طول ماه رمضان کمک کنید؟
شانزده سال است که من در لیگ برتر کار میکنم و در این مدت با بازیکنان مسلمان زیادی کار کردم؛ در تاتنهام، لیورپول و اینجا در کریستال پالاس بازیکن مسلمان داشتیم. خیلی از این بازیکنان در طول تمرینات و بازی ها روزه میگرفتند و من به همراه سایر اعضای تیم پزشکی تلاش کردیم تا به آنها از نظر تغذیه کمک کنیم؛ از این نظر که چه غذایی بخورند یا چه چیزی بنوشند که برای آنها بهتر باشد. من سعی کردهام که مربیان را هم در این مسئله دخیل کنم زیرا آنها هم میتوانند کمک کنند. مثلا زمانی که در لیورپول بودم و برندان راجرز سرمربی بود، ماه رمضان در زمان تمرینات پیش فصل بود و ما حبیب کولو توره و اسامه السعیدی را داشتیم که روزه میگرفتند و از مربیان خواستیم تا آنها سبکتر تمرین کنند و مثلا بقیه دو جلسه تمرین میکردند اما آنها فقط یک جلسه. در واقع آنها به اندازهای که برای بازی آماده شوند، تمرین میکردند اما آنقدر تحت فشار قرار نمیگرفتند که خطر مصدومیت در آنها افزایش پیدا کند.
در طول 16 سال گذشته، نه تنها در فوتبال، که در فعالیت های اجتماعی هم من تلاش کردم تا در مورد اینکه میتوان با داشتن روزه، کار هم کرد، اطلاعرسانی کنم. واضح است که اینجا در بریتانیا چالشهای بیشتری نسبت به کشورهای اسلامی داریم. مثلا در کشورهای اسلامی زمان تمرینات به بعد از افطار منتقل میشود و بازیکنان دیگر تشنه و گرسنه نیستند اما در اینجا اینطور نیست و برنامه تمرینات مثل همیشه است و به همین شرایط پیچیدهتر است.
به نظر میرسد در سالهای اخیر مربیان هم راحتتر با شرایط بازیکنان مسلمان کنار میآیند؛ در حالی که در گذشته همیشه نارضایتیهایی بود. مثلا وقتی مورینیو هدایت اینتر را برعهده داشت، از سولی مونتاری به خاطر روزه گرفتن، انتقاد کرده بود. به نظر شما چه چیزی باعث تغییر این نگرش شد؟
به نظرم این یک پذیرش تدریجی بود که با توجه به تحقیقاتی که روی عملکرد بازیکنان در کشورهای اسلامی انجام شد، اتفاق افتاد. در ابتدا نگرانیهایی در مورد کمبود آب بدن بازیکنان وجود داشت اما بازیکنان مسلمان اعلام کردند که اگرچه ممکن است از نظر آب و تغذیه در هنگام روزه کمبود داشته باشند اما از نظر ذهنی قویتر میشوند و می دانیم که در هر فعالیتی اگر انگیزه و تمرکز بیشتری داشته باشید، احتمال موفقیت بیشتر است. بنابراین خیلی از مربیان پذیرفتهاند که به جای ممانعت از روزهداری، از بازیکنانشان حمایت کنند. فوتبال یک بازی گروهی است و اگر شما اجازه ندهید که بازیکنان مسلمان روزه بگیرند، آنها مخفیانه این کار را انجام میدهند و آنوقت حمایت کافی را دریافت نمیکنند. مربیان در طول سالهای اخیر متوجه شدهاند که باید این مسئله را بپذیرند و خیلی از ورزشکاران مسلمان در سطح بالا، نه فقط در فوتبال، بلکه در بسکتبال، راگبی و کریکت نشان دادهاند که میتوانند روزه بگیرند و فعالیت کنند و این مسئله روی عملکردشان تاثیر ندارد.
اما مهمترین سوال شاید این باشد که برنامه غذایی فوتبالیستها در ماه رمضان چه باید باشد؟
الان میدانیم که وقتی در ماه رمضان غذا نمیخوریم، بدن روی شرایط ذخیره مواد غذایی قرار می گیرد و به همین دلیل باید مراقب باشیم و وقتی روزهمان را باز می کنیم، غذاییهایی نخوریم که در بدن ذخیره میشوند. باید غذاییهایی بخوریم که انرژی را به آرامی آزاد میکنند؛ مانند غذاهایی که کربوهیدرات را آرام آرام آزاد میکنند. از خوردن مواد قندی پرهیز کنیم و همین طور سرخ کردنیها زیرا همه اینها در بدن ذخیره میشوند. ما نمیخواهیم ورزشکاران چاق شوند؛ بنابراین نباید چنین غذاهایی بخورند. بنابراین ما روی وعدههای غذایی کمحجم بین افطار و سحری تمرکز میکنیم. از آنها میخواهیم غذاهایی که پروتئین زیاد دارند و کربوهیدرات آنها به کندی آزاد میشود، استفاده کنند و همینطور مایعات زیاد، به ویژه مایعات ایزوتونیک (مایعاتی که به بازیابی آب و الکترولیتهای بدن کمک میکنند) که برای مدت بیشتری در بدن میمانند و همین طور غذاهایی که آبدار هستند مانند خیار یا کاهو و چیزهایی مانند اینها که میشود به صورت سالاد مصرف کرد. باید در تمام طول شب این غذاهای آبدار مصرف شود. در مقابل باید از غذاهای با قند و کربوهیدرات بالا پرهیز شود زیرا هرچند خوردن آن در مدت کوتاه احساس خوبی میدهد اما برای مدت زیادی در بدن میماند. همینطور از خوردن کافئین زیاد باید پرهیز کرد زیرا کافئین باعث از دست رفتن آب بدن می شود.
