چرا تاتنهام در پیدا کردن یک سرمربی جدید دچار مشکل شده است؟
هفتیک- دقیقا دو ماه از اخراج آنتونیه کونته از تاتنهام میگذرد و خبر امروز هم حکایت از آن دارد که آرنه اشلوت در فاینورد میماند. انتظارها برای نامی که جای مربی تاتنهام را پر کند، ادامه دار خواهد بود.
از صبح پنجشنبه، نام اشلوت به عنوان سرمربی اسپرز مطرح میشد. گفتوگوها بین نمایندگان او و باشگاه در جریان بود، در حالی که خود اشلوت در حال مذاکره با فاینورد بود. این مسأله به این صورت حس میشد که قهرمان جدید لیگ هلند در حال از دست دادن سرمربی خود است و مذاکرات برای عقد قرارداد در لیگ برتر اهمیت بیشتری به خود گرفته است.
اما بیانیه اشلوت یک شوک بزرگ بود، آنجایی که او اذعان کرد قصد دارد فصل بعد هم در فاینورد بماند. این بیان کننده این بود که او یک قرارداد جدید با باشگاه شهر روتردام میبیندد.
اما این چطور ممکن است؟ چشم انداز فاینورد بر اساس این تصمیم است که پروژهی موفقیتآمیز او در باشگاه ادامه داشته باشد و در فصل بعد در لیگ قهرمانان حضور داشته باشد. اشلوت با این لحن در بیانیهاش گفت:”آرزوی من این است که سال بعد در فاینورد بمانم و پروژهای که سال پیش ساختیم را ادامه بدهم.”
اینطور به نظر میرسد که مذاکرات به آن شکل که گزارش شده بود، ادامه پیدا نکرده و یک تئوری هم این است که اشلوت زمانی علاقهاش را از تاتنهام از دست داد که پیشنهاد قراردادی بهتر و بهبودیافتهتر را از باشگاه فعلیاش دریافت کرد.
به طور طبیعی، تمایل او به ماندن در فاینورد بود که او را از اسپرز دور کرد یا اینکه شاید هم شرایط برای رسیدن به یک توافق با آنان محقق نشد.
از طرف دیگر اقدام اشلوت میتواند بسیار هوشمندانه باشد، چرا که نیمکت یک تیم لیگ برتری بسیار وسوسه کننده است و او یک مربی کم تجربه است که تنها چهارسال سابقهی سرمربیگری به عنوان تیم اصلی را دارد و به تازگی اسمش در لیگ هلند سر زبانها افتاده است.
در سه سال اخیر این دومین بار است که اسپرز درگیر پیدا کردن سرمربی است. این موضوع این سوال را مطرح میکند که: چرا آنها نمیتوانند مربی تعیین کنند؟
واقعا این چطور ممکن است که یکی از بزرگترین و ثروتمندترین باشگاههای دنیا، بارها و بارها برای تعیین سرمربی تلاش کرده باشد؟
باید گفت که تاتنهام هنوز هزینههای زیادی دارد. یک استادیوم درجه یک و زمین تمرین، چندین بازیکن درجه یک، به همراه بازیکنان جوانان بااستعداد که به تیم اصلی میرسند و حضور منظم در مسابقات اروپایی، آن هم برای تیمی که در یکی از بزرگترین شهرهای دنیا حضور دارد، یک شرایط مالی سالم را طلب میکند.
اما در اینجا اتلتیک شرح میدهد که چرا هنوز پس از 60 روز از اخراج کونته، اسپرز تا جایگزینی مربی بعدی فاصله زیادی دارد.
عدم برنامه برای جانشینی
تاتنهام در تابستان امسال با این موضوع شناخته میشود که ماهها و ماهها نیازمند یک مربی بودهاند. از زمان تعطیلات جام جهانیـ در نوامبر و دسامبرـ این موضوع مشخص شد که آنتونیو کونته تمایلی به تمدید قرارداد خود ندارد و در بهترین حالت تا پایان همین یکشنبه و بازی مقابل لیدز که پایان قرارداد او بود، به عنوان سرمربی حضور میداشت. آنها حتی قبل از اینکه کونته باشگاه را ترک کند، فابیو پاراتیچی، مدیر ورزشی، را به عنوان مسئول برنامه ریزی برای جانشینی کونته منصوب کردند. وظیفهی پاراتیچی ارائهی لیستی از مربیانی بود که در پایان فصل، بتوان به راحتی یکی از آنها را جایگزین کونته کرد.
اما متاسفانه برای تاتنهام اوضاع به طرز شوکهکنندهای غیر منتظره پیش رفت.
