مورینیو- تاتنهام؛ ازدواجی شادتر از آنچه همه فکر می‌کردند
هفت‌یک- وقتی یک سال پیش ژوزه مورینیو به عنوان سرمربی تاتنهام انتخاب شد، افراد بسیاری که تنها شامل هواداران تاتنهام نبودند، به ناسازگاری این انتخاب باور داشتند- مانند یکی از آن ازدواج‌هایی که مهمان‌ها در مراسم عروسی شروع به تخمین زدن مدت دوام آن زندگی می‌کنند.
دوازده ماه بعد زمانی که مورینیو اولین سالگرد این انتقال را در جشن گرفت، خبری از کیک و شمع نبود اما تنها به این دلیل که این باور فزاینده وجود دارد که ممکن است در آینده‌ای نزدیک اتفاقی محسوس‌تر برای جشن گرفتن پیش بیاید.
بله، هنوز در روزهای ابتدایی فصل هستیم. سه بازی پیش رو- منچسترسیتی در خانه، بازی در خانه چلسی و در نهایت بازی خانگی مقابل آرسنال- عیار واقعی این پیشرفت را نشان خواهد داد و مشخص می‌کند که آیا حضور تاتنهام در رده دوم جدول لیگ برتر یکی از اتفاقات خلاف قاعده در این دنیای وارونه است یا خیر (توضیح مترجم: تاتنهام از این سه بازی 7 امتیاز کسب کرد و در حال حاضر به دلیل تفاضل گل بهتر نسبت به لیورپول در صدر جدول قرار دارد).
اما اگر نگاه کنید و رابطه با ثبات و هماهنگ بین مورینیو و باشگاه لندنی را ببینید، متوجه خواهید شد که این احساسات و تفکرات فریب دهنده نیست. کسانی که مورینیو را به خوبی می‌شناسند می‌گویند که او مدتهاست تا این حد خوشحال نبوده است؛ از نظر حرفه‌ای متمرکز و از نظر شخصی در ثبات. او روز گذشته تایید کرد:” حتی از زمانی که این کار را پذیرفتم هم خوشحال‌تر هستم.”
زمانی که مورینیو هدایت تاتنهام را برعهده گرفت، بسیاری معتقد بودند که این همکاری چندان دوام نخواهد داشت.
او به اصرار ماتیلده، دخترش، به اینستاگرام آمده و تا به حال به دلایل خوب و عجیبی از این شبکه اجتماعی استفاده کرده که کاربرد تبلیغاتی هم داشته اما بیشتر عکس‌های ناگهانی از خودش در حین کار به اشتراک گذاشته که شامل دیدگاهی طعنه آمیز بوده است. در سایر مواقع شاید از او انتظار داشتیم که از این پلتفرم برای حمله به اعتبار دیگران و شاید حتی خودش استفاده کند.
جدا از سوال بدجنسانه درباره کنار گذاشته شدن رحیم استرلینگ از اردوی تیم ملی انگلیس که ناراحتی قابل پیش‌بینی پپ گواردیولا را در پی داشت، مورینیو این 12 ماه را با آرامش مثبتی سپری کرد و می‌گوید که چقدر از تیمش، پیشرفت آنها و مدیران تاتنهام خشنود است. او گفت:” هرچقدر همدلی و ارتباط‌‌تان با افرادی که با آنها کار می‌کنید بیشتر باشد، خوشحال‌تر هستید. وقتی خوشحال‌تر باشید، می‌توانید بیشتر از خود مایه بگذارید.”
او به دنبال افزایش این احساس رضایت است. او اضافه کرد:” اگر از من بپرسید که آیا یک سال بعد خودم را در اینجا خواهم دید، البته که می‌بینم.” درصحبت‌های او هیچ اشاره‌ای به منچستریونایتد نشد اما شاید یک روز مورینیو احساس رهایی کافی داشته باشد تا بتواند درباره ناامیدی‌اش در باشگاهی حرف بزند که در پایان بیش از دو سال حضورش نه او و نه هواداران یونایتد ابایی از ابراز ناراحتی خود نداشتند.
جام‌هایی کسب شد و به نایب قهرمانی لیگ نیز دست یافتند اما انتظارات از سبکی بود که هرگز از سمت او ارائه نشد. انتظاراتی که در نتیجه مقایسه مدام اسطوره‌های یونایتد با روزهای خوب گذشته بود. انتظارات تجاری باشگاه که پروازهای طولانی در تور پیش فصل و حضور مستقیم در ضیافت شورلت پس از آن را به دنبال داشت.
حضور در مستند آمازون در تاتنهام در مقایسه با بعضی از خواسته‌ها و آشفتگی‌های اولدترافورد مانند یک نسیم خنک بود. معامله با دنیل لوی تا به اینجا به سود همه بوده است. مورینیو به لندن برگشته، در خانه زندگی می‌کند، از امکانات فوق العاده استفاده کرده و با اسخدام ژوائو ساکرامنتو به عنوان دستیار جدید باهوشش از لیل، در محیطی است که بازیکنان با جان و دل به صحبت‌های او گوش می‌کنند.
این تیم تاتنهام به خوبی تحت هدایت مائوریسیو پوچتینو شکوفا شده بود اما وقتی مدت زمان زیادی گذشت آنها هنوز هیچ مدالی برای نمایش کسب نکرده بودند. هیچ مربی‌ای در تاریخ به اندازه مردی که تاتنهام یک سال پیش برای رسیدن به جام قهرمانی به خدمت گرفت، صراحتا از انتظارش برای قضاوت شدن صحبت نکرده است. دیدار مرحله یک چهارم نهایی جام اتحادیه برابر استوک سیتی در ماه آینده فرصتی خوب برای یک قدم نزدیک شدن به اولین جام قهرمانی باشگاه پس از سال 2008 است.
