آنالیز: چگونه بازی هری کین زیر نظر ژوزه مورینیو تغییر کرد؟

کین تابستان امسال 27 ساله شد و به عنوان یک مهاجم در دوران اوج خود قرار دارد. تغییرات پاسکاری، دفاع و شوتزنی او در 9 ماه اخیر از زمان حضور مورینیو روی نیمکت قابل توجه است. او حالا بازیکن متفاوتی است و کارهایی را انجام می‌دهد که حریفان شاید انتظارش را نداشته باشند.

هفت‌یک- مدت زیادی از زمانی که ما پرسیدیم چه بر سر هری کین، مهاجم تاتنهام و تیم ملی انگلیس، آمده که در روزهای پایانی حضور مائوریسیو پوچتینو در وایت هارت لین جدید به مردی فراموش شده تبدیل شده بود، نمی‌گذرد. با این حال مهارت تمام کنندگی حیرت آور کین همیشه برای حفظ او در بین برتری گلزنان کافی است اما بازده کلی او به عنوان یک بازیکن هجومی کاهش پیدا کرده بود. او به حاشیه بازی تاتنهام رفته بود و یک قاب گرانقیمت برای وینگرها به نظر می‌آمد. اما حالا دیگر اینطور نیست.

 

 

کین تحت هدایت ژوزه مورینیو به آمادگی سابقش برنگشت. او به آمادگی و شرایطی کاملا جدید رسیده است. مهارت تمام کنندگی هنوز در او وجود دارد اما او به خاطر توانایی پاسکاری و دفاع کردن، به بازیکنی بسیار خطرناک‌تر تبدیل شده است. معیارهای ما برای بازده هجومی بر پایه همکاری بازیکن در موقعیت‌های گل در دو مدل متفاوت است و شما می‌توانید ببینید که این همکاری‌ و مشارکت‌ها تا چه حد تغییر کرده است:

 

 

نرخ بازده هجومی کین از میزان پایین 15 در فصل گذشته به 80 تا به این جای فصل جدید رسیده که جهشی باورنکردنی در مقیاس 99- 0 برای مهاجمان لیگ برتر است. او چنین آماری را بدون از دست دادن توپ یا تلاش دفاعی ثبت کرد. مورینیو چیزی را یافت که در تمام طول این مدت در وجود کین بود و از آن استفاده نشده بود. تغییراتی در حضور کین در خطرناک‌ترین حملات تاتنهام نیز دیده می‌شود:

 

 

آمار حضور کین بسیار بالاتر از دو فصل گذشته است و اعداد سمت چپ نشان می‌دهد که دلیل این موضوع چیست. او از فصل 19-2018 سهم مشارکتش در گل‌های مورد انتظار (xG) را دو برابر کرده که از طریق بررسی در مدل پیشبرد توپ ما به دست آمده است. با نگاه به smartermap او می‌توانیم ببینیم که چطور این تغییر به خودی خود تجلی پیدا کرده است. این لمس توپ‌های او در فصل 19- 2018 است:

 

 

کین اکثریت لمس توپ‌هایش را در یک سوم نهایی زمین داشت؛ با ترکیبی از دریبل‌زنی و پاسکاری در حین ورود به محوطه جریمه. او فعال‌ترین بازیکن در میانه میدان تاتنهام و کناره‌های سمت چپ زمین بود و گاهی بر اساس سرعت سون هیونگ مین نیز از سمت چپ نفوذ می‌کرد. او به ندرت در سمت چپ دروازه‌بان لمس توپ داشت که در فصول ابتدایی حضورش در تاتنهام توپ‌های سازنده‌تری را در آن ناحیه دریافت می‌کرد. بیشتر تمرکز لمس توپ‌های او در فصل 20- 2019 در سمت چپ بود:

 

 

smartermap کین تا به این جای فصل کاملا متفاوت بوده است. او با پاس‌های بلند از حوالی خط میانی خصوصا در سمت راستش بسیار فعال بوده است. او همچنین در آن فضای کوچک سمت چپ دروازه‌بان نیز حضور داشته که اکثرا به ارسال پاس به سمت دروازه منجر شده است. او هنوز کمی در سمت چپ دریبل می‌زند- به هرحال در این زمینه بسیار خوب است- اما بیشتر تمرکزش روی ارسال پاس است و از حمل توپ اجتناب می‌کند:

 

 

ما انتظار این تغییر در آمار کین را داشتیم و این موضوع از پیش ثابت شده بود. کین همیشه یکی از پاسورهای پرتکاپو در بین مهاجمان لیگ برتر بوده و در این فصل در این زمینه تلاش بیشتری هم داشته است:

 

 

حدود 60 درصد از پاس‌های کین در فصل گذشته در نیمه هجومی به سمت جلو رفته است. این آمار در این فصل 70 درصد است. او فصل گذشته حدود 70 درصد پاس موفق در نیمه زمین حریف داشت. این آمار در این فصل 75 درصد بوده است. وقتی دو آمار پاس‌های هجومی‌تر با درصد موفقیت بالاتر را در کنار هم قرار می‌دهیم، یک پاسور خطرناک‌تر در اختیار خواهیم داشت.

