مصاحبه سردبیر “هفت‌یک” با داور دیدار جنجالی چلسی-بارسلونا

هفت یک– چلسی و بارسلونا در نیمه نهایی لیگ قهرمانان فصل 09-2008 مقابل هم قرار گرفتند و بعد از تساوی 0-0 در دیدار رفت، چلسی می توانست با گل اسین در دقایق ابتدایی بازی، راهی فینال شود اما این بارسا بود که با گل دقایق پایانی آندرس اینیستا در مجموع دو دیدار به برتری رسید و به دیدار نهایی راه پیدا کرد. بسیاری آن دیدار را با جنجال داوری اش در یاد دارند و هنوز هم از آن بازی به عنوان یکی از جنجالی ترین دیدارهای تاریخ لیگ قهرمانان یاد می شود. بهنام جعفرزاده، سردبیر سایت هفت یک، سه سال قبل مصاحبه‌ای با تام هنینگ اووربو (Tom Henning Ovrebo)، داور آن دیدار داشت که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید:

تام هنینگ بعد از کنار گذاشتن فوتبال به عنوان مربی و روانشناس با کمیته ملی المپیک نروژ همکاری داشت.

حالا که چند سال از بازنشستگی‌تان می گذرد، آیا دلتان برای داوری تنگ شده؟

در واقع نه خیلی! من حالا زندگی خوبی دارم. به عنوان داور، دوران حرفه ای خیلی خوبی داشتم اما بعد از آنکه داوری را کنار گذاشتم، اتفاق های جدیدی در زندگی ام رخ داد. گاهی اوقات که بازی های چمپیونزلیگ را نگاه می کنم، کمی دلم برای داوری تنگ می شود اما نه خیلی.

دلیل اینکه دلتان خیلی تنگ نشده، به خاطر اتفاقات دیدار چلسی- بارسلونا نیست؟

نه، به خاطر آن دیدار نیست. من حدود 20 سال در سطح اول نروژ داوری کردم و 17 سال داور فیفا بودم و وقتی بازنشسته شدم، نزدیک سن بازنشستگی یعنی 45 سال بودم. من دستاوردهای زیادی در دوران حرفه ای ام داشتم و از اینکه بازنشسته شدم راضی بودم؛ اما متاسفانه خیلی ها من را با آن دیدار استمفوردبریج به یاد دارند. البته که بازنشستگی ام به خاطر آن دیدار نبود؛ زیرا من یک سال دیگر داوری کردم و در سال 2010 بازنشسته شدم.

میشائیل بالاک، ستاره آلمانی چلسی، یکی از بازیکنانی بود که بیشترین اعتراض را به قضاوت اووربو داشت.

8 سال از آن بازی گذشته و بعد از این مدت طولانی، فکر می کنید رفتار بازیکنان چلسی در واکنش به تصمیمات شما نامناسب بود یا اینکه به آنها حق می دهید که عصبانی بوده باشند؟

البته، من روان شناس هستم و به آدم ها حق می دهم که گاهی عصبانی بشوند و احساس ناراحتی کنند. با توجه به اینکه این دیدار خیلی مهم بود، آنها کمی از حد گذشتند. البته من رفتارشان را درک می کنم اما از آن دفاع نمی کنم. اینها دو چیز متفاوت هستند. در آن سطح، چنین رفتاری پذیرفتنی نیست اما قابل درک است زیرا آنها از رسیدن به فینال چمپیونزلیگ محروم شده بودند. اما به هر حال این فوتبال است و آدم ها خیلی احساساتی می شوند؛ گاهی احساسات خوب وجود دارد و گاهی بد. به عنوان یک داور، باید با همه این احساسات کنار بیایید.

آیا به یاد دارید که بازیکنان چلسی در آن شب چه چیزهایی به شما گفتند؛ به ویژه دیدیه دروگبا و میشائیل بالاک که چند بار روبه روی شما داد و فریاد کردند.

دقیقا یادم نیست اما فکر می کنم از عملکرد من خیلی راضی نبودند (خنده) فکر نمی کنم گفته باشد که داور خوبی هستم. دقیقا یادم نیست چه توهینی کرد اما آخر بازی دروگبا خیلی احساساتی شده بود.

دیدیه دروگبا به دلیل توهین به اووربو در پایان بازی، از سوی یوفا محروم شد.