مورینیوی 57 ساله نمی‌توانست راحت‌تر از آنچه در مستند آمازون مطرح کرد درباره آنچه برای انجام موفقیت‌آمیز این ماموریت نیاز است، توضیح بدهد. آن مجموعه “همه یا هیچ”، صحبت‌های بین دو نیمه برابر سیتی در ماه فوریه را نشان داد که مورینیو در آن از اخلاق خودش برابر تیم پرده برداری کرد. او درباره نحوه عملکرد سیتی پپ گواردیولا برای پیروزی حرف زد- “تیم لعنتی” که برای تکرار دوباره پنالتی‌ای که به بیرون رفته بود، تلاش کرده بودند.
مورینیو گفت:” این تفاوت یک تیم لعنتی با تیمی از افراد خوب است. اما داستان فوتبال این است که تیم پر از افراد خوب هرگز پیروز نمی‌شود. بنابراین به جهنم! لعنتی باشید!” تاتنهام 0- 2 پیروز شد. او روز گذشته گفت:” ایجاد ذهنیتِ “ما می‌خواهیم در بازی بعدی پیروز باشیم” به نظر آسان و ابتدایی می‌رسد اما خیلی سخت است.” مورینیو باور دارد که گروه رهبری هوگو لوریس، هری کین، اریک دایر و پیر امیل هویبرگ، قدرت پیش بردن تیم و ایجاد روحیه پیروزی را دارند. در دنیای مورینیو، به ثمر رساندن گل دیرهنگام در خانه وست برومویچ مانند دیدار گذشته- پیروزی زشتی که باعث شد چند ساعتی به صدر جدول بروند- به اندازه تحقیر 1-6 منچستریونایتد نشانی از پیشرفت است.
از زمانی که او در رده چهاردهم تیم را تحویل گرفت تا به حال که در رده دوم هستند، به بسیاری از اهداف دست پیدا کرده‌اند. نگرانی از بابت این که هویبرگ خریدی تک بعدی باشد از بین رفته و او بیشتر از آنچه انتظار می‌رفت قدرت را به خط میانی اضافه کرده است. پیوستن سرجیو رگیلون از رئال مادرید نه تنها یک استعداد بلکه بازیکنی با ذهنیت باشگاهی بزرگ را به تیم اضافه کرده است. هنوز بهترین بازی از گرت بیل به نمایش گذاشته نشده اما او کیفیت ستاره‌ای خود را به همراه آورده است.
دایر به بازیکنی تاثیرگذار و باثبات در یکی از بهترین خط دفاع‌های لیگ تبدیل شده است. رفتار سختگیرانه با تونگای اندومبله باعث شده که او به دونده ثابت خط میانی بدل شود. مورینیو نشان داده که ذهنیت او می‌تواند تغییر کند. گفته می‌شود که حتی در کشمکش با دله آلی نیز رابطه کاری وجود دارد. آنها مدیر برنامه یکسانی دارند و مورینیو بارها توضیح داده که این اتفاق کاملا مربوط به عملکرد بازیکن است.
درخشش بیشتری از مت دوهرتی و کارلوس وینیسیوس در راه است و جو رودن باید سرمایه گذاری آینده‌نگرانه خوبی در تیمی با عمق کافی برای رقابت در جبهه‌های مختلف شامل لیگ اروپا باشد. هواداران تاتنهام می‌توانند تا زمانی که کین و سرعت فوق العاده سون هیونگ مین ترکیب می‌شود، خوش‌بین باشند و این مهاجمان دلیلی برای باور به خودشان دارند که بلندپروازی‌شان در N17 درک می‌شود (توضیح مترجم: N17 کدپستی منطقه‌ای در لندن که باشگاه تاتنهام در آن قرار دارد).
مورینیو در تاتنهام دستیاران جدیدی را به خدمت گرفت و اکنون روزهای شادی را در کنار آنها سپری می‌کند.
در دنیای غیرقابل پیش‌بینی فعلی این احساس وجود دارد که پس از سلطه لیورپول و سیتی در فصول اخیر، شاید این فصل رهاتر از آن چیزی باشد که هر کسی تصورش را می‌کرد. اما رقابت تاتنهام برای قهرمانی؟ واقعا؟ یک هوادار تاتنهام متوجه شده آخرین باری که باشگاه قهرمان لیگ شده در فصل 61- 1960 بوده که آنها فصل را در خانه برابر اورتون آغاز کرده و در برابر لسترسیتی (در فینال جام اتحادیه) به پایان رسیدند. اولین و آخرین حریفان تاتنهام در این فصل را حدس بزنید!
البته که نیاز به چیزهای بیشتری از این نشانه‌های خوش‌یمن است. و همانطور که مورینیو در طول این یک سال پیشرفت خواسته، باید صبر کرد. او گفت:” باور دارم که برای لیورپول پنج سال طول کشید تا این اتفاق رخ دهد. سیتی حدود 10 سال و چلسی حدود 20 سال تلاش کرد. ما تازه در ابتدای راه هستیم بنابراین با اینکه بی نقص باشیم، فاصله زیادی داریم و با اینکه من کاملا خوشحال باشم.”
اما او در حال حاضر بسیار خوشحال‌تر از چیزی است که برای سال‌های طولانی دیده بودیم.