بخشی از تحسین در این اتفاق، متعلق به بازیکنانی است که این پاس‌ها را دریافت کرده‌اند. بازیکنانی که در فصل 20- 2019 بیشترین پاس‌های رو به جلو را در نیمه زمین حریف از کین دریافت کرده‌اند، سون، دله آلی و سرژ اوریه بوده‌اند. سه دریافت‌کننده پاس‌های کین در این فصل سون با اختلاف زیاد، سرجیو رگیلون تازه‌وارد و تونگای اندومبله اوج گرفته هستند.

یک تغییر بزرگ دیگر در بازپس گیری توپ‌های کین بوده که نمره عملکرد او در این فصل را به 80 رسانده است. این بازپس گیری توپ‌ها به دلیل جاگیری او گاهی باعث موقعیت گلزنی برای تاتنهام می‌شود. درواقع افزایش احتمال گلزنی به دلیل مشارکت دفاعی کین در مقایسه با فصل قبل بیش از دو برابر شده است.

تغییر آخری که ارزش توجه در مقایسه با مورد بالا را دارد دریافت توپ کین در محوطه جریمه است. در نتیجه برگشت‌ها و پاس‌های هجومی او، احتمال بیشتری دارد که توپ جلوتر از او قرار داشته باشد و کمتر پیش می‌آید که او نزدیکترین بازیکن هدف به دروازه باشد. اما همانطور که آمار بالاتر نشان داد، تخمین ما از میانگین شانس او برای گلزنی در واقع در مقایسه با فصل گذشته از 10 درصد به 14 درصد افزایش پیدا کرده است. چطور چنین چیزی ممکن است؟

برای یافتن پاسخ این سوال بیایید ببینیم شوتزنی کین در جریان بازی چطور تکامل پیدا کرده است. او در فصل 19- 2018 شوتزنی بسیاری را در زوایای سخت در هر دو سمت دروازه داشت و تنها زمانی موفق به گلزنی شد که تقریبا در کناره محوطه شش قدم قرار داشت.

 

او در فصل بعدی کمتر از فضاهای کناری در سمت چپش شوت زد اما هنوز شانسش را از سمت راست امتحان می‌کرد- گاهی این ضربات دفع می‌شد:

 

 

کین این فصل هنوز هم شوت‌های دفع شده‌ای از سمت راست دارد اما بخش زیادی از شوت‌های او از داخل و اطراف محوطه شش قدم زده شده است. درواقع شوت‌های بسیار کمی بین آستانه محوطه شش یاردی و آستانه محوطه جریمه زده شده است:

 

 

بنابراین کین شاید توپ زیادی را در محوطه جریمه دریافت نکند اما وقتی این اتفاق رخ دهد از حالت معمول هم به توپ نزدیک‌تر است. او بیشتر فضای اطراف نقطه پنالتی را به سایر بازیکنان می‌سپارد.

کین تابستان امسال 27 ساله شد و به عنوان یک مهاجم در دوران اوج خود قرار دارد. تغییرات پاسکاری، دفاع و شوتزنی او در 9 ماه اخیر از زمان حضور مورینیو روی نیمکت قابل توجه است. او حالا بازیکن متفاوتی است و کارهایی را انجام می‌دهد که حریفان شاید انتظارش را نداشته باشند. چند استعاره را اینجا ترکیب می‌کنیم و می‌گوییم که او چند تیر غیرمنتظره را از کوله‌اش درآورده و رشته‌های بیشتری را به کمانش اضافه کرده است. با اضافه شدن کارلوس وینیسیوس به این تیم در تابستان سال جاری به نظر می‌رسد که تاتنهام در واقع دو مهاجم جدید را جذب کرده است. پنجره بدی نبوده است، نه؟

 

 

عنوان اصلی مقاله: How has Harry Kane's play changed under Jose Mourinho نویسنده: smarterscout نشریه / وبسایت: زمان انتشار:
کلمات کلیدی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *