چگونه لانس به رقیب اصلی پاری‌سن‌ژرمن در لیگ 1 تبدیل شد

هفت‌یک- سوت پایان بازی به صدا در می‌آید… اما هیچ‌کس جایی نمی‌رود. این مهمانی زود شروع شد و قبل از پایان روز تمام نخواهد شد.

‌پیراهن‌های زرد و قرمز در شهر کوچک لانس، در شمال فرانسه بین پاریس و دریا، به اهتزار درآمده‌اند و در طول روز و در ساعت ۵ بعدازظهر، میدان شهر مملو از هوادارانی است که برای رفتن به استادیوم آماده می‌شوند. بولارت-دللیس، یک استادیوم قدیمی و به سبک بریتانیایی با چهار ردیف و ظرفیت ۳۸ هزار نفر بیشتر از جمعیت خود لانس است.

‌در داخل آن جمعیت در حال تشویق، آماده‌اند تا برای بازیکنان سرود بخوانند، شعار “On les a chicote”  (ما آنها را می‌ترسانیم) سر بدهند و قطعه Les Corons از پی‌یر باشِله، سرودی برای معدنچیان زغال سنگ شمال فرانسه که اکنون سرود رسمی باشگاه است را می‌خوانند‌.

فوتبال در این منطقه حاکم است و اکنون با هویت شهر عجین شده است. این ورزشگاه حس و حال همان حضور انبوه زباله‌های معدنی را در افق دارد که در بالای سرشان قرار دارند، هرم‌های برجسته‌ای که طنین‌ گذشته‌ای صنعتی هستند.

‌ ‌برد خانگی ۳-۰ شنبه مقابل آژاکسیو که پیش از بازی سقوط کرده بود، منجر به آتش بازی و جشن گرفتن شد. رسانه‌ها که پس از بازی در میکسدزون انتظار می‌کشیدند با جاناتان گرادیت، مدافع لانس، صحبت کردند که او این شب را نقطه اوج دوران حرفه‌ای خود می‌خواند.

گرادیت می‌گوید:”این (لیگ قهرمانانِ) رئال است، بایرن است، یک مهمانی بزرگ و یک بار دیگر پاداشی است برای هر کاری که ما توانسته‌ایم انجام دهیم. این پاداش خود ماست. اشک می‌ریزیم زیرا ما کم و بیش سه سال با هم بودیم و صادقانه بگویم آنچه در حال گذراندن آن هستیم، عالی است.”

‌در راسینگ کلاب لانس، استفاده از نام کامل‌شان، مایه خوشحالی آنهاست و مدت زیادی است که مرسوم است. آنها پس از ۲۰ سال انتظار دوباره به لیگ قهرمانان اروپا راه یافته‌اند. باید یادآور شد که آنها با کسب مقام دوم در لیگ۱ به همراه تیم قهرمان، پاری‌سن‌ژرمن، مستقیماً به مرحله گروهی راه خواهند یافت.

‌در سپتامبر ۲۰۱۷، لانس در لیگ ۲ فرانسه در پایین جدول قرار داشت. آنها اخیراً برای دومین بار در یک دهه از ورشکستگی فرار کرده بودند و برخی از هواداران برای ابراز مخالفت خود به داخل مجتمع تمرینی‌شان، La Gaillette، آمدند. سه سال بعد آنها به لیگ۱ صعود کردند و حالا سه سال پس از آن، جایگاه خود را تثبیت کرده‌اند.

‌جوزف اوغورلیان، مالک و رئیس باشگاه، به اتلتیک می‌گوید:”از سال اول بازگشت به لیگ ۱، چیزی در مورد این تیم وجود داشت، چیزی در مورد این مربی وجود داشت. جو ورزشگاه بولارت باورنکردنی بود. این فقط تیم شهر نیست، باشگاه منطقه است. این انتظار برای عملکرد بهتر باشگاه وجود داشته است. بازگشت به لیگ ۱ گام بزرگی بود. اما امسال تیم واقعاً از هر انتظاری، از هر انتظار هواداران، از هر انتظار افراد منطقی فراتر رفته است. همه با هم متحدند.”