بعد از آن دیدار با هیچ کدام از بازیکنان چلسی، مخصوصا آنهایی که به شما توهین کردند، دیدار داشتید؟

در ماه ژوئن یا جولای همان سال بود که در کمیته انظباطی یوفا، من با دروگبا ملاقات کردم. او خیلی شخصیت جنتلمنی داشت. یک صحبت کوتاه با هم داشتیم و نظرات مان را گفتیم. ما دیدگاه های هم را درک کردیم. به جز دروگبا، بازیکن دیگری از چلسی را ندیدم.

یادتان هست که کمیته داوران یوفا چه نمره ای به شما داد؟

بله، همیشه داورها با ناظر داوری در این مورد صحبت می کنند و مطمئنا اون بالاترین نمره را به من نداد (خنده) و مطمئنا همه می توانند این را حدس بزنند اما به هر حال داوری همین است، گاهی اوقات خوب داوری می کنید و نمره خوبی می گیرید و گاهی هم عملکرد بدی دارید. به هر حال باید با این مسئله کنار بیایید.

می توانید بگویید چه نمره ای گرفتید؟

نه، این یک راز بین من و ناظر داوری است.

حداقل بگویید بالاتر از 7 بود یا پایین تر؟

به نظر می رسد هنوز سوال های زیادی در مورد نمره من داری اما من به عنوان یک داور حرفه ای، نمی توانم به این سوال پاسخ بدهم.

اووربو برخورد مالودا با دنی آلوس را بیرون محوطه جریمه تشخیص داد و اعلام پنالتی نکرد.

بازیکنان چلسی معتقد بودند که شما 4 ضربه پنالتی به سود آنها اعلام نکردید. حالا این صحنه ها را یکی یکی مرور می کنیم و شما بگویید که در کدام مورد، تصمیم دیگری می گرفتید. برخورد دنی آلوس و فلورین مالودا که بازیکنان چلسی معتقد بودند داخل محوطه جریمه است اما شما یک ضربه آزاد خارج از محوطه اعلام کردید.

به نظرم تصمیم درستی بود.

آبیدال در محوطه جریمه پیراهن دروگبا را کشید اما اووربو این صحنه را پنالتی تشخیص نداد.

صحنه بعدی، برخورد آبیدال و دروگبا که به نظر می رسید مدافع بارسا لحظه ای پیراهن مهاجم چلسی را کشید.

به نظر من دروگبا کمی بزرگنمایی کرد. او بازیکن قدرتمندی است و البته بازیکنی باهوش و فوق العاده. اما فکر می کنم در آن صحنه او کمی بیش از اندازه واکنش نشان داد و به نظر من پنالتی نبود.

اووربو تایید کرد که در صحنه برخورد توپ به دست پیکه اشتباه کرده و باید در این صحنه، اعلام پنالتی می‌کرد.

برخود توپ به دست جرارد پیکه بعد از ضربه سر نیکلاس آنلکا.

فکر می کنم آن صحنه پنالتی بود اما در زمان بازی، با توجه به جایگیری من، احساس کردم که فاصله زیادی بین دو بازیکن وجود ندارد و برای پیکه دشوار بود دستش را عقب بکشد اما وقتی صحنه آهسته را دیدم، متوجه شدم که آن صحنه می توانست پنالتی باشد.

شوت محکم بالاک در شرایطی به اتوئو برخورد کرد که دست مهاجم کامرونی در حالت عادی نبود اما اووربو این صحنه رو هم پنالتی تشخیص نداد.

و صحنه آخر که برخورد توپ به دست ساموئل اتوئو با شوت بالاک بود.

بعضی ها معتقد بودند که به بازوی اتوئو خورد و بعضی ها می گفتند به پشت شانه اش خورده است. بنابراین فکر می کنم یک موقعیت 50-50 بود.

پس فکر می کنید تصمیم تان در این صحنه قابل دفاع بود؟

بله، از جهاتی قابل دفاع بود.  از سمتی که من بودم، پنالتی نبود اما بعضی ها معتقدند که پنالتی بود. به هر حال فکر می کنم تصمیم قابل دفاعی بود.

بعد از بازی چه اتفاقی رخ داد؟ گفته می شود مجبور شدید همان شب لندن را ترک کنید.

نه. شایعاتی در این مورد مطرح شد اما من تا فردا صبح در لندن ماندم و فردا صبح به فرودگاه رفتم.

با اسکورت پلیس؟

البته، زیرا بازی پر ریسکی بود و شرایط حساسی به وجود آمد و جو خیلی خوب نبود. هواداران چلسی از من و تیم داوری عصبانی بودند. مقامات یوفا بسیار حرفه ای هستند و موارد امنیتی کاملی برای ما فراهم کردند و ما به فرودگاه رفتیم و به نروژ برگشتیم.

آندریاس فریسک، داور سوئدی، بعد از اتفاقاتی که در دیدار بارسلونا-چلسی در سال 2005 رخ داد و تهدیدهایی که دریافت کرد، از داوری کناره گیری کرد. با توجه به اینکه شما هم ایمیل های تهدیدآمیز زیادی دریافت کردید، آیا به این فکر کردید که بلافاصله داوری را کنار بگذارید؟

نه، هرگز. داوری بخش مهمی از زندگی من بود و از 13 سالگی داوری را شروع کردم. از 25 سالگی در لیگ برتر نروژ داوری کردم و از 26 یا 27 سالگی هم داور فیفا شدم. بنابراین برای من یک قضاوت بد، دلیلی برای بازنشستگی نبود.

هرکسی می تواند یک بازی بد داشته باشد؛ یک بازیکن می تواند بازی بد داشته باشد، یک مربی می تواند بازی بد داشته باشد، یک دروازه بان می تواند بازی بد داشته باشد و البته یک داور هم می تواند بازی بد داشته باشد. نمی توان تنها به خاطر یک بازی بد متوقف شد. برای من مهم بود که خیلی زود دوباره داوری کنم؛ بنابراین بعد از آن بازی، خیلی زود در لیگ نروژ بازی برگن را سوت زدم.

صحبت های زیادی هم در مورد تبانی در آن دیدار وجود دارد. آیا این صحبت ها شما را ناراحت کرد؟

نه واقعا زیرا همیشه شایعاتی مانند این در بازی های زیادی وجود دارد اما مورد ویژه ای که در این دیدار وجود داشت این بود که همه موقعیت های مشکوک برای یک تیم بود. وقتی چنین صحنه هایی وجود دارد و پنالتی گرفته نمی شود، شایعاتی در مورد تبانی به وجود می آید اما این من را به عنوان داور ناراحت نمی کند زیرا خودم می دانم که تبانی نشده بود. ما تمام تلاش مان را کردیم و به همین دلیل، از نظر من این شایعات مسئله مهمی نبود.

اووربو چند ماه بعد یک قضاوت جنجالی دیگر در دیدار بایرن مونیخ-فیورنتینا داشت.

شما چند ماه بعد یک بازی جنجالی دیگر هم داشتید؛ بین بایرن مونیخ و فیورنتینا. خیلی ها معتقدند که خود شما می توانستید تشخیص بدهید که میروسلا کلوزه در آفساید قرار دارد.

من آن صحنه را به یاد دارم زیرا مورد جالبی است. من تقریبا مطمئن بودم که آفساید شده اما ما از سیستم رادیویی استفاده می کردیم و کمک من با اطمینان گفت که آفساید نبود. با توجه به اینکه موقعیت خطرناکی بود، من به حرف او اطمینان کردم اما بعدا که صحنه آهسته را تماشا کردیم، مشخص شد که آفساید واضح بود.

 پس کمک شما این اشتباه را مرتکب شد؟

بله، او به من گفت که آفساید نیست. او کمک داور خیلی خوبی بود اما در آن شرایط متوجه نشد که آفساید شده است؛ به هر حال این مسئولیت من به عنوان داور بود که تصمیم نهایی را بگیرم. من به توصیه او عمل کردم اما متاسفانه درست نبود. برای خودم عجیب بود که چنین اشتباهی کردیم اما بار دیگر تاکید می کنم که چنین اتفاقاتی رخ می دهد.

به نظر می رسد همین دو بازی شانس شما برای حضور در جام جهانی 2010 را از بین برد. درست است؟

نه، بازی دوم (بایرن-فیورنتینا) تاثیری نداشت زیرا داوران جام جهانی پیش از آن انتخاب شده بودند. من در یورو 2008 هم قضاوت کرده بودم و شانس خوبی برای حضور در جام جهانی داشتم اما همان بازی چلسی و بارسلونا در لندن شانس من را کم کرد زیرا اظهارنظرهای منفی زیادی در مورد عملکرد من شد؛ بنابراین فیفا و یوفا تصمیم گرفتند داورانی را انتخاب کنند که چنین اشتباهاتی نداشتند. خیلی دوست داشتم در جام جهانی باشم اما در آن دیدار اشتباه بزرگی کردم و تصمیم آنها قابل درک بود.

الان فقط به عنوان روانشناس کار می کنید یا همچنان با فوتبال در ارتباط هستید؟

در یک تیم پایه، مربیگری می کنم؛ ضمن اینکه به عنوان روانشناس با کمیته المپیک نروژ هم همکاری دارم.