نگاهی به شرایط تیم‌های لیگ برتر برای فصل 21-2020: آرسنال
هفت‌یک- دو نفر به آن شیوه فرار کردند. شیوه‌ای که سرژ گنابری با آن از چنگ آرسنال گریخت به خوبی شناخته شده است. گنابری به صورت شفاهی برای قراردادی جدید به توافق رسید و پس از آن با تیم ملی آلمان به المپیک 2016 رفت اما در عوض به وردربرمن پیوست و بقیه داستان روایتی دردناک است. اما کم‌تر نقل شده که کینگزلی کومان نیز می‌توانست بازیکن آرسنال باشد. کومان در حال ترک پاری سن ژرمن بود که خودش و مدیر برنامه‌هایش از زمین تمرین آرسنال در سال 2014 بازدید کردند و باشگاه آماده بود تا غرامتی کم‌تر از چند صد هزار پوند با دستمزدی هفت ساله به او پرداخت کند. اما این انتقال نهایی نشد. در عوض کومان و گنابری مهره‌های تعیین‌کننده لیگ قهرمانان امسال بودند و یکی از منابع نزدیک به هر دو انتقال از دست رفته، خیلی شوخی نمی‌کرد وقتی می‌گفت که پنج دقیقه پس از تماشای بایرن مونیخ در تلویزیون مجبور شد کانال را عوض کند.
نکته این داستان چیست؟ برای تمام سختی‌هایی که این تیم در پنج سال گذشته تحمل کرده، چند انحراف نسبتا کوچک باعث شد که سرنوشت آرسنال در سال‌های اخیر کاملا متفاوت باشد. آنها به این چیزها نیاز داشتند تا در مسیر خود قرار بگیرند و به همین دلیل است که در طول 8 ماه ابتدایی حضور میکل آرتتا، چشم‌انداز و برنامه خاصی، تیم را شکوفا کرده است. اگر او گزینه درستی باشد که هر روز بیش‌تر از قبل اینطور به نظر می‌رسد، احتمالا هیچ محدودیتی برای بهتر شدن نخواهند داشت.
آرتتا می‌تواند از پیر امریک اوبامیانگ برای گل‌هایی که در راه قهرمانی این تیم در جام حذفی برابر منچسترسیتی و چلسی زد، تشکر کند اما این قهرمانی به تاکتیک‌هایی نیز بستگی داشت که با شایستگی، تیم‌های قوی‌تر را شکست داد. او تیم پر مشکلی را تحویل گرفت که علی‌رغم لغزش‌هایی که داشته، دگرگون شد. اتفاقاتی که درباره متئو گوندوزی و مسوت اوزیل رخ داد، جای شکی برای کسی باقی نگذاشته بود و آرتتا حس می‌کرد آنها برای حل مشکل‌شان تلاشی نکردند اما اوبامیانگ که پیش از این باوری به ادامه حضور در تیم نداشت را ترغیب کرد تا بهترین سطح بازی‌اش را در این باشگاه به نمایش بگذارد. گرانیت ژاکا نیز متقاعد شد که تصمیمش برای جدایی را تغییر دهد. در همین حال ویلیان که حتی با وجود قرارداد سه ساله گرانقیمتش، بازیکن جدید بسیار خوبی به حساب می‌آید نیز پذیرفت که عضوی از برنامه‌های آرتتا باشد.
توپچی‌ها بعد از قهرمانی در جام حذفی، در دیدار کامیونیتی شیلد هم لیورپول را شکست دادند تا با روحیه‌ای مناسب فصل جدید را آغاز کنند.