‌”این فصل بسیار عالی و البته جذاب بود.”

***

‌چهار ساعت قبل از شروع بازی در روز شنبه، اوغورلیان در محیط آرام هتل لوور نشسته است. تیم هم اینجاست و نزدیک سالن نشسته است و آخرین برنامه‌های پیش از بازی را می‌گذارند. اوغورلیان که برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ سهامدار لانس شد و پنج سال پیش کنترل کامل باشگاه را به دست گرفت، مناسب این محیط آرام است آن هم برای مالکی که می‌گوید ترجیح می‌دهد از کانون توجه دور بماند.

‌او در مقایسه با شهر لانس و جایگاه‌های استادیوم بولارت، از دنیای متفاوتی است. او که در پاریس، ۱۱۰ مایلی (۱۷۹ کیلومتری) جنوب به دنیا آمد، سرمایه‌دار شد و در سال ۲۰۰۵ صندوق تامین Amber Capital را تأسیس کرد. جایی که او هم اکنون مستقر است. ارتباط با لانس؟ اوغورلیان می‌گوید: “هیچ ارتباطی وجود نداشت. این کاملا اتفاقی بود.”

لانس قبل از هفته پایانی صعودش به چمپیونزلیگ را قطعی کرد که برای این باشگاه دستاورد بزرگی بود.

شاید شانسی باشد، اما برای لانس ممکن است این خوشبختی در نظر گرفته شود. دو بار در دهه گذشته، همانطور که در بالا ذکر شد، آنها اساساً تا مرز فروپاشی رفته‌اند. آخرین بار در سال ۲۰۱۶ بود که پس از دو سال، حافظ محمدوف، تاجر آذربایجانی، که سه سال قبل کنترل کامل را در دست گرفته بود، سرمایه‌گذاری در باشگاه را متوقف کرد.

اوغورلیان در ابتدا به عنوان یک سرمایه‌گذار در کنار اتلتیکو مادرید، باشگاه بزرگ لالیگایی، وارد شد که به نوبه خود می‌خواست برای کمک به محمدوف این باشگاه (لانس) را بخرد.

اوغورلیان می‌گوید:”من گفتم تا زمانی که شما مدیریت کنید، چون من نمی‌توانم یک باشگاه فوتبال را مدیریت کنم، می‌گویم بله.”‌

در نهایت ‌او سهامدار اصلی باشگاه شد.

‌اوغورلیان می‌گوید: “(ممدوف) حاضر نشد این کار را انجام بدهد. بنابراین من تمام مهندسی مالی در مورد خرید باشگاه را انجام دادم و سپس متوجه شدم که اکثریت را در اختیار دارم و سپس اساساً مدیریت را انتخاب کردم. آنها (اتلتیکو) علاقه خود را از دست دادند. در نهایت من رئیس لانس شدم (در سال ۲۰۱۸). انتظار نداشتم باشگاه را بخرم و کنترل را در دست بگیرم و رئیس شوم.”

‌زمان سختی برای تصاحب باشگاه بود. لانس برای اولین بار در تاریخ خود در لیگ ۱، در سال ۱۹۹۸ قهرمان لیگ شده بود و در سال ۲۰۰۲ دوباره به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. اما از آن زمان، رسیدن به رقابت‌های اروپایی به ندرت رخ می‌داد. آنها در سال ۲۰۰۸ سقوط کردند و اگرچه بلافاصله به لیگ ۱ برگشتند، اما در آن زمان فرسودگی تیم آغاز شده بود. بین فصول 12-2011 و 21-2020، آنها فقط یک فصل را در لیگ ۱ سپری کردند و در سال ۲۰۱۵ در انتهای جدول قرار گرفتند.