کونته با آن مصاحبهی آتشین و جنجالیاش در 18 مارس در ساوتهمپتون، نشان داد که علاقهای به حفظ جایگاه خود ندارد و هشت روز بعد باشگاه را ترک کرد. سپس پاراتیچی در 21 آوریل، تنها یک روز قبل از حکم ممنوعیت از فعالیت فوتبالی خود، استعفا داد.
از آن زمان هیچ اتفاقی نشان از وجود یک برنامهی منسجم برای جانشینی سرمربی در تاتنهام وجود ندارد.
امروز شصتمین روزی است که کونته باشگاه را ترک کرده و هنوز جانشین او مشخص نیست. هوادارن تاتنهام دوست دارند که مدیرانشان اشتباهات تابستان 2021 را تکرار نکند، آنها شاهد این هستند که باشگاهشان این مساله را پیش بینی نمیکرد که ممکن است برای فصل 24-2023 به دنبال یک سرمربی جدید باشد.
باشگاهی آشفته
در حال حاضر بلاتکلیفی زیادی در تاتنهام وجود دارد. مشخص نبودن مربی، مشخص نبودن سهمیه اروپایی با وجود تنها یک بازی در پیش رو (توضیح مترجم: این مطلب پیش از هفته پایانی لیگ برتر نوشته شده است) و همینطور مشخص نبودن اینکه در فصل نقل و انتقالات میخواهند چه مقدار هزینه کنند. همین موضوعات، دلایل کافی را به مربیان میدهد تا بخواهند قبل از پایان فصل نسبت به مربیگری تاتنهام دودل باشند.
علاوه بر این موارد، باشگاه نیازمند یک بازسازی طولانی مدت و عظیم است. از بازیکنان گرفته تا فرهنگ باشگاه تاتنهام که چه چیزی را بازتاب میدهد. این موضوع هم دلیلی میشود که هر فردی نتواند نامزد مربی باشگاه باشد.
بله، بعضی افراد علاقهمند به اینگونه پروسهها هستند، اما خیلیها میخواهند از وضعیت ساختاری باشگاه مطلع بشوند که قرار است تحت چه مدیریتی در باشگاه حرکت بکنند. اگر تاتنهام فصل بعد سهمیه اروپایی نگیرد، آنها نیاز خواهند داشت که این حجم از بازیکنان که در تیم متراکم شدهاند را کمتر کنند. (توضیح مترجم: تاتنهام در رتبه هشتم قرار گرفت و حتی به رقابتهای لیگ کنفرانس هم راه پیدا نکرد.)
در هرصورت، این پروژه از آنهایی به نظر میرسد که برای رسیدن به نتیجه ابتدا باید قدمهایی رو به عقب برداشت و سپس رو به جلو حرکت کرد. و این موضوع تصمیم گیری را برای آنها سخت کرده است.
موضوعاتی مبنی بر اینکه بازیکنان در باشگاه از قدرت زیادی برخوردار هستند، مطرح است و مشخصا روابط بین مالکان و طرفداران قطع شده، این مسائل باعث شده که وارد شدن به یک فضای مثبت و شاد در حال حاضر دشوار به نظر بیاید.
مانند هر صنعت دیگر، مردم دربارهی فوتبال صحبتهای مختلفی میکنند، و بعد از اتفاقات عجیب و مضحک این فصل، تاتنهام به عنوان باشگاهی به نظر میرسد که علی رغم همهی پتانسیلهایش، اکنون در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلات است.
بعضی تیمها غیر قابل مدیریت به نظر میرسند
در خلال گفتگو با منابع مختلف در هفتههای اخیر، ایدهی تکراریای که مطرح میشد این بود که تاتنهام قبرستان سرمربی است. هواداران تاتنهام نسبت به ژوزه مورینیو و کونته کمتر احساس مثبت و خوبی دارند ولی این دو از مورداحترامترین مربیان دنیای فوتبال هستند. آنها در هرجا که بودند افتخارات بزرگی کسب کردند ولی در تاتنهام موفق نشدند. این موضوع این دیدگاه را به مربیان منتقل میکند که با تامل بیشتری به این شرایط بنگرند.
کونته به صورت نسبتا خودخواهانهای این موضوع را در مصاحبهی آتشین بعد از بازی با ساوتهمپتون اذعان کرد: “مقصر فقط باشگاه است یا مربیانی که در اینجا هستند؟ من سرمربیان تاتنهام را دیدهام.”
او به این نکته هم اشاره کرد که بازیکنان اسپرز غیرقابل مدیریت هستند. و فارغ از اینکه چقدر با حرفهای او موافق هستید، این موضوع کار باشگاه را برای پیدا کردن گزینههایی برای مربیگری سخت میکند.