به نظر می‌رسد آرتتا توانایی عجیبی برای همراه کردن سایرین با خودش دارد. در حالی‌که ضربه چیپ اوبامیانگ در ومبلی باعث شد که آرسنال با آرتتا زودتر از موعد مقرر به یک قهرمانی مهم برسد، فصل آینده مشخص خواهد کرد که آیا همه چیز بر اساس یک ساختار درست شکل گرفته یا موفقیتی اتفاقی بوده است. آرتتا هیچ علاقه‌ای ندارد که آرسنال به بازی مانند تیم‌های ضعیف‌تر از رقبا عادت کند چرا که این کاری بود که آنها در پیروزی‌های بزرگ – لیورپول یک مورد خاص بود- در آخر فصل 20- 2019 با موفقیت انجام دادند. او می‌خواهد بازیکنانش مالک توپ باشند و بازی هجومی را در دستور کار قرار دهند، پاس بدهند و با نهایت قدرت تلاش کنند. در هفته‌های پس از قرنطینه به دلیل شیوع ویروس کرونا، مهاجمان او وقتی مالکیت توپ را در اختیار نداشتند، مدافعان حریف را پرس می‌کردند. این کار زمان می‌برد و شاید آرتتا متوجه شد که یک پنجره نقل و انتقالات کافی نیست.
او حداقل از نظر تئوری نقش فعالی در خرید بازیکنانی که می‌خواهد، دارد؛ چرا که رائول سانیهی از باشگاه جدا شده است. حرکات متنوع و روان ویلیان به خط حمله کمک خواهد کرد که اوزیل بازگشت قدرتمندانه‌ای از شرایط سخت فصل گذشته داشته باشد تا بتواند بار دیگر جای خود را در ترکیب پس بگیرد؛ در غیر این صورت آنها یک ذهن هوشیار را در میدان از دست خواهند داد. گابریل ماگالاس از لیل به این تیم پیوسته و با در درسترس بودن ویلیام سالیبا، آرسنال گزینه‌های جوان، مسلط و قدرتمندی در دفاع میانی دارد که بی نظمی گذشته در خط دفاعی دیگر تکرار نخواهد شد. اما اگر خواهان تقویت خط میانی پر مشکل خود با یک استعداد تراز اول باشند، اول باید بازیکنانی را به فروش برسانند. بعید به نظر می‌رسد که تلاش طولانی مدت آنها برای خرید توماس پارتی از اتلتیکو مادرید به ثمر برسد مگر این‌که یک نفر از بین گوندوزی یا لوکاس توریرا از تیم جدا شود. این تابستان گرانی است و آرسنال که اخیرا 55 کارمندش را اخراج کرده، باید بار دیگر پولش را پس‌انداز کند.
بنابراین شاید آرتتا باید موفقیت‌های دیگری نیز به دست آورد. چند پیروزی دشوار برابر صعود کنندگان به لیگ قهرمانان یا بسته نگه داشتن دروازه در دیدارهایی که توپ به نفع این تیم به چرخش درنمی‌آید. او نشان داده که می‌تواند نتیجه بگیرد و حالا باید در حالی‌که آرسنال را به روایتگر زنده طرح و برنامه خود تبدیل می‌کند، به این روند ادامه دهد.
آرتتا خیلی زود در آرسنال جا افتاد و هواداران به موفقیت تیم‌شان با این مربی جوان اسپانیایی باور دارند.
سرمربی
آرتتا در کنار زمین همیشه در حالی‌که سر تا پا مشکی پوشیده و در افکارش غرق شده، می‌ایستد و در فاصله بین “انسجام‌تون رو حفظ کنید” و “به شدت به دنبال راه‌حلی بودن” قدم می‌زند. او بیش‌تر زمین را طی می‌کند و با زبان‌های خارجی مانند انگلیسی، اسپانیایی، فرانسوی و پرتغالی به تشویق پر سر و صدای بازیکنانش می‌پردازد.
او در برنامه زوم وقت‌شناس، با شخصیت و گاهی بی‌خیال است. آرتتا تلاش می‌کند خودش را مردی نشان دهد که در حال عمل کردن به وظایفش است اما قدرت رسانه را نیز درک می‌کند. نظرات او درباره گوندوزی، اوزیل و حتی بلندپروازی باشگاه به شکل متقاعدکننده و جذابی منتشر شد.
حفظ اوبامیانگ در این تابستان بزرگ‌ترین دستاورد آرسنالی‌ها بود.
بازیکن کلیدی
هرکسی که در مورد اهمیت اوبامیانگ صحبت کند، نمی تواند از آمار فوق‌العاده او چشم‌پوشی کند و اگر تصور کنیم که تمدید قرارداد او همانطور که انتظار داریم، پیش برود، او نقشی کلیدی در دستاوردهای آرسنال و آرتتا خواهد داشت. اگر خط دفاعی جوان و جدید و خط میانی معادل‌تری در تیم شکل بگیرد، به بهترین مهاجم لیگ کمک بسیاری خواهد شد.
مالکان
استن کرونکه و شرکتش، کرونکه اسپورتز اند اینترتینمنت، از سال 2011 مالکیت این تیم را بر عهده دارند. در فصول اخیر فریادهای “از باشگاه ما بیرون برو” بیش‌تر از قبل شنیده شد و برنامه‌هایی که علاقه به مالکیت باشگاه را کم‌تر از قبل می‌کرد، چندان به مذاق کرونکه خوش نیامد. با این حال امید است که این فصل آغاز بازگشت از این سقوط در سال‌های اخیر باشد.
ستاره جوان
آرتتا با اشتیاق درباره ریس نلسون صحبت می‌کند و معتقد است که او ” پتانسیل انجام هرکاری که مربی می‌خواهد” را دارد. این فرصتی برای خودنمایی بازیکن 20 ساله است. او استعداد بسیاری دارد و فصل گذشته این را در فرصت‌های گاه و بی‌گاهش نشان داده، برابر لیورپول گلزنی کرده و در دیدار با لیدز و پورتسموث درخشان ظاهر شده است. اما آیا می‌تواند این درخشش را با ثبات حفظ کند؟
تکنیک و تجربه ویلیان می‌تواند در فصل پیش رو کمک زیادی به آرسنال بکند.
ستاره جدید
حضور ویلیان و گابریل به خوبی پوشش داده شده است. آندریاس گئورگسن، بازیکن تازه وارد کم‌تر شناخته شده، پیش از این مسئول ضربات شروع مجدد در برنتفورد بود و پیشرفت شخصی بسیاری در این تیم داشت. او حالا وارد فهرست آرسنال شده تا سرعت و هوشمندی این تیم در ضربات آزاد و کرنرها را بالا ببرد.
داستان لباس
این داستانی بسیاری قدیمی است- یا حداقل به تاسیس باشگاه در سال 1886 برمی‌گردد که ناتینگهام فارست چند دست لباس قرمز تیره و شلوارک به درخواست دو بازیکن سابقش که به توپچی‌ها پیوسته بودند به این تیم اهدا کرد. هربرت چپمن چند سال بعد ایده آستین و رنگ قرمز روشن‌تر را داد.
سکوهای ورزشگاه امارات که با شیوع کرونا، تنها با بنرها و پرچم‌ها اشغال شده است.
نکته‌هایی از ورزشگاه خالی
شوخی درباره ورزشگاه خالی امارات تفاوت چندانی با تجربه واقعی که خیلی زود به چشم می‌آید، ندارد. نوآوری خاصی برای جدا کردن ورزشگاه خانگی آرسنال از سایر ورزشگاه به کار گرفته نشده، صندلی‌های با پرچم‌های معمولیِ دوخته شده، پوشانده شده‌اند و پیش از بازی موسیقی پخش می‌شود.
چشم‌انداز یورو
برگزاری یک رقابت بزرگ در سال 2020 احتمالا برای بوکایو ساکا خیلی زود بود. اما تابستان بعد داستان متفاوتی است و اگر او به همین روند رشدش ادامه دهد بعید است که به تیم ملی انگلیس دعوت نشود.
پیش‌بینی نویسندگان گاردین از رتبه تیم: پنجم (این لزوما پیش‌بینی نیک آمس نیست بلکه میانگین نظرات نویسندگان ماست)
رتبه فصل گذشته: هشتم
احتمال قهرمانی در لیگ (با محاسبه Oddschecker): یک به چهل
ناموسا سایتتون خیلی خوبه قطعش نکنید همینجوری ادامه بدید