اوغورلیان می‌گوید:”این باشگاهی بود که هنوز در گذشته خود زندگی می‌کرد. یک باشگاه بزرگ که عقب مانده بود- مثل ساندرلند، جایی که هنوز هواداران زیاد، برند تجاری، عنوان‌ها، داستان‌های زیادی وجود دارد. این یک ترکیب کشنده است، صادقانه بگویم. آنها هنوز خود را باشگاهی بزرگ و شگفت‌انگیز می‌دانستند. اما در لیگ ۲ بودند. از این منظر، من بسیار خوش‌شانس بودم که پس از یک دوره بسیار بسیار طولانی (مشکل) وارد شدم. آنها آماده فداکاری بودند و این چیزی بود که ما از آنها خواستیم.”

اوغورلیان با اشاره به اینکه باشگاه “بیش از ۸۰ نفر” را علی‌رغم اینکه در سطح دوم قرار دارد، نیاز دارد، افرادی با دانشی را که در اختیار نداشت، منصوب کرد، مانند آرنو پوی، که مدیر کل بود و اکنون مدیر ارشد اجرایی است. اوغورلیان می‌گوید:”شما باید خود را با افرادی احاطه کنید که این تجربه را دارند. این چیزی نیست که بتوانید فورا بسازید یا انجام آن را بیاموزید.”

سپس، در سال ۲۰۱۷، با مشکلات باشگاه در زمین، اوغورلیان سمیناری را با سهامداران کلیدی، از جمله هواداران، کارکنان و بازیکنان برگزار کرد.

“من از آنها پرسیدم، ‘به نظر شما ارزش‌های اصلی ما چیست؟ ما برای چه هدفی اینجا هستیم؟ ما چه کسانی هستیم؟’. من به پاسخ‌های‌شان گوش کردم. من اهل آن منطقه و هوادار لانس نبودم. من باشگاه را دنبال نکردم. وقتی در لندن زندگی می‌کنید، سرمایه‌دار هستید، از نیویورک آمده‌اید، قرار نیست به لانس بیایید و بگویید «اینها ارزش‌های شما هستند». من چه می‌دانستم؟ ما ارزش‌های خود را تعریف کردیم، آنچه را که برای آن ایستاده‌ایم. ما آنها را مبنا گذاشتیم و به تیم اصلی و کل باشگاه، از جوان‌ترین بازیکنان گرفته تا کادرفنی، گفتیم. هیچ چیز تکان‌دهنده‌ای نبود – فقط اشتیاق و احترام بود. گذراندن آن مرحله مهم بود. ما امیدوار بودیم پایه‌های موفقیت باشگاه را تنظیم کنیم.”

بازنشانی فرهنگ باشگاه صورت گرفت. اصول باشگاهی به اتاق هیئت مدیره معرفی شدند. شنبه شب، به همه بازیکنان به عنوان یادبود پایان فصل، چراغ معدنچیان اهدا شد.

‌اوغورلیان می‌گوید: “هنوز می‌توانید فرهنگ محلی قوی، به‌عنوان بخشی از یک منطقه خاص داشته باشید، و هنوز هم بین بقیه کشور و در بین مردم خارج از کشور طنین‌انداز می‌شود. زیرا همه چیز به ارزش‌های ما مربوط است. آنها ارزش‌های معدن‌چیان هستند، اما به خوبی با ورزش مطابقت دارند. این کار گروهی یک جامعه است.”

‌***

در زمین تیم دائما در حال پیشرفت بود. پس از فصل 18-2017، جایی که آنها در لیگ ۲ بیست‌تیمی، چهاردهم شدند و بیش از نیمی از ۳۸ بازی خود را باختند، لانس شروع به پیشرفت کرد و به پلی‌آف صعود در فصل بعد رسید، جایی که آنها در بازی آخر مقابل دیژون لیگ‌یکی شکست خوردند. آنها در فصل 20-2019 که به دلیل همه‌گیری کرونا ناتمام مانده بود، به طور خودکار صعود کردند (لانس در آن زمان که ۱۰ بازی مانده بود، در رده دوم قرار داشت) و دوباره به پیشرفت خود در لیگ۱ ادامه دادند.

در اولین فصل لانس با ۵۷ امتیاز در رده هفتم قرار گرفت (رن با ۵۸ امتیاز به اروپا راه یافت). آنها در فصل 22-2021 با ۶۲ امتیاز پیشرفت کردند و دوباره هفتم شدند. و اکنون آنها ۸۱ امتیاز دارند و یک بازی هنوز باقی مانده است (توضیح مترجم: این مطلب قبل از آخرین هفته لیگ فرانسه نوشته شد. لانس در نهایت با 84 امتیاز و یک امتیاز کمتر از پاری‌سن‌ژرمن نایب قهرمان شد).

اینکه آنها قهرمان سریالی لیگ، پاری‌سن‌ژرمن را تا حدودی تحت فشار قرار داده‌اند، در حالی که بودجه سالانه پاریسی‌ها ۱۰ برابر بیشتر از آنهاست، شگفت‌آور است.

‌اوغورلیان می‌گوید:”ما بسیار جاه‌طلب هستیم، اما در عین حال، مردمی بسیار عادی هستیم. از برخی جهات، ما مانند پاری‌سن‌ژرمن نیستیم. ما یک تیم پر از ستاره نیستیم. این یک تلاش تیمی است. البته به معنای انتقاد از PSG نیست. برخلاف تصور مردم، من فکر می‌کنم که آنها فوق‌العاده موفق بوده‌اند، زیرا فصل سختی را در لیگ قهرمانان داشتند. اما جدا از این، ما دقیقا برعکس هستیم. آنها یک برند جهانی هستند.

ما یک برند محلی هستیم، آنها برای ستاره‌ها جذاب هستند. ارزش‌های ما تیمی است، در کار تیمی ما، هیچ ستاره بزرگی وجود ندارد. این باشگاه (PSG) از یک منطقه ثروتمند و غنی است. من نمی‌گویم آنها طرفداران متواضعی ندارند، آنها طرفداران بسیار متفاوتی دارند. اما آنها در پایتخت هستند و ما فقیرترین منطقه فرانسه هستیم.”

موفقیت با وجود چالش‌های قابل توجه ادامه یافته است. آنها بازیکنان کلیدی‌ای را شکار کرده‌اند. تابستان گذشته، لانس بهترین گلزنش در فصل 22-2021  را از دست داد؛ آرنو کالیموندو به صورت قرضی از پاری‌سن‌ژرمن آمده بود و سپس با قیمت ۲۰ میلیون یورو (۱۷.۳ میلیون پوند معادل ۲۱.۴ میلیون دلار) به رن فروخته شد. جاناتان کلاوس، یک چهره محبوب، با مبلغ ۹ میلیون یورو به مارسی رفت، در حالی که شیخ دوکوره، با قراردادی به ارزش ۲۶ میلیون یورو به کریستال پالاس پیوست.

کلاوس در تابستان گذشته لانس را به مقصد مارسی ترک کرد.

اوغورلیان تایید کرد:”اگر یکی از باشگاه‌های بزرگ فرانسه یا لیگ برتر کسی را بخواهد، او را می‌گیرد. کلاوس به مارسی رفت. ما او را یکی از بازیکنان کلیدی خود می‌دانستیم. او را در دسته دوم آلمان کشف کردیم. مارسی او را می‌خواست و می‌توانست حقوقش را سه یا چهار برابر کند. در آن مرحله هیچ کاری نمی‌توانیم انجام دهیم. هر چقدر که ما بازیکن را دوست داریم و بازیکن ما را دوست دارد، شما باید منطقی باشید. باید بفهمید کی هستید و کجا هستید.”

‌این روی دیگر اعضای باشگاه نیز تأثیر می‌گذارد. فلورنت گیزولفی، مدیر ورزشی سابق باشگاه، نقش مهمی در جذب بازیکنان چشمگیر باشگاه به حساب می‌آمد. او که اوایل سال جاری توسط نیس شکار شد، می‌گوید:”شما باید مطمئن شوید که همیشه یک پلن دوم وجود دارد. این که شما خیلی سریع واکنش نشان می‌دهید، یکی از دارایی‌های کلیدی ما یک سلسله مراتب مدیریتی بسیار ناب است. این شامل مدیر اجرایی (پوئیل)، مدیر ورزشی او (گرگوری تیل)، مربی (اِز) و من هستیم. دو تماس تلفنی نیاز است:”بله، نه، چه کنیم، چه کسی را استخدام کنیم؟” من یک ساعت و نیم دورتر در لندن هستم. من می‌توانم خیلی خیلی سریع اینجا باشم. ما می‌توانیم خیلی سریع واکنش نشان دهیم، کاری که تاکنون انجام داده‌ایم.”

‌آنها ضرری از بازیکنانی را که در تابستان گذشته از دست داده‌اند، ندیده‌اند. کالیموندو جای خود را به لوئیس اوپندا داد که با نیمی از مبلغی که رن برای کالیموندو به پاری‌سن‌ژرمن پرداخت کرد از ویتسه آرنهایم آمد. اوپندا اکنون ۲۰ گل در این فصل لیگ به ثمر رسانده است و با گلزنی در مقابل آژاکسیو با رکورد باشگاهی راجر بولی برای گلزنی در یک فصل برابری کرد.

اوپندا با زدن 21 گل یکی از بهترین گلزنان لیگ 1 در این فصل بود.

‌کلاوس، وینگ-بک راست، ابتدا با جیمی کابوت که از آنژه به خدمت گرفته شد، جایگزین شد، اما پس از اینکه کابوت در اکتبر دچار مصدومیت زانو شد که فصل را برایش به پایان رساند، باشگاه پرزمیسلاو فرانکوفسکی، وینگ‌بک چپ، را جایگزین او کرد و دیور ماچادو در سمت چپ به بازی گرفته شد. ماچادو فصل اول سختی را پشت سر گذاشت، اما در دیدار مقابل آژاکسیو نیز گلزنی کرد.

‌در هافبک مرکزی، سالیس عبدالصمد از کلرمون به جای دوکوره آمد و حضور او پیشرفت سکو فوفانا را تضمین کرد. در بخش کارکنان، جای گیزولفی را معاونش، گریگوری تیل گرفت.

‌استفاده از مهره‌های داخلی مزایایی به همراه داشته است.

اوغورلیان می‌گوید:”این کاری است که من در تجارت انجام داده‌ام. من دوست دارم باعث پیشرفت افراد شوم. در تجارت به طور کلی، مردم دوست دارند فکر کنند که چمن در جایی سبزتر است. اما اگر به اطراف نگاه کنید و کمی صبور باشید، همیشه استعداد در دسترس هست. بگذارید آنها رشد کنند، به آنها ابزاری برای شکوفایی بدهید. این خیلی مهم است.”

بهترین پیشرفتی که باشگاه بدون شک رقم زد، انتصاب فرانک اِز از سرمربی تیم B به سرمربی تیم اصلی بود. آمدن او به جای فیلیپ مونتانیه در سال ۲۰۲۰، اولین نقش او در سطح اول بود. به‌عنوان بازیکن، حرفه او عمدتاً به بخش‌های پایین‌تر محدود می‌شد، قبل از اینکه در نقش‌های مربیگری مختلف شروع به کار کرد و در سال ۲۰۱۷ از لوریان به لانس پیوست.

‌اوغورلیان می‌گوید:”فرانک مظهر ارزش‌های باشگاه ماست. ما می‌خواستیم او را ارتقا دهیم زیرا او کار بسیار خوبی با تیم B ما انجام داده بود. ایجاد پلی بین استعدادهای بومی و تیم اول مهم بود. فرصت به جوانان هنوز بخشی از جاه‌طلبی ماست.”

نایب قهرمانی لانس باعث شد تا اِز به عنوان بهترین مربی فصل 23-2022 فوتبال فرانسه انتخاب شود.

‌اِز نیروی محرکه تیم بوده است. آنها انرژی موجود در ورزشگاه بولارت را به سبک بازی ۳-۴-۳ خود هدایت کرده‌اند. آنها بیشترین بهره را از استعداد او می‌برند که او را متمایز می‌کند.

‌بازیکنان فوق‌العاده‌ای در تیم حضور دارند. فوفانا موتور موفقیت تیم است، یک هافبک کامل که می‌تواند در هر دو محوطه جریمه تسلط داشته باشد، در حالی که اوپندا مهره‌ای چشم‌گیری برای گلزنی نشان داده است.

کوین دانسو، مدافع میانی ساوتهمپتون، سرانجام زیر نظر اِز جایگاه خود را پیدا کرد در حالی که برایس سامبا، بازیکن سابق ناتینگهام فارست، این آخر هفته به عنوان بهترین دروازه‌هان لیگ ۱ انتخاب شد.

اما این تیمی است که بر اساس یک روحیه جمعی ساخته شده است و کسانی که با باشگاه پیشرفت کرده‌اند، نمونه آن است.

‌گرادیت، یک مدافع میانی باهوش، در فصل 20-2019 بخشی از تیم صعود کرده به لیگ ۱ بود و اکنون برای اولین بار جایگاه خود را در لیگ حفظ کرده است. یک دهه پیش، او پس از عفونت خونی که او را تحت مراقبت‌های ویژه قرار داد، فوتبال آماتور بازی می‌کرد. آن بیماری یک سال از دوران حرفه‌ای او را تلف کرد و امیدهایش را برای بازی در بوردو از بین برد. پس از یک دوره پنج ساله در تیم‌های لیگ ۲، او به کان رفت و قبل از اینکه به لانس بیاید بازیکن آزاد بود.

‌فلوریان سوتوکا نیز داستان مشابهی دارد. این بازیکن همه فن حریف ۳۲ ساله عمدتاً در نقش تهاجمی و پشت مهاجم بازی می‌کند و امسال ۷ گل به ثمر رسانده و ۹ پاس گل داده است. او همچنین یک دهه پیش فوتبال آماتور بازی می‌کرد و برای گذران زندگی با عمویش، عمده‌فروشی که کفش‌های دسته‌دو می‌فروخت، کار می‌کرد.

‌سوتوکا پس از بازی به رسانه‌ها گفت:”گروهی از بازیکنان هستند که لیگ ۲ آن فصل کووید-۱۹ را تجربه کردند، اما امروز چیزی که ما تجربه می‌کنیم بسیار خارق‌العاده است. ما خیلی کار می‌کنیم، معیارهایی داریم، هرگز تسلیم نشده‌ایم، حتی آنهایی که زیاد بازی نکرده‌اند، همیشه آنجا بوده‌اند.”

‌همه اینها بخاطر اتحاد با هواداران به دست آمده است. اولتراها در ورزشگاه بولارت در جایگاه مارِک قرار دارند که پشت دروازه نیست بلکه به صورت افقی روبه‌روی زمین قرار دارد. فضای پر از هیجان و منحصر به فرد است. در آگوست سال گذشته، پس از یک تابستان پر از گمانه‌زنی، فوفانا پس از پیروزی ۵-۲ مقابل لوریان، قرارداد جدیدی را در حضور ۳۷۱۶۱ نفر امضا کرد.

‌پس از بازی‌ها، بازیکنان می‌روند تا پیروزی را با هواداران خود تقسیم کنند و les a chicotés را بخوانند و یکی از بازیکن این آوازخوانی را رهبری می‌کند. پس از شکست دادن پی‌اس‌جی در ژانویه، اولین تیمی که پاریسی‌ها را پس از ۲۳ بازی بدون باخت، شکست داد، اِز، مربی آنها، رهبر این آوازخوانی جمعی بود.

‌لانس یک رکورد استثنایی در خانه دارد؛ ۱۷ برد، یک تساوی و یک شکست. این بهترین رکورد در لیگ ۱ است. این نتایج خود گواه همه‌چیز است.

***

تیم‌هایی که تمایل دارند تسلط پاری‌سن‌ژرمن را به هم بزنند، اغلب ستاره‌های‌شان را در فصل بعد از دست می‌دهند. این سرنوشتی بود که موناکو پس از قهرمانی در سال ۲۰۱۷ و لیل در سال ۲۰۲۱ با آن روبرو شدند.