اکثر مربیها دارای غرور شخصی هستند و خودشان را در این موقعیتها عقب میکشند. همچنین آنها به تنشهایی که مورینیو و کونته در این باشگاه داشتهاند نگاه میکنند و پذیرش این شغل را همچون نوشیدن جام زهر تصور میکنند. مخصوصا در این زمان که تاتنهام در پنجمین تابستان متوالی پنجمین سرمربی دائمی خود را تجربه میکند.
مشخص نبودن آیندهی کین
به این مسائل متزلزل کنندهی باشگاه این نکته را هم اضافه کنید که کاپیتان هری کین هم ممکن است این تابستان یا در پایان سال بعد که قراردادش به اتمام میرسد، باشگاه را ترک کند. مورد دوم، محتملتر است ولی حتی این موضوع هم کار را برای برنامهریزی پیرامون آینده بسیار دشوار میکند.
آنها درصورتی که برای این فصل برنامهای برای بازسازی نداشته باشند، 12 ماه بعد حتما باید آن را انجام دهند.
شاید باورش سخت باشد، اما پذیرش مربیگری اسپرز در تابستان کار راحت تری به نظر میآید، چرا که وضعیت کین به طور شفاف مشخص شده است. حتی اگر او باشگاه را ترک کرده باشد.
هنوز بدون مدیر ورزشی
اگر شما با نگاه سختگیرانهای به تاتنهام نگاه نکنید، با خودتان میگفتید این تقصیر آنها نیست که سرمربی و مدیر ورزشی خود را در عرض چند هفته از دست دادهاند. اما جدایی این دو تاثیر سختی بر باشگاه گذاشته که آنها باید به صورت موازی برای این دو پست، افرادی را انتخاب کنند.
در دنیای ایدهآلِ اسپرز،این مدنظر است که مدیر ورزشی داشته باشند و سپس به دنبال سرمربی بگردند، اما آنها حالا این دو کار را با هم انجام میدهند. این مسأله باعث شده که نامزدهای احتمالی مربی گری مثل یولیان ناگلزمان برایشان سوال باشد که درصورت تصدی این پست، ساختار چگونه خواهد بود و آنها به چه کسی باید گزارش بدهند و چه کسی مسئول جذب بازیکنان و مابقی کارهاست. کاملاً طبیعی است که گزینههای مربیگری برای این پست، نسبت به وضعیت نامشخص باشگاه، دو دل باشند.
اسپرز در فرآیند یافتن مدیر ورزشی جدید پیشرفت زیادی کرده و قرار است در تابستان امسال زیر نظر اسکات مان به فعالیت خود بپردازد. اما خیلیها این سوال برایشان پیش میآید که چرا این موضوع اینقدر طول کشیده است. پاراتیچی 21 مارس، در ابتدا از طرف ایتالیا ممنوعالکار شد، تقریبا بیش از 4 ماه پیش. باشگاه نمیتوانست این خطر را احساس کند که ممکن است او به جانشین نیاز داشته باشد…
ماجرای نونو
پذیرش تاتنهام در تابستان 2023 از همین الان کار بسیار دشواری است.
شما باید بازیکنانی که اعتماد به نفسشان در طول این فصل نابود شده را دوباره زنده کنید. باید فرم جدید برای بازی کردن تیم تثبیت کنید و بازیکنان را تشویق کنید که به آن تن بدهند. شما احتمالا باید به طور دائمی برای به دست آوردن قلبهای طرفداران ناراضیای که در طول این فصل بر ضد مدیریت باشگاه شدهاند تلاش کنید. شما باید بازیکنان اصلی خود را بر اساس تغییر نسل انتخاب کنید، یعنی اینکه از هستهی بازیکنانی که 10 سال در تیم هستند، دور شوید. شما باید در پایان فصل آینده علی رغم اینکه از نظر مالی نسبت به رقبا در تنگنا هستید، جزو چهار تیم برتر بشوید.
مهمتر از همهی مسائل، نکتهای که کار را برای هر کسی که این شغل را بپذیر سخت میکند، سایهی سنگین نونو اسپیریتو سانتو هست که از تابستان بر سر تیم سنگین میکند.
همه میدانند که در تابستان دو سال پیش چه گذشت. تاتنهام پس از 72 روز جستجو کردن و ردکردن گزینههای مختلف با نونو به توافق رسید. نونو در آن تابستان ولوز را ترک کرده بود. او هیچ ابهت و اعتباری نداشت. و از لحظهای که پایش را داخل باشگاه گذاشت همه از بازیکنان تا طرفداران متوجه این موضوع شدند و اون تنها 10 بازی روی نیمکت اسپرز دوام آورد.
