مصاحبه با رئیس لیورپول؛ از شکسته شدن “نفرین بامبینو” تا کلوپ و قهرمانیهای آینده
هفتیک- تام ورنر، رئیس باشگاه لیورپول، خوشحالی خود را از خانهاش در کیپ کد ماساچوست ابراز کرد. پیامهایی در طول پیروزی 2-1 چلسی مقابل منچسترسیتی در روز پنجشنبه بین مالکان دیگر این باشگاه، جان دبلیو هنری و مایک گوردون، رد و بدل شد. هنگامیکه سوت پایان بازی در استمفورد بریج به صدا درآمد و انتظار 30 ساله لیورپول برای رسیدن به عنوان قهرمانی لیگ برتر انگلیس به طور رسمی به پایان رسید، تاجر و تهیهکننده تلویزیون آمریکایی تلفن خود را برداشت تا قدردانیاش را از مردی که این پیروزی تاریخی را رهبری کرده بود، نشان دهد.
ورنر به اتلتیک میگوید:” من به محض پایان بازی، پیامی به یورگن دادم و او هم پاسخی دوست داشتنی برایم فرستاد. من فقط میخواستم از او تشکر کنم. میخواستم قدردانی قلبی خودم را بابت همه تلاشهای سخت و تعهدش به باشگاه ابراز کنم. او فرد بسیار خاصی است. افتخار میکنم که او رهبر ما است. چیزی که میتوانم بگویم این است که یورگن به فرستادن ایموجیها علاقه زیادی دارد. تعداد زیادی ایموجی در پیامی که برای من فرستاد وجود داشت. ایموجی که بیشتر از همه دوست داشتم، قلب بود.”
شیوع ویروس کرونا در سراسر دنیا به این معنی بود که صاحبان لیورپول 3000 مایل با جشن تیم در استراحتگاه گلف و اسپای فورمبی هال که در ساعات اولیه روز جمعه برگزار شد و یورگن کلوپ، حرکات موزونی را در آن به نمایش گذاشت، فاصله داشتند. پرواز بر فراز اقیانوس اطلس به دنبال از سرگیری فصل با توجه به قوانین قرنطینه ممکن نبود، اما مسافت تأثیر خاصی در کاهش احساس غرور و شادی نداشت.
ورنر میگوید:” ما دوست داشتیم که برای این لحظه در لیورپول باشیم اما باید منتظر اجازه دولت برای سفر بمانیم. این مسئله تحت کنترل ویروس است. جان، مایک و من، همه در مورد قرنطینه بسیار مراقب بودهایم اما امیدوار هستیم که بتوانیم خیلی زود باز هم در کنار یکدیگر باشیم. ما همه عصر پنجشنبه با هم تلفنی حرف میزدیم و به هم پیام میدادیم.
فکر نمیکنم تأثیر کامل پیروزی هنوز فروکش کرده باشد. اما احساس میکنم که این روز قابل توجهی برای باشگاه است. برای هوادارانمان بسیار خوشحالم. حضور آنها بخشی بسیار مهم است. آنها در هرچه که به دست آوردهایم نقش بسیار مهمی داشتهاند. آنها بسیار صبور و وفادار بودهاند. این سفری 30 ساله بود. من بسیار خوشحالم که همه هواداران ما در سراسر جهان با لبخندی بر صورتشان از خواب بیدار خواهند شد. 20 سال بعد، هواداران ما شرایط عجیب فصل 20-2019 با شیوع ویروس کرونا را به خاطر نخواهند داشت. آنها به یاد خواهند آورد که لیورپول قهرمان لیگ شد و به یاد خواهند آورد که ما سزاوار قهرمانی در لیگ بودیم.
وقتی چند شب قبل بازی مقابل کریستال پالاس را تماشا میکردم، بسیار تحت تاثیر استعدادی که بسیاری از بازیکنان نشان دادند، قرار گرفتم. همکاریهای محمد صلاح و سادیو مانه، ضربه آزاد ترنت الکساندر-آرنولد و گلی که فابینیو به ثمر رساند. به نظر میرسید که این بازیکنان قابل انکار نیستند. ما این جام را در حالی بردیم که هنوز هفت مسابقه دیگر در پیش است، ما سلطه کاملی بر لیگ داشتیم. به رکورد عدم شکست در دیدارهای خانگی در سه فصل پیاپی نزدیک هستیم. اگر وقتی در ماه جولای گذشته که در فِنویپارک در بوستون ملاقات کردیم به شما میگفتم که نه تنها این قهرمانی به دست میآید، بلکه با چنین اختلاف امتیازی بین لیورپول و سایر تیمها اتفاق میافتد، فکر میکردید دیوانهام. این دستاوردی استثنایی است. همه تجلیلها و تحسینها به یورگن و بازیکنان تعلق دارد.”
FSG (گروه ورزشی فِنوی) هنگامیکه بوستون ردساکس در سال 2004 بعد از 86 سال اولین پیروزیاش در سری جهانی را به دست آورد، نفرین بامبینو را شکست (توضیح مترجم: نفرین بامبینو اشاره به ماجرای فروش بِیب راث معروف به بامبینو، ستاره بوستون ردساکس در سال 1919 دارد که بعد از آن این تیم موفق به قهرمانی در سری جهانی نشد). از آن زمان و تحت مالکیت این گروه، این باشگاه سه بار قهرمان مسابقات سالانه لیگ برتر بیسبال شده است.
چگونه میتوان جامی را که هواداران لیورپول سه دهه منتظرش بودند با آن مقایسه کرد؟ او اضافه میکند:”کسی از من سؤال کرد که آیا اولین برد سری جهانی ما با ردساکس بهتر از دومی بود؟ واقعیت این است که هر یک از این دستاوردها قابل توجه است.” من میدانم هواداران ما چقدر آرزو داشتند که جام لیگ برتر را بدست آوردیم. با اینکه برد لیگ قهرمانان اروپا در مادرید خاص بود، اما این نخستین قهرمانی لیگ برای ما از زمان تاسیس لیگ برتر است. از همان ابتدا این هدف ما بود. آیا تا به حال از خودم سوال کردهام که به اینجا خواهیم رسید یا خیر؟ تمام مدت.”
این هدف در اکتبر سال 2010 پس از اینکه FSG (که در آن زمان با نام سرمایهگذاران ورزشی نیوانگلند شناخته میشد) با مبلغ 300 میلیون پوند مالکیت لیورپول را بر عهده گرفت، شبیه به آرزویی خیالی به نظر میرسید. این باشگاه دچار آشفتگی بود- بیرون و درون زمین بازی. بدهی بیش از اندازه و مدیریت تفرقهافکن تام هیکس و جورج ژیلت، مالکان آمریکایی سابق باشگاه، عواقب زیادی به دنبال داشت.
ورنر اظهار داشت:” وقتی به سال 2010 فکر میکنم، باشگاه در وضع چالش برانگیزی بود. رویای ما در آن زمان واقعاً این بود که جزو چهار تیم برتر قرار بگیریم و دوباره به باشگاهی که به طور پیوسته در لیگ قهرمانان حضور دارد، تبدیل شویم. فکر قهرمانی در لیگ قهرمانان و لیگ برتر در آن زمان واقعی به نظر نمیرسید. کارهای زیادی بود که لازم بود انجام شود.
مهمترین چیز با توجه به موقعیتی که ما از آن شروع کردیم این بود که هر کاری که ممکن است، برای افزایش جریان درآمد انجام دهیم. این یک چرخه مطلوب است. ما هیچ سودی دریافت نکرده بودیم. هر پوندی که به دست میآید، هر بار که چیزی را از نظر تجاری افزایش میدهیم، این امکان را به ما میدهد که نه تنها در زمین بلکه در خارج از آن نیز سرمایهگذاری کنیم.
ما زمین تمرین جدیدی در کِرکبی داریم که در حال اتمام است و من به اصلاحاتی که در ورزشگاه آنفیلد با ساخت جایگاه اصلی جدید انجام دادیم، بسیار افتخار میکنم. ما پروژکتور را بدون جابجایی ترمیم کردیم. ما همیشه میدانستیم که مایل به کم وعده دادن و ارائه نتایج فراتر از انتظار هستیم. ما با تنگناهایی روبرو شدیم. این یک تجربه یادگیری برای ما بوده است. برخی از مردم از برخی تصمیماتی که گرفتیم متعجب شدند. به عنوان مثال هنگامیکه تصمیم گرفتیم باید از برندن راجرز که سرمربی خوبی است، جدا شویم.”
ثابت شد که انتصاب کلوپ به عنوان جانشین او در اکتبر 2015 محرک واقعی احیای پایدار لیورپول است. ورنر میگوید:”ما از اولین روزی که با یورگن در نیویورک ملاقات کردیم، لحظهای تردید نکردیم. باید به این اتفاق به عنوان نکتهای مهم در این سفر اشاره کرد. او از بسیاری جهات از انتظارات ما فراتر رفته است.”
حضور در فینال جام اتحادیه و فینال لیگ اروپا در فصل 16-2015، با شکست به پایان رسید اما کلوپ در اولین فصل حضور کاملش، موفق شد لیورپول را دوباره به لیگ قهرمانان برگرداند. با پیروزی رئال مادرید در کییف، ماجراجویی هیجانانگیز قرمزها در لیگ قهرمانان اروپا در فصل 18-2017 با تلخی به پایان رسید. اما آنها در ماه ژوئن گذشته در مادرید قدم بعدی را برداشتند و سرانجام کلوپ به انتظار هفت ساله باشگاه برای کسب جام قهرمانی پایان داد.
هیچ ناراحتیای از کسب 97 امتیاز و عقب ماندن از منچسترسیتی با اختلاف یک امتیاز در رقابت برای قهرمانی لیگ برتر وجود نداشت. لیورپول در این دوره به سطوح جدیدی رسید. ورنر میگوید:” تیم در فصل گذشته آنقدر به قهرمانی در لیگ نزدیک شد و با چنان اختلاف ناچیزی باخت که من به عنوان هوادار نگران بودم که شاید تیم در این فصل پسرفت کند.
اما از همان مسابقه اول مشخص بود که یورگن تیم را متمرکز کرده است. این دستاورد بزرگی بود که تیم در تمام طول سال در همین سطح بازی کند. یورگن خصوصیات قابل توجه بسیاری دارد و یکی از آنها فروتنی بسیارش است. من او را در اولین کنفرانس مطبوعاتیاش در آنفیلد معرفی کردم. او با ژوزه مورینیو مقایسه میشد اما واقعاً میخواست که توجه را به بازیکنان منعکس کند.
در جایگاه “کاپ”ها در آنفیلد بنری وجود دارد که میگوید “اتحاد، قدرت است”. یکی از خصوصیات عالی یورگن این است که میفهمد با اینکه رهبر است، اما این جام را نه تنها با بازیکنان شریک نیست، بلکه با مایکل ادواردز و سایر کارکنان نیز شریک است. ببینید که چگونه به قهرمانی لیگ در روز پنجشنبه واکنش نشان داده و وقت لازم را برای تشکر از همه کارکنانش به صورت جداگانه اختصاص داد. او میخواهد که همه در این پیروزی شریک باشند. من بیش از یک سال پیش این فرصت را داشتم که به یک جلسه تمرین در ماربیا بروم. یورگن قبل از شروع جلسه همه بازیکنان را در یک دایره دور هم جمع کرد.
فکر کنم تولد نبی کیتا بود. او از همه خواست که تولدت مبارک را به زبان مادریشان برای کیتا بخوانند. لحظهای سرگرمکننده و پر از حس رفاقت بود. همه بازیکنان میخندیدند و من فکر میکردم که این تمرینی عالی است. هدف مربیگری او رساندن همه بازیکنان به بالاترین سطحشان است. ما نه تنها استعدادهای بزرگی را به خدمت گرفتیم، بلکه یورگن استعدادهای بزرگ را به بازیکنانی بهتر از قبل تبدیل میکند. او یک استراتژیست عالی است و از لحاظ تمایلش به رقابت هم عالی است. اما در عین حال همدلی بسیار و قلب بزرگی دارد. من فکر میکنم که این برای همه واضح است.”
گام مهم دیگر در تولد دوباره لیورپول، انتصاب چهار سال قبل ادواردز توسط FSG به عنوان مدیر ورزشی بود. او انتقال بازیکنانی مانند مانه، صلاح، اندی رابرتسون، ویرژیل فن دایک، فابینیو و آلیسون را صورت داد. ادواردز همچنین موفق شد استعدادهایی که دیگر جایی در تیم نداشتند مانند کریستین بنتکه، مامادو ساخو و جوردن آیب را با مبالغی قابل توجه به فروش برساند و مبلغ 142 میلیون پوند بابت فروش فیلیپه کوتینیو به بارسلونا دریافت کند.
ورنر میگوید: “مایکل بدون سر و صدا فعالیت میکند اما نمیتوان نقش او در موفقیت ما را دست کم گرفت. او عضوی محوری بوده است. کار او فقط گشتن و پیدا کردن بازیکنی با بالاترین قیمت نیست. کار او پرورش استعدادهای ما و عقد قراردادهای بلند مدت با آنهاست تا ثبات تیم سال به سال افزایش پیدا کند. همچنین میخواهم به کارکنان کلیدی مایکل یعنی دیو فالوز و بری هانتر ادای احترام کنم. آنها نیز به طور خستگیناپذیری کار میکنند تا پشتیبانی لازم را برای یورگن فراهم کنند.”
بازیکنان تحت رهبری کلوپ در این فصل از حد انتظار فراتر رفتند و هرگز تهدید رقبا را احساس نکردند. آنها به رکورد 18 پیروزی متوالی در لیگ در 44 بازی بدون شکست رسیدند – که دومین رکورد متوالی در این زمینه در لیگ برتر انگلیس به شمار میرود. تیم قهرمان پپ گواردیولا پشت سر آنها قرار گرفت. ورنر ماه سپتامبر گذشته با پسرش تدی در رویال لیورپول گلف بازی میکرد – زمینی که تایگر وودز در سال 2006 در آن فاتح مسابقات اوپن شد – که این باور در او ایجاد شد که امسال، سال باشگاه است.
او میگوید:” داستان خندهداری است. سالی یک بار سعی میکنم پسرم و دامادم را به سفر گلفی که همزمان با بازی خانگی لیورپول است، ببرم. ما به بازی نیوکاسل در تاریخ 14 سپتامبر رفتیم. ساعت شروع بازی خیلی زود بود، بنابراین بعد از آن برای بازی گلف به رویال لیورپول رفتیم و پیشخدمتی داشتیم که به مراتب علاقه بیشتری به گوش دادن به بازی منچسترسیتی داشت تا اینکه به ما در انتخاب چوب گلف کمک کند.
منچسترسیتی در بازیای که دیرتر برگزار میشد، در زمین نوریچ به مصاف این تیم میرفت. او در ابتدا میگفت که چطور این بازی، یک بازی رقابتی برای منچسترسیتی نخواهد بود. اما چیزی نگذشت که پیشخدمت من در حال بالا و پایین پریدن و خوشحالی برای گلهای نوریچ بود. او دقیقه به دقیقه به من گزارش میداد:” 1-0 به نفع نوریچ است … 2-0 به نفع نوریچ است”. او بیشتر و بیشتر هیجانزده میشد. در همین حال، من نمیتوانستم توپم را پیدا کنم، که به نظر میرسید به طور مداوم در حال گم شدن است، اما او اهمیتی به گم شدن توپم یا انتخاب چوبم نمیداد!
وقتی منچسترسیتی یک گل زد، ما خودمان را برای یک کامبک فوقالعاده آماده کردیم. اما نوریچ بار دیگر گل زد و در پایان 2 – 3 پیروز شد. من فکر کردم ” این نشانهای عالی است”. ما همین حالا فاصلهای بین خودمان و منچسترسیتی ایجاد کرد بودیم. من فکر کردم ” ممکن است امسال به رویایمان دست پیدا کنیم.”
در حالیکه همه چیز تحت کنترل بود، شیوع ویروس کرونا و تعلیق رقابتهای فوتبال در ماه مارس ناگهان شرایط را به خطر انداخت. تلاش برای هدایت باشگاه در بحرانی جهانی چگونه بوده است؟ ورنر اظهار داشت:” این کار بسیار چالشبرانگیز است. بخش عمدهای از درآمد ما به درآمدهای روز مسابقه مربوط میشود. من طی چند ماه گذشته در بسیاری از تماسهای کنفرانسی سهامداران شرکت کردهام. بسیاری از چالشها مطرح شده است. بحثهایی در مورد اینکه آیا این فصل معلق خواهد ماند، انجام شد. در مورد سلامتی و ایمنی صحبتهای زیادی شده است زیرا از دید ما مهمترین چیز محافظت از بازیکنانمان بود.
در یک مقطع، به نظر میرسید مسابقات در زمین بیطرف برگزار خواهد شد اما دولت با باشگاهها همراه بود تا راهحلی برای این مسئله پیدا کند تا بازیها همچنان در ورزشگاههای خانگی اما پشت درهای بسته برگزار شود. این لحظه هرچقدر هم که شادیآفرین باشد، به دلیل شرایط جهان با شیوع ویروس کرونا کشدار بود. مسیری که در این سفر طی کردیم بدون فراز و نشیب نبوده است.”
توسعه 60 میلیون پوندی جایگاه Road در آنفیلد که ظرفیت آن را تا حدود 61000 نفر افزایش میدهد، به دلیل همهگیری جهانی این ویروس، 12 ماه به تأخیر افتاده است. اما ورنر معتقد است که هنوز این پروژه انجام خواهد شد. تکمیل ورزشگاه احتمالاً برای فصل 24-2023 قابل بهرهبرداری خواهد بود. او میگوید:” بله، ما به آن متعهد هستیم. به علت ویروس کمی عقب افتادهایم اما متعهد هستیم که کار را در زمان مناسب تکمیل کنیم.”
کلوپ در اوایل این فصل قرارداد جدیدی را امضا کرد که او را تا سال 2024 در آنفیلد نگه میدارد. او در حال ساخت یک امپراطوری است و تعهد FSG به لیورپول مثل همیشه قوی است. آنها قصد دارند ابزار موردنیاز سرمربی را در اختیارش بگذارند تا تضمینی برای تداوم این دوره موفقیتآمیز باشد. ورنر مدعی شد:” قطعا. ما مطمئناً هیچ برنامه دیگری جز لذت بردن از موفقیتهای بعدی لیورپول نداریم. امیدوارم که این سبک بازی فوقالعاده بتواند در فصل بعد دوباره تکرار شود. ما مطمئناً با این موفقیت به اوج رسیدهایم.
امیدوارم که وارد دوره دیگری از موفقیت پایدار شویم. این رقابت شدید است. میدانم که رقبایمان تلاش خستگیناپذیری برای جلو زدن از ما میکنند. اما ما هم بازیکنان بسیار با استعدادی داریم. یکی از مواردی که امسال توجه من را جلب کرد، عطش بازیکنان برای پیروزی بود. فکر نمیکنم که این عطش فروکش کند. آنها گروه خوبی از بازیکنان هستند. من به تک تک آنها در خارج از زمین بازی نیز علاقه دارم. آنها فروتن و مهربان هستند و از کنار یکدیگر بودن لذت میبرند. این را میتوانید در تمام ویدیوهایی که از جشنها منتشر شده است، مشاهده کنید. توقع زیادی است که از آنها بخواهیم در این سطح فوقالعاده باقی بمانند اما هدف ما این است که به بازی با این کیفیت ادامه دهیم.
پیروزی در لیگ برتر فقط عطش همه ما را برای ادامه این سفر در اینجا و اهدای جامهای بیشتر به هوادارانمان بیشتر کرده است. ما از حالا در حال فکر کردن در مورد فصل بعد و برنامهریزی هستیم. متاسفم که همه ما نمیتوانیم برای جشن در آنفیلد حضور داشته باشیم. اما در آینده واکسنی کشف خواهد شد. همه ما روزی جمع خواهیم شد و آن روز لذتبخش خواهد بود. اسبهای وحشی نمیتوانند جلوی شرکت کردن من در این جشن را بگیرند. ما در این مسیر قرار داریم تا شادیای را به هوادارانمان بازگردانیم که سالها پیش و هنگامیکه لیورپول بدون شک بزرگترین باشگاه فوتبال انگلیس بود، وجود داشت. قطعا بار دیگر در همان جایگاه قرار داریم و اینجا جایگاه فوقالعادهای است.”
اواخر پنجشنبه شب، ورنر نشست تا مقاله جامع اتلتیک در مورد چگونگی تبدیل شدن لیورپول از تیمی وسط جدولی به تیمی قهرمان در طی پنج سال گذشته توسط کلوپ را بخواند. او میگوید: “ساعت 11 شب شروع به خواندن کردم و تا 12:15 نیمه شب طول کشید. از آن لذت بردم. از عکسها هم لذت بردم. مشتاقانه منتظر خواندن مقاله بعدی هستم. برای تماشای بازی هفته آینده مقابل منچسترسیتی هیجانزده هستم. آیا قرار است آن را آسان بگیریم یا پدال را تا آخر لیگ فشار دهیم؟ (توضیح مترجم: لیورپول در آن دیدار 3-0 شکست خورد.) جدای از رضایت از موفقیت به دست آمده، ما هر هفته چنین فوتبال با شکوهی را تماشا میکنیم. سبک بازی بسیار شگفتانگیز است. من فکر نمیکنم این روزها کسی در جهان بازی لیورپول را تماشا کند و این فکر به ذهنش خطور نکند:” این واقعاً نمایش ویژهای است .”