‌کرکس‌ها دوباره به دور تیم‌های این‌چنینی می‌چرخند. شایعاتی در مورد رفتن سرمربی اِز  به لیگ برتر و مارسی شنیده می‌شود. اوپندا نظر آث میلان را به خود جلب کرده است. دانسو و فوفانا، هر دو بازیکنی که به تیم منتخب لیگ ۱ راه یافته‌اند، انتظار می‌رود علاقه‌مندانی داشته باشند.

برای اوغورلیان، این یک امر اجتناب‌ناپذیر است. او می‌گوید:”شما تا جایی که می‌توانید سعی کنید و آن را پیش‌بینی کنید. اول، هیچ‌کس غیر قابل جایگزینی نیست، به خصوص در لانس که یک تلاش تیمی است. این بخشی از تجارت و ورزش است. شما بازیکنان و کارمندان کلیدی را از دست خواهید داد. ممکن است چند بازیکن کلیدی را از دست بدهیم و این خوب است. شانس در لیگ قهرمانان کمتر است، بازیکنان ممکن است قبل از رفتن تردید کنند. تیم‌های لیگ برتری می‌توانند به هر بازیکنی نزدیک شوند و ممکن است یک هدف داشته باشند. اما یک مثال خوب برای آن وجود دارد- برایس سامبا، دروازه‌بان ما که در ناتینگهام فارست بود. آنها فصل گذشته به لیگ برتر صعود کردند و ما او را متقاعد کردیم که برای ما بازی کند. دلیلش خیلی ساده است. این ضرب‌المثل اسپانیایی است:”ترجیح می‌دهی سر موش باشی یا دم شیر؟” چه چیزی برای شما جالب‌تر است؟ برای بقا در لیگ بجنگید یا در اروپا بازی کنید؟ اما اگر یک باشگاه بزرگ‌تر برای بازیکنان ما بیاید، یک باشگاه از ده تیم بزرگ لیگ برتر، مقاومت در برابر آن از نظر مالی سخت خواهد بود.”

‌رقابت مداوم با بزرگترین تیم‌ها یک چالش خواهد بود. اما اوغورلیان به نمونه‌هایی در سراسر اروپا اشاره می‌کند. او به تیم‌هایی با بودجه کمتر که راهی برای پیشرفت پیدا کرده‌اند، مانند برایتون، برنتفورد، ویارئال و آتالانتا نگاه می‌کند.

‌او در مورد مجموعه جوانان نیز مثبت صحبت می‌کند. زمین تمرین باشگاه، لا گایلته، که در سال ۲۰۰۲ افتتاح شد، استعدادهایی از جمله رافائل واران، سرژ اوری، تورگان هازارد و جفری کوندوگبیا را پرورش داده است.‌

رافائل واران مطرح‌ترین چهره‌ای است که در دو دهه اخیر از لانس به فوتبال دنیا معرفی شد.

“فقط باید باهوش‌تر باشی و هوشمندانه عمل کنی. که در هر کسب و کاری یکسان است. همیشه یک بازیکن بزرگ ۸۰۰ پوندی وجود دارد، اما بچه‌های کوچکتر هم هستند. ۱۷ تیم دیگر وجود دارد که پاری‌سن‌ژرمن باید مقابل آنها بازی کند. مشکل همیشه یکسان است (برای باشگاه‌هایی مانند برایتون، ویارئال). آنها برای حفظ موقعیت خود و آسانسور نبودن تلاش می‌کنند.

کلید برای ما این است که چابک، منضبط و محتاط بمانیم، زیرا برای ما یک اشتباه می‌تواند کشنده باشد. در حالی که پاری‌سن‌ژرمن می‌تواند اشتباهات بیشتری مرتکب شود و آنها را کنترل کند.”

از نظر بودجه، لیگ قهرمانان باشگاه را متحول خواهد کرد. اورغولیان با بودجه ۱۷ میلیون یورویی در لیگ ۲ شروع کرد و این مبلغ سال آینده به ۱۲۰ میلیون یورو افزایش خواهد یافت. او آگاه است که توقعات را خیلی بالا نبرد. او می‌گوید:”ما در لیگ قهرمانان ضعیف‌تر هستیم، اما حتی در لیگ فرانسه تلاش می‌کنیم تا به جمع شش تیم برتر صعود کنیم. بودجه ما در سال جاری در حد یک تیم دوازدهم جدول بود، یا تقریباً یک عدد در همان حدود. اینکه ما دوم شدیم تعجب‌آور و قابل توجه است. ما همچنین به هواداران محلی تعهد داریم که قیمت بلیت‌ها مقرون به صرفه باقی بماند. برای کنترل قیمت‌ها باید بسیار مراقب باشیم.”

او پذیرای سرمایه‌گذاری خارجی است و می‌گوید با سرمایه‌گذاران احتمالی صحبت کرده و با آنها تماس گرفته شده است. اما او محتاط است.

او می‌گوید: “لانس یک مکان خاص است، پی‌اس‌جی برند جهانی است. متعلق به قطر است، پاریس است. بین‌المللی است. ورود یک سرمایه‌گذار آمریکایی یا خاورمیانه‌ای برای آنها یک امر طبیعی است. در اینجا، باید مراقب باشید که چه کسی را وارد می‌کنید. که فقط بحث پول نیست. همچنین مسئله یافتن شریک مناسب است.”

سامبا که یکی از عوامل اصلی موفقیت لانس در این فصل بود، به عنوان بهترین دروازه‌بان لیگ 1 انتخاب شد.

اوغورلیان همچنین سهامدار عمده تیم پادووا حاضر در سری‌ C ایتالیا است، در حالی که او در تیم میوناریوسِ بوگوتا در کلمبیا و رئال ساراگوسا در اسپانیا هم سرمایه‌گذاری کرده است، جایی که او سهامدار درصد کمی از باشگاه‌هاست. این سرمایه‌گذاری‌ها در چارچوب مدل چند باشگاهی، که در رقابت با لانس نیست، دیده نمی‌شوند.

‌او می‌گوید:”اگر من لانس را به آرسنال یا چلسی بفروشم، برای آنها منطقی است.” آنها می‌توانند بر استعدادهای فرانسوی تمرکز کنند، آنها را آموزش دهند. اما لانس یک باشگاه تغذیه‌کننده برای آنها خواهد بود. هیچ علاقه‌ای برای بازی در اروپا وجود ندارد. این برای هواداران ما ضرر خواهد داشت.”

در حالی که چالش‌هایی دوباره خارج از زمین در انتظار هستند، لیگ قهرمانان فصل آینده به ورزشگاه بولارت بازخواهد گشت. این سرود شنبه شب در سراسر زمین با تشویق شدیدی سروصدا کرد، هیجانی که نه تنها در ردیف جایگاه‌ها بلکه در زمین نیز قابل لمس بود.

سامبا پس از بازی گفت:”(لیگ قهرمانان) نتیجه همه کارها و فداکاری‌ها است. این پاداشی برای همه است ، افراد نیز برجسته هستند و همه سنگ بنای این ساختمان را گذاشته‌اند. ما فقط می‌توانیم افتخار کنیم. برای من افتخار است. وقتی به اینجا رسیدم، قرار بود لانس را تا جایی که ممکن است بالاتر ببرم.”

برای رئیس باشگاه که به تحقق آن کمک کرده، آیا این باشگاه شمالی به درون او نفوذ کرده است؟

او می‌گوید:”قطعاً. به خصوص بعد از شش سال که همه چیز آسان نیست. در فوتبال، همیشه یک عنصر خطر وجود دارد، بنابراین وقتی اوضاع خوب شد، بهتر است در لحظه لذت ببرید و از آن نهایت استفاده را ببرید.”

بر اساس اتفاقات روز شنبه، به نظر می‌رسد که چنین باشد.