هنوز گزینههای خوبی وجود دارد. مثل آنگه پوستکوگلو سرمربی سلتیک و لوئیس انریکه سرمربی سابق اسپانیا، کسانی که توانایی تغییر در اسپرز را دارند. . اما هرچه این جستجو بیشتر ادامه یابد، هواداران بیشتر از این می ترسند که ماجرای نونو دوباره در تابستان جریان پیدا کند، و پس از آن هرکسی که این کار را پیدا کند، کاری تقریبا غیرممکن را انجام می دهد.
خبر خوب برای اسپرز این است که هنوز زمان به نفع آنهاست.
زمان از سرگیری مجدد تمرینات پیش فصل تابستان 2021 بود که مدیران تاتنهام را وادار کرد که تصمیم به انتصاب نونو بگیرند. اکنون هنوز تابستان فرانرسیده و یک بازی از فصل هم باقی مانده است. تاتنهام فعلا به مدت چند هفته نیاز مبرم به یک مربی جدید ندارد.
هنوز زمان برای انتخاب فرد مناسب وجود دارد تا قبل از آنکه دست به هر تصمیمی بزنند.
اسپرز به غیر از اشلوت با گزینههای دیگری هم صحبت کرده است و آنها شامل مربیان خیلی خوبی میشوند، کسانی که باید این احساس را داشته باشند که میتوانند حس رهبری و هدایت را دوباره در تیم زنده کنند.
آنگه پوستکوگلو یک مربی با تجربه در دنیاست که توانسته در طول دو فصل در سلتیک طرفداران و تیم را با هم همراه کند. لوئیس انریکه با کسب سه گانه با بارسلونا و مربیگری اسپانیا در جام جهانی، رزومه خیره کننده ای دارد. هرکدام از اینها- یا گزینهی دیگری که مطرح شود- هنوز می تواند به تاتنهام آنچه را که در فصل آینده به آن نیاز دارد، را مهیا کند.
مشکل اسپرز این است که با آنکه هنوز تاتنهام جایگاه نسبتاً بدی ندارد، هواداران نسبتا به سرعت ایمانشان را نسبت به فرآیند پیشرفت باشگاه از دست میدهند.
دیگه نیوکاسل جای تاتنهام رو گرفت
طی پانزده سال اخیر همواره مدیران سه باشگاه تاتنهام، چلسی و منچستریونایتد درگیر فرایند انتخاب سرمربی بوده اند و این یعنی نیمی از سیکس بیگ لیگ برتر جزیره دچار فقدان ثبات در نیمکت سرمبیگری شده اند .
نقطه مشترک هر سه تیم در سالهای اخیر ، انتخاب خوزه مورینیو بعنوان سرمربی تیم می باشد . البته علیرغم عدم ثبات در نیمکت تیمهای منچستر یونایتد و چلسی ، هر دو تیم در رقابتهای گوناگون دوران بدون جامی را نگذرانده و هریک موفق به کسب جامهای متعددی شده اند. اما آنچه که در مورد وضعیت تیم تاتنهام بخوبی نمایان است عدم موفقیت این تیم در تمام رقابتهایی است که حضور داشته و بدیهی است که طرفداران آن همچنان در حسرت کسب جام ، باقی مانده اند. البته شاید بتوان علت اصلی چنین وضعیتی را در نوع مدیریت دنیل لوی جستجو کرد . بنحوی که تقسیم مسوولیت در این باشگاه، چندان جایگاهی نداشته و همه تصمیمهای نهایی و مسوولیت های اجرایی بر عهده وی می باشد.
حتی در باشگاه چلسی نیز وجود مدیر توانمندی بنام مارینا گرانوفسکایا در طی دوران مالکیت رومن آبراموویچ ، منجر به موفقیتهای این تیم در رقابتهای گوناگون شده ودر حقیقت گرانوفسکایا دست راست رومن آبراموویچ در مدیریت این تیم بوده است . البته دنیل لوی با آوردن فابیو پاراتیچی به تاتنهام سعی در سپردن برخی از مسوولیت های اجرایی به وی نمود که این مدیر ایتالیایی نیز صرفا حضور کوتاه مدتی در این تیم داشت.
آنچه که طی سالیان اخیر وخصوصا در فصل نقل و انتقالات از تیم تاتنهام رسانه ای می شود، سوژه ماندن یا رفتن هری کین کاپیتان و مهاجم گلزن این تیم می باشد وگرنه خبری از موفقیت این تیم در رقابتهای داخلی و بین المللی نیست . بدیهی است انتخاب سرمربی برای تیم تاتنهام وقتی موثر واقع می شود که شاهد یک تحول موفق در کلیه ارکان این تیم باسابقه باشیم .