لیگ برتر به طور ویژه در یکی دو فصل اخیر تلاش زیادی برای مقابله با نژادپرستی و تبعیض انجام داده است. به عنوان یک پزشک مسلمان آسیایی تجربه شما از کار در لیگ برتر چطور بود؟ مثلا در مورد همین ماه رمضان و مسائل اعتقادی؟
من در هیچ کدام از باشگاههایی که کار کردم، مشکلی نداشتم و میتوانم چیزهای خوب زیادی در مورد بازیکنانی که با آنها کار کردم، بگویم. نژادپرستی همه جا وجود دارد. میتوانیم نمونههای آن را در ورزشگاههای فوتبال، کریکت و همه ورزشگاههای دیگر ببینیم. متاسفانه این چیزی است که در جامعه وجود دارد. اما جو محیط کاری من همیشه مثبت و حمایتی بود. برای مثال در لیورپول همیشه مراقب بودند که من غذای حلال داشته باشم یا چند اتاق برای نماز خواندن وجود داشت که برندان راجرز ترتیب داده بود.
یکی از بزرگترین خاطرات من در لیورپول وقتی است که قهرمان جام اتحادیه شدیم (فصل 12-2011). در حال بازگشت به رختکن بودم که پهپه رینا و گلن جانسن جلوی من را گرفتند و گفتند که شاید بهتر باشد که وارد رختکن نشوی چون بازیکنان در حال پاشیدن شامپاین به در و دیوار هستند و می دانیم که تو خوشت نمیآید. خیلی رفتار جالبی بود که در آن لحظات به فکر من بودند. حتی یکی از آنها لباسهای من را از رختکن خارج کرد تا به نوشیدنیهای الکلی آغشته نشود.
بنابراین با اینکه من بیرون رختکن بودم و آنها داخل، بیشتر احساس می کردم که عضوی از تیم هستم زیرا آنها به فکر من بودند. چیزهای کوچکی مانند این واقعا در ذهن میماند.
یا زمانی که در تاتنهام بودم، جاناتان وودگیت قبل از بازی فهمید که من روزه هستم و موقعی که سرمربی مشغول صحبت قبل از بازی بود، ناگهان یکی از ماموران امنیتی با یک ظرف غذا وارد رختکن شد و گفت این برای پزشک تیم است. او ظرف غذا را مستقیم به سمت من آورد و همه زدند زیر خنده چون آنقدر زیاد بود که کل تیم را سیر میکرد. این هم رفتار خیلی خوبی از جاناتان ووگیت بود.
و سوال آخر اینکه شما بعد از اینکه خودتان در سال 2004 دچار آسیب دیدگی پیدا کردید، وارد رشته پزشکی ورزشی شدید چون احساس کردید که خیلی در این زمینه کار نشده است. از آن زمان پزشکی ورزشی چقدر تغییر کرده است؟
اگر به قیمت بازیکنان نگاه کنید، میبینید که بعضی از آنها دهها میلیون و بعضی بیش از 100 میلیون پوند ارزش دارند. و خیلی از آنها دهها هزار پوند در هفته دستمزد میگیرند. بنابراین وقتی بازیکنی مصدوم میشود، ما باید تلاش کنیم تا آنها در کوتاهترین زمان و در بهترین شرایط برگردند.
بنابراین این مسئله دو بخش دارد؛ یکی بازگشت از مصدومیت است. در بالاترین سطح ورزش مصدومیت اتفاق معمولی است چون آنها در سطح بالایی رقابت میکنند. بنابراین همانطور که باید تلاش کنیم بازیکنان مصدوم نشوند، به همان اندازه هم باید تلاش کنیم تا هرچه زودتر برگردند.
جنبه دیگر مسئله عملکرد بازیکنان است. باید سعی کنیم که بازیکنان آمادهتر، سریعتر و قویتر بشوند. بنابراین از این جنبهها می توان گفت که پزشکی ورزشی در 16 سال اخیر پیشرفت زیادی داشت.
مرسی بابت مقاله های عالی تون.اگه میشه یه مقاله هم راجب تاریخچه پخش تلویزیونی فوتبال و این که مفهوم حق پخش چی هستش و حق پخش لیگ های انگلیس آلمان ایتالیا و اسپانیا به چه صورت هستش مثل مبلغش و این که کدوم شبکه ها حق پخش رو در اختیار دارن.اگه در این زمینه مقاله ای دارید بی زحمت روی سایت قرار بدید.
با تشکر از وبسایت فوق العاده